Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 28

4 Geef hun loon naar wat zij doen
en naar hun slechte daden,
geef hun naar het werk van hun handen,
vergeld hun naar wat zij verdienen.
5 Want zij letten niet
op de daden van de HEERE,
en op het werk van Zijn handen;
daarom zal Hij hen afbreken en niet opbouwen. (Psalm 28:4-5)

Laat de wereld dit vers maar niet lezen, het bevestigd alleen maar het beeld van God dat ze al hebben. Ze willen namelijk geen God dienen die boos op hen is, een God die hen ook maar een strobreed in de weg staat. De toon van de wereld is dat ze willen doen waar ze zin in hebben en niemand mag hen daarin stoppen. Daarom worden christenen als moeilijk gezien, want zij zijn degene die tegen abortus of homoseksualiteit zijn.

Voor de wereld is een eventuele God een last geworden, het staat namelijk hun plezier in het leven in de weg. Het wegdenken van een god is de huidige oplossing, God bestaat niet dus hebben ze ook niets te vrezen. Helaas voor de wereld, ze kunnen God nog zo hard wegdenken, daarmee verdwijnt God niet. En de verantwoordelijkheid voor hun daden verdwijnt dan ook niet.

En dit is het hele probleem, de spagaat waarin de wereld zit. Want op het moment dat de wereld moet accepteren dat er een God bestaat creëert dat een enorm probleem voor de plek waar de wereld zich nu bevindt. De wereld is niet onwetend, ze zijn geen onschuldige mensen die per ongeluk de verkeerde kant opgaan. Ze hebben hun werken meer lief dan dat ze bereid zijn hun leven onder een geestelijk morele loep te leggen.

Dus eigenlijk zou de wereld dit vers wel moeten lezen, ze moeten zien dat er werkelijk een andere manier van leven is. Een leven waarin men naar God kijkt, waarin men afhankelijk is van het moraal die uit God is. Want de wereld moet weten dat er een loon is voor de werken die ze doen. De slechte daden zullen vergolden worden. En misschien klinkt het raar in je oren, maar dit zou ook ons gebed moeten zijn. Wij moeten ook verlangen naar de vergelding van slechte daden.

Want ook wij moeten verlangen naar het goede uit God. Wij en de wereld kunnen niet doorgaan op het pad waar we maar doen wat we willen. Het is juist liefde om te bidden voor Gods rechtvaardigheid, het is een verlangen om de wereld te laten zien dat er echt wel een moraal is in God. Laten we bidden dat God afbreekt de werken van de duisternis, laten we bidden dat slechte daden worden vergolden. Het is een goed en mooi gebed.

Psalm 28

1 Een psalm van David.
Tot U roep ik, HEERE, mijn rots.
Houd U niet doof voor mij!
Want houdt U Zich stil voor mij,
dan ben ik aan hen gelijk die in de kuil neerdalen.
2 Hoor mijn luide smeekbeden,
wanneer ik tot U roep,
wanneer ik mijn handen ophef
naar Uw binnenste heiligdom.
3 Ruk mij niet weg met de goddelozen
en met allen die onrecht bedrijven,
die van vrede spreken met hun naaste,
terwijl er kwaad is in hun hart. (Psalm 28:1-3)

De relatie die David met God heeft is het antwoord op de samenvatting van de wet. Heb God lief boven alles. In vers 1 laat hij heel simpel weten dat er voor hem geen andere reden is om te leven als God niet met Hem is. Voor Hem is God geen optie die bij het leven hoort. Voor hem is het leven geen leven als God er niet bij betrokken is. En deze houding in het leven zal bepalen welke plek het geloof in ons leven heeft.

Want wie van ons kan herhalen wat David hier zegt, Heere, mijn rots, als U niet naar mij luistert, dan ben ik als een stervende, een dode? Het is radicaal maar het is zeker geen manier om God te forceren naar ons te laten luisteren. Misschien klinkt het voor ons wel zo, maar voor David is dat het niet. Hij raakt juist de gevoelige snaar, want het is God die wil horen, het is God die wil antwoorden.

En dat is wat wij moeten weten, God wil onze redder zijn, daarom heeft Hij Jezus naar de aarde gestuurd. Hij wil onze gebeden beantwoorden, het is Zijn belofte en Zijn verlangen. Wij zijn degene die allemaal excuses hebben opgeworpen om God maar het recht te geven niet te antwoorden. Maar in werkelijkheid zijn die excuses er om onszelf te beschermen tegen teleurstellingen.

En daar is waar het fout gaat. Wij moeten geloof hebben, wij moeten weten dat Gods beloften staan. Zoekt en gij zult vinden. Die beloften heeft Hij gemaakt en Hij zal er naar handelen. Voor christenen die er niet van overtuigd zijn dat God naar ons luistert, voor hen is dit vers leeg. Ze begrijpen het niet, ze snappen niet hoe David God kan vertellen dat hij als dood is als God niet hoort.

Maar voor mensen die weten dat God Zijn beloften houdt en hoort naar een ieder die zich tot Hem richt, zij begrijpen het hart van David. Zij weten dat God niets anders wil dan ons verlangen naar Hem. Ik heb geen leven als God niet naar mij hoort. Het is radicaal, het klinkt vreemd, maar het is het verlangen waar God naar verlangt.

Psalm 27

14 Wacht op de HEERE,
wees sterk
en Hij zal uw hart sterk maken;
ja, wacht op de HEERE. (Psalm 27:14)

Dit is een boodschap voor jou en zo moet je het ook tot je nemen. Als we de bijbel alleen maar gebruiken als een dogmatisch boek die onze theologie vorm geeft dan zullen we dit soort verzen nooit kunnen begrijpen. Het geloof wordt dan nooit tastbaar of voelbaar. En het probleem is dat we in onze reformatorische gemeenten bang worden van elke vorm van geloof dat tastbaar of voelbaar wordt. We moeten vooral heel dicht bij het geschreven woord blijven.

Maar als we het geschreven woord los gaan weken van de praktijk van ons leven dan komen we op een punt dat we de bijbel niet meer begrijpen als de bijbel wel over gevoelens praat. We kunnen wel begrijpen als God ons wetten geeft waar we ons aan moeten houden, maar als Hij ons oproept om Zijn aangezicht te zoeken dan staan we met een mond vol tanden. Want dan weten we niet wat we moeten doen.

En dit vers roept ons op om het van Hem te verwachten. Ook dat is ons vreemd, zeker omdat we een beeld van God hebben die ver van ons afstaat. Waarschijnlijk weten we niet eens wat we van Hem moeten verwachten. En zo kunnen we niet doorgaan, het geloof wordt echt een spelletje. Dit vers moet tot leven komen in ons hart, we moeten luisteren de verlangens van God.

Want je zult het echt ervaren, je hart zal gesterkt worden als we echt op Hem vertrouwen. Je zult nieuw geloof ontvangen, je zult het antwoord zien op je wachten. Wacht op de Heer, verwacht het van Hem. Hoop niet op de wereld, daar ligt je antwoord niet, het antwoord is in God. En als wij die keuze maken dan zullen we het geloof ontvangen om ook echt te wachten op Hem.

Lees dit vers en leer het van Hem te verwachten. Hij is het antwoord voor alles in jouw leven. In Hem is je enige hoop.

Psalm 27

14 Wacht op de HEERE,
wees sterk
en Hij zal uw hart sterk maken;
ja, wacht op de HEERE. (Psalm 27:14)

Wachten is essentieel voor het geloof. Abraham moest 25 jaar wachten tot de vervulling van de belofte van God voor een zoon. Want hoe kunnen we nu beter weten dat we geloof hebben dan wanneer we er op moeten wachten. Want het is in die momenten dat we verleid zullen worden om het heft in eigen te nemen. Het is in de tijd van wachten dat ons geloof zal groeien, dat we onszelf er toe moeten zetten om op God te blijven vertrouwen. Ons verzetten tegen alle andere oplossingen die niet van God komen.

En daarom zegt David dat we sterk moeten zijn in het wachten. Wat we niet moeten doen is de betekenis van dit wachten verwarren met het we zien wel wat er gebeurd mentaliteit. Dat is een wachten zonder geloof, het wachten op de hoofdprijs van de loterij. Het wachten waar David het over heeft is een actief wachten, een verwachten, maakt niet uit hoe lang we moeten wachten maar we weten dat het komt.

Helaas heeft onze maatschappij ons ongeduldig gemaakt. Alles krijgen we met de druk op een knop, als we even ergens wat langer op moeten wachten dan worden we boos. Dit vers heeft nu misschien meer betekenis dan in de tijd van David. Want het is een keuze om te wachten, ongeduld is geen keuze, het maakt ons slaaf van onze verlangens en emoties. We willen het vandaag hebben want we kunnen er niet op wachten, de drang die in ons leeft is dan bepalend.

