22 en zij versterkten de zielen van de discipelen, spoorden hen aan in het geloof te blijven en zeiden dat wij door veel verdrukkingen in het Koninkrijk van God moeten ingaan. 23 En toen zij in elke gemeente door het opsteken van de handen voor hen ouderlingen gekozen hadden en onder vasten gebeden hadden, droegen zij hen op aan de Heere, in Wie zij nu geloofden. (Handelingen 14:22-23)
Wat Paulus hier niet doet is een structuur creëren. Wij willen graag structuur creëren in een gemeente omdat we iets willen beschermen. Onze tradities, onze theologie, mensen moeten naar de leiders luisteren om vooral maar niet van dat pad af te raken.
Wat Paulus hier wel doet is leiders aanstellen die voortzetten wat hij aan het doen was. Paulus ziet dat er mensen moeten zijn met visie om verder te groeien in de Heilige Geest en geloof. Paulus is niet een man die maar zoveel mogelijk christenen wil maken, hij wil volgelingen, mensen die nadat ze de keuze hebben gemaakt verder willen gaan op het smalle pad.
En Paulus ziet dat daarvoor leiders nodig zijn. Leiders die de liefde voor Jezus en de passie om Hem te volgen, laten groeien in de gemeente. Dit kunnen we lezen in de brieven van Paulus, voor hem was het zaak dat de gemeenten de juiste focus houden. Niet stil zitten en zeker niet weglopen van het geestelijke leven dat ze hebben ontvangen maar juist door blijven gaan.
En dit zijn de leiders die de kerk vandaag nodig heeft. Geen leiders die zich zorgen maken over de kerkgebouwen of kerkverlating. De leiders moeten een visie hebben die op de hemel is gericht, een visie die het geestelijke leven van de mensen die Jezus oprecht volgen doet groeien.
En dat is de reden waarom Paulus in elke gemeente leiders aanstelt. En dat doet hij niet lichtvaardig, er is inderdaad een stemming, maar daarna wordt er gevast en gebeden. De leiders worden opgedragen aan de Heere. Elke gemeente krijgt een gedegen fundering die in de kracht van de Heilige Geest, net als Paulus en Barnabas, de gemeente zal opbouwen.