Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 27

7 Hoor, HEERE, mijn stem als ik roep;
wees mij genadig en antwoord mij. (Psalm 27:7)

Vele malen kunnen we deze roep lezen in de psalmen van David. God blijft namelijk God en Zijn wegen zijn ondoorgrondelijk, maar niet op een manier dat God ons onaangenaam wil verrassen zoals we soms in onze gereformeerde gemeenten krijgen te horen. Ondoorgrondelijk staat niet gelijk aan grillig, ondoorgrondelijk moet geen negatieve lading hebben. Dat God ondoorgrondelijk is heeft alles te maken met Zijn wijsheid in wat het beste is voor ons.

Denk aan Jezus daar in Gethsemane, hoe Hij het uitriep naar de Vader. Het is een roep om Gods betrokkenheid, Gods aanwezigheid. En die roep moet altijd in ons zijn, altijd moeten we dit verlangen koesteren in ons hart. Welke woorden we ook gebruiken, het maakt niet uit, als ze maar op God gericht zijn, verlangen naar Zijn betrokkenheid. Hoor, Heere, mijn stem als ik roep.

God is ondoorgrondelijk, we hebben niet altijd het antwoord en daarom is het zo belangrijk om te blijven vertrouwen op Gods goedheid. Wees mij genadig. Allemaal woorden die verlangen naar God. Deze psalmen hebben weinig betekenis als we geen verlangen hebben naar God zelf. Mensen die alleen hun vrijkaartje naar de hemel willen veilig stellen zullen dit gebed niet kunnen begrijpen.

Ondoorgrondelijk betekent niet dat we het nooit kunnen begrijpen. Want eens zullen we het wel kunnen begrijpen, maar vandaag is onze verantwoordelijkheid om het geloof te hebben dat verlangt naar God. Verlangen naar Zijn barmhartigheid die naar ons wil luisteren.

Psalm 27

6 Nu heft mijn hoofd zich omhoog
boven mijn vijanden, die mij omringen.
Ik zal in Zijn tent offers brengen onder geschal van trompetten;
ik zal zingen, ja, ik zal psalmen zingen voor de HEERE. (Psalm 27:6)

Als we kijken naar de tactieken van de duivel, dan wil hij elk vertrouwen op God wegnemen. Die tactieken proberen ons met leugen wantrouwen aan te praten. Denk aan roddel, het is altijd negatief, denk aan het nieuws, er komt nauwelijks iets positiefs aan bod. Maar als we nog een stapje verder gaan, denk aan je eigen leven, zie je het zitten, denk je dat je een leven in de kracht van God zult hebben? Er zijn maar weinig christenen die geloven dat hun leven mooi kan zijn in God.

We gebruiken onze energie liever om andere denominaties af te kraken of om te roddelen over dat ene gezin dat niet in ons kleine koninkrijkje past. Wat maakt het uit dat de kerk leegloopt, wat maakt het uit dat de wereld ons niet meer serieus neemt. Het moet ons niets doen, ons geloof moet vast blijven, sterk in de enige rots die wij hebben in dit leven. De rots waarop we altijd kunnen blijven staan.

En daarom weet David dat hij zijn hoofd omhoog kan heffen, hij heeft niets te vrezen, zelfs als de vijand hem omringt. Want hij weet dat zijn God leeft en regeert. Al lijkt alles ineen te storten, we hebben geen angst, die negatieve leugens die ons naar beneden willen praten zullen niet overwinnen in ons leven. Want de waarheid is dat wij in Gods aanwezigheid mogen staan en Hem mogen aanbidden.

Ik zal psalmen zingen voor de Heere, ik zal staan in Zijn tempel, mijn mond zal de Koning der koningen en de Heere de heren voor altijd loven en prijzen. En daar is David zeker van en daar kan geen leugen hem van afhalen. Dit is geloof, het geloof dat wij ook moeten hebben. Al staan we er alleen voor, al is er niemand die het met ons mee wil gaan, het maakt ons niet uit, want God is daar.

Psalm 27 is eigenlijk een individualistische psalm, een psalm die al het andere vergeet en zich alleen met God bezig wil houden. En dat is niet erg, want het gaat ten eerste om jou en God. Heb God lief boven alles, daar moeten we beginnen. Dan sta je sterk in je geloof.

