Ikzoek.Godshart.nl

1 Timotheus 5

8 Als wij echter voedsel en kleding hebben, zullen wij daarmee tevreden zijn. 9 Maar wie rijk willen worden, vallen in verzoeking en in een strik en in veel dwaze en schadelijke begeerten, die de mensen doen wegzinken in verderf en ondergang. 10 Want geldzucht is een wortel van alle kwaad. Door daarnaar te verlangen, zijn sommigen afgedwaald van het geloof, en hebben zich met vele smarten doorstoken. (1 Timotheus 6:8-10)

Ook onder christenen is er nog steeds de honger naar rijkdom. En dat is helemaal niet zo raar, het geeft namelijk zekerheid, we hebben geen zorgen over wat we morgen weer moeten eten. Maar het gaat nog verder, we willen ook een mooie auto, een beter huis, comfort en luxe. Ook dat is niet raar, God is een Vader die graag voor Zijn kinderen wil zorgen, Hij verlangt er naar om ons in welvaart te laten leven. Ons verlangen is dus helemaal niet slecht.

Maar het probleem begint als dit het doel wordt van ons leven. Als wij zo hard gaan werken dat we deze verlangens vervullen op eigen kracht. In de brief aan de Phillipenzen heeft Paulus het erover dat hij tevreden is met veel en tevreden met weinig. Zijn doel is namelijk God lief hebben boven alles en God zal dan zorgen voor de rest.

Als wij rijk willen worden vallen we in verzoeking, als het een doel wordt in ons leven, worden we afgeleid van het werkelijke doel van ons leven. Wij willen zekerheid, maar moeten die vinden in God. Wij willen comfort, maar moeten die vinden in God. We moeten tevreden zijn in God, wat de situatie ook is in ons leven.

Het is het geloof dat belangrijk is in ons leven, daar moeten wij aan werken. Als Jezus zegt dat we eerst het koninkrijk van God moeten zoeken dan meent Hij dat. Daar moeten wij op gericht zijn, daar moeten wij naar verlangen. En dan zal het andere ons worden gegeven. En die laatste zin komt ook uit de mond van Jezus.

Er iets ernstig mis met ons geloof, het leeft niet, het werkt niet. Wij zijn in die strik van rijkdom terecht gekomen waar Paulus het hier over heeft, wij hebben geen leven meer dat werkelijk vol is van het verlangen naar het liefhebben van God. We zijn gevallen en het rare is dat we ons daar comfortabel in voelen. Dit is een oproep om weer te zoeken naar de kern van het geloof, om tevredenheid te vinden in het verlangen naar het hart van God.

1 Timotheus 5

6 Maar de godsvrucht is inderdaad een bron van grote winst, vergezeld van tevredenheid. 7 Want wij hebben niets de wereld ingedragen, het is duidelijk dat wij ook niets daaruit kunnen wegdragen. (1 Timotheus 6:6-7)

Als er iets is in dit leven dat wij werkelijk kunnen bereiken is het godsvrucht. We weten allemaal dat we alles moeten achterlaten op het moment dat we de laatste adem uitblazen. We komen letterlijk met niets en we gaan letterlijk met niets. Maar godsvrucht is iets dat ons niet afgepakt kan worden. En toch is dit het laatste waar we als christenen in het westen aan werken.

Het is niet populair om te praten over goede daden, het is niet populair om hard te werken aan een leven dat vruchten draagt. En toch is het Paulus die ons laat weten dat daar de winst zit in dit leven. Niet in het harde werken en het vergaren van zoveel rijkdom, maar in het harde werken aan een leven dat de vruchten van de Heilige Geest draagt.

Het is winst en dat willen we toch horen. Toch is dit het leven waarin we werkelijk kunnen berusten, een leven waarin we niet altijd maar weer meer willen van deze wereld. Dat is werkelijk winst, niet wat er overblijft aan het einde van het financiële jaar, maar wat er overblijft aan het einde van ons leven. Want wat er overblijft zal worden beoordeelt en Jezus zal ons een kroon op onze hoofd zetten gebaseerd op deze godsvrucht.

