Ikzoek.Godshart.nl

1 Petrus 4

14 Als u smaad wordt aangedaan om de Naam van Christus, dan bent u zalig, want de Geest van de heerlijkheid en van God rust op u. Wat hen betreft wordt Hij wel gelasterd, maar wat u betreft wordt Hij verheerlijkt. 15 Maar laat niemand van u lijden als een moordenaar of dief, of kwaaddoener, of als iemand die zich met de zaken van iemand anders bemoeit. 16 Als iemand echter als christen lijdt, laat hij zich daarvoor niet schamen, maar God in dit opzicht verheerlijken. (1 Petrus 4:14-16)

Petrus wil zelfs zover gaan dat als ons smaad wordt aangedaan het betekent dat we in Hem worden verheerlijkt. Dus op het moment dat mensen kwaad spreken over ons is dat voor ons een bemoediging, want de wereld mag dan denken dat ze ons iets vreselijks aandoen, maar wij weten dat we in God geborgen zijn en Zijn heiligheid mogen ervaren.

Maar hoe werkt dat dan? Want op het moment dat er slecht over ons gesproken wordt dan voelt dat niet echt als een verheerlijking. Sterker nog we voelen ons juist minder omdat we er niet meer bij horen. En dat is ook het doel van smaad, men wil ons wegzetten als iemand die niet normaal is, als iemand die geen goede bedoelingen heeft.

En dat is ook precies wat ze met Jezus hebben gedaan. Ze hebben Hem aangeklaagd om zo zijn reputatie in Israël zoveel mogelijk te besmeuren. En Jezus heeft dat ondergaan, niet omdat Hij echt slecht was maar juist omdat Hij goed was. En dat maakt Zijn positie een verheven positie, een verheerlijkte positie. Want op zo’n moment stijgt Jezus boven de werkelijkheid van deze wereld uit.

Want als er zoiets in de wereld gebeurd dan moet men zich gaan verdedigen. Men geeft een interview of begint vrienden te vertellen dat het allemaal niet klopt. Maar als we dat gaan doen dan blijven we nog steeds onderdeel van het systeem waar smaad effect heeft. Maar op het moment dat we mogen weten dat er niets is waar de smaad zich op baseert dan worden we verheerlijkt, dan leven we in God.

Het is dan niet meer van belang wat mensen over ons vertellen want we leven in God. En daarom is een simpel advies om de smaad te negeren een geestelijk advies. Want dan weten we dat we niet langer in dit systeem van de wereld passen, we horen er ook echt niet meer bij. We zijn dan bezig met de wil van de Vader, net als Jezus. Ondanks alle smaad ging Hij door met de wil van de Vader, want dat is wat Hij kwam te doen, of de mensen om Hem heen dat nu konden accepteren of niet.

1 Petrus 4

12 Geliefden, laat de hitte van de verdrukking onder u, die tot uw beproeving dient, u niet bevreemden, alsof u iets vreemds overkwam. 13 Maar verblijd u naar de mate waarin u gemeenschap hebt aan het lijden van Christus, opdat u zich ook in de openbaring van Zijn heerlijkheid mag verblijden en verheugen. (1 Petrus 4:12-13)

Wat is deze verdrukking waar Petrus het over heeft? We zouden hierbij kunnen denken aan de vervolging van christenen in China of andere delen van de wereld. We zouden misschien dichter bij huis kunnen denken aan mensen die ons geloof niet kunnen accepteren. Maar we zouden ook kunnen denken aan de verdrukking van de huidige cultuur die ons steeds verder in de hoek duwt om zonden te accepteren in ons leven.

Want ook dat laatste zijn beproevingen van ons geloof. Wij denken dat mensen die met geweld tegen ons geloof ingaan de verdrukkers zijn, maar de werkelijke verdrukking zit hem in alles dat ons van ons geloof weg wil trekken. En dat is wat de huidige cultuur doet met ons leven. Want als we eerlijk zijn is er nog maar weinig over van een vertrouwen op God voor de verlossing van de zonden en de zegeningen op ons leven.

