Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 33

10 De HEERE vernietigt de raad van de heidenvolken,
Hij verbreekt de gedachten van de volken.
11 Maar de raad van de HEERE bestaat voor eeuwig,
de gedachten van Zijn hart bestaan van generatie op generatie. (Psalm 33:10-11)

Wij hoeven ons geen zorgen te maken over wat er allemaal hier op aarde gebeurd. Het ziet natuurlijk steeds slechter uit, het moraal gaat verder achteruit. De mens wil het liefst alles zelf bepalen, zelfs hun eigen sekse willen ze zelf kunnen bepalen. Men wil alles onder controle krijgen en wat er ook in de weg staat, het zal uit de weg moeten. En daarom is het christelijk geloof verre van veilig hier op aarde.

Maar als christenen hebben wij helemaal niets te vrezen, want God kan voor zichzelf opkomen, Hij heeft onze hulp niet nodig. Zoals de duivel een leugenaar is en echt invloed heeft op onze maatschappij zo kan God ook spreken. Sterker nog, het is Zijn woord dat altijd blijft staan. En de leiders van de EU of de UN denken dat ze nogal wat macht hebben, maar het is God die alle macht heeft.

Het woord ‘raad’ dat in deze verzen wordt gebruikt kunnen we ook vertalen als ‘plannen’. De plannen die de wereld heeft die veranderen telkens weer. Ze gaan mee met de tijdsgeest en veranderen bijna elke vier jaar. Er zijn weleens dictators die het langer volhouden, maar uiteindelijk sneuvelt het allemaal. Dat komt omdat deze plannen niet gericht zijn op het leven de eeuwigheid.

Hoe meer we zouden kunnen zien, hoe meer wijsheid we hebben. Daarom is het dat Gods wijsheid voor eeuwig bestaat, Zijn visie en beslissingen zijn niet gebaseerd op geruchten of sociale sympathie die we nodig schijnen te hebben. Zijn wijsheid is voor eeuwig, Zijn hart blijft bestaan van generatie op generatie. Daarom moeten we vertrouwen op Zijn raad, het is perfect.

Maak je geen zorgen, wat de wereld ook van plan is, Gods plannen zijn eeuwig. Het maakt niet uit wat de mooie woorden ook zijn van de wereldleiders, ze vallen uiteindelijk als zaad op een voetpad. God is met een eeuwig plan bezig en daar moeten wij op vertrouwen.

Psalm 33

8 Laat heel de aarde voor de HEERE vrezen,
laat alle bewoners van de wereld bevreesd zijn voor Hem.
9 Want Híj spreekt en het is er,
Híj gebiedt en het staat er. (Psalm 33:8-9)

Laten we van het ergste uitgaan, er is een god die helemaal niet blij is met ons. Hij is altijd boos en vindt het maar niet leuk dat we er een rotzooi van maken. Beeld je de ergste ouders in en dat maal 1000, dat is de god die er zou KUNNEN zijn. Het inbeelden is misschien helemaal niet zo moeilijk want het is de wereld die uitgaat van zo’n god, als er al een god zou zijn.

Maar stel je voor dat er zo’n god is, wat zouden wij dan doen? Denk aan de landen waar er een dictator aan het werk is, de mensen zijn vol angst, ze durven niet op te staan want ze zouden het zomaar met de dood moeten bekopen. En als er uiteindelijk bevrijding is van die dictator dan zijn er vaak vele mensen geweest die hun leven hebben moeten geven. Het enige probleem met een god is, dat er dan geen ontsnappen aan is, de mens zal de heerschappij van zo’n god niet kunnen ontkomen.

Dus als we van het ergste uit zouden gaan hebben we geen andere keuze dan dat we Hem vrezen. Alles wat we doen, doen we uit angst voor die Dictator met een hoofdletter D. En om eerlijk te zijn is dat een hele goede uitgangspunt en daarom roept David de hele aarde op om de Heere te vrezen. We hebben geen andere keuze, Hij is onze Schepper, Hij is onze God.

Nu weten we dat onze God niet zo onrechtvaardig is, Hij is heilig zelfs in Zijn liefde. Maar dan nog is er geen andere optie dan dat we God vrezen. Hij is God, Hij geