4 En de bevolking van de stad raakte verdeeld. Sommigen waren voor de Joden, anderen voor de apostelen. 5 En toen er een oploop ontstond, zowel van heidenen als van Joden, met hun leiders, om hen smadelijk te behandelen en te stenigen, 6 vluchtten zij, toen dit tot hen doorgedrongen was, naar de steden van Lycaonië, namelijk Lystre en Derbe, en de omgeving ervan. 7 En zij verkondigden daar het Evangelie. (Handelingen 14:4-7)
Rennen, dat is wat Paulus en de mensen met hem deden. Hier in India zien we dat ook vaak gebeuren, zelfs bij een auto ongeluk ontstaat er een grote menigte wat erg gevaarlijk kan zijn. Er zijn aardig wat mensen omgekomen omdat de menigte er van overtuigd was dat er iets moest gebeuren. En als er een menigte eigen rechter gaat spelen dan moet men echt wegwezen.
En dat gebeurt hier ook, de menigte wordt opgehitst en er is geen houden meer aan. Ze zijn hun leven niet meer zeker. En daarom gaan ze er vandoor, naar de volgende stad, want ze begrijpen dat het er bij hoort, het gaat allemaal niet zo vanzelf en Jezus is daar een heel duidelijk voorbeeld van.
Ze gaan door, als ze ergens niet welkom zijn gaan ze door naar de volgende plek. Want het evangelie moet aan iedereen gepredikt worden. We zijn als kerk misschien een beetje in de hoek gedrukt, elke keer krijgen we de verwijten dat we ons geloof op anderen lijken te leggen, dat we mensen niet met rust laten. Denk maar eens aan de Jehova getuigen, het eerste beeld dat we daarbij krijgen is de voet tussen de deur.
Maar misschien moeten we daar juist iets van leren, we moeten leren om de juiste focus te hebben. Het gaat om het evangelie van Jezus Christus, het gaat er om dat mensen het goede nieuws krijgen te horen. Hoe hard de oppositie ook schreeuwt en het goede nieuws uit de openbare ruimte wil verbannen, dit nieuws is en blijft de enige redding voor een mens hier op aarde.
Laat ze denken, laat ze maar praten, wij hebben een schat van onschatbare waarde. En soms zullen we moeten rennen voor ons leven, soms zullen we met open armen worden ontvangen, maar het moet ons niet uitmaken omdat we maar 1 doel voor ogen hebben. Voor niets hebben wij het ontvangen, voor niets moeten wij het ook weer weggeven.