We moeten ons afvragen hoe groot het bord is voor onze welvaartshoofd. Zijn we niet blind geworden voor wat werkelijk belangrijk is. We hebben het onder het sausje genade gedoopt en we zien er niets meer van. Maar Paulus legt juist uit dat het een diamant is waar wij aan mogen werken, de diamant van een heilig leven in de kracht van God.

Het is geen zelf rechtvaardiging, het is allemaal genade, maar wel genade die vrucht draagt in ons leven. En daar mogen we hard aan werken. Genade werkt niet vanzelf het moet aan het werk gezet worden door ons en daar moeten wij ons voor inspannen. De vraag is of wij de juiste focus hebben in het leven. Is dit werkelijk de winst waar wij op zitten te wachten?

1 Timotheus 5

3 Als iemand een andere leer brengt en zich niet houdt aan de gezonde woorden van onze Heere Jezus Christus en aan de leer die in overeenstemming is met de godsvrucht, 4 dan is hij verwaand, weet niets, maar heeft een ziekelijke neiging tot twistvragen en woordenstrijd. Daaruit komen voort: afgunst, ruzie, lasteringen en kwaadaardige verdachtmakingen, 5 voortdurend geruzie van mensen die een verdorven gezindheid hebben en beroofd zijn van de waarheid, omdat zij denken dat de godsvrucht een bron van winst is. Wend u af van dit soort mensen. (1 Timotheus 6:3-5)

Dit zijn radicale woorden van Paulus, een ieder die het niet met hem eens is, is verwaand. Zoals in eerdere overdenkingen al is gebleken heeft Paulus een zeker weten waar niemand hem van af kan brengen. Zijn vertrouwen op de openbaring van God die Jezus aan ons heeft gegeven staat rotsvast. En deze woorden zijn daar weer een bewijs van.

In onze huidige samenleving kan dit niet meer, wij kunnen deze sterke overtuiging niet meer hebben. Alles wat ook maar een beetje met God te maken heeft, wordt in twijfel getrokken. En mensen vragen ook weleens hoe we het zo zeker kunnen weten. Want alles in de sfeer van een god of iets dergelijks schijnt mystique te moeten zijn.

Maar Jezus zei dat Hij de weg, de waarheid en het leven is. En Paulus weet dit voor de honderd procent zeker. En wij moeten dat ook voor de honderd procent zeker weten, niet om er over te discussiëren maar om er in te leven. Want dat is wat we moeten doen met het evangelie, het aannemen. En een ieder die er een spelletje van maakt en er wat bij wil doen en er weer wat van af wil halen is verwaand.

En dat is waar Paulus het hier over heeft. Hij lokt geen discussie uit, laat de wereld maar hun eigen overtuiging hebben, laat hen maar denken dat het een sprookje is. Maar als wij Jezus willen volgen dan moeten we de woorden van Jezus helemaal accepteren. Als er dan mensen zijn die dan toch met een eigen mening komen die niet tot gevolg heeft dat we godvruchtig wandelen dan gaat het fout.

Want dat is het hele doel van de komst van Jezus, Hij kwam om ons rechtvaardig te maken. Zo moeten we de woorden van Paulus lezen, zo moeten we wandelen naar het evangelie. Stop met alle discussies en ga eerst na of het evangelie godsvrucht draagt in jouw leven. En als er mensen in jouw omgeving zijn die de aandacht altijd maar weer richten op een bepaalde dogma dan moeten wij ons daar van afzetten. Niet op reageren, maar zoeken naar het Koninkrijk van God in het evangelie dat Jezus ons gegeven heeft.