Maar het is juist deze beproevingen die we moeten overwinnen, we moeten niet denken dat we een slachtoffer van onze tijd zijn. We moeten juist blij zijn dat we in deze tijd leven zodat we sterker kunnen worden in ons geloof. Juist door tegen alle leugens in te gaan zullen we meer en meer kunnen begrijpen wat Jezus heeft doorgemaakt. Meer en meer zullen we ons kunnen verblijden dat we in eenheid met Hem kunnen wandelen.

Ga niet bij de pakken neer zitten alsof er toch beginnen meer aan is. Het is tijd dat we opstaan en zoeken naar een leven in Jezus dat de beproevingen doorstaat. Een leven dat sterk is en verlangt naar de overwinning van al deze verdrukking. Maar tot die tijd moeten we niet opgeven en weten dat Jezus regeert.

1 Petrus 4

10 Laat ieder de anderen dienen met de genadegave zoals hij die ontvangen heeft, als goede beheerders van de veelsoortige genade van God. 11 Als iemand spreekt, dan als iemand die de woorden van God spreekt; als iemand dient, dan als iemand die dient uit kracht die God schenkt; zodat God in alles verheerlijkt wordt door Jezus Christus. Hem komt de heerlijkheid en de kracht toe, tot in alle eeuwigheid. Amen. (1 Petrus 4:10-11)

Volgens Petrus is het duidelijk dat een christen niet langer in eigen kracht hoeft te wandelen. God geeft ons genadegave, de kracht om een leven te hebben waardoor we elkaar lief hebben. En dat is geen batterij waardoor we weer met goede moed er tegen aan kunnen gaan, het is een kracht waarvan de inhoud door God wordt bepaald.

Als we dan spreken, moeten we ons realiseren dat het de woorden van God zijn. Als we dienen, moeten we ons realiseren dat het de kracht van God is waarin we dienen. Het is niet de gedachte dat we weer even goed ons best moeten doen, dit is een kracht die levensbepalend is. Het bepaald hoe wij handelen en wat wij zeggen. Met een beetje goede moed komen we daar niet, daar hebben we het dna van God voor nodig.

Jij hebt deze genadegave van God ook ontvangen, jij mag ook de woorden van God spreken, jij mag ook de liefde van God door jou laten werken. En als we dat werkelijk gaan doen in ons leven dat zal God verheerlijkt worden. Hij krijgt dan alle lof en eer van ons leven, want het is het werk van Jezus in ons leven dat er voor zorgt dat we Zijn werk doen.

Het is tijd dat we leren begrijpen wat onze positie is nu Jezus in ons leven is gekomen. We zijn niet langer slaven van de zonden, we wandelen in de kracht van God en doen Zijn werken. We moeten de leugens van ons af zetten en verlangen naar deze werkelijkheid. De vruchten van de Heilige Geest die God verheerlijken.

Want alleen dan komt God alle lof en eer toe, alleen dan is het God die Zijn werk in ons volbrengt. Een goed christen doet niet zijn best om maar zoveel mogelijk goede dingen te doen, een echt christen laat God het goede doen in zijn leven. Het is een keuze, het is een samenwerking, maar het is Gods genade die ons de kracht geeft om in liefde tot mensen te spreken en te dienen. Sta er voor open, in gebed en in afhankelijkheid van God.

1 Petrus 4

7 En het einde van alle dingen is nabij; wees daarom bezonnen en nuchter in de gebeden. 8 Maar heb voor alles vurige liefde voor elkaar, want de liefde zal een menigte van zonden bedekken. 9 Wees gastvrij voor elkaar, zonder morren. (1 Petrus 4:7-9)

God is liefde en we kunnen hier heel makkelijk over doen, maar het is wel waarom God heilig is. Wij denken misschien bij heiligheid aan een vuur dat alles verbrand dat niet door de beugel kan. Maar heilig is juist het goede in God. Het is juist het contrast tussen de zonden in de wereld en Gods heiligheid dat het zo angstaanjagend maakt, maar dat ligt niet aan God.

En als Petrus dan oproept om elkaar lief te hebben, is dit niet om ons een last op te leggen, maar juist om het goede in de gemeente naar boven te brengen. Daarom moeten we elkaar vurig liefhebben. De heiligheid in God is geen zwarte pakken boodschap, het is de boodschap van elkaar liefhebben en voor elkaar zorgen.

