Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 22

4 Maar U bent heilig,
U troont op de lofzangen van Israël.
5 Op U hebben onze vaderen vertrouwd,
zij hebben vertrouwd en U hebt hen bevrijd. (Psalm 22:4-5)

Denk aan het verhaal van Mozes, hoe hij samen met het volk door de Rode Zee wandelde. Wat een machtig verhaal en zo zijn er nog vele andere verhalen in de bijbel die laat zien hoe groot Gods werk is. Maar als we eerlijk zijn dan zijn het voor ons niet meer dan zondagsschoolverhalen. Het is leuk om de kinderen te vertellen, het is mooi om er over te zingen dat wij zo’n machtige God hebben, maar is dat alles?

In de eerste verzen van deze psalm hebben we kunnen lezen dat David niks meer van God hoort. Hij vraagt zich af waar God nu is, er komt geen enkel antwoord op zijn roepen. En dan in vers 4 komt er een ‘maar’. Want nu op dit moment schijnt God niet te antwoorden, maar dat moet niets doen met mijn geloof. Want kijk naar het verleden, kijk naar hoe God met onze voorouders aan het werk is gegaan.

Geef niet op, God heeft altijd laten zien dat Hij trouw is gebleven. Er is nooit iemand die heeft gezegd dat God hem heeft laten vallen. Soms lijkt het moeilijk en dan moeten we laten zien dat we geloof hebben, maar daarna is het altijd God die de situatie in de hand heeft. En zo moeten we deze verzen lezen, een bemoediging dat God altijd uitkomst biedt.

Wij zijn niet de eerste hier op aarde, wij zijn niet de eerste die een probleem hebben. Er zijn mensen voor ons geweest die hebben laten zien dat ze konden vertrouwen op God. Dat als God de touwtjes in handen had ze niets te vrezen hadden. Zelfs als ze even niets van God leken te horen mochten ze blijven vertrouwen. En hetzelfde geldt nog steeds voor ons.

Wij moeten Jezus volgen in Zijn vertrouwen op de Vader. Hij is ons voorgegaan en God is trouw gebleken. Wij mogen Hem daarin volgen en mensen zullen zien dat God ook trouw is in ons leven.

Psalm 22

1 Een psalm van David, voor de koorleider, op ‘De hinde van de dageraad’.
2 Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten,
bent U ver van mijn verlossing, van de woorden van mijn jammerklacht?
3 Mijn God, ik roep overdag, maar U antwoordt niet,
en ‘s nachts, maar ik vind geen stilte. (Psalm 22:1-3)

Wij hebben een God die diep wil gaan en een sterke relatie wil opbouwen. En dat gaat niet zomaar in 1 dag, dat is een leven waarin we bewust met Hem wandelen. Groeien, dagelijks in Zijn aanwezigheid. Samen zijn, luisteren en bidden. En als we zo’n leven opbouwen dan zullen we deze psalm nog beter begrijpen. Want voor vele van ons is God alleen maar afwezig op het moment dat we een probleem hebben, alleen dan voelen we ons verlaten.

Maar David voelt zich verlaten omdat hij geen enkele reactie ziet van God op al zijn roepen. Hij roept overdag maar God antwoordt niet en ‘s nachts, maar hij vind geen stilte. En de vraag is of wij deze verlatenheid ooit hebben ervaren. Jezus voelde Zich aan het kruis niet verlaten omdat Hij daar hing en pijn had, Hij wist dat God Hem verlaten had. En die verlatenheid kunnen we alleen voelen als we weten hoe het is om dicht bij Hem te zijn.

En zo’n leven moeten wij ontwikkelen, het zoeken van het Koninkrijk van God moet ons dagelijks verlangen zijn. Wandelen met Hem in alle omstandigheden moet onze prioriteit zijn. En als we zo’n leven hebben, zijn we heel gevoelig voor de afwezigheid van God. Dan kunnen we het niet aan als onze gebeden niet worden beantwoord, niet omdat wij trots zijn maar omdat we ons verlaten voelen in onze relatie met de Vader.

