Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 24

7 Hef uw hoofden op, o poorten,
en verhef u, eeuwige deuren,
opdat de Koning der ere binnengaat.
8 Wie is deze Koning der ere?
De HEERE, sterk en geweldig,
de HEERE, geweldig in de strijd. (Psalm 24:7-8)

Bij deze verzen moet je denken aan David die de ark van God naar Jeruzalem bracht. Alleen al het verlangen van David om de aanwezigheid van God naar Jeruzalem te brengen is het verlangen dat in ons moet branden. Wij moeten ook verlangen naar de aanwezigheid van God in ons leven. En als we eenmaal die aanwezigheid hebben geproefd, willen we niets anders meer, dan willen we dicht bij Hem zijn en blijven.

En dat is wat David hier bezingt, open de poorten, maak ruimte, want dit is nu het belangrijkste dat er is. Vergeet even waar je mee bezig bent, denk even niet aan de vijanden die er eventueel aan zouden kunnen komen, open de poorten wijd leg de Koning geen strobreed in de weg. Maak er een feest van, laat dit al je aandacht hebben want Hij is onze enige hoop die we hebben in dit leven.

Deze psalm is geschreven door David, hij was de koning met vele successen, maar ondanks dat ziet hij waar het werkelijke succes vandaan komt. Daarom beschrijft David zijn Heere als de Koning die terugkomt van de strijd als overwinnaar. David had zelf deze ervaring, een stad die juichend hem kwam begroeten na weer een overwinning over de vijand, maar voor Hem is er eigenlijk maar 1 Koning die deze begroeting waardig is. Open de poorten.

Is ons hart ook zo open voor een God die in ons leven wil komen? Open de poorten van je hart, wees niet bang voor de vijand, wees niet bang voor aanvallen. Want als de grote Koning in jouw leven is gekomen mogen we weten dat we niets te vrezen hebben. Hij komt binnen en zal op de troon van jouw leven gaan zitten, Hij zal jouw leven leiden zoals een goede herder dat doet.

Open de poorten, want de machtige Koning Jezus komt binnen. En daar mogen wij als christenen naar verlangen. Verlangen naar het moment dat Hij in ons leven komt, maar ook verlangen naar het moment dat Hij terugkomt als de grote Koning die over alles zal regeren. Open de poorten in gebed, bid dat Hij in jouw leven mag komen, maar ook dat Hij terug zal komen om te regeren.

Psalm 24

6 Dat is het geslacht van hen die naar Hem vragen,
die Uw aangezicht zoeken; dat is Jakob. Sela (Psalm 24:6)

Jezus zei het tegen de religieuze leiders, Paulus schreef het in zijn brieven en zelfs in het bijbelboek openbaringen heeft Jezus het over joden die eigenlijk niet echt joden waren. Echte kinderen van Abraham zijn zij die hem navolgen in handelen. Ze kunnen wel nakomelingen zijn in het bloed maar voor God zijn de echte nakomelingen mensen die Abraham navolgen in zijn geloof. En hetzelfde geldt voor christenen, christen ben je niet omdat je zo geboren bent maar omdat je Jezus volgt.

En dat is het geslacht waar David het hier over heeft. Een generatie mensen die oprecht zoeken naar God. En dat is het hele probleem met de hedendaagse christelijke cultuur. Het is namelijk een cultuur geworden, we hebben onze eigen christelijke bands, onze eigen christelijke omroepen en soms zelfs onze eigen christelijke cafe. We zijn christen omdat het onze identiteit is, we horen bij die groep. Maar een echte christen is op zoek naar de waarheid, naar God zelf.

Het is heel leuk dat we onszelf christen kunnen noemen, maar zou Jezus ons dat ook noemen? Want vers 6 van deze psalm gaat over de Nathanaels van deze wereld. Het zijn mensen die werkelijk energie en aandacht besteden aan het zoeken naar het koninkrijk van God. Ze delen hun leven zo in dat ze dagelijks ruimte hebben om te bidden en bijbel te lezen. Heb jij werkelijk een verlangen naar het zien van Gods aangezicht, van Zijn glorie? Vraag jij naar Zijn hand in jouw leven?