David roept op om samen met hem het van God te verwachten. Sterk te zijn als het wat langer duurt, want zelfs in het wachten is het God die ons kracht zal geven. Hij zal ons hart sterk maken. Het is een keuze, want er is altijd een andere weg. Maar je mag weten dat als je de keuze maakt om te wachten, Hij je hart zal sterken. We mogen het van God verwachten, dan zal het moment komen dat je wonderen zult zien, Gods hand zal zien.

Psalm 27

13 Als ik toch niet had geloofd dat ik de goedheid van de HEERE
zou zien in het land van de levenden,
ik was vergaan. (Psalm 27:13)

Stel je voor, een klerenkast van een vent staat voor je, je voelt je geïntimideerd. En dan wil die klerenkast weten wat je van hem vind, wat voor antwoord ga je dan geven? Natuurlijk vertellen we hem dat we hem een aardige vent vinden, dat er niets mis is met hem. Maar waarom? Uit angst. En nu moeten we dit vertalen naar onze aanbidding, waarom zeggen wij dat God goed is?

Met onze mond kunnen we zoveel zeggen, we kunnen zeggen dat God goed is, we kunnen zeggen dat we van Hem houden, het probleem is dat we aan de buitenkant niet kunnen zien wat de echte motivatie is. Soms kunnen we niet eens zelf bepalen of onze motivatie wel goed is. Maar er is toch een manier om daar wel achter te komen. Want we kunnen namelijk aan de vruchten van ons leven zien of wij werkelijk geloven of God goed is.

Het begint al bij het klagen, mensen die klagen over dit of dat hebben niet werkelijk gelooft dat God goed is. Dankbaarheid is het juiste karaktereigenschap dat in ons christenen moet groeien. Dankbaarheid dat God voor ons is en dat wat Hij doet in ons leven goed is voor ons. Klagen en geloven in Gods goedheid gaan niet samen.

Een ander onderdeel van het christelijk leven dat laat zien dat we weinig vertrouwen hebben in Gods goedheid, is ons gebed. We kunnen wel bidden, maar als wij almaar standaard gebeden oplepelen, maar geen persoonlijk verlangen hebben naar Gods hand in ons leven, laat dat zien dat we weinig geloof hebben in Gods goedheid. Onze gebeden zijn slechts brieven naar een postbus ergens in de hemel waarvan we hopen dat ze worden geopend.

Geloof wordt zichtbaar in de vruchten van ons leven. Het zijn niet de woorden van onze mond die bepalen of wij geloof hebben, het is wat wij doen in dit leven. En hoe verder God van ons afstaat, hoe minder geloof we zullen hebben. En dat kan een orthodoxe christen die helemaal geen relatie met God heeft en het kan een heiden zijn die helemaal niets met God te maken wil hebben. Het is hetzelfde, er is geen geloof.

Psalm 27

13 Als ik toch niet had geloofd dat ik de goedheid van de HEERE
zou zien in het land van de levenden,
ik was vergaan. (Psalm 27:13)

En daar is het, het geloof. David had zijn hoop op de Heere gericht, hij verlangde naar de goedheid van God. En David weet dat als hij dat vertrouwen niet had gehad, de uitkomst van zijn leven heel anders zou zijn geweest. Hoe zou jouw leven er uit zien als jij op God alleen hoopt? Is het het leven dat jij nu hebt, of ben jij voornamelijk verantwoordelijk voor de keuzes in jouw leven?

Dit geloof gaat een stuk verder dan geloven in de vergeving van onze zonden door het bloed van Jezus. Dit geloven bepaalt hoe wij vandaag wandelen in ons leven. En dat is wat veel christenen missen, want dat is wat er bedoeld wordt als we praten over het wandelen met God. Want dat doen we niet door middel van theologische redenatie. Het moet de praktijk worden van ons leven en dat was het geval bij David.

Het resultaat is voor David duidelijk, zijn leven is een vrucht van de goedheid van God. En dat is waar hij op vertrouwde toen het er even niet naar uit zag. Er zijn veel mensen die ook zullen zeggen dat hun leven door God bepaald is, maar ze kunnen niet echt de vinger op de plek leggen van waar precies. Het is een dogmatische overtuiging omdat de bijbel het nu eenmaal zegt, maar ze vergeten dat ons geloof daarin essentieel is.

