Ikzoek.Godshart.nl

1 Petrus 2

17 Houd iedereen in ere; heb al uw broeders lief; vrees God; eer de koning. 18 Huisslaven, wees uw meesters met alle ontzag onderdanig, niet alleen hun die goed en welwillend zijn, maar ook die verkeerd handelen. (1 Petrus 2:17-18)

In de context van de vorige overdenking mogen we begrijpen dat dit geen wetjes zijn waar we ons aan moeten houden. De nadruk in de vorige zin ligt op het ‘moeten’. Want de verzen hiervoor hebben aangegeven dat we de vrijheid die we hebben ontvangen niet moeten misbruiken.

De wet van het oude testament was bedoeld als een kader waar de mensen zich aan moesten houden om zo naar de wil van God te leven. Helaas werd het een last voor de joden en werd het steeds moeilijker om er aan te gehoorzamen. Er is dan een gevecht gaande in ons hart dat niet wil luisteren.

Zo moeten we de woorden van Petrus niet lezen, het zijn geen wetjes om ons een last op te leggen. In de vorige overdenking is uitgelegd wat vrijheid nu werkelijk is. Het is de vrijheid hebben in de keuzes die we maken, we worden niet beïnvloed door prikkels van buitenaf. En als we in die vrijheid leven dan zijn deze woorden van Petrus een bemoediging om vooral in die vrijheid te blijven wandelen.

Want in die vrijheid willen we respect blijven hebben voor de mensen om ons heen, willen we onze broeders lief hebben. De wereld en zijn leugens hebben dan geen effect meer op onze keuzes. De tv, internet en alle andere media die ons oproepen om vooral maar egoïstisch bezig te zijn, bepalen niet langer de weg die wij bewandelen. Wij kiezen er voor om onderdanig te zijn. Wij kiezen er voor om lief te hebben. Wij kiezen er voor om God te vrezen.

Het zijn geen wetjes, het is een oproep om vooral te blijven kiezen voor het verlangen dat in God leeft. En zo mogen wij zoeken naar de vrijheid in God, de vrijheid die er voor zorgt dat we in liefde wandelen met elkaar.

1 Petrus 2

13 Onderwerp u dan omwille van de Heere aan alle menselijke orde, hetzij aan de koning, als hoogste machthebber, 14 hetzij aan de stadhouders, als mensen die door hem gezonden worden tot straf van de kwaaddoeners, maar tot lof van hen die goeddoen. 15 Want zo is het de wil van God, dat u door goed te doen het onverstand van de dwaze mensen de mond snoert; 16 als vrije mensen, maar niet alsof u de vrijheid hebt als een dekmantel voor slechtheid, maar als dienstknechten van God. (1 Petrus 2:13-16)

In Jezus hebben wij een vrijheid gekregen die niet te vergelijken is met de ‘vrijheid’ waar de wereld het over heeft. Wanneer de wereld spreekt over vrijheid, gaat het over het doen wat goed voelt. Deze vrijheid is in werkelijkheid geen eigen keuze, maar men wordt geleid door impulsen van binnen en buitenaf. Zo is de reclamewereld groot geworden, het probeert bij ons binnen te dringen door ons impulsen te geven.

De vrijheid die wij als christenen hebben ontvangen is een hele andere vrijheid. Het is een vrijheid waarin wij werkelijk een keuze hebben zonder dat we onder druk staan van welke impuls dan ook. De vrijheid die wij hebben ontvangen is juist de vrijheid van de zogenaamde ‘vrijheid’ in de wereld. Wij hebben nu werkelijk een keuze ontvangen zonder dat we daarbij worden lastig gevallen door inwendige en uitwendige druk.

