Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 10

11 Hij zegt in zijn hart: God heeft het vergeten,
Hij heeft Zijn aangezicht verborgen,
Hij ziet het in eeuwigheid niet.
12 Sta op, HEERE God, hef Uw hand op,
vergeet de ellendigen niet.
13 Waarom lastert de goddeloze God?
Waarom zegt hij in zijn hart: U zult geen rekenschap eisen?
14 Ú ziet het wél, want U aanschouwt de moeite en het verdriet,
opdat men het in Uw hand geeft;
op Ú verlaat de arme zich,
U bent geweest een Helper van de wees. (Psalm 10:11-14)

Laten we dit vandaag eens omdraaien, de afgelopen overdenkingen hebben we het vooral bezien vanuit het standpunt van de wereld. De wereld die geen enkele aandacht aan God wil besteden. Ze zijn doof voor elke morele invloed van God. Maar als we dat vandaag nu eens op onszelf betrekken, hoe ziet ons geloof er dan uit?

Want geloven wij echt wat in deze verzen beschreven wordt? Geloven wij echt dat God ons ziet, dat Hij wel rekenschap zal eisen van ons? En dat is niet iets om bang voor te zijn, maar wel om God serieus te nemen. Want de psalmist schrijft dit niet om mensen bij God vandaan te duwen, hij schrijft het zodat wij serieus naar God toe gaan.

Good vergeet jou niet, Hij weet wat je doet en Hij weet wat het beste is voor jou. Hij zal je niet verlaten al verlaat de hele wereld je. Hij ziet jouw moeite en verdriet als we het in Zijn handen leggen. Hij wil helpen, Hij wil voor ons zorgen, maar Hij vraagt van ons dat we het overgeven aan Hem. En daar hebben wij geloof voor nodig.

We kunnen wel zeggen dat de wereld zich God niet aantrekt en zelfs ontkent, maar vaak zijn wij degene die God ontkennen in ons leven. Natuurlijk zijn we er van overtuigd dat Jezus daar aan het kruis hing voor onze zonden, de vraag is of wij het geloof hebben dat Jezus ook vandaag nog met ons wil wandelen? Want dat is pas echt geloof, dan moeten we werkelijk vertrouwen op de woorden van deze psalm.

Ons leven moet laten zien dat Jezus werkelijk leeft, dat Hij ook vandaag betrokken is bij ons leven. Want alleen dan erkennen we werkelijk dat Jezus is opgestaan uit de dood en zit aan de rechterhand van God. Dat doen we niet met woorden, dat doen we met ons leven. Alleen dan erkennen we dat Jezus leeft in ons.

Psalm 10

8 Hij ligt in een hinderlaag in de dorpen,
op verborgen plaatsen doodt hij de onschuldige,
zijn ogen loeren op de arme.
9 Hij ligt in een hinderlaag op een verborgen plaats,
zoals een leeuw in zijn schuilplaats;
hij ligt in een hinderlaag om de ellendige te overvallen,
hij overvalt de ellendige als hij hem in zijn net trekt.
10 Hij duikt neer, hij bukt zich,
en de arme valt in zijn sterke poten. (Psalm 10:8-10)

Het kwaad heeft een doel en soms moeten we daar even stil bij staan. Het kwaad is niet zomaar een ongelukje, het heeft een bewust doel en dat is vernietigen. En dat zijn de woorden die de psalmist in deze psalm ook gebruikt. En het is ook Jezus die het daar over heeft in Johannes 10, het kwaad is namelijk gekomen om te stelen en te doden. En als we die tekst in Johannes goed lezen weten we dat Jezus het daar over de religieuze leiders heeft en niet over de duivel.

De wereld is niet het slachtoffer van het kwaad, het heeft het geaccepteerd en ze hebben geleerd er naar te leven. Maar het kwaad heeft maar 1 doel en dat is het lostrekken van God. Het gebeurde al bij Eva, met kleine leugens werd ze losgeweekt van haar afhankelijkheid van haar Schepper. En zo gaat het nog steeds, het kwaad belooft mooie dingen maar in werkelijkheid geeft het dood en verderf.

Je kunt het een zielig denken vinden, maar we zijn als christenen nog steeds in de gevaren zone. Jezus heeft het tegen de gemeenten in klein-Azië over het volharden tot het einde toe, dan zal men de kroon ontvangen. Hij heeft het daar niet over het uitzitten van onze tijd hier op aarde en dan komt het vanzelf goed, Hij heeft het over een gevecht waarin we sterk moeten blijven.