En dan komt ook het moment dat we vers 3 begrijpen, dat als wij ‘s nachts roepen wij geen stilte kunnen vinden. Het klinkt zo tegenstrijdig, maar op het moment dat God antwoord zullen wij altijd vol zijn van vrede. Nogmaals wij moeten dit ervaren in een leven waarin we met Hem wandelen. Zonder die ervaring zijn de psalmen van David niet te doorgronden.

Het probleem met onze westerse cultuur is dat we naar de McDonalds gaan en we na een minuut ons eten op tafel hebben. Wij hebben geen fastfood God die alles even regelt, aan zulke vrienden heb je niets aan. Wij hebben een God die met ons wil wandelen zodat we weten dat we in Hem alle zekerheid hebben. Zou jij het weten wanneer God je verlaten heeft?

Psalm 21

12 Want zij hebben kwaad tegen U beraamd;
zij hebben een listig plan bedacht,
maar zijn tot niets in staat.
13 Want U zult hen tot een doelwit maken,
met Uw boog zult U op hun gezicht richten.
14 Verhef U, HEERE, in Uw macht;
dan zullen wij zingen en Uw macht met psalmen loven. (Psalm 21:12-14)

Elke keer bekruipt mij het gevoel dat we ons moeten verdedigen tegen over de wereld voor dit soort verzen. Men wil vooral een boze God zien waardoor de wereld het recht krijgt om God niet serieus te nemen. Wij komen dan met excuses om God toch het lieve karakter te geven die de wereld graag wil zien. Want wie heeft er nu zin in een God die boos wordt, een God die straft?

Maar wij moeten stoppen met het verdedigen van God. Wij veranderen helemaal niets aan Gods karakter hoe vaak wij het ook herhalen. En ook de wereld kan zich niet verschuilen achter hun eigen interpretatie van de God van de bijbel.

Denk aan de rechtspraak in Nederland, alleen soms wordt er een rechter gewraakt maar over het algemeen is de rechter niet het punt van onderwerp. Het is degene die terecht staat waar het om draait en zo is het ook met ons en God. Maar op de een of andere manier is het de wereld die God wil wraken, ze zijn het niet met hem eens en zoeken al maar wegen om er onder uit te komen. Ze leiden de aandacht af van zichzelf.

Maar God heeft daar geen hulp bij nodig, ieder heeft zijn eigen verantwoordelijkheid. En hoe vaak men ook zal proberen om God te wraken er zal helemaal niets veranderen. Deze woorden van David staan en we hoeven er niets aan af te doen. Gods oordeel zal komen en Hij is daarin niet het onderwerp, wij zijn dat. En daarom moeten wij op onszelf gericht zijn, wat is onze verantwoordelijkheid.

En dat is ook het antwoord naar de wereld, zij hebben een verantwoordelijkheid en het wraken van God zal daar echt niet bij helpen. God is de Alpha en de Omega, het begin en het einde of we dat nu leuk vinden of niet. En ook wij als christenen hebben nog steeds die verantwoordelijkheid naar God. En dat is niet om bang voor te worden, maar juist te blijven vertrouwen op God. Wij mogen Hem loven en prijzen voor het moment dat Hij met Zijn oordeel zal komen.

Psalm 21

11 U zult hun vrucht wegdoen van de aarde,
hun nageslacht onder de mensenkinderen. (Psalm 21:11)

We dragen allemaal vrucht, wat jij doet vandaag is jouw vrucht, het is wat jij voortbrengt. In onze huidige cultuur maakt het allemaal niet zoveel uit wat je doet met je leven, het gaat er vooral om of je het naar je zin hebt. We leven in een consumptie gerichte maatschappij en wat we doen is er op gericht om ons leven beter te maken. Maar ook dat is een vrucht, maar het is de vrucht van egoïsme.

En dat is zeker de vrucht die God weg wil doen van de aarde. Wij zijn geschapen om goede vruchten te dragen. En dat gaat niet vanzelf. Denk aan onkruid, daar hoef je helemaal niets voor te doen, het groeit vanzelf, zo niet met de bloemen die we elke keer in de woonkamer hebben staan. Voor goede vruchten moeten we moeite doen, daar moeten we bewust mee bezig zijn.