Want dat is toch echt waar deze psalm het over heeft. Laten we weer terug gaan naar het echte christelijke leven, een leven dat wil zijn zoals Jezus is. Een generatie die niet meegaat in het verlangen van deze wereld, maar die tegen de stroom in durft te gaan in het zoeken naar het koninkrijk van God. Een generatie die naar God vragen voor hun leven, maar ook voor ons land.

Want we kunnen wel een Premier hebben, maar ons verlangen moet zijn dat God Zijn hand laat zien in ons land. Zoek het aangezicht van God voor jouw leven, voor jouw familie en voor ons land, dat wij weer terug mogen komen naar de kern van ons bestaan. God alleen.

Psalm 24

5 Hij zal zegen ontvangen van de HEERE
en gerechtigheid van de God van zijn heil.
6 Dat is het geslacht van hen die naar Hem vragen,
die Uw aangezicht zoeken; dat is Jakob. Sela (Psalm 24:5-6)

We moeten de relatie tussen een rein leven en de zegeningen die God ons wil geven niet losmaken. We kunnen niet rondgaan en een evangelie verkondigen waarin we mensen proberen te trekken vanwege de zegeningen. De hele grondslag van de hindoe religie als voorbeeld is dat ze een god dienen om zo gezegend het leven door te komen. Daarom hebben ze voor alles weer een andere god die ze uit angst vrezen. Ze willen die god goed stemmen zodat die hen helpt in het leven.

Op de een of andere manier is dat ook in het christendom geslopen. Er zijn groeiende kerken waar het ten diepste om draait dat men gezegend wordt. Genezingen, financiële groei worden gezien als een bewijs dat God hen zegent. En dat is waar men naar verlangt, dat het is doel geworden van het geloof in het kruis van Jezus.

De bijbel staat vol met beloften van zegeningen, maar ze staan altijd in de context van ons verlangen om dichtbij God te zijn. En als we dat overslaan dan komen we op een geestelijk niemandsland waar iedereen zijn eigen redenen verzint om gezegend te worden. Methoden waarin we tot onszelf komen, methoden om de aandacht van God te kunnen trekken en dan verschillen wij niets met de hindoe religie.

Want ook deze verzen staan in de context van mensen die er naar verlangen om rein en heilig voor de troon van God te staan. En uit de vorige overdenking hebben we kunnen leren dat dit verlangen een gevolg moet zijn van het kruis. Het kruis neemt dat verlangen niet weg, het kruis maakt dat verlangen alleen nog maar groter. Sterker nog, het kruis vervult dat verlangen in ons leven. En daarom kunnen we door het kruis vrijmoedig voor de troon van God komen.

En alleen bij de troon van God zullen wij die zegeningen ontvangen. Zoals de moeders hun kinderen bij Jezus brachten, zo moeten wij ook begrijpen dat we met precies dezelfde verlangens bij Jezus moeten komen. Verlangens om dicht bij Hem te mogen zijn.

Psalm 24

3 Wie zal de berg van de HEERE beklimmen?
Wie zal staan in Zijn heilige plaats?
4 Wie rein is van handen en zuiver van hart,
wie zijn ziel niet opheft tot wat vals is, en niet bedrieglijk zweert. (Psalm 24:3-4)

En dit vers is nog steeds van toepassing, ook na het kruis. Het klinkt misschien raar, zeker door het evangelie dat wij te horen hebben gekregen. Een evangelie van genade die alle zonden met het doekje van de liefde bedekt. Helaas is dat een goedkoop evangelie, niet goedkoop van onze kant, maar we maken het dan goedkoop van de kant van God. Het evangelie wordt dan een doekje voor het bloeden, maar niet de genezing zelf.