Psalm 27

4 Eén ding heb ik van de HEERE verlangd,
dát zal ik zoeken:
dat ik wonen mag in het huis van de HEERE,
al de dagen van mijn leven,
om de lieflijkheid van de HEERE te aanschouwen
en te onderzoeken in Zijn tempel.
5 Want Hij doet mij schuilen in Zijn hut
op de dag van het onheil.
Hij verbergt mij in het verborgene van Zijn tent,
Hij plaatst mij hoog op een rots. (Psalm 27:4-5)

Geborgenheid in God is in de eerste plaats geloof. Want geborgenheid moet niet afhankelijk zijn van onze omstandigheden, want die omstandigheden kunnen juist het tegenovergestelde vertellen van wat de werkelijkheid in God is. Want de werkelijkheid is dat wij een God hebben die hoort, een God die boven alle omstandigheden staat. Als wij dit geloof hebben dan zijn het niet de omstandigheden die de geborgenheid bepalen, maar de werkelijkheid van Gods liefde.

Want uiteindelijk is het die geborgenheid die zal overwinnen over de omstandigheden. Niet slechts op gevoelsniveau maar in de werkelijkheid. Geborgenheid zal onze omstandigheden gaan beïnvloeden. David is hier niet een theologie aan het verkondigen, hij spreekt uit ervaring en niet uit religieuze drang. In zijn tijd had men geen tijd voor discussies over theologie, men had God echt nodig.

En uit ervaring weet David dat het de beste plek is in dit leven. God verbergt hem in alle omstandigheden en dan kunnen we het ons best makkelijk voorstellen dat David zo vol verlangen is naar het leven in de aanwezigheid van God. Dit heeft alles te maken met het Koninkrijk van God eerst zoeken. Want als wij dat gaan doen in ons leven beginnen we de schoonheid van God te zien, de schoonheid die David ook zag.

Laten we als christenen actief worden in ons geloof, zoek niet naar de nieuwste theologie, zoek naar wat God wil doen in jouw leven. Zoek Zijn koninkrijk, zoek Zijn liefde en je zult net als David niet meer terug kunnen. Dan willen wij ook nog maar 1 ding van God en dat is dicht bij Hem zijn. Werkelijk God is goed, niet omdat de bijbel het zegt, maar omdat Hij goed is. En dat is het gebed voor elke christen, een leven vol van verlangen naar God alleen, niet naar wat Hij doet maar naar Wie Hij is.

Psalm 27

4 Eén ding heb ik van de HEERE verlangd,
dát zal ik zoeken:
dat ik wonen mag in het huis van de HEERE,
al de dagen van mijn leven,
om de lieflijkheid van de HEERE te aanschouwen
en te onderzoeken in Zijn tempel. (Psalm 27:4)

Dit vers hangt helemaal af van hoe jij God hebt leren kennen. Veel christenen hebben eigenlijk helemaal geen beeld bij wie God nu is. Ze houden zich vast aan de theologie die ze in de kerk hebben ontvangen, maar om nu te zeggen dat ze echt God persoonlijk hebben leren kennen, is de grote vraag. Ze weten dat God liefde is, maar of ze dat ook echt weten in hun geloof en in hun hart weten ze niet. Want ze weten het alleen van horen zeggen.

David heeft ervaring met God, Hij heeft Gods liefde en goedheid ervaren en weet daarom dat hij niets anders wil. God is zo goed in zijn, Gods liefde is zo krachtig en verslavend, waarom zou hij ergens anders naar toe gaan. En zo mogen wij ook Gods goedheid en liefde ervaren waardoor wij ook niets anders willen. Meer van Hem, wij mogen echt wel verslaafd raken aan God, dat is echt geen zonde.

Helaas hebben vele mensen iets anders gemaakt van het christendom. Zij zijn christen omdat het voordeel oplevert, zegeningen, genezingen, de hemel en ga zo maar door. De gedachte dat er een God zou kunnen zijn die samen met ons aan het werk wil gaan is hen wereld vreemd. Laat God maar doen wat Hij wil en vooral het goede voor mij en ik doe wat ik zelf wil.