Wij hebben dus helemaal geen vrijheid die ons boven de regels van deze wereld uit laat stijgen. Deze verkeerde opvatting komt door de wereldse kijk op vrijheid. Op het moment dat we de vrijheid in Jezus hebben ontvangen, zijn wij verlost van de zonden, zijn wij verlost van de leugens en hebben volledige toegang tot de waarheid. Op dat moment hebben we een eigen keuze zonder dat we negatieve invloeden in ons leven hebben of ons er tegen kunnen wapenen.

En daarom is deze boodschap van Petrus heel simpel, wij hebben een vrijheid om te kiezen onze leiders te gehoorzamen. Wij hebben de vrijheid om ons aan de snelheid te houden, we hebben de vrijheid om eerlijk te zijn bij onze belastingaangifte. En in die vrijheid mogen we de keuze maken om te gehoorzamen.

En dat is ook wat de Heilige Geest ons zal adviseren, Hij zal ons laten weten dat we ons moeten onderwerpen aan de overheden. Dit is echt in vrijheid wandelen. Laten we ons nieuwe leven dat we ontvangen hebben in Jezus zo tot uiting komen. Laten we gehoorzamen omdat we willen leven in liefde voor onze Vader in de hemel.

1 Petrus 2

11 Geliefden, ik roep u op als bijwoners en vreemdelingen u te onthouden van de vleselijke begeerten, die strijd voeren tegen de ziel. 12 Houd uw levenswandel onder de heidenen goed; opdat zij die nu van u kwaadspreken als van kwaaddoeners, door de goede werken die zij in u waarnemen, God verheerlijken mogen op de dag dat er naar hen omgezien wordt. (1 Petrus 2:11-12)

Er is werk aan de winkel, een leven hier op aarde is geen makkelijk leven. Petrus roept ons op een bepaalde houding te hebben in dit leven. Een houding die afstand neemt van deze wereld, niet om arrogant te zijn, maar om een strijd te voeren tegen de vleselijke begeerten.

Voor een lange tijd hebben we als kerk geprobeerd om relevant te zijn in deze wereld. We wilden van het stigma af dat we onszelf boven anderen voelen staan. Maar in die strijd zijn we doorgeschoten en hebben we ons verzet tegen de oproep van Petrus. Want het klopt dat wij echt niet meer zijn dan anderen, maar onze verantwoordelijkheid is in de eerste plaats tegenover God. Hem hebben we lief boven alles.

En in die liefde verlangen wij er naar dat we vreemdelingen zijn hier op aarde. We verlangen naar het leven dat God voor ons heeft ver weg van de lusten die om ons heen over ons worden uitgegoten. En dat vraagt om een gevecht op leven en dood en zo moeten we dat ook aanpakken.

En dan moeten we ons realiseren dat als wij volharden in een leven vol van Gods goedheid dat mensen het zullen zien. Er zal echt wel een moment komen dat mensen door de gedachte van arrogantie heen prikken en zien dat we oprecht zijn in ons geloof. We willen helemaal niet meer zijn dan anderen, maar we willen wel God liefhebben en Zijn goedheid in ons laten werken.

Laten we deze oproep van Petrus serieus nemen. Er moet geen dag aan ons voorbij gaan waarin we niet bidden en bijbel lezen. We moeten weten dat er een gevecht gaande is over onze ziel, juist nu we christen zijn. Dit is een oproep om te leven tot eer en heerlijkheid van God en dat is uiteindelijk wat mensen zullen zien.

1 Petrus 2

9 Maar u bent een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilig volk, een volk dat God Zich tot Zijn eigendom maakte; opdat u de deugden zou verkondigen van Hem Die u uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht, 10 u, die voorheen geen volk was, maar nu Gods volk bent; u, die zonder ontferming was, maar nu in ontferming aangenomen bent. (1 Petrus 2:9-10)

Hebben wij wel door wie we zijn? Denk aan de dochters van onze koning, op een gegeven moment hebben ze door dat ze niet een gewoon leven hebben, maar echt geboren zijn in een bijzonder gezin. En dat zal echt niet van de een op andere dag gaan, langzamerhand zullen er momenten zijn dat ze hun leven moeten vergelijken met de rest van Nederland. En dan reflecteren ze op hun eigen leven en begrijpen ze wat een ander leven ze hebben.