En als we dat in de praktijk leren brengen dan zullen we zien dat de heiligheid van God alle onheilige praktijken zal bedekken. Want dan leren wij ook om te kijken naar hoe we mensen kunnen liefhebben en het mooie in elkaar naar boven kunnen halen. Want dat is Gods heiligheid, het is Zijn heilige verlangen.

Wat een mooie gemeente zal er ontstaan als we deze simpele verzen in de praktijk leren brengen. Een gemeente die niet oordeelt, maar een gemeente die naar elkaar omkijkt, elkaar helpt om heilig te wandelen. En waarom? Het einde is nabij.

Deze laatste gedachte leeft bij ons misschien niet zo sterk. Er zijn mensen geweest die met groot kabaal hebben aangekondigd wanneer het einde zou komen en elke keer stonden ze met een mond vol tanden. We durven ons er misschien niet meer aan te branden, maar voor Petrus is het duidelijk, het moment is heel dichtbij. En als we ons daar van bewust zijn dan willen we bewust leven, bewust bidden en bewust lief hebben.

Laten we ons doel duidelijk hebben, dicht bij God. Laten we ons leven bewust leven, in liefde voor elkaar. Laten we in afhankelijkheid leven, in gebed. Dit is de oproep van Petrus en het is het heilige verlangen van onze Vader in de hemel.

1 Petrus 4

3 Want wij hebben de voorgaande tijd van ons leven lang genoeg de wil van de heidenen gedaan en gewandeld in uitingen van losbandigheid, begeerten, dronkenschap, zwelgpartijen, drinkgelagen en allerlei walgelijke afgoderij. 4 Daarbij bevreemdt het hun dat u niet meeloopt in dezelfde uitbarsting van losbandigheid, en zij belasteren u. 5 Maar zij zullen rekenschap moeten afleggen aan Hem Die gereedstaat om de levenden en de doden te oordelen. 6 Want daartoe is aan de doden het Evangelie verkondigd, opdat zij wel geoordeeld werden naar de mens in het vlees, maar ook zouden leven naar God in de geest. (1 Petrus 4:3-6)

Denk aan een schoolklas, er is even geen leraar in de klas. Het begint uit de hand te lopen, sommigen beginnen met stoelen te gooien, andere beginnen op het bord te krassen en na tien minuten is het lokaal een rotzooi. Maar jij doet er niet aan mee, ook al moedigen de anderen je aan om ook mee te doen. Er speelt zich namelijk wat af in je achterhoofd, er komt namelijk een moment dat de leraar binnenkomt en dan komen de vragen. Liever maar even niet cool zijn en straks met een rein geweten kunnen zeggen dat je niet hebt meegedaan.

Is er een verschil tussen jou en de mensen om je heen die geen christenen zijn? Volgens Petrus is het niet meer dan normaal dat er een verschil is. En dan gaat het er niet om of we naar de kerk gaan en bidden voor het eten, het gaat om een heilig leven waarin we niet verlangen naar de lusten van het vlees.

Soms voelen we ons ongemakkelijk omdat het lijkt alsof we arrogant zijn omdat we niet mee willen doen met de losbandigheid van de wereld. Natuurlijk is het niet zo dat we ons beter willen voordoen dan de andere mensen, we willen God liefhebben, maar ook Petrus erkent dat de wereld het maar vreemd vindt. De wereld kan niet accepteren dat er een andere moraal is dan hun eigen moraal.

En er is maar 1 manier om hier naar te kijken en het is niet dat we onszelf gaan verdedigen of water bij de wijn gaan doen. Het is wat je doet op het moment dat de hele klas tekeer gaat maar jij weet dat er consequenties zijn. Zo moeten wij ons ook realiseren dat we straks allemaal voor de troon van God komen te staan, we zullen verantwoording moeten afleggen voor onze eigen daden.

En ook de mensen die liever hun eigen moraal aanhangen, al hebben ze het idee dat er geen God is en ze hun gang mogen gaan, ze zullen voor Gods troon moeten verschijnen. En dit moet ons een gezonde vrees geven voor onze Vader in de hemel. Misschien voelen we ons schuldig dat we elke keer anders lijken te zijn, dat we hen het gevoel geven dat we ons beter voelen, maar dan moeten we ons realiseren dat we allemaal rekenschap af moeten leggen. Ga je niet schuldig voelen, vrees God boven alles, heb Hem lief.