David stapt daar over heen, hij wil niet bij God zijn om de zegeningen, hij wil bij God zijn omdat God goed is. Hij wil die liefde zien, hij wil de aanwezigheid van God ervaren. Dat is het mooie in het leven, dat is de kracht van het leven. En dat moet ook ons doel worden. Natuurlijk zijn we niet allemaal op het zelfde niveau als David, maar het moet wel ons doel worden.

Psalm 27

4 Eén ding heb ik van de HEERE verlangd,
dát zal ik zoeken:
dat ik wonen mag in het huis van de HEERE,
al de dagen van mijn leven,
om de lieflijkheid van de HEERE te aanschouwen
en te onderzoeken in Zijn tempel. (Psalm 27:4)

Dit is zo’n mooi vers met zo’n mooi verlangen. Dit vers moet ingelijst worden en boven je bed hangen. Want dit verlangen is de bron van het leven van David. Want alles wat David doet heeft hier mee te maken, zijn verlangen om dicht bij God te zijn. We hebben het in andere psalmen gelezen, Davids verlangen om rechtvaardig te wandelen, waarom? Om dicht bij God te kunnen wonen. Want hij weet dat alleen zij die oprecht wandelen in Gods aanwezigheid kunnen staan.

En natuurlijk is dat niet veranderd door het kruis van Jezus. Juist het kruis van Jezus moet dit vervullen in ons leven. Maar mensen die het kruis van Jezus alleen maar gebruiken om niet naar de hel te gaan begrijpen dit vers dan ook niet. Zij willen alleen hun angst sussen door het gratis ticket voor de hemel, waar Jezus voor is gestorven, aan te nemen.

Het echte geloof begint met dit vers, het verlangen om met God te zijn, het verlangen om al het andere te vergeten en Gods hart in ons hart te voelen. Vergeet even al de theologie waar we zo krampachtig aan vasthouden, vergeet zelfs heel even de denominatie waar je bij hoort en laat alleen dit verlangen door je verstand rennen. Het zijn met God alleen, wandelen in Zijn aanwezigheid. Is er iets beters waar we naar kunnen verlangen?

Veel mensen hebben hun emoties uitgeschakeld als het over geloof gaat. Bij de voetbal mag het wel, bij een mooie film laten we de tranen rollen, maar als het over het geloof gaat dan mag emotie geen rol spelen. En dan is er ook weinig om naar het verlangen. De schoonheid van God is dan slechts een aantal woorden. De kracht van God is niet te ervaren maar een kracht die op de achtergrond wat doet.

David heeft maar 1 verlangen en dat is bij God te wonen, dicht bij Hem te zijn. En dat moet ook ons verlangen zijn, boven alles. Niets moet hier voor in de weg staan. Alles waar wij naar moeten verlangen is Zijn aanwezigheid.

Psalm 27

1 Een psalm van David.
De HEERE is mijn licht en mijn heil,
voor wie zou ik vrezen?
De HEERE is mijn levenskracht,
voor wie zou ik angst hebben?
2 Toen kwaaddoeners op mij afkwamen,
om mij levend te verslinden
– mijn tegenstanders en mijn vijanden –
struikelden zij zelf en vielen.
3 Al belegerde mij een leger,
mijn hart zou niet vrezen;
al brak er een oorlog tegen mij uit,
toch vertrouw ik hierop. (Psalm 27:1-3)

Het is niet niks waar David het over heeft. Dat onze auto een keer niet start of dat we net klaar zijn met koken en de afspraak wordt afgezegd zijn niet echt grote problemen in de context van deze verzen. Het gaat over het leven, het gaat over mensen die hem tegen staan, niet door zand over de schutting te gooien maar mensen die er naar verlangen hem het leven compleet zuur te maken. En ondanks al die situaties weet David zich geborgen in de liefde van God.

En dat is het geloof dat wij vandaag nodig hebben, want wij maken er eerlijk gezegd een enorm potje van. Al die discussies op internet, al die haat en argumenten en al die verschillende denominaties. Ze staan niet voor wat God wil doen in ons leven, ze gaan allemaal over onszelf rechtvaardigen. Ze zoeken niet naar wat God wil doen in ons leven, ze zoeken naar hoe zij zichzelf kunnen profileren zonder zich af te vragen of God het er wel mee eens is.