Nogmaals de vraag: Hebben wij wel door wie we zijn? Want Petrus stopt hier zoveel krachtige informatie over onze identiteit in twee verzen. Wij zijn een uitverkoren geslacht, God heeft ons geroepen om een koninklijke priesters te zijn. Laat het wel duidelijk zijn dat Petrus het woord uitverkoren niet schrijft om ons onzeker te maken, het is bedoeld om ons sterk te maken in ons geloof.

God heeft jou gekozen om bijzonder te zijn, een heilig volk. God heeft jou tot Zijn eigendom gemaakt. En ook dit is niet om ons minderwaardig te voelen als mens, alsof we niet onszelf mogen zijn. Het is een voorrecht om van Hem te zijn, geroepen uit de duisternis in heerlijk licht. Onderdeel van een volk dat gezegend is in Zijn ontferming.

Weten we wel wie we zijn? Onze positie is nog nooit zo sterk geweest, al gaat de hele wereld om ons heen in oproer, wij zijn geborgen in Zijn ontferming. Wij zijn gekozen in Zijn liefde om heilig te zijn, zodat de wereld Gods werk kan zien in ons leven. Wij zijn bijzonder, wij zijn gekozen, wij zijn geroepen om anders te zijn.

Wij behoren tot het volk van God. Weet jij dat?

1 Petrus 2

6 Daarom staat er in de Schrift: Zie, Ik leg in Sion een hoeksteen die uitverkoren en kostbaar is; en: Wie in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden. 7 Voor u dan, die gelooft, is Hij kostbaar; maar voor de ongehoorzamen geldt: De steen die de bouwers verworpen hebben, die is de hoeksteen geworden, en een steen des aanstoots en een struikelblok; 8 voor hen namelijk die zich aan het Woord stoten, door ongehoorzaam te zijn, waartoe zij ook bestemd zijn. (1 Petrus 2:6-8)

Vervang het woord ‘geloof’ in vers 6 met het woord ‘vertrouwen’, de lading van dit vers veranderd dan. Want dan moeten we vertrouwen hebben in Jezus voor dit leven. Want zoals uit de vorige overdenking is gebleken vraagt Jezus van ons om op Hem te vertrouwen en te worden zoals Hij, een steen in een geestelijk huis.

Ten eerste moeten we dit lezen in een context waarin iedereen nog een god wilde dienen. De joden diende de God van Abraham, de grieken hadden vele andere goden. Maar ze wilden allemaal een god dienen. De Hindoe religie heeft vele miljoenen goden, ze hebben zichzelf redelijk goed ingedekt tegen allerlei soorten rampspoed en voor allerlei zegeningen. Om daar vanaf te stappen is nogal beangstigend, want wat als er ook maar 1 van die goden boos wordt.

De keuze om dan helemaal te vertrouwen op Jezus als de hoeksteen van een geestelijk huis waarin God wil wonen is dan niet zo makkelijk meer. Want vertrouwen we werkelijk op Jezus dat Gods aanwezigheid in ons leven zal zijn op het moment dat we ingaan op Zijn uitnodiging. Is Jezus werkelijk voor ons zo kostbaar dat we al het andere los durven laten dat we gewoon onszelf opofferen en een steen worden van deze tempel.

Wij zijn opgevoed met het evangelie, voor ons is het niet meer dan normaal. Maar het is werkelijk een aanstootgevende evangelie. Het is helemaal niet zo makkelijk als we voor een keuze staan om bescherming van de goden in dit leven. Dan moeten we echt 100% zeker zijn van onze zaak.