Helaas is dit niet een geaccepteerde overtuiging in onze reformatorische gemeenten. We zijn bang om God voor de voeten te lopen. We sluiten onszelf liever op in onze kamer dan dat we iets verkeerds zouden doen. Maar dat is niet wat God van ons verlangt, we mogen best fouten maken, maar Hij verlangt er naar dat wij op Zijn goedheid vertrouwen. Want dan kan Hij Zijn goedheid in ons leven laten zien.

Psalm 27

11 HEERE, leer mij Uw weg,
leid mij op een geëffend pad
omwille van mijn belagers.
12 Geef mij niet over aan de begeerte van mijn tegenstanders,
want valse getuigen zijn tegen mij opgestaan
en mensen die briesen van geweld. (Psalm 27:11-12)

Jezus heeft zijn volgelingen er ook op gewezen, een rechtvaardig leven, een leven waarin we een licht zijn voor de mensen om ons heen zal de Vader verheerlijken. Mensen zullen Gods heerlijkheid in ons leven zien en de Vader in de hemel prijzen. Een goed en rechtvaardig leven is niet schijnheilig, het is niet religieus gedrag, een oprecht heilig leven is een vorm van evangelisatie. Mensen zullen Jezus in ons leven kunnen zien, ze zullen worden aangetrokken naar het hart van God.

Zoals vaker beschreven in deze overdenkingen, het evangelie is geen ticket naar de hemel. Het evangelie is er om ons leven te veranderen. En wat is een beter signaal naar de wereld dan een veranderd leven. Want dat laat zien dat het evangelie werkt. Dat is de beste reclame die we kunnen hebben. Het draait niet om onze theologie waar we aan vast willen houden, het draait om de kracht van het evangelie die mensen raakt met de liefde van God.

Zeker als christenen worden we snel beoordeeld op onze daden, de manier waarop we dat nu hebben opgelost is door onszelf er van te overtuigen dat er toch geen beginnen aan is. Elke keer maken we weer een fout. En dat hebben we de wereld ook verteld en daarom is er voor de wereld geen reden om weer terug te komen naar de kerk. Het doet niets, het werkt niet.

David bidt dat God hem op de juiste weg laat wandelen. Zodat de wereld of onze belagers niets zullen hebben om tegen ons tekeer te gaan. Onze wandel op Gods weg is dan onze bescherming tegen de aantijgingen van de wereld. En dat moeten we begrijpen. Onze levenswandel is dan bepalend voor hoe wij verder gaan. En als wij samen met God verder gaan kan de wereld niets tegen ons hebben.

Het antwoord is simpel, wees een licht in deze wereld, het zal je beschermen. Sterker nog, jouw licht zal mensen uit de wereld trekken om ook met God te wandelen.

Psalm 27

11 HEERE, leer mij Uw weg,
leid mij op een geëffend pad
omwille van mijn belagers. (Psalm 27:11)

Wanneer is het de laatste keer dat jij dit hebt gebeden? Het verlangen om op de juiste weg te wandelen, het verlangen om van God te leren wat goed is. Als wij verlangen naar het aangezicht van God dan beginnen wij ook te verlangen naar wat Zijn weg is. Als wij verlangen naar een plekje in de hemel of naar aardse zegeningen, dan zal dit gebed nooit ons verlangen worden.

Het verlangen om met God te wandelen moet de basis zijn van ons geloof. En als dit verlangen in ons brand dan begint het verlangen om op Gods weg te wandelen, ook te branden. Want als we voor Gods aangezicht komen dan willen we ook rechtvaardig wandelen. We zien dat Hij heilig is en we leren begrijpen dat we alleen God leren kennen in die heiligheid. Er moet dus wat veranderen in ons leven.

Het probleem met de mens die de wereld lief heeft is dat men niet kritisch naar zichzelf kan kijken. Alles wat men doet is goed, daarom werkt het evangelie, waarin we mensen laten zien dat ze vergeving nodig hebben, niet. Ze zien niet dat er iets in hun leven niet goed is. Ze doen niemand iets aan, ze leven een positief leven, ze genieten er op los, wat kan daar nu op tegen zijn?

En daarom heeft het weinig zin om de mens die de wereld lief heeft te laten weten dat diegene zal branden in de hel. Die boodschap is juist voor de religieuze persoon die denkt dat hij het bij het rechte eind heeft zonder God toe te laten in zijn leven. Die boodschap was voor de religieuze leiders. Maar de wereld moet eerst zien dat er een God die om hen geeft en echt betrokken wil zijn in ons leven. De wereld moet zien dat er een God is die ons wil ontmoeten.