1 Timotheus 5

1 Dienstknechten die het slavenjuk dragen, moeten hun eigen meester alle eer waard achten, opdat de Naam van God en de leer niet gelasterd worden. 2 En zij die gelovige meesters hebben, mogen hen niet minachten, omdat zij broeders zijn. Zij moeten hen juist des te meer dienen, omdat zij gelovig en geliefd zijn, en mede deelhebben aan deze weldaad. Onderwijs deze dingen en spoor ertoe aan. (1 Timotheus 6:1-2)

Er is veel om slavernij en discriminatie te doen in onze tijd, denk alleen al aan de zwarte pieten discussie. Het wordt gezien als een grote overwinning dat de slavernij is afgeschaft en met trots durven christenen ook nog te zeggen dat zij degene waren die daar aandeel aan hadden. Zonder daar in deze overdenking een oordeel over te geven moet dit eigenlijk in een ander perspectief worden gezet.

Want de vraag is hoe kijkt God naar deze discussie, als we de woorden van Paulus mogen geloven dan heeft God daar niet zo’n bijzondere mening over. Het is in ieder geval geen zonde om slaven te hebben. Sterker nog de slaven worden opgeroepen om juist blij te zijn met een christelijke eigenaar.

Het gaat namelijk om onze houding in de situatie waarin we ons bevinden. Als we een slaaf zijn moeten we daarin God vrezen, als we eigenaren zijn moeten we daarin God vrezen. Wij denken dat de situatie van belang is, maar het is ons hart dat van belang is. God zal ons daarop beoordelen. En daarom schrijft Paulus dit.

We moeten stoppen met onze omgeving de schuld geven voor onze zonden. Ook al lijkt alles om ons heen nog zo onrechtvaardig, wij zijn degene die een beslissing moeten maken. En dan maakt het niet uit in welke omstandigheden wij ons verkeren. Sterker nog, Jezus heeft het over de rijken voor wie het moeilijker is om het koninkrijk van God binnen te gaan.

En dat is hoe wij ook in ons leven moeten kijken naar onze omstandigheden. Misschien zitten we in de bijstand, misschien hebben we geen cent te makken, mooi, vertrouw op God. Misschien hebben we meer dan genoeg en kunnen we de helft weggeven, mooi, maar je hebt wel een probleem, het is allemaal niet zo makkelijk omdat je rijk bent.

Soms raken wij van het pad en gaan we ook over humanistische problemen meepraten. We moeten uitkijken, het gaat niet om de omstandigheden, het gaat om ons hart.

1 Timotheus 5

23 Drink niet langer alleen water, maar gebruik een kleine hoeveelheid wijn, voor uw maag en uw veelvuldige kwalen. 24 Van sommige mensen zijn de zonden overduidelijk en gaan die aan hun veroordeling vooraf. Bij anderen komen zij achteraf openbaar. 25 Evenzo zijn ook de goede werken overduidelijk en die waarmee het anders gesteld is, kunnen niet verborgen blijven. (1 Timotheus 5:23-25)

We moeten vers 23 vooral in de context van die tijd en van de brief van Paulus zien. Want onze hedendaagse genotscultuur heeft niets te maken met de situatie waarin Timotheus zit. Timotheus at gewoon elke dag wat iedereen at, maar dronk blijkbaar geen wijn om elke vorm van laster tegen te gaan. Door geen wijn te drinken kon men hem er in ieder geval niet van betichten dat hij een alcoholist was.

Paulus begreep dat het niet genoeg was voor Timotheus, hij moest beter op zijn lichaam letten. En daar was volgens Paulus wijn voor nodig. Hij moest maar even niet nadenken over wat andere mensen er van zouden denken. En daar gaan de verzen 24 en 25 over.

Want Paulus wil duidelijk maken dat het allemaal niet zo duidelijk is wie zich veelvuldig met zonden bezig houdt en wie niet. Bij sommigen is het gelijk duidelijk, daar zit het echt goed mis. Die mensen doen alles wat God verboden heeft. Voor andere mensen is het niet aan de buitenkant te zien maar zal het uiteindelijk toch tevoorschijn komen.