Ben jij zo zeker van je zaak dat je bereid bent om alles in je leven op te geven? Want dat is werkelijk de vraag over hoe kostbaar Jezus is in ons leven. Hij is een hoeksteen, een fundament van een nieuw leven in de aanwezigheid van de Vader. Nogmaals, de vraag is of je alles wil opgeven voor Zijn aanwezigheid?

1 Petrus 2

4 en kom naar Hem toe als naar een levende steen, die wel door de mensen verworpen is, maar bij God uitverkoren en kostbaar, 5 dan wordt u ook zelf, als levende stenen, gebouwd tot een geestelijk huis, tot een heilig priesterschap, om geestelijke offers te brengen, die God welgevallig zijn door Jezus Christus. (1 Petrus 2:4-5)

Bij een levende steen moeten we niet denken aan een cartoon van een steen met daaruit wat armpjes en beentjes. Als we naar Jezus toe moeten komen als naar een levende steen dan moeten we denken aan die hoeksteen. De hoeksteen van het geestelijke gebouw waar God wil wonen. Dit gaat even dieper dan een mooie preek over het kruis of over een mooi wonder van Jezus.

Als we kijken naar het oude testament hadden de joden een plek waar God heel duidelijk aanwezig was. Als we kijken naar het moment dat Salomo de tempel inwijdt dan laat God zien dat Zijn aanwezigheid de tempel heilig maakt. En nu is het aan ons de beurt om zo’n plek te creëren waar God aanwezig kan zijn.

Dus als we naar Jezus komen als naar een levende steen dan komen we met een verlangen om ook onderdeel te zijn van dat levende gebouw waar God aanwezig is. Jezus is de hoeksteen, Hij is fundament, maar wij zijn de stenen die op dat fundament verder bouwen aan dit geestelijk huis.

Een huis dat niet bestaat uit stenen, maar uit mensen die Jezus volgen. Mensen die hun leven geestelijk offeren aan God, mensen die God willen dienen en aanbidden in Zijn heiligheid. Dit is de honger die in ons moet leven, een diep verlangen om God een plek te geven in ons leven. Een plek waarin we Zijn goedertierenheid zullen ervaren. Want waar God aanwezig is zullen mensen Hem ervaren.

Dit gaat dieper dan de verlossing van de zonden, dit gaat dieper dan de doop of een belijdenis. Dit gaat over ons leven dat wij volledig openstellen voor de aanwezigheid van God. Dit gaat verder dan kennis van theologie, dit gaat over een leven dat onderdeel wil zijn van iets groters en daarbij zichzelf opoffert als een offer welgevallig in Jezus. Is dit een verlangen dat leeft in ons?

1 Petrus 2

1 Leg dan af alle slechtheid, alle bedrog, huichelarij, afgunst en alle kwaadsprekerij. 2 En verlang vurig, als pasgeboren kinderen, naar de zuivere melk van het Woord, opdat u daardoor mag opgroeien, 3 indien u tenminste geproefd hebt dat de Heere goedertieren is, (1 Petrus 2:1-3)

Vers 1 spreekt voor zich, alhoewel er menig christen is die zich er niet in kan vinden. Maar het staat er gewoon duidelijk, we moeten het van ons afleggen, het moet niet aan ons blijven kleven. Een ander opmerkelijk punt is dat Petrus het niet over diefstal of overspel heeft, hij heeft het over liegen en afgunst, zogezegd alledaagse zonden. Ook daar moeten we aan werken als christenen.

En dan komt de volgende stap, weer zijn als kinderen hongerig voor het goede, hongerig voor dat dat ons laat groeien in ons geestelijk leven. Petrus voegt er iets opmerkelijks aan toe, indien we hebben geproefd van de goedertierenheid van de Heere.

De grote vraag is hoe we dat doen, vooral als we er op tegen zijn dat het geloof ook maar iets met gevoel te maken heeft. Maar we moeten onszelf gewoon realiseren dat we niet zonder ervaringen in het geloof kunnen. Ervaringen kunnen wel degelijk een positief effect hebben op ons geloof. En dat weet Petrus ook, zo gauw Gods goedheid hebben ervaren moet er een verlangen komen naar meer.