1 Petrus 4

1 Welnu, omdat Christus voor ons in het vlees geleden heeft, moet ook u zich wapenen met dezelfde gedachte: wie in het vlees geleden heeft, is opgehouden met het dienen van de zonde, 2 om nu, in de tijd die ons nog overblijft in het vlees, niet meer naar de begeerten van mensen, maar naar de wil van God te leven. 3 Want wij hebben de voorgaande tijd van ons leven lang genoeg de wil van de heidenen gedaan en gewandeld in uitingen van losbandigheid, begeerten, dronkenschap, zwelgpartijen, drinkgelagen en allerlei walgelijke afgoderij. (1 Petrus 4:1-3)

Als we in de spiegel kijken zien we een homp vlees. En we moeten ons realiseren dat wat we zien ook niet meer is dan dat. En Jezus wist dat ook, hoezeer zijn zenuwen ook signalen gaven over de pijn die Hij leed, het is een homp vlees. En in dat vlees heeft Hij geleden voor ons, Hij heeft onze zonden gedragen.

Wij moeten onszelf wapenen met deze gedachte, want als we weten dat we gestorven zijn aan het vlees dan stoppen we ook met het dienen van de zonde. Sommige mensen vertalen dit vlees als onze zondige natuur, alsof we nog ergens een persoonlijkheid in ons hebben die bepaald wat ons lichaam moet doen. Maar dat is niet het vlees waar Jezus in geleden heeft, Jezus was mens geworden net als jij en ik met een kloppend hart en gierende zenuwen. En daar was Hij in gestorven.

Jezus liet zien dat het lichaam niet de baas is over onze geest, Hij liet zien dat het lichaam maar tijdelijk is, maar ons geestelijk leven het eeuwige leven is. Want het is het vlees dat verlangt naar de zonden, maar het is onze geest die verlangt naar het leven in de wil van God. Want als we zouden blijven luisteren naar ons vlees belanden we in dezelfde wandel als de heidenen, maar als we luisteren naar de Heilige Geest in ons dan wandelen we in de wil van de Vader.

Jezus heeft het laten zien, Hij is gestorven aan het vlees. En Hij roept ons op om met Hem te sterven aan het vlees en het niet langer het doel van ons leven te maken. Niet langer zijn het de verlangens van het vlees die bepalen wat wij doen, maar de verlangens van de geest die onze stappen bepalen.

De zondige natuur is niet zo diep en heftig, het is heel simpel. Het zijn de emotionele verlangens die in ons branden. De verlangens tot overspel, de verlangens tot losbandigheid en ga zo maar door. En daar moeten wij aan sterven, we moeten het overgeven aan het kruis. Wij dienen de zonde niet meer, wij dienen het leven in Jezus Christus

1 Petrus 3

21 Het tegenbeeld daarvan, de doop, behoudt nu ook ons. Maar niet als een verwijderen van het vuil van het lichaam, maar als vraag aan God van een goed geweten, door de opstanding van Jezus Christus, 22 Die aan de rechterhand van God is, opgevaren naar de hemel, terwijl de engelen, machten en krachten Hem onderworpen zijn. (1 Petrus 3:21-22)

In Romeinen 8 noemt Paulus Jezus de oudste zoon en wij zijn Zijn broers en zussen. Wij zijn met Jezus opgenomen in het gezin van onze Vader in de hemel. Dit alles komt door het werk dat Jezus heeft gedaan aan het kruis en in Zijn opstanding. God heeft er voor gekozen om ons te adopteren, om ons erfgenamen te maken.

Dit klinkt ons misschien vreemd in de oren, maar het is wel de bijbelse boodschap. Het is Gods verlangen om ons aan te nemen als Zijn kinderen. En dit is heel belangrijk voor hoe wij in dit leven en ons geloof staan. Met een klasgenoot of collega gaan we heel anders om dan met onze broers en zussen. Onze relatie met Jezus is niet dat Hij zover van ons vandaan staat, maar dat we familie zijn. En uit die relatie mogen wij leven.