En zo ook bij de mensen die goed doen, het is niet altijd heel duidelijk zichtbaar, maar ook daar komt het uiteindelijk in het openbaar. Met andere woorden, als mensen willen oordelen, laat ze het maar doen, uiteindelijk komt de waarheid altijd naar boven. Drink de wijn voor je gezondheid en ga door met een leven dat voor God is.

Sommige zonden zijn duidelijk zichtbaar, maar dat betekent niet dat als het niet zichtbaar is dat er niets aan de hand is. En andersom geldt precies hetzelfde. Daarom moeten we bewust bezig zijn met ons eigen leven. Vraag je niet af wat andere mensen er van zullen denken, maar vraag je af wat God er van denkt. En als je dan wijn nodig hebt, drink maar gewoon.

1 Timotheus 5

22 Leg niemand haastig de handen op en heb geen deel aan zonden van anderen. Bewaar uzelf rein. (1 Timotheus 5:22)

Als we bij de vorige overdenking nog niet overtuigd waren van de geestelijke werkelijkheid, dan moet dit vers ons zeker aan het denken zetten. Paulus heeft het hier over handen opleggen. Dit klinkt magisch voor mensen die helemaal niets hebben met de geestelijke werkelijkheid en liever naar Harry Potter films kijken, maar voor christenen die het hebben ervaren is dit normaal.

Denk aan Jezus, hoe vaak genas Hij mensen door hen aan te raken? Wij zijn niet alleen maar lichamelijke wezens, wij zijn juist geestelijke mensen. En het is die geest die altijd door zal blijven gaan. In Johannes heeft Jezus het er over dat God geest is en dat Hij verlangt naar mensen die Hem aanbidden in geest en waarheid.

Het is dat deel van ons leven dat wij actief moeten maken. Voor we christenen waren, waren we geestelijk dood, de geest deed er niets toe. Maar op het moment dat we bewust een keuze maken voor Jezus en ons laten dopen komt onze geest tot leven. Helaas zijn weinig christenen zich hier van bewust, want het zou ons leven drastisch veranderen.

En als we ons daar van bewust worden dan gaan we deze verzen ook begrijpen. Dan begrijpen we waarom Paulus waarschuwt om niet zomaar haastig handen op te leggen. We moeten onze geest beschermen, rein houden. Maar we kunnen het doortrekken, want het is niet alleen op het moment dat we de handen opleggen dat er een uitwisseling in de geestelijke wereld plaats vindt, maar ook in vele andere situaties.

Als wij tv kijken, heeft dat effect op onze geest. Als wij ons in verkeerde relaties bevinden heeft dat effect op onze geest. Het advies van Paulus hier is voor wanneer we ons al over al deze gevaarlijke momenten hebben heengezet, als wij ons bevinden op een plek waardoor wij met onze geest andere mensen op positieve manier beïnvloeden. Op dat moment moeten we uitkijken dat die mensen ons niet op een negatieve manier beïnvloeden.

1 Timotheus 5

21 Ik bezweer u, ten overstaan van God en de Heere Jezus Christus en de uitverkoren engelen, dat u deze dingen in acht neemt zonder vooroordeel en zonder iets uit partijdigheid te doen. (1 Timotheus 5:21)

Hoe klinkt dat in onze oren, Paulus bezweert ten overstaan van God en de Heere Jezus Christus. Het is radicaal en uit de vorige overdenking kunnen we leren dat het eigenlijk normaal moet zijn. Onze overtuiging moet komen uit de werkelijkheid van God in ons leven. Het is geen sprookje dat pas werkelijkheid wordt op het moment dat we overlijden, de hemel komt niet pas nadat we hier op aarde er zoveel mogelijk uit hebben gehaald.