De ‘goedheid’ in deze wereld staat in schril contrast met de goedheid van God. Als we Zijn goedertierenheid hebben ervaren dan willen we niet meer terug, dan willen we alleen nog maar meer. Zijn liefde is zo sterk, zijn vrede is zo rustgevend en ga zo maar door. Geloof is geen ervaring, maar door geloof kunnen we wel Zijn goedheid ervaren.

Als we nu eens kinderen zouden kunnen zijn, even geen grote mond over het geloof maar hongerig naar Zijn waarheid. Dan zou ons geloof veranderen. Dan zijn we niet meer bezig met het goede van deze wereld, ook al zal God ook daarin willen voorzien. We zullen dan bezig zijn met de goedheid in de waarheid die Hij ons wil openbaren. Heb jij honger?

1 Petrus 1

24 Want alle vlees is als gras en al de heerlijkheid van de mens is als een bloem in het gras. Het gras is verdord en zijn bloem is afgevallen. 25 Maar het Woord van de Heere blijft tot in eeuwigheid. En dit is het Woord dat onder u verkondigd is. (1 Petrus 1:24-25)

Op de een of andere manier heeft de mensheid het gevoel dat we er boven staan. We zijn niet zozeer onderdeel van deze schepping maar eerder buitenstaanders die van alles manipuleren. De wetenschap denkt alles te kunnen begrijpen en zo om te buigen in ons voordeel. De politiek denkt dat het de wet mag bepalen, het moraal zoals zij denken dat het hoort. De media denkt alles zo maar te mogen uitzenden, want we hebben de vrijheid van meningsuiting. Het liefst hebben we de kuur om voor eeuwig jong te blijven.

Het klopt niet, wij zijn onderdeel van deze schepping. We mogen weten dat we een taak hebben ontvangen van God, maar daar blijft het ook bij. Wij worden geboren en gaan weer dood en in die zin is er geen verschil met die mooie bloem in onze tuin. We bloeien even, maar op een gegeven moment verdort de bloem.

Dit is helemaal geen negatief vers, maar het is een vers die alles in perspectief zet. Zoals een boer bepaald wat een koe eet, zo zijn wij uiteindelijk ook klei in de handen van onze Schepper. En dat is juist het mooie van dit vers, we mogen weten dat wij Zijn schepping zijn, gemaakt met een doel. En het doel is niet om de mensheid op de kaart te zetten, of onszelf een naam te geven in de geschiedenis.

Het doel is een leven tot eer en heerlijk van onze Vader. En als we ons dat leren realiseren dan beginnen we te begrijpen wat nederigheid betekent. Dan beginnen we te zien dat de geest van de toren van Babel nog steeds sterk is. Nog steeds willen mensen het zelf in handen hebben en zelf iets bereiken.

En alleen als we ons realiseren dat we slechts een bloemetje zijn in de hele geschiedenis dan is het niet meer belangrijk wat wij voor elkaar kunnen krijgen, maar is het de waarheid dat van belang is. Want het evangelie zal doorgaan ook als wij er eenmaal niet meer zijn. Daar is ons doel in het leven tot eer en glorie van onze Vader.

1 Petrus 1

22 Nu u dan uw zielen gereinigd hebt in de gehoorzaamheid aan de waarheid, door de Geest, tot ongeveinsde broederliefde, heb elkaar vurig lief uit een rein hart, 23 u, die opnieuw geboren bent, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en eeuwig blijvende Woord van God. (1 Petrus 1:22-23)

Het reinigen van onze ziel in gehoorzaamheid van de waarheid betekent niets minder dan dat we hebben geleerd om gehoorzaam te zijn aan God. Het is echt waar, we kunnen als mens gehoorzaam worden aan de roep van Gods verlangen naar een heilig leven. Maar Petrus voegt er wel wat aan toe, deze gehoorzaamheid komt door de Heilige Geest. De kracht die God ons geeft als we opnieuw geboren worden, geboren uit God.