Deze verzen gaan niet over die kwaaddoeners, ze gaan niet over de mensen die ons blijkbaar tegen staan. Deze verzen gaan over de Heere waar wij kunnen schuilen en weten dat die kwaaddoeners ons niets kunnen doen. Zij hebben met God te maken, niet met ons, want Hij is onze rots, Hij is onze toren van kracht, Hij is onze verdediger. Vergeet wie jou tegenstaan, vergeet de muren van onze plaatselijke gemeente. We zijn de kerk van Jezus Christus en daar is er maar 1 van. En als Hij met ons is, waarom zouden wij dan tegen anderen zijn.

Al belegerde een leger het leven van David, hij zou niets vrezen, want het is God die met hem is. Al brak er een oorlog uit tegen hem alleen, hij blijft vertrouwen op de God die altijd met hem is. Onze focus in het leven moet niet onze omstandigheden zijn. Want als we op onze omstandigheden gericht zijn zullen we net als Petrus zinken in het meer van problemen. Maar als we onze ogen op Jezus richten dan maakt het niet uit hoe groot onze storm is, Hij is onze kracht en enige hoop.

Het is simpel, het is een leven waarin geloof werkelijk een rol speelt. Een leven waarin geloof mag groeien en alleen maar sterker wordt. Hij is onze Heer, Hij is onze enige kracht. Wij hebben niets te vrezen.

Psalm 27

1 Een psalm van David.
De HEERE is mijn licht en mijn heil,
voor wie zou ik vrezen?
De HEERE is mijn levenskracht,
voor wie zou ik angst hebben? (Psalm 27:1)

Logisch toch? De Heere is mijn licht en mijn heil, er is niets waar ik bang voor hoef te zijn. Hij is de kracht van mijn leven, waar zou ik nog angst voor hebben? Het is zo logisch en toch lijkt het zo moeilijk. Want elke keer komen er weer die andere gedachten in ons op die ons angst aanpraten. En dat is precies het probleem, het aanpraten, want die angst komt nergens anders vandaan dan van de leugenaar.

Dit is wanneer het geloof werkelijkheid wordt in ons leven. Zoals al vele malen in deze overdenking uitgelegd is dat de overtuiging hebben dat Jezus daar aan het kruis hing voor onze zonden weinig te maken heeft met echt geloof. Jakobus die schreef het al in zijn brief, de demonen weten het zelfs en zij sidderen. Geloof is een wandel waarin verzen als in deze psalm werkelijkheid worden in ons leven.

We hebben dan geen angst meer, omdat er niets groter is dan de liefde van God. Hij is dan altijd voor ons, Hij is dan de bron van onze kracht, van ons leven. Niemand kan ons dat afnemen. Vandaag kun je beginnen met echt geloven. Geloven in een leven waarin God het enige leven heeft dat jij vandaag nodig hebt. Het is een werkelijk waarin God naar jou toekomt om je leven te geven.

Laat je geen angst aanpraten, het is allemaal een leugen. God hoort jou, Hij ziet jou en zal altijd antwoorden. Al die leugens die je elke keer vertellen dat het misschien niet zo zou zijn, zijn wat ze zijn, leugens. En dat moeten wij loslaten. God is trouw aan Zijn woord en niet alleen voor mensen als David of Petrus, maar juist ook voor jou.

Dit zijn verzen van geloof die wij moeten toepassen in ons leven. God is voor ons, waarom zou ik dan bang zijn. Hij is onze kracht, dan mogen we weten dat we kunnen doen wat we moeten doen. Wees niet bang, God is voor jou en niet tegen jou.

Psalm 26

9 Neem mijn ziel niet weg met de zondaars,
noch mijn leven met de mannen van bloed.
10 In hun handen is schandelijk gedrag,
hun rechterhand is vol geschenken.
11 Ik echter, ik ga mijn weg in mijn oprechtheid,
verlos mij dan en wees mij genadig.
12 Mijn voet staat op een geëffende weg;
in de samenkomsten zal ik de HEERE loven. (Psalm 26:9-12)

Sommige mensen willen graag anders zijn zodat ze opvallen. Alternatieve kleding, een alternatieve levenshouding en ga zo maar door. We kennen allemaal wel dat soort mensen, ze doen net alsof het normaal is, maar in werkelijkheid weten ze donders goed dat ze anders zijn. En natuurlijk is daar op zich niets slechts aan, als zij anders willen zijn moeten ze dat zelf weten.