En alles wat we om ons heen zien is de vrucht van het kwaad dat op ons afkomt. En zolang we het gevaar niet zien zijn we zwak, zolang we denken dat het allemaal wel mee valt, geloven we in een leugen. Want het zijn die kleine leugens die ons zwak maken, die ons ongeloof geven, die ons wegtrekken bij de Vader vandaan.

Het kwaad heeft een naam, ‘het kwaad’. En we moeten dat kwaad identificeren, we moeten erkennen dat het uit is op onze vernietiging. Alle porno op het internet is uit op onze vernietiging, het is geen onschuldig plezier. En zo zijn er nog zoveel meer afleidingen die misschien onschuldig lijken, maar het is er allemaal om onze relatie met de Vader ongedaan te maken. En dat moeten wij ons realiseren, het is niet onschuldig, het heeft een naam.

Psalm 10

5 Zijn wegen bezorgen te allen tijde verdriet.
Uw oordelen gaan hem te hoog, hij houdt ze ver van zich;
al zijn tegenstanders blaast hij weg.
6 Hij zegt in zijn hart: Ik zal niet wankelen,
want van generatie op generatie zal mij geen onheil treffen.
7 Zijn mond is vol vervloeking, bedrog en list,
onder zijn tong is kwaad en onrecht. (Psalm 10:5-7)

Een rare psalm eigenlijk, een psalm moet toch God verheerlijken? Er zijn weinig opwekkingsliederen die deze psalm nadoen, waarschijnlijk geen een. Het gaat altijd om het prijzen van hoe goed God is, het kruis en het werk van Jezus. Wie schrijft er nu een psalm over hoe slecht de wereld is?

Misschien is dit wel een van de redenen waarom we als christenen vergeten zijn dat het wereldse denken echt niet goed is. De trots en arrogantie over wat men bereikt en wat men heeft is een leugen waar we niet jaloers op moeten zijn. Want ook al doet men nog zoveel humanistische projecten om het leven van de mens te verbeteren, dat maakt het hart er echt niet beter op.

Deze psalm heeft wel degelijk een goede reden. Want wij moeten er aan herinnerd worden dat wij niet in deze wereld horen te staan, maar zolang wij denken dat het allemaal niet zo slecht is zullen we dat niet serieus nemen. Sterker nog wij nemen Gods rechtvaardigheid helemaal niet serieus, of nog sterker we nemen het kruis van Jezus helemaal niet serieus. Jezus kwam om voor die mensen te sterven, om te betalen voor die zonden.

Soms kunnen we onszelf er op betrappen dat we het iemand gunnen om christen te worden. Die persoon is zo lief en zo aardig, die gunnen we de hemel zeker wel. Het is een valse reden, het maakt het werk van Jezus klein en nietszeggend. We moeten juist inzien dat het contrast tussen Jezus en de wereld hemelsbreed is. We moeten inzien dat het hart van de mens vol kwaad en onrecht is. En dan gaan we begrijpen dat deze psalmist daarover schrijft.

We zullen dit niet begrijpen als we God niet hebben leren kennen. We zullen dit niet begrijpen zolang we door de ogen van de wereld kijken. Want dan vinden we dit een donkere overdenking waarin weinig positiviteit in zit. We kunnen dit alleen begrijpen vanuit het perspectief van God. Want dan zien we het contrast, dan zien we dat we God nodig hebben en dat is het probleem van de wereld, ze kunnen zonden God.

En dat is wat we hier uit moeten halen, we hebben God nodig. In gebed moeten we in afhankelijkheid van Hem leven. Dat is waar we werkelijk vrede zullen vinden. In Hem die ons lief heeft.

Psalm 10

3 Want de goddeloze beroemt zich over zijn hartenwens;
hij zegent de hebzuchtige, hij lastert de HEERE.
4 De goddeloze, met zijn neus trots omhoog, onderzoekt niet.
Al zijn gedachten zijn: Er is geen God! (Psalm 10:3-4)

De discussie is niet of er wel of niet een god bestaat, de echte vraag is of we bereid zijn om een god te erkennen over ons leven? Want als er een god is in ons leven dan kunnen we niet zomaar doen wat ons hart ons ingeeft. En dat is precies de reden waarom de wereld God wil ontkennen. De goddeloze is geen vieze man die rare dingen doet, de goddeloze is de mens die God niet toelaat in zijn/haar leven. De goddeloze is degene die met zijn neus trots omhoog de confrontatie van het leven niet aangaat.