Helaas is dit een onderwerp dat niet zoveel aandacht krijgt. Maar dit is belangrijker dan de doop of een belijdenis. De werkelijke wedergeboorte in ons leven is het begin van een leven in afhankelijkheid van God. Zoals we allemaal geboren moeten worden, zo moeten we ook opnieuw geboren worden als we in het Koninkrijk van God willen leven.

Het is hoog tijd dat we als christenen ons dit kunnen inbeelden. Laat de waarheid tot je spreken, er is een leven waarin we opnieuw geboren worden. Een geboorte waarin onze geest tot leven komt, er veranderd dan iets in ons leven. We ervaren de aanraking van de Heilige Geest in ons leven doordat Zijn liefde en vrede tot ons spreekt.

En ons hart gaat dan ook branden met liefde voor de mensen om ons heen. Zijn liefde wordt de vrucht van ons leven, omdat we Zijn DNA hebben ontvangen bij onze wedergeboorte. Er gelden dan hele andere regels in ons leven, we gehoorzamen naar de stem van de Heilige Geest die in ons woont.

Dit soort verzen zijn het waard om lang over na te denken. We moeten weten wat de consequenties zijn voor ons leven als we werkelijk Jezus volgen. Dan is het een leven vol van Zijn Heilige liefde, Zijn vruchten. Dit is geen last voor een vroom leven, dit is een blijdschap van verlangen naar God in ons.

1 Petrus 1

20 Hij is wel van tevoren gekend, vóór de grondlegging van de wereld, maar in de laatste tijden geopenbaard omwille van u. 21 Door Hem gelooft u in God, Die Hem opgewekt heeft uit de doden en Hem heerlijkheid gegeven heeft, zodat uw geloof en hoop op God gericht zijn. (1 Petrus 1:20-21)

In de bijbel wordt gesproken over de god der goden. Onze dochter vroeg eens of er dan meerdere goden waren en dat is een hele goede vraag. Het antwoord is heel simpel: ja er zijn meerdere goden en dat komt omdat het woord god slaat op alles waar men zich van afhankelijk maakt. En in de tijd van Jezus had iedereen wel een god, omdat men de noodzaak zag voor hulp van boven af.

Tegenwoordig heeft men niet meer de hulp van boven nodig. Alles lijkt steeds beter geregeld en we schijnen het allemaal zelf aan te kunnen. We zijn onze eigen god geworden. En dat is een keuze die we maken, maar dit is ook precies de reden dat Jezus is gekomen. Hij heeft de Schepper van hemel en aarde geopenbaard zodat we ons geloof en hoop op Hem kunnen richten.

Eigenlijk is de wereld zonder hoop, ze vertrouwen op zichzelf maar hebben daardoor eigenlijk helemaal geen toekomst. En zolang we ons vertrouwen in onszelf hebben zal dat ook voor ons gelden. Jezus is gekomen zodat we werkelijk ons vertrouwen op God kunnen hebben voor ons leven nu en het eeuwige leven.

God heeft zichzelf geopenbaard in Jezus, Hij was er zelfs al voor de schepping. Maar Hij is gekomen voor ons als de openbaring van Gods heerlijkheid, zodat we ons anker wel kunnen uitgooien. Niet om onze onzekerheid te bevredigen zoals de wereld het geloof graag wil uitleggen, maar om werkelijk houvast te hebben. Want we zijn nog steeds onderdeel van een schepping, we staan er echt niet boven.

Laten we weer op God gericht zijn, in afhankelijkheid van Hem leven. Daarom is Jezus gekomen. Uiteindelijk is alle zekerheid die de wereld en de politiek ons wil verkopen helemaal niet zo zeker. De enige rots in ons leven is Jezus.