35 En Paulus en Barnabas verbleven in Antiochië en zij onderwezen en verkondigden, met nog veel anderen, het Woord van de Heere. 36 En na enkele dagen zei Paulus tegen Barnabas: Laten wij nu terugkeren en onze broeders bezoeken in elke stad waar wij het Woord van de Heere verkondigd hebben, en zien hoe het met hen gaat. 37 Nu wilde Barnabas Johannes, die ook Markus heet, meenemen. 38 Paulus achtte het echter juist om hem, die hen van Pamfylië af verlaten had en niet met hen meegegaan was naar het werk, niet mee te nemen. 39 Er ontstond daarom verbittering, zodat zij uit elkaar gingen en Barnabas Markus meenam en per schip naar Cyprus vertrok; 40 maar Paulus koos Silas en vertrok, nadat hij door de broeders aan de genade van God opgedragen was. 41 En hij reisde door Syrië en Cilicië en sterkte de gemeenten. (Handelingen 15:35-41)
We weten niet in welke context Johannes hen had verlaten en waarom Barnabas er nu wel van overtuigd was dat Johannes weer mee moest, het enige dat we weten is dat Paulus nu geen reden ziet om hem mee te nemen.
Het was juist Barnabas die Paulus onder zijn hoede had genomen toen de rest hem nog argwanend aankeek. Hoe kan dit nu gebeuren, na al die mooie momenten die ze samen hebben gehad gaan ze uit elkaar? Ze waren zelfs naar Jeruzalem gereisd om duidelijkheid te scheppen over de roeping van de heidenen. En nu gaan ze scheiden over een onenigheid die in schril contrast staat met alles wat ze hebben meegemaakt.
We kunnen hier op verschillende manieren naar kijken. We kunnen ons hart ophalen omdat zelfs Paulus weleens ruzie had. We kunnen treurig zijn over het feit dat dit in de eerste gemeente ook gebeurde. Maar we kunnen ook gewoon neutraal kijken, we kunnen het ook lezen als hoe het gebeurd is zonder er een oordeel aan te geven. Want het mooie resultaat is, is dat Barnabas en Paulus nu allebei een eigen weg gaan. Nu zijn er twee groepen onderweg die het evangelie verkondigen.
Op dit soort momenten moet ik aan David denken, hoe hij overspel pleegde met Batseba, maar het uiteindelijk wel Salomo, haar zoon, was die door God werd gekozen om koning te worden. Sterker nog Batseba komt voor in het geslachtsregister van Jezus. Uiteindelijk is het God die Zijn weg gaat ondanks dat wij soms de verkeerde stappen zetten. Daarom moeten we niet zo blijven steken bij deze momenten en er een hele theologie aan ophangen.
God gaat Zijn weg, hoe gebroken de kerk er vandaag de dag ook uitziet. Gods plannen zullen nooit falen, hoe hard wij ook proberen. Natuurlijk is er een weg die meer ideaal was geweest, maar laten we vooral niet bij de pakken neer gaan zitten. Blijf zoeken naar de weg die God wil gaan in jouw leven, elke dag weer.