Want op het moment dat we over het leven gaan nadenken dan komen we op een punt dat we ons eigen leven moeten confronteren. En dat is een plek waar elke christen moet komen, een moment waarop we voor de troon van God staan en alles van ons leven in twijfel trekken. De doordringende ogen van God moeten door ons heen kijken en ons leven transparant maken.

Want dat is het geloof in God. We hoeven God niet te bewijzen aan de wereld, als wij voor Zijn troon komen is er geen enkel argument dat die werkelijkheid zal kunnen ontkennen. En als jij daar nog niet bent geweest, dan is er maar 1 weg en dat is de weg van nederigheid en afhankelijkheid. In gebed moeten wij ons afhankelijk maken van Hem die ons heeft gemaakt.

Want het tegenovergestelde is precies wat de wereld doet. Zij zijn trots op wie zij zijn en zegenen de hebberigheid. Zij hebben geen behoefte aan afhankelijkheid want ze zorgen er wel voor dat ze in voorspoed leven en het maakt niet uit hoe ze er aan komen. Het zijn twee compleet andere werelden, het koninkrijk van God en de wereld. We kunnen geen twee heren dienen en dat is het geloof dat wij moeten hebben.

Wees afhankelijk van God, wees nederig in Zijn liefde en Zijn trouw. Dan hoef je God niet te bewijzen, want is Hij is met jou. Zegen niet de hebzuchtige in de wereld, want dan leef je met 1 been in de wereld. Want als we de hebzuchtige in de wereld zegenen dan kijken we en zeggen we met jaloezie dat diegene een mooi leven heeft. Wees niet jaloers, wees nederig en afhankelijk.

Psalm 10

1 HEERE, waarom blijft U van verre staan?
Waarom verbergt U Zich in tijden van benauwdheid?
2 Fel en hoogmoedig achtervolgt de goddeloze de ellendige.
Laat hen gegrepen worden in de listige plannen die zij bedacht hebben!
3 Want de goddeloze beroemt zich over zijn hartenwens;
hij zegent de hebzuchtige, hij lastert de HEERE. (Psalm 10:1-3)

Voor veel christenen is het eigenlijk een zonde om dit te zeggen. Want hoe kan het nu dat wij ons verlaten voelen, weten we niet dat God altijd met ons is? Het is ongeloof als wij zeggen dat God zo ver van ons is, of het is slechts een gevoel dat we moeten negeren. We hebben toch de bijbel en daar staat toch echt dat God ons nooit zal verlaten.

Laten we dat nu eens omdraaien, wat nu als God Zich echt terugtrekt, als Hij echt even Zijn gezicht niet laat zien in jouw leven? Is dat mogelijk? Ja, en dat is even schrikken voor veel christenen. Er zijn werkelijk momenten in ons leven dat God Zich terugtrekt, niet omdat Hij niet meer om ons geeft, maar juist omdat Hij zoveel van ons houdt.

We kunnen de bijbel niet gebruiken als een wapen waarmee we een antwoord hebben voor elk probleem. God is geen algoritme of een computer programma waardoor Zijn reactie op ons leven en ons gebed wordt bepaald. Ieder leven is uniek en zo is Gods antwoord op ieder leven ook uniek. En dan kan het inderdaad zijn dat God Zich even niet laat zien. Maar dat doet Hij met een reden.

Soms doen we zo basaal als er mensen zijn die twijfelen aan hun eeuwige redding. We lepelen weer even het evangelie op om zo de mensen weer vertrouwen te geven. Maar wat als die twijfel een doel heeft, wat als God die mensen uit hun schulp wil trekken en hen in Zijn aanwezigheid wil roepen. Dan zijn die bemoedigende woorden helemaal niet zo goed, want God verlangt er juist naar dat we uit onze schulp kruipen naar Zijn troon toe.

Soms verstopt God Zich omdat wij moeten groeien. Het evangelie is duidelijk dat we vanaf het moment dat we Jezus volgen we groeien van glorie naar glorie. En soms moeten we daarvoor door onze eigen muren heen boksen, soms moet er een moment in ons leven zijn waardoor we wanhopig worden en nog dieper verlangen naar God. En dat is het mooie van deze psalm, de wanhoop is een uiting van het verlangen naar God. De psalmist wil niet zonder God verder en dat is juist het mooie van deze verzen. Vergeet religieuze correctheid, zoek God in alle omstandigheden en vertel Hem eerlijk als je Hem mist.