Ook vandaag de dag is Gods verlangen nog steeds dat we voor Hem komen met reine handen en een zuiver hart. Mensen die hun ziel niet opheffen naar wat vals is. Dat verlangen is echt niet veranderd, God is niet bezig met het maken van een feestje waarbij hij zoveel mogelijk mensen kan uitnodigen. Hij heeft liever een klein feestje met mensen die zijn zoals dit vers beschrijft dan een groot feest met mensen die niet bereid zijn om hier naar te verlangen.

Het probleem met genade is dat we het zien als een doekje voor het bloeden. Elke keer als we zondigen dan is het kruis daar om het te vergeven. Maar het werk van Jezus is om ons leven te maken zoals dit vers beschrijft, praktisch. Het kruis wil van ons mensen maken die heilig willen wandelen. En daarom is het niet slechts een eenzijdig testament waarbij God alles zomaar overtekent naar ons toe. God overlijdt niet, het is een contract tussen God en ons waarbij wij met Hem blijven wandelen.

Het is tweezijdig, wij moeten gaan vertrouwen dat het werk van Jezus praktijk wordt in ons leven. Wij moeten ons hart openen en Jezus toelaten om Zijn werk te doen. Zodat het moment daar is dat wij werkelijk de berg kunnen beklimmen in Zijn kracht. Dat ons hart werkelijk rein is geworden, schoon van alle zondige verlangens. Dat ons hart niet langer dubbel is, maar we werkelijk verlangen naar het heilige leven in Hem.

Vers 4 is een verlangen dat werkelijkheid moet worden in ons leven. Wij buigen voor het kruis en vragen Jezus om Zijn werk in ons te volbrengen. Het werk dat van ons een licht maakt in deze wereld. Wat een mooi vers, wat een mooi verlangen. Jezus laat mij ook de berg van God beklimmen met reine handen en een zuiver hart.

Psalm 24

3 Wie zal de berg van de HEERE beklimmen?
Wie zal staan in Zijn heilige plaats? (Psalm 24:3)

Voor ons is het korte antwoord natuurlijk dat we in Jezus de berg van de Heere mogen beklimmen. De schrijver van de Hebreeen brief is daar ook duidelijk over. Wij mogen vrijmoedig voor de troon van God komen. Zonder schroom mogen we weten dat in de genade van God en het bloed van Jezus we de heilige berg mogen beklimmen. Maar toch blijft dit een belangrijke vraag en is er ook een lang antwoord nodig.

Dat lange antwoord is niet omdat we het kruis van Jezus niet serieus nemen, maar omdat we moeten kijken naar het hart van deze psalm. Want deze vraag is vandaag nog steeds belangrijk, nog steeds moeten we ons afvragen wie er de berg van de Heere mag beklimmen? Voor vele christenen is dit helemaal niet meer van belang, ze zien wel waar het schip strand. Waar zouden we de berg van de Heere beklimmen, we zijn toch gedoopt?

Maar dan snappen we het kruis niet, want het kruis wil juist dat we deze berg beklimmen, het kruis wil juist dat we in die heilige plaats zullen staan. En dat moet ons verlangen worden als we het kruis aannemen in ons leven. Verlangen naar die heilige God is heilig en dat is een plek waar heilige regels gelden. Het komen voor Gods troon is een zaak van leven en dood. En dat moeten wij ons realiseren. Zelfs na het kruis is die plek nog steeds heilig en gelden er nog steeds dezelfde regels. En in Jezus alleen kunnen wij daar komen.

Stel jezelf deze vragen, niet om het jezelf moeilijk te maken, maar om jezelf aan te sporen om er naar te verlangen. De schepper van hemel en aarde, heeft een plek waar wij mogen komen. Daar moeten we naar verlangen, maar wie mag er komen? Mag jij er komen? Heb jij de uitnodiging ontvangen? Is het kruis tot leven gekomen in jouw leven?

Stel jezelf deze vraag, zodat je er mee bezig bent. Dit is wat belangrijk is in ons leven. Mag ik die berg beklimmen?