We hebben het kruis verkeerd begrepen. De theologie interpreteert de genade van God aan het kruis als een middel om maar geen goede vruchten te hoeven dragen. Het lijkt meer een extra optie die we er bij krijgen, maar onze ticket naar de hemel ligt al klaar.

Maar waarom zou David een lied schrijven over de vruchten van het kwaad? Is het omdat hij er zelf een hekel aan heeft dat deze minder fijne mensen hem in de weg staan? We zullen zien dat het niet zo, we zullen zien dat David hier het hart van God beschrijft. Het hart dat verlangt naar perfectie voor ons. En dat is waarom de hel nog steeds bestaat.

Het leven is een serieuze aangelegenheid waar we heel bewust mee om moeten gaan. Laat de tv, computer en de telefoon eens een avondje uit en denk eens na over jouw leven. Want dan weten we pas waar we echt mee bezig zijn, wat de vrucht is van jouw leven. Het leven is te mooi om zo aan ons voorbij te laten gaan. Wij mogen vruchten dragen door de Heilige Geest, vruchten van liefde en blijdschap, is dat niet wat we willen?

Psalm 21

9 Uw hand zal al Uw vijanden vinden,
Uw rechterhand zal hen die U haten, vinden.
10 U zult hen als een vurige oven maken,
ten tijde dat U Uw aangezicht laat zien.
De HEERE zal hen in Zijn toorn verslinden,
het vuur zal hen verteren. (Psalm 21:9-10)

Als je kijkt naar de discussies in de media of op de sociale media dan zie je dat het vaak doordrenkt is van humanisme. Het begint al in het klein dat mensen vooral moeten kunnen doen waar ze zin in hebben. Euthanasie, geslachtsverandering, homoseksualiteit, abortus en ga zo maar door. Allemaal dingen waar men vanuit humanistisch oogpunt geen probleem mee mag hebben. Maar het gaat verder, verkrachters krijgen een tweede of derde kans of zelfs nog meer, moordenaars moeten vooral worden gerehabiliteerd zodat ze weer terug kunnen in de maatschappij.

Het humanisme maakt meer kapot dan het goed doet. Het laat ons focussen op onszelf, op wat er goed is in ons mensen. Denk aan al die sterren die met hun grote praat recht praten wat krom is. Alsof het normaal is dat iemand van geslacht veranderd, alsof het normaal is dat we met jan en alleman het bed delen, want we moeten vooral plezier hebben in dit leven, we moeten onszelf gelukkig voelen.

Het is dit humanisme waar we ons tegen moeten verzetten, het is dit humanisme dat zich tegen God verzet. Want in werkelijkheid haten zij God en alles wat perfect is in Hem. Zij zijn de vijanden van God en zullen daar ook voor worden beloond. De Heere zal hen in Zijn toorn verslinden, verteren met vuur. En het humanisme schreeuwt ach en wee bij het horen van deze vernietigende woorden, maar het is niet meer dan een hypocriete verdediging.

Want het humanisme maakt de mens kapot, het vernietigd de schoonheid van de schepping. Het humanisme probeert van een zondig mens iets moois te maken zonder dat het kijkt naar de bron van al die schoonheid. Het is als een baby die zijn eigen luier wil verschonen. Het is allemaal niet zo onschuldig, het is de arrogantie van de mens die denkt dat ze het beter weten.

Wij hebben God nodig en zolang we ons verzetten tegen elke vorm van moraal die van God komt zijn we vijanden van God. Het maakt niet uit hoe sympathiek de bekende Nederlander is, het is een leugen dat we uit onszelf er iets moois van kunnen maken. We hebben God nodig, altijd.

Psalm 21

8 Want de koning vertrouwt op de HEERE;
door de goedertierenheid van de Allerhoogste wankelt hij niet. (Psalm 21:8)

Dit is pas echte leiderschap, een koning die op God vertrouwt. Het is geen uiting van zwakte, een leider die op God vertrouwt toont pas echt moed. Want op het moment dat hij vertrouwt op de God van hemel en aarde laat hij zich niet leiden door emoties of publieke opinie. Zijn wijsheid komt van God en die wijsheid is onder alle omstandigheden beter.