Psalm 9

18 De goddelozen keren terug, naar de hel toe,
alle heidenvolken, die God vergeten.
19 Want de arme wordt niet voor altijd vergeten,
de hoop van de ellendigen vergaat niet voor eeuwig.
20 Sta op, HEERE, laat de sterveling zich niet sterk maken;
laat de heidenvolken voor Uw aangezicht geoordeeld worden.
21 HEERE, jaag hun vrees aan;
laat de heidenvolken weten dat zíj stervelingen zijn. Sela (Psalm 9:18-21)

Jezus leerde ons bidden dat de Naam van de Vader wordt geheiligd en dat Zijn Koninkrijk zou komen. Dat is een verlangen naar de heerschappij van een goede God die vol van liefde is. Een heerschappij waarin de heiligheid van God overvloeit in een ieder die in dat koninkrijk leeft. Een verlangen dat de zonden in de wereld verdwijnen en we als mensen in de kracht van God met elkaar in liefde wandelen.

Als we naar deze verzen in psalm 9 kijken dan lijken we een heel ander beeld te krijgen van de God die David dient. En waarschijnlijk zouden we raar op kijken als iemand zou zeggen dat deze verzen en het gebed van Jezus precies hetzelfde verlangen uitten. En toch is het zo, toch heeft David precies hetzelfde verlangen als Jezus. Want David verlangt ook naar een wereld waar mensen niet goddeloos zijn, maar juist vol van Gods vruchten wandelen.

Het klinkt misschien zo hard en snappen we niet waar die vijandschap vandaan komt. Of misschien hebben we het idee dat David die mensen haat omdat ze Israel elke keer weer aanvallen. Maar waarom vallen die mensen Israel aan? Omdat ze goddeloos zijn, omdat ze God niet serieus nemen, ze hebben geen boodschap aan Zijn verlangens.

Daarom bidt David dat de volken gaan inzien dat ze stervelingen zijn, dat ze helemaal geen recht van spreken hebben, laat staan van handelen. Ze moeten op hun plek gezet worden en uiteindelijk, als men zich niet inkeert en God weer toelaat in hun leven, zullen ze hun verdiende loon krijgen. En dit is geen verkeerde gedachte, dit is niet onmenselijk, het verhaal van de hel is een werkelijkheid, een consequentie die wij moeten accepteren.

Het klinkt als een contaminatie en toch is dit een verlangen naar een heerschappij van liefde en trouw. We kunnen mensen niet dwingen, God kan mensen niet dwingen. We hebben allemaal een keuze om Gods koninkrijk te accepteren. En als wij verlangen naar dat koninkrijk, dan verlangen wij naar de verlossing van de zonden in ons eigen leven, maar ook naar de verlossing van het kwaad in onze maatschappij. Het is een goed en mooi verlangen dat in deze psalm wordt bezongen.

Psalm 9

16 De heidenvolken zonken in het graf dat zij maakten;
hun voet raakte gevangen in het net dat zij heimelijk spanden.
17 De HEERE is bekend geworden, Hij heeft recht gedaan.
De goddeloze raakt verstrikt in het werk van zijn eigen handen. Higgajon, Sela (Psalm 9:16-17)

Als we vandaag de dag om ons heen kijken dan lijkt er niet veel meer te getuigen van een rechtvaardige God. De arrogante mens lijkt aan de winnende hand te zijn. We zien nauwelijks dat de goddelozen verstrikt raken, we zien eerder dat ze alleen maar succes hebben. In ieder geval meer dan de mensen die God trouw willen dienen.

Geloven wij dan nog in het spreekwoord dat de mensen die een kuil graven voor een ander er zelf invallen? Het lijkt gewoon onzin te zijn en misschien zelfs onzinnig om in te geloven. We houden ons bij het evangelie, het kruis en de opstanding van Jezus en dat is voor ons genoeg geloof. Laat God maar doen wat Hij wil doen en als Hij mensen verstrikt in het werk van hun eigen handen dan is dat zo.

En toch is het belangrijk dat wij dit geloof hebben. Natuurlijk hoeven we niet te verlangen naar de verstrikking van andere mensen, zeker niet als het gevoed is door haat. Maar dit geloof is wel belangrijk voor ons eigen leven. Want als de eerste alinea van deze overdenking tot de verbeelding sprak dan ligt er een gevaar op de loer voor ons persoonlijke geloof.