En als wij Hem dan ontmoeten zal dat ons leven veranderen. Wij zullen dan gaan verlangen naar wat Hij verlangt. Ons gebed zal dan dit gebed zijn. God leidt mij op Uw weg, ik wil Uw weg bewandelen. Uw aangezicht zien.

Psalm 27

10 Want mijn vader en mijn moeder hebben mij verlaten,
maar de HEERE zal mij aannemen. (Psalm 27:10)

Een van de sterkste banden die we in dit leven kunnen hebben is de band met onze ouders. Zij zijn bij ons als we worden geboren, zij bepalen de eerste jaren van ons leven. Een huwelijk kan stranden, zoals dat helaas al heel veel gebeurt, maar de relatie met onze ouders blijft bestaan. Natuurlijk zijn er ouders die er de brui aan willen geven, maar uiteindelijk kunnen ze deze relatie niet ongedaan maken.

David heeft het hier over zijn vader en zijn moeder die hem hebben verlaten. Hij staat er alleen voor. Dit hoeft niet te betekenen dat zijn relatie met zijn ouders niet goed was. Ze hebben hem ook op een andere manier kunnen verlaten, doordat ze zijn overleden. Maar dan begint er een eenzaamheid die we alleen kunnen ervaren als het in ons leven ook gebeurt, een eenzaamheid dat we ons realiseren dat we er echt alleen voor staan.

En voor die eenzaamheid heeft David een oplossing, want hij heeft gezien dat de Heere hem wel zal aannemen. En daarin was David misschien wel zijn tijd ver voor. Want het was Jezus die kwam om God te openbaren als een Vader in de hemel. En die openbaring moeten wij ook hebben in ons leven. God is echt een vader die voor ons wil zorgen, een Vader die er altijd wil zijn. Hoe sterk onze relatie met onze ouders hier op aarde ook is, die relatie met onze Vader in de hemel moet altijd sterker zijn.

Laten we investeren in deze relatie meer dan welke relatie dan ook. Laten we een kind van onze Vader in de hemel zijn. Hij is onze kracht, Hij is ons leven, meer dan onze aardse ouders.

Psalm 27

8 Mijn hart zegt tegen U wat U Zelf zegt:
Zoek Mijn aangezicht.
Ik zóek Uw aangezicht, HEERE,
9 verberg Uw aangezicht niet voor mij.
Wijs Uw dienaar niet af in toorn,
U bent mijn hulp geweest;
laat mij niet in de steek en verlaat mij niet,
o God van mijn heil. (Psalm 27:8-9)

Vers 9 gaan we pas begrijpen als we hebben leren verlangen naar het aangezicht van God. Want als we dat verlangen al niet hebben, hoe kunnen we het dan missen? En dat is het probleem waar veel christenen tegen aanlopen. Ze hebben niet geleerd om de beginfase van een relatie met God te ontwikkelen. Ze zijn christen vanaf hun geboorte, het hoort bij hun identiteit en daarom zien ze niet hoe ze die beginfase nog kunnen ontwikkelen.

Een relatie heeft groei nodig en die relatie begint pas als we een keuze maken om God beter te leren kennen. En die maken we niet als we geboren worden, die maken we op het moment dat we inzien dat we niet zonder Hem verder kunnen. En dat is moeilijk voor iemand die als christen is geboren. David zoek het aangezicht van God omdat hij weet dat God dat van hem verlangt en hij kan niet meer zonder omdat hij het heeft ervaren.

God is zijn hulp geweest, God is zijn enige hoop. En daarom is er dit gebed dat God hem niet zal verlaten. Maak die keuze in jouw leven, het maakt niet hoe lang je al christen bent. Begin bij het begin, zoek Zijn aangezicht, dan komt er vanzelf het moment dat je niet meer zonder kunt. Dan voel je je alleen als het even niet meer lijkt te lukken.

Dan is verlatenheid niet omdat je alleen bent, maar dan is er verlatenheid omdat je net als Jezus je verlaten voelt van Gods aanwezigheid. Want soms verstopt God Zich omdat Hij wil zien of je naar Hem verlangt. En bij David is het duidelijk, hij wil God alleen. En dat kan ook in jouw leven werkelijkheid worden, maar het is een keuze die bij jou ligt. Wil jij Gods aangezicht ook zien in jouw leven?