Op het moment dat we werkelijk op God vertrouwen dan hoeven we niet te wankelen. Dan staan we sterk, al is de hele wereld tegen ons, als we vasthouden aan de wijsheid van God dan zullen we niet vallen. En het klinkt eng, zeker in onze tijd waarin er vele mensen zijn die niet eens in een god geloven, laat staan een God die ons wil voorzien in wijsheid.

We moeten echt leren om te vertrouwen op God, dat is geloof. Vergeet even de geloofsbelijdenis, dat is een peulenschil vergelijken bij het vertrouwen dat David had in zijn God. Voor hem was er geen discussie over de schepping of de ark van Noach, hij moest dagelijks vertrouwen op de leiding van God. Want David was er van overtuigd dat alleen dan zijn leven niet zal wankelen.

Wanneer beginnen wij dit te geloven? Laten we beginnen in onze gemeenten, want zoveel beslissingen zijn gemaakt met menselijke wijsheid. We moeten het tij keren, niet door met fantastische programma’s te komen waarin we de kerk weer aantrekkelijk proberen te maken. We moeten wachten op God en Zijn wijsheid, Hem laten spreken in onze vergaderingen. Hij moet de voorzitter zijn, Jezus is het hoofd van de kerk. En niet theoretisch, maar praktisch.

De koning vertrouwt op de Heere en daarom zal hij niet wankelen. Het is een belofte waar wij onszelf aan vast mogen houden. Hij is onze kracht, Hij is onze wijsheid en dat moet blijken uit ons leven. Vertrouw op God en Zijn wijsheid, vertrouw op Hem.

Psalm 21

6 Groot is zijn eer dankzij Uw heil,
met majesteit en glorie hebt U hem bekleed.
7 Want U stelt hem voor eeuwig tot grote zegen,
U verheugt hem met blijdschap, met Uw aangezicht. (Psalm 21:6-7)

Dit is de praktijk van wat Jezus zei in de Bergrede. We mogen onze goede daden laten zien aan de mensen om ons heen zodat ze God prijzen voor wat Hij heeft gedaan in ons leven. Dit is het antwoord op het probleem waar wij elke keer tegen aan schijnen te lopen. We mogen vooral niet te goed bezig zijn anders dan is Jezus voor niets aan het kruis gaan hangen.

Maar het evangelie laat juist heel iets anders zien. Het kruis van Jezus moet juist duidelijk worden door de goede werken in ons leven. Gods zegeningen en Gods kracht moeten de bron worden voor wat wij denken en wat wij doen. En als mensen dat dan zien zullen ze God eren. Vergeet jezelf, het draait niet om jou en jouw zonden, het draait om wat Gods heerlijkheid in jouw leven mag doen.

En daar moeten we op gericht zijn, altijd maar die focus op onze zonden en het kwaad dat helpt ons niet, het is precies wat de duivel wil. Want als wij op onszelf gericht zijn zien we niet wat God wil doen in ons leven. God wil grote dingen doen in ons leven, Hij wil dat wij stralen met de vruchten van de Heilige Geest. Dan is Zijn doel bereikt.

En dat is wat er hier gebeurd in deze psalm, mensen beginnen God te prijzen voor wat er in het leven van iemand gebeurd. En dat moet er in ons gebeuren, want dan begrijpen de mensen het kruis. Gods kracht in ons leven, de kracht van de opstanding die het kwaad in ons leven overwint.

Ja, God wil ons blij maken, Hij wil ons leven geven vol van zegeningen. Het is tijd dat wij daarop gericht zijn. Vergeet de zonden, die heeft God aan het kruis genageld voor ons, nu is het de tijd dat wij de opstanding in ons leven laten werken. Dan zijn we werkelijk bezig met het prijzen van God.