Psalm 24

1 Een psalm van David.
De aarde is van de HEERE en al wat zij bevat,
de wereld en wie er wonen.
2 Want Híj heeft haar gegrondvest op de zeeën
en haar vastgezet op de rivieren. (Psalm 24:1-2)

Heeft een discussie over de evolutie theorie zin? Als christen hebben we geen andere keuze dan te erkennen dat de God van Abraham, Izak en Jakob de schepper is van hemel en aarde. De bijbel staat of valt bij dit uitgangspunt. Dat wordt ook duidelijk in dit vers en dat hebben we ook geconcludeerd in de vorige overdenking. Of we het nu hebben over een liefdevolle God of een strenge God, eerst moeten we komen op het punt dat God de Schepper is die we moeten vrezen.

Nu hebben veel christenen de evolutie theorie en de bijbel proberen te verenigen, ze proberen om de bijbel zo op te rekken dat de evolutie theorie er ook in past. De reden dat men dat doet is om de bijbel zijn autoriteit te behouden. Want als de evolutie theorie de bijbel zou ontkrachten dan zouden we er eigenlijk niet veel waarde meer aan hoeven te hechten. De wetenschap zou dan tegenover de bijbel komen te staan en de gedachte is dan ook dat een echte wetenschapper de bijbel niet serieus kan nemen.

Kijk naar vers 2, David die het heeft over God de schepper, Hij heeft de wereld op de zeeën gegrondvest en haar op de rivieren vastgezet. Het is wetenschappelijke onzin, want zo zit de aarde hoogstwaarschijnlijk niet in elkaar. (Hoogstwaarschijnlijk omdat er zijn nog steeds mensen die er vanuit gaan dat de aarde plat is.)

Maar als christenen hebben wij onszelf zo vastgepraat over het onfeilbare woord van God dat we niet meer lezen wat er werkelijk staat. Het is namelijk David die deze psalm heeft geschreven om God te prijzen, vanuit Zijn relatie met de Schepper wil hij duidelijk maken dat wij schepselen zijn. Dat hij nog niet genoeg wetenschappelijke kennis heeft doet daar niets aan af. Het maakt zelfs helemaal niets uit, het gaat om onze relatie met God en dat hangt niet af van een simpele evolutie theorie.

Het zal nooit de wetenschap zijn die zal kunnen bepalen of God bestaat of niet. Zoals de wetenschap niet kan bepalen of wij een broer of zus hebben omdat het simpelweg een realiteit is die alleen maar verstopt kan worden. En daarom heeft vanuit bijbels perspectief een discussie geen zin. De wetenschap zal altijd werken met de 5 zintuigen maar God is Geest en Hem aanbidden we in Geest en waarheid.

En daarom staan deze verzen nog steeds als een huis, het is God die ons geschapen heeft, Hem moeten wij vrezen.

Psalm 24

1 Een psalm van David.
De aarde is van de HEERE en al wat zij bevat,
de wereld en wie er wonen. (Psalm 24:1)

Laten we dit even rechtzetten, wij zijn niet de eigenaar. God is de schepper, Hij heeft alles gemaakt en Hij mag er mee doen wat Hij wil. En dat moet altijd het uitgangspunt zijn in alles wat wij doen. Daar begint het vrezen van God mee. De mens is zo vol van zichzelf, soms tot het extreme toe. Ze kunnen niet meer helder nadenken over wie ze eigenlijk zijn en wat onze positie hier op aarde is. Wij denken dat wij deze aarde draaiende moeten houden, sorry, maar wij zijn slechts zandkorreltjes op deze schepping.

Hoeveel ruzies zijn er niet ontstaan door mensen die de schutting net even over de kadastrale grens hebben gezet. Ons stukje land is heilig, daar moeten anderen vanaf blijven. Als we van onze tuin een vesting willen maken dan is dat onze eigen keuze. Maar als we dan praten over God dan lijkt het soms of we buren zijn, wij roepen Hem ter verantwoording omdat Hij Zich zonodig met ons leven wil bemoeien.