Want als wij het onszelf gaan afvragen waarom de onrechtvaardige zoveel succes heeft en wij niet, dan staat de deur op een kier om het werk van de onrechtvaardige te kopiëren. Als wij niet geloven dat God werkelijk handelt zoals hier beschreven in deze verzen dan is de kans groot dat wij hetzelfde gaan handelen als de goddelozen. God lijkt het toch niet te zien.

Als wij werkelijk op God vertrouwen houden wij vast aan dit principe, ook al lijkt de realiteit verre van dit principe. Ook al lijkt de wereld al het succes te hebben, wij moeten juist in die tijd het geloof hebben dat God rechtvaardig is en zal horen naar het gebed van hen die Hem liefhebben. Kijk niet naar de wereld, wordt niet jaloers op wat zij allemaal lijken te bereiken. Kijk naar God en geloof dat Hij rechtvaardig is en jou zal zegenen vanuit Zijn rijkdom en heerlijkheid. Daarom moeten we geloven de woorden van deze psalm.

Psalm 9

14 Wees mij genadig, HEERE,
zie mijn ellende aan, mij aangedaan door wie mij haten,
U Die mij opheft uit de poorten van de dood.
15 Dan zal ik al Uw loffelijke daden vertellen in de poorten van de dochter van Sion,
mij verheugen in Uw heil. (Psalm 9:14-15)

Wanneer is het de laatste keer dat wij dit gebeden hebben: ‘Heere, wees mij genadig.’ Het lijkt misschien een overbodig gebed door het kruis van Jezus. Want door het kruis van Jezus hebben we de genade ontvangen en hoeven we onszelf niet meer schuldig te voelen. We zijn vergeven van onze zonden door het bloed van Jezus en natuurlijk zijn we Hem daar heel dankbaar voor.

En toch werkt het net even iets anders, want we kunnen wel een cadeau ontvangen, maar dan moeten we het wel uitpakken. Veel mensen zien de genade van God als iets statisch, alsof God wegkijkt en onze zonden niet meer ziet. En daardoor mogen we toch naar de hemel gaan en krijgen we niet de gepaste straf voor onze zonden, de hel.

Een voorbeeld, een kind is eigenwijs bezig en door die eigenwijsheid maakt het kind allemaal fouten. Er gaan dingen kapot en toch wil diegene niet dat papa helpt. Het gaat een tijdje door totdat het kind inziet dat het echt niet langer gaat. Het kind gaat naar papa en erkend dat het hulp nodig heeft van papa. En dat is nu precies het gebed van David hier, de roep om Gods genade in zijn leven.

God zie alstublieft niet de zonden die ik heb gedaan, de vele fouten die ik heb begaan, kom mij te hulp. Dat is de roep om genade en die hebben we vandaag de dag nog steeds nodig. Veel mensen hebben het cadeau van Gods genade niet uitgepakt, ze bewaren het voor het moment dat ze aan de hemelpoort staan. Maar God wil dat deze psalm vandaag nog werkelijkheid wordt in ons leven, dat we het kruis omarmen voor vandaag.

Want deze roep om genade is niet slechts het verlangen naar vergeving, het is het verlangen naar Gods hulp in ons leven. Dat Hij betrokken is bij wat wij doen en dat Hij door het kruis Zijn genade laat zien in ons leven, NU. God zie niet aan wat ik fout heb gedaan, ik bidt voor Uw genade in mijn leven, dat ik elke dag met U mag wandelen.

Psalm 9

12 Zing psalmen voor de HEERE, Die te Sion woont,
verkondig onder de volken Zijn daden.
13 Want Hij eist vergelding voor vergoten bloed, Hij denkt daaraan,
Hij vergeet het hulpgeroep van de ellendigen niet. (Psalm 9:12-13)

Hebben wij onszelf weleens afgevraagd waarom we eigenlijk psalmen of andere liederen zingen tijdens een kerkdienst? Het zou jammer zijn als het een traditie is geworden, een ritueel waar we eigenlijk niets meer van snappen. Het zou ook jammer zijn als het alleen nog maar een emotionele ervaring is, we doen het voor het goede gevoel dat we er bij krijgen. Want in dat geval maken we ons drukker over de stijl van zingen dan dat we gaan nadenken over de reden voor het zingen.