Psalm 21

3 De wens van zijn hart hebt U hem gegeven;
het verzoek van zijn lippen hebt U hem niet onthouden. Sela
4 Want U komt hem tegemoet met rijke zegeningen;
op zijn hoofd zet U een kroon van zuiver goud.
5 Leven heeft hij van U verlangd en U hebt het hem gegeven,
lengte van dagen, eeuwig en altijd. (Psalm 21:3-5)

De vraag is of we dit in onze kerkelijke cultuur nog kunnen begrijpen. Want dit gaat over de blijdschap over het antwoord van God op de verlangens van mensen. Wij hebben onze mond vol van de trots die in de mens leeft en dat we daardoor vooral niet krijgen wat we willen. We zijn er van overtuigd dat onze zonden en arrogantie in de weg staan om de rijke zegeningen van God te kunnen ontvangen.

Het lijkt er op dat we helemaal niets meer mogen verlangen van God. Alles wat we krijgen is Zijn ‘genade’ en daar moeten we het mee doen. En toch is deze psalm blij als God de verlangens van ons hart geeft. Als God ziet wat wij willen dan geeft Hij daar blijkbaar toch antwoord op.

Als wij verlangen naar een mooie auto dan mag dat niet, dat is egoïstisch. Als wij verlangen naar een lang leven dan moeten we dat voor ons houden, want het is God die de lengte van ons leven bepaald. Wat als God nu wel wil luisteren naar die verlangens, verlangens van zegeningen, verlangens van een mooi leven?

De bijbel staat er eigenlijk vol van, God die overvloed wil geven, ook in natuurlijke zin. God die onze verlangens wil beantwoorden omdat wij Zijn kinderen zijn. En zo mag deze psalm er ook zijn, verblijden in de antwoorden van God. God die zegent, God die kijkt naar het hart en daarop antwoordt. Wat een heerlijke boodschap voor mensen die echt in afhankelijkheid van God willen leven.

Natuurlijk is er de keerzijde van mensen die uit egoïsme naar deze zegeningen verlangen. Maar daar hoeven wij ons geen zorgen over te maken. Wij mogen afhankelijk zijn van Zijn zegeningen, wij mogen luisteren naar wat Hij ons wil geven. En in de afhankelijkheid wil God echt antwoorden.

Psalm 20

8 Dezen vertrouwen op strijdwagens en die op paarden,
maar wíj zullen de Naam van de HEERE, onze God in herinnering roepen.
9 Zíj kromden zich en vielen,
maar wíj zijn opgestaan en staande gebleven.
10 HEERE, verlos;
moge die Koning ons verhoren op de dag dat wij roepen. (Psalm 20:8-10)

Israel was in de tijd van Samuel niet meer tevreden met hoe zij werden geleid. Ze wilden een koning net als alle andere volken. Het vertrouwen op de God die hen uit Egypte had bevrijd werd minder en minder. Dat wat David beschrijft in deze psalm is precies wat zij niet zagen. Ze wilden een koning waar ze op konden vertrouwen, een koning die over hen zou heersen.

Nu is het hebben van een koning helemaal niet het probleem, David was een goede koning en ook Jezus is de Koning der koningen. Maar wat is nu juist de sleutel in deze verzen is dat we moeten verlangen naar een koning die op God vertrouwt. Een leider die zijn leiderschap toont omdat hij zijn hoop in de Vader heeft.

En zo kwam Jezus naar de aarde en zo was David ook een koning. De kracht in hun leiderschap was hun vertrouwen in God en daarom is het gebed dat wij voor leiders moeten bidden juist dit gebed. Leiders die een vertrouwen hebben in de kracht van God, leiders die zoeken naar hoe God wil leiden. En dat is heel duidelijk te zijn in het leven van David, in alles vertrouwde hij op de Heere.

Want in Zijn kracht zullen we staan, in Zijn kracht zullen we overwinnen. Maar als we leiders hebben die daar niet in geloven dan gaat er toch echt iets verkeerd, zeker in de kerk. Als we als leiders in de kerk vertrouwen op onze eigen wijsheid en eigen leiderschap hebben we niet wat David had. Laten we op God vertrouwen, ook voor ons leiders.

We moeten bidden dat zij in de kracht van God zullen leiden. De wijsheid die God wil openbaren in hun harten moet de leidraad zijn van de vergaderingen, diensten en gebeden. Heere, redt ons, als wij ons richten tot onze leiders dat zij ons verhoren omdat zij in U wijsheid wandelen. Jezus U bent de Koning der koningen, op U alleen willen wij hopen.