Het wordt een heel ander verhaal als we als christenen met dezelfde motivatie anders willen zijn. Want in het koninkrijk van God werkt dat niet zo, terwijl we wel anders moeten zijn moet dat niet omdat we zo graag in het oog willen springen bij andere mensen. Ons leven moet er heel anders uit zien dan het leven dat ons door de wereld voorgehouden is.

Helaas zijn er veel christenen die om de eerste reden anders zijn. Zij gaan dus ook heel ver mee in alle ideeën van de wereld en zijn vrij extreem in hun geloof. Maar op de verkeerde manier. We moeten als christen anders zijn zoals David dat hier beschrijft. Een leven waarin we verlangen naar Gods heiligheid en niet onderdeel willen zijn van schandelijk gedrag.

Een oprechte weg die God voor ons heeft voorbereid. Het is compleet anders, het past niet in het plaatje van deze wereld, ook niet in het plaatje van de alternatieve wereld. Het is een ander koninkrijk met hele andere motivaties en verlangens. En dat wil David duidelijk hebben, hij hoort niet bij deze wereld, hij hoort bij God alleen.

En zo moeten wij ook anders zijn. Wanneer we dit gaan geloven zal ons leven er anders uit zien. Niet om aandacht te krijgen van andere mensen, maar omdat we echt willen doen wat God van ons verlangt. Overtuig jezelf, wij horen een ander leven te hebben. Paulus had het er al over, maar vandaag de dag is het nog meer van toepassing. De wereld glijdt nog verder weg van de werkelijkheid die God ons voor ogen houdt. Wij moeten heel anders zijn dan de wereld.

Psalm 26

6 Ik was mijn handen in onschuld;
ik ga rondom Uw altaar, HEERE,
7 om een loflied te doen horen
en al Uw wonderen te vertellen.
8 HEERE, ik heb lief het huis waar U woont
en de tabernakel, de woonplaats van Uw eer. (Psalm 26:6-8)

Luther ging met zijn blote knieën de trap op omdat hij zich schuldig voelde, hij wilde vergeving ervaren en deed er alles voor om dat te bereiken. En wij als calvinisten vinden het maar raar, want wij weten wat Luther zich toen ook realiseerde dat de vergeving van zonden alleen komt door geloof in de genade van God. En daarom hebben wij elke manier van ritueel of praktijken waarin we God lijken te zoeken afgeschreven. Doe maar normaal dan doen je al gek genoeg.

En daarom klinkt het erg vreemd in onze oren om David hier om het altaar te zien dansen. Zie hem daar wandelen en zingen alsof dat ook maar enig effect heeft op God. En misschien zul je zeggen dat je zo echt niet over David zou praten, maar het is helaas wel hoe de kerk praat over die gekke christenen die net even wat verder gaan. Als Luther nu had geleefd zou hij ook verketterd worden om zijn manier van geloven.

Denk je echt dat God vreemd opkijkt om mensen die een stap verder gaan, die hongerig zijn naar Hem. Misschien was het niet de juiste manier zoals Luther daar op zijn blote knieën de trap op wandelde, maar het was God wel duidelijk dat Luther meer wilde. En Luther kreeg ook het antwoord, vergeet de politiek correcte manier van geloven in de kerk. Die bestaat niet, er is maar 1 weg en dat is hongerig zijn voor God, zoeken naar het Koninkrijk van God.

Liever voor gek worden aangezien dan dat we lauw zijn in onze zoektocht naar een geestelijk leven. David was gek van God, hij wilde niets liever dan meer van God ontvangen in zijn leven. Hij deed er alles aan om Gods aandacht te trekken. Een schoon leven, een wandel waarin God centraal staat. En dat moeten wij ook zoeken in ons leven, wees een beetje gek, doe wat rare dingen, laat je niet tegenhouden in je honger naar meer van God.

Wees op de juiste plek, zoek God elke dag van je leven. Deel je dag zo in dat God de centrale plek heeft. Laat je verlangens gevoed worden met maar 1 ding, Gods liefde. Dan zul je net als David kunnen zeggen dat je het liefst met God wil wandelen. En niet uit trots, niet uit eigen rechtvaardigheid, maar uit een diep verlangen naar God alleen.