En dat is een werkelijkheid waar maar weinig christenen in leven. Want Paulus bezweert bij nog iets/iemand, hij bezweert bij de uitverkoren engelen. En dat is voor ons nuchtere Nederlandse reformatorische christenen een uitspraak die mijlen ver weg staat van onze manier van geloven. Wij hebben niets met hemelse schepsels, wij begrijpen niets van elke vorm van een geestelijke wereld.

Maar die wereld bestaat en is direct gelinkt met onze werkelijkheid. Jezus zag satan naar beneden vallen op het moment dat hij de discipelen er op uit had gestuurd. Elisa zag een geestelijk leger dat hem beschermde tegen de vijand. Als wij ook eens in de geestelijke werkelijkheid konden kijken zouden wij dezelfde termen gebruiken als Paulus die hier gebruikt.

We moeten hier niet zomaar overheen lezen, ook is het het niet waard om hier een dogmatisch stuk over te schrijven alsof wij er verstand van hebben. Dit kunnen we alleen begrijpen als we het hebben ervaren. Want daarom kan Paulus dit schrijven. Hij weet hoe het in elkaar zit.

Dit is iets om zeker te weten, die wereld bestaat en wij mogen er onderdeel van zijn. Die wereld is belangrijker dan we hebben erkend al die tijd als kerk. Dit is niet weggelegd voor een charismatische hocus pocus christen, dit is voor elke christen om in te wandelen. We bidden niet voor niets tot onze Vader die in de hemelen is. Niet omdat het ver weg is, maar omdat God daar is en wij Hem daar mogen ontmoeten.

1 Timotheus 5

21 Ik bezweer u, ten overstaan van God en de Heere Jezus Christus en de uitverkoren engelen, dat u deze dingen in acht neemt zonder vooroordeel en zonder iets uit partijdigheid te doen. (1 Timotheus 5:21)

Dit is niet zomaar een zin, dit zijn hele krachtige woorden van Paulus. Hij heeft het over bezweren en niet zomaar bezweren, maar bezweren ten overstaan van God. Of Paulus speelt met zijn leven of hij weet het 100% zeker. Hoe zeker zijn wij in ons leven, hoe sterk is onze overtuiging? Durven wij deze woorden van Paulus ook te gebruiken?

Tegenwoordig is religie iets dat we in onze eigen tijd moeten doen. Alles wordt in twijfel getrokken, we kunnen nergens zeker van zijn. De meeste christenen hebben niet eens praktische ervaring in het geloof. Dat schijnt niet meer te hoeven, we moeten geloof hebben zonder de ervaring van Gods handelen. Dat schijnt pas echt geloof te zijn.

Dat is onzin, geloof is een zeker weten dat God aan het werk is. Geloof is een zeker weten dat er een God is die we moeten vrezen. God beantwoordt juist geloof, het is wat Hij van ons verlangt. En dat is geloof waar deze zin vol van is, Paulus heeft zo’n vast geloof dat alles in zijn leven hierop aankomt. En Timotheus moet dat ook zo serieus nemen.

Omdat wij in een hoek gedrukt zijn en het geloof slechts een religie is geworden van regeltjes en meningen kunnen wij deze overtuiging niet meer hebben. En dat zien we ook in de praktijk van ons leven, we leven er maar een beetje op los, maar of we God werkelijk vrezen is maar de vraag.

Want dat is waarom Paulus deze woorden gebruikt, Timotheus moet luisteren naar zijn woorden omdat het de waarheid is. Hij moet luisteren omdat er werkelijk een God is waarvoor wij leven. Timotheus moet gehoorzamen naar alle woorden die hij heeft opgeschreven, niet omdat Paulus het zegt, maar omdat er een God is.