Het zingen hoort niet bij een liturgie, het zingen van psalmen en geestelijke liederen is een geestelijk werk. David roept ons op om te zingen voor de Heere. We komen samen om woorden op een melodieuze wijze als een offerande voor Gods troon te brengen. Want Hij is het waard dat we Hem toezingen, Hij is het waard dat we Hem eer geven met onze mond.

Waarom mag de wereld de zonden verheerlijken met hun liederen? Waarom hebben zelfs veel christenen er plezier in om die liederen mee te zingen? Maar als we psalmen gaan zingen dan wordt het opeens een last, dan moet dat opeens gebeuren in een veilige omgeving als een kerkdienst. David heeft het hier over het bezingen van Gods grote daden, niet in een veilige omgeving, maar onder de volken.

De wereld moet weten Wie God is en wat Hij doet. Het is geen liturgie, het is het offeren van aanbidding tot de troon van Hem die alles in handen heeft. Het is het aanbidden van de Schepper van hemel en aarde die Zijn troon in ons leven wil hebben. Hij wil van ons hart een Sion maken waar Hij kan wonen. Hij wil van ons leven een licht in de wereld maken waarin men kan zien dat Jezus in ons is.

Denk aan het gesprek dat Jezus had met de Samaritaanse vrouw. Er komt een tijd dat men niet meer hoeft te aanbidden in Jeruzalem(Sion), want het is een geestelijke taak geworden. God is geest en wij aanbidden Hem in geest en waarheid. En het zingen van psalmen is dan een geestelijk werk waarin we in de geestelijke wereld Zijn eer en majesteit verkondigen samen met de engelen. Dat is nog eens psalmen zingen, dat overstijgt elke stijl van zingen. Dat kan op elke manier, als het maar voor Gods troon komt. En dat is waar wij ons druk over moeten maken. Is onze aanbidding een offerande die Gods heerlijkheid verheerlijkt.

Psalm 9

10 De HEERE is een veilige vesting voor de verdrukte,
een veilige vesting in tijden van benauwdheid.
11 Wie Uw Naam kennen, zullen op U vertrouwen,
omdat U, HEERE, niet hebt verlaten wie U zoeken. (Psalm 9:10-11)

Een vesting hoeft niet altijd veilig te zijn, maar David heeft het hier over een echte veilige vesting. Dit is een plek waar werkelijk rust en vrede is, een plek waar je niet heen en weer wordt geschopt, een plek waar je zeker van kan zijn dat er niets gebeurd. Want het zijn altijd de onderdrukte, de zwakke van de maatschappij waar mee wordt gesold. Zij hebben niets om zichzelf mee te verdedigen, zij worden in de benauwdheid gedrukt.

En juist voor die mensen is God een veilige vesting. Hoezeer de wereld er ook aan werkt, het zal nooit een veilige vesting worden voor diegene die in tijden van benauwdheid leven. Er is niemand zoals God, er is geen enkele sociale organisatie die ook maar in de buurt komt van 1 procent van Gods goedheid. Hier op aarde is er geen enkele veilige vesting, maar in God is de enige plek waar we werkelijk veilig zijn.

Geloven we dit, weten we dat in God we werkelijk veilig zijn? Vluchten wij altijd naar onze God? Want dan zal ons klagen verstommen, dan hebben we niets meer te vrezen. En als dat niet zo is, dan is de weg daar naar toe ook beschreven in de psalm. Vers 11 laat namelijk zien dat het gaat om de mensen die de Naam van de Heere kennen.

En natuurlijk gaat dat niet om een specifieke naam als ‘Jehova’, alsof dat een magische naam is.  Het gaat om de naam die laat zien Wie God is en in de bijbel heeft God vele namen. Namen die Gods karakter beschrijven. Wanneer we Zijn naam kennen dan weten we Wie Hij is. De weg naar die veilige vesting is weten dat Hij werkelijk een veilige vesting is, geloven dat Hij goed is voor ons en ons beschermt.

Want als we Hem kennen dan weten we dat Hij altijd zal luisteren als wij Hem zoeken. Geloven wij dit, kennen wij onze Vader als degene die altijd luistert? Want Hij luistert, Hij wil altijd weten hoe Hij ons kan helpen, hoe Hij een veilige vesting kan zijn. En dit mogen wij weten, hier mogen wij van overtuigd zijn, dat is geloof. Bij Hem zijn we altijd thuis.