Dat is het tegenovergestelde van het vrezen van God. En veel christenen doen hier vrolijk aan mee. Onze samenleving wordt hoe langer hoe meer ingedeeld zodat God maar geen voet tussen de deur kan krijgen. Hij hoort er niet bij, want Hij verpest ons feestje dat wij hier hebben op aarde. God is de schepper, maar wij hebben de duisternis meer lief.

God vrezen begint met het erkennen van God de schepper, Hij heeft deze aarde geschapen en Hij heeft ons geschapen. Alles is van Hem, inclusief jij en ik. En dat is reden genoeg om Hem te vrezen, om altijd rekening te houden met God in ons leven. Niet uit angst, maar omdat de werkelijkheid gewoon zo is. Of God nu een God van liefde is of een God die alleen maar boos wordt we hebben geen keuze.

De aarde is van de Heere en al wat zij bevat. Wie Hij ook is en wat Hij ook doet, daar moeten we rekening mee houden. Natuurlijk kennen wij God als de God die ons lief heeft, maar het kan niet zonder de erkenning dat alles ook van Hem is. Hij is God, Hij is Heer, Hij is het leven.

Psalm 23

1 Een psalm van David.
De HEERE is mijn Herder,
mij ontbreekt niets.
2 Hij doet mij neerliggen in grazige weiden,
Hij leidt mij zachtjes naar stille wateren.
3 Hij verkwikt mijn ziel,
Hij leidt mij in het spoor van de gerechtigheid,
omwille van Zijn Naam.
4 Al ging ik ook door een dal vol schaduw van de dood,
ik zou geen kwaad vrezen, want U bent met mij;
Uw stok en Uw staf,
die vertroosten mij.
5 U maakt voor mij de tafel gereed
voor de ogen van mijn tegenstanders;
U zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.
6 Ja, goedheid en goedertierenheid zullen mij volgen
al de dagen van mijn leven.
Ik zal in het huis van de HEERE blijven
tot in lengte van dagen. (Psalm 23:1-6)

Voor iemand die net als David er voor heeft gekozen om de herder te volgen is deze psalm werkelijk een loflied. Want we kunnen dan alleen maar beamen dat het leven dicht bij de herder fantastisch is en we weten dan uit ervaring dat Hij ons leidt naar grazige weiden en stille wateren. Het is een loflied omdat Hij goed is, het is een loflied op Zijn liefde voor de schapen. En daarom kunnen we deze psalm niet genoeg bezingen.

Maar voor hen die deze relatie niet hebben is er een valkuil in deze psalm. Een verlangen naar de zegeningen van Jezus zonder dat ze Hem volgen. Er zijn helaas veel kerken die groeien met deze boodschap, de boodschap van de zegeningen in het leven zonder dat er werkelijk wordt gekeken naar het hart van David. We kunnen deze psalm niet zingen als een loflied als we die relatie niet hebben.

Als we deze relatie niet hebben is deze psalm een preek die ons oproept om de herder te volgen. Dan is vers 1 het belangrijkste vers van deze hele psalm. De Heere is mijn herder, Hij is degene die mijn leven leidt, Hij is degene die weet wat het beste is voor mijn leven. En daar moeten we naar luisteren, dat moeten we de praktijk van ons leven maken.

Het is een machtig mooie psalm die zo vol van geloof spreekt over de leiderschapskwaliteiten van onze Heere. En dat geloof moeten wij ook hebben, compleet vertrouwen op de Heere die ons leven leidt. Want dan zullen we werkelijk terecht komen op de plekken die deze psalm beschrijft. Dan hebben we het leven in Zijn aanwezigheid en Zijn kracht.

Dat is het leven dat David had en dat is het leven dat hij hier bejubelt. En dat is het leven dat een oprecht christen ook zou moeten hebben. Een leven van zegeningen zonder de relatie met Hem die de zegeningen geeft, werkt niet. Uiteindelijk maken we meer kapot, vooral ons eigen geloof. Want de momenten dat Hij even niet lijkt te antwoorden zullen we niet kunnen begrijpen zonder dat we in een relatie met Hem wandelen.