1 Timotheus 5

17 Laat ouderlingen die goed leiding geven, dubbele eer waard geacht worden, vooral diegenen die arbeiden in het Woord en in de leer. 18 Want de Schrift zegt: Een dorsende os mag u niet muilkorven, en: De arbeider is zijn loon waard. 19 Neem tegen een ouderling geen beschuldiging aan, tenzij er twee of drie getuigen zijn. 20 Wijs hen die zondigen, in tegenwoordigheid van allen terecht, opdat ook de anderen vrees zullen hebben. (1 Timotheus 5:17-20)

Weer is daar de balans in het advies van Paulus. Aan de ene kant de complimenten voor ouderlingen die het goed doen, aan de andere kant als er iemand is die het niet goed doet moet daar ook wat van gezegd worden. Dit is het wandelen in de rechtvaardigheid van God, we vrezen dan niet mensen maar God. We waarderen mensen op basis van Gods oordeel van die mensen.

Paulus benadrukt ook dat ouderlingen in het openbaar terecht gewezen moeten worden. Het is namelijk een openbare functie die ze bekleden, een voorbeeld functie. Dus ook in de fouten die ze maken moeten ze als voorbeeld fungeren. Dit is een stap die misschien beschamend kan zijn voor de ouderling, maar uiteindelijk is het de beste stap naar bevrijding en vergeving.

Om leider te zijn is niet makkelijk, er ligt een zware verantwoordelijkheid op onze schouders. Soms voelen we ons alleen staan, men ziet niet wat er allemaal moet gebeuren. Het is dan helemaal niet raar om daar complimenten voor te geven. Paulus heeft het over eer geven die men waard is.

Deze eer is niet te vergelijken met de Oscaruitreikingen. Het gaat hier niet om iemand die we op een voetstuk te zetten. Het gaat hier om de erkenning van de gaven die God heeft gegeven, erkenning van taken die mensen hebben ontvangen. Vaak worden die taken bemoeilijkt door jaloezie, mensen die het niet kunnen uitstaan dan deze persoon een ouderling is. En daarom is het zo belangrijk om een bepaalde positie vastigheid te geven.

Leiderschap is belangrijk, belangrijk dat het puur is, de juiste motivatie. Leiderschap is belangrijk omdat het een voorbeeld is voor de rest van gemeente. Mensen moeten kunnen volgen. Voor leiderschap is het belangrijk dat het vanuit God komt, dat mensen luisteren naar wat God heeft te vertellen. En daar moet we geen stoorzenders in tolereren, niet bij degenen die luisteren en niet bij degenen die spreken.

1 Timotheus 5

16 Als een gelovige man of gelovige vrouw weduwen in de familie heeft, laten zij die bijstaan en laat de gemeente daarmee niet belast worden, opdat die hulp kan geven aan hen die werkelijk weduwen zijn. (1 Timotheus 5:16)

Ons geloof eist veel meer van ons leven dan elke week op zondag een kerkdienst bijwonen. Ons hele leven moet bepaald worden door ons geloof. Niet omdat we een stel regels aanhangen, maar omdat we vol zijn van de overtuiging dat we willen zijn zoals God ons bedoeld heeft.

Jezus heeft het er niet voor niets over dat er geen enkele pennenstreek verwijderd zal worden uit de wet, ook niet nadat Hij Zijn werk heeft volbracht. En volgens mij is de kerk dat vergeten. We zijn zo bang geworden voor eigen rechtvaardigheid dat we alles wat met rechtvaardigheid te maken heeft in de prullenbak gooien.

Maar het doel van het werk van Jezus is juist onze rechtvaardigheid. En daarom is het voor een christen niet meer dan normaal om voor de ouders te zorgen. Het geloof is juist de drijfveer om verder te gaan waar de rest van de wereld stopt. De oproep van Paulus is dus helemaal niet zo raar, wij die Jezus volgen hebben een hele andere maatstaf. En deze maatstaf kunnen we niet op anderen leggen, maar moeten wij in de kracht van de Heilige Geest volgen.

Het is niet de taak van de dominee om onze ouders op te zoeken in het verzorgingstehuis. Het is onze taak, wij moeten het respect opbrengen om tot de dood toe voor onze ouders te zorgen. Omdat wij het geloof hebben, een andere reden is er niet.