10 Want mijn vader en mijn moeder hebben mij verlaten,
maar de HEERE zal mij aannemen. (Psalm 27:10)
Een van de sterkste banden die we in dit leven kunnen hebben is de band met onze ouders. Zij zijn bij ons als we worden geboren, zij bepalen de eerste jaren van ons leven. Een huwelijk kan stranden, zoals dat helaas al heel veel gebeurt, maar de relatie met onze ouders blijft bestaan. Natuurlijk zijn er ouders die er de brui aan willen geven, maar uiteindelijk kunnen ze deze relatie niet ongedaan maken.
David heeft het hier over zijn vader en zijn moeder die hem hebben verlaten. Hij staat er alleen voor. Dit hoeft niet te betekenen dat zijn relatie met zijn ouders niet goed was. Ze hebben hem ook op een andere manier kunnen verlaten, doordat ze zijn overleden. Maar dan begint er een eenzaamheid die we alleen kunnen ervaren als het in ons leven ook gebeurt, een eenzaamheid dat we ons realiseren dat we er echt alleen voor staan.
En voor die eenzaamheid heeft David een oplossing, want hij heeft gezien dat de Heere hem wel zal aannemen. En daarin was David misschien wel zijn tijd ver voor. Want het was Jezus die kwam om God te openbaren als een Vader in de hemel. En die openbaring moeten wij ook hebben in ons leven. God is echt een vader die voor ons wil zorgen, een Vader die er altijd wil zijn. Hoe sterk onze relatie met onze ouders hier op aarde ook is, die relatie met onze Vader in de hemel moet altijd sterker zijn.
Laten we investeren in deze relatie meer dan welke relatie dan ook. Laten we een kind van onze Vader in de hemel zijn. Hij is onze kracht, Hij is ons leven, meer dan onze aardse ouders.