Psalm 23

6 Ja, goedheid en goedertierenheid zullen mij volgen
al de dagen van mijn leven.
Ik zal in het huis van de HEERE blijven
tot in lengte van dagen. (Psalm 23:6)

We kunnen religie niet loskoppelen van een relatie met God. Op het moment dat we bidden vanuit plichtsbesef, dat we naar de kerkdienst gaan omdat het nu eenmaal moet, dan volgen we een religie zonder dat we de werkelijk een relatie met God accepteren. Dan is deze hele psalm niet van toepassing op ons, dit gaat namelijk over zegeningen uit een relatie met God.

En dat kunnen we leren uit het leven van David. Hij verlangt er naar om met God te wandelen, hij wil in Gods aanwezigheid zijn en dan weet hij dat God hem zal leiden naar de perfecte plek. En dat is de reden dat David deze psalm eindigt met het verlangen om altijd bij God te blijven, in Zijn huis te wonen tot in lengte van dagen. Volg geen religie, een hoop regels waar we ons aan moeten houden en een theologie waar we over discussiëren, volg de herder.

Het verlangen van ons leven moet niet zijn dat we een gezegend leven willen, een leven in luxe, een leven in voorspoed. Dat is niet het doel van deze psalm. Het doel is het verlangen naar het wandelen met de herder, want dan mogen we weten dat alles goed komt. Dicht bij God zijn, als we opstaan, als we naar bed gaan, als we werken, als we thuis zijn. Dan zal deze psalm werkelijkheid worden in ons leven.

Maak een keuze om Gods weg met jouw leven te bewandelen. Dan heeft deze psalm zijn doel bereikt in jouw leven. Dan volg je geen religie met alle bureaucratie die er bij hoort, dan volg je een herder omdat je weet dat Hij jouw leven perfect zal leiden. In Hem hebben we het leven, in Hem hebben we de rechtvaardigheid, in Hem hebben we de zegeningen. En dat moet ons verlangen zijn, tot in de lengte van dagen.

Psalm 23

6 Ja, goedheid en goedertierenheid zullen mij volgen
al de dagen van mijn leven.
Ik zal in het huis van de HEERE blijven
tot in lengte van dagen. (Psalm 23:6)

Het verlangen dat in deze psalm wordt beschreven moeten we niet beperken tot een verlangen naar zegeningen. Het gaat er niet om dat we een herder hebben die er alles aan doet om het voor ons zo gemakkelijk mogelijk te maken, Hij wil ons leven perfect maken. De herder wil dus elk aspect van ons leven laten groeien en bloeien zodat we mogen schijnen in deze wereld.

En zo moeten we dat accepteren in ons leven. Als traditionele kerken hebben we alles overboord gegooid. Voor zegeningen moeten we hard werken en zeker niet voor bidden en voor rechtvaardigheid proberen we de wet te gehoorzamen. En de charismatische gemeenten laten de rechtvaardigheid maar links liggen omdat alles genade is en de zegeningen eisen we op.

Maar het is een compleet pakket waar Jezus voor aan het kruis is gegaan. Hij is voor ons gestorven zodat Hij onze herder kan zijn en ons uit de duisternis naar het licht kan leiden. Een leven vol zegeningen, een leven waarin we komen op een punt waarin we mogen blijven groeien in een geestelijk leven.

Want dat is wat Jezus in jouw leven wil doen. Hij wil jouw leven zo vorm geven zodat niets je meer tegen houd om te groeien in liefde en kracht van God. Want dat is het evangelie, een leven dat blijft stijgen en groeien, een leven dat mag overwinnen over het kwaad.

Want als we Jezus volgen, zijn we in Zijn aanwezigheid en zal goedheid en goedertierenheid ons volgen. Daarom is een leven als schaap van Zijn kudde, zo’n mooi leven. Misschien niet naar de standaarden van deze wereld, maar daar kijken wij niet naar. Wij willen eten van het groene gras waardoor wij mogen groeien in dit leven.