En dan komt de huidige plek van Jezus in een heel ander daglicht te staan. Jezus is opgestaan uit de dood als de Zoon van God. Hij is daarna opgevaren naar de hemel om de heerschappij te ontvangen uit de handen van Zijn Vader. Alles is aan Hem onderworpen, Hij die de eerstgeborene is. De engelen luisteren naar Hem, de machten en de krachten moeten aan Hem gehoorzaam zijn.

En nu is het Gods verlangen dat wij een innige relatie hebben met Jezus. Dat Hij in ons is en wij in Hem. Onze grote broer heeft alles in handen, onze grote broer kan bergen verzetten. Dit is niet zomaar een religie waar we aan meedoen met al onze activiteiten, wij hebben een relatie met de Zoon van God die alles in handen heeft.

Dit moet ons geloof geven, wij moeten vol vertrouwen in dit leven staan. We weten dat Jezus op de troon zit en regeert, we weten dat elke knie zal buigen en elke tong zal getuigen. Maar we weten ook dat Hij de eerstgeborene is en wij zijn Zijn jongere geadopteerde broers en zussen. Hij kijkt naar ons om, wij staan aan de veilige kant van het leven. Er is geen angst, er zijn geen zorgen want onze grote broer kijkt naar ons om.

1 Petrus 3

21 Het tegenbeeld daarvan, de doop, behoudt nu ook ons. Maar niet als een verwijderen van het vuil van het lichaam, maar als vraag aan God van een goed geweten, door de opstanding van Jezus Christus, 22 Die aan de rechterhand van God is, opgevaren naar de hemel, terwijl de engelen, machten en krachten Hem onderworpen zijn. (1 Petrus 3:21-22)

Met het tegenbeeld waar Petrus het over heeft wordt het water van de vloed en het water van de doop bedoeld. Want het water van de vloed had een heel ander doel dan het water van de doop. Want het water van de doop behoudt ons en dat deed het water van de vloed duidelijk niet.

Het interessante aan deze verzen is dat het op een subtiele manier ons laat weten wat de doop nu werkelijk inhoudt. Want er is wel degelijk een mist dat over de doop hangt. In sommige kerken worden voornamelijk babies gedoopt in andere gemeenten moet men zelf een keuze maken. Maar op het moment dat men werkelijk begrijpt wat de doop betekent zal men het ook op het juiste moment doen.

Het is niet het wassen van het lichaam, dus een douche is niet hetzelfde als een doop. De doop behoudt ons, het is essentieel voor onze redding. Maar het is geen redding die ons bevrijdt van de hel, het is een verlossing van zonden. Petrus beschrijft het als het vragen aan God om een goed geweten in de opstanding van Jezus.

Maar als we de verzen hiervoor lezen dan is het schoonwassen van ons geweten niet hetzelfde als het wassen van onze herinneringen, alsof we vergeten zijn wat we allemaal verkeerd hebben gedaan. De doop is dan een gebed naar de Vader met het diepe verlangen om werkelijk met een schoon geweten te leven. Het schone geweten dat bewust is van het feit dat onze zonden zijn betaald en we nu verder rechtvaardig mogen wandelen.

De doop is niet zomaar een ontgroeningsactiviteit waarin we laten zien dat we er ook bij horen. De doop is een gebed, een verlangen naar God om ook werkelijk heilig te zijn. En dit verlangen is voor de zonden die wij hebben gedaan, maar ook voor de zonden die ons van het schone geweten afhoudt. De doop is het verlangen om rein en heilig te wandelen in de opstanding van Jezus.

1 Petrus 3

18 Want ook Christus heeft eenmaal voor de zonden geleden, Hij, Die rechtvaardig was, voor onrechtvaardigen, opdat Hij ons tot God zou brengen. Hij is wel ter dood gebracht in het vlees, maar levend gemaakt door de Geest, 19 door Wie Hij ook, toen Hij heenging, aan de geesten in de gevangenis gepredikt heeft, 20 namelijk aan hen die voorheen ongehoorzaam waren, toen God in Zijn geduld nog eenmaal wachtte in de dagen van Noach, terwijl de ark gebouwd werd, waarin weinige – dat is acht – mensen behouden werden door het water heen. (1 Petrus 3:18-20)

Er is een geestelijke wereld waar vele christenen geen weet van hebben. Maar Petrus heeft het hier toch over een gevangenis waar de geesten van de ongehoorzame uit de tijd van Noach gevangen zitten. En toen Jezus heenging, ging hij nog even langs bij deze geesten.

Petrus heeft blijkbaar wel een duidelijk beeld van wat Jezus gedaan heeft, ook nadat Jezus was opgestaan uit de dood en was heen gegaan. En de enige manier om dit te weten is als God dit openbaart en dat kan via visioenen of dromen. Het probleem is dat wij deze mogelijkheid hebben uitgesloten, we geloven niet meer in dromen of visioenen van God.

Voor ons is dit een raar vers omdat het uit een hele andere wereld komt. Een geestelijke wereld die in sterk contrast staat met deze wereld. We kunnen dit vers daarom ook niet in onze context neerzetten. Om hier dan een theologie aan op te hangen is heel gevaarlijk en zeker af te raden. Petrus schrijft het met een andere reden, hij wil een karakter van Jezus openbaren.

Want het is Jezus die gestorven is in Zijn rechtvaardigheid voor onze onrechtvaardigheid. En het gaat verder, Jezus is in Zijn rechtvaardigheid weer opgestaan en heengegaan. En die rechtvaardigheid van Jezus stopt daar niet, want ook in de geestelijke wereld schijnt Zijn rechtvaardig licht. De geesten in die gevangenis hebben Jezus voorbij zien komen en Zijn rechtvaardigheid gezien.

En dat is de boodschap, de kans die Jezus ons geeft. Net als in de tijd van Noach toen Noach bezig was met de ark. Een tijd waarin mensen nog tot inkeer konden komen. Ook al was men onrechtvaardig, God in Zijn rechtvaardigheid gaf iedereen de optie tot redding. Jezus is onze ark waar wij in onze onrechtvaardigheid mogen ingaan.

1 Petrus 3

16 En heb een goed geweten, opdat in datgene waarin zij kwaad van u spreken als van kwaaddoeners, zij beschaamd gemaakt worden die uw goede levenswandel in Christus belasteren. 17 Want het is beter te lijden – als God dat wil – terwijl u goeddoet dan terwijl u kwaad doet. (1 Petrus 3:16-17)

In het Engels noemt men het geweten: ‘conscience’. Eigenlijk betekent het gewoon dat we bewust zijn van onze daden, we weten waar we mee bezig zijn. Daarom is het soms al confronterend voor mensen om alleen maar na te denken over wat ze doen met hun leven. Ze willen er niet over nadenken want dan hoeven ze het ook niet te beoordelen. Ze hebben dan alleen maar een goed geweten omdat ze het geweten niet gebruiken.

Heb jij een goed geweten? Want ook wij in de meer traditionele gemeenten hebben een manier verzonnen om ons geweten te sussen. Eigenlijk hebben we onszelf er van overtuigd dat we toch wel slecht blijven totdat we in de hemel komen. We proberen naar eigen zeggen onze ‘best’ te doen want God verlangt er toch wel naar dat we een beetje ons best doen, maar voor de rest blijven we zitten met onze wat moeilijkere zonden.

Nu is dit geen gangbare denkpatroon in de bijbel, net zoals Petrus hier ons oproept om echt een goed geweten te hebben. En dit is niet denken dat we wel een goed persoon zijn maar dat is weten dat we voor God kunnen staan als een echte rechtvaardige. En natuurlijk deze rechtvaardigheid komt niet door ons eigen kunnen, maar God heeft wel een weg gebaand voor ons om rechtvaardig te kunnen wandelen.

En eigenlijk wat deze overdenking wil doen is het geweten in ons aanwakkeren. Niet langer gaan we ons geweten sussen met allerlei excuses. De lat ligt hoog, God is heilig en Hij verlangt er naar dat wij ook heilig zijn. Een schoon geweten is een geweten dat gewassen is door het bloed van Jezus en wandelt in de kracht van de Heilige Geest.

En dan hebben we ook een schoon geweten op het moment dat mensen ons veroordelen. Want dat is veel mooier dan dat mensen tegen ons ingaan terwijl we nog zoveel aan ons hebben kleven. Want op het moment dat wij in Zijn kracht heilig wandelen krijgt God werkelijk alle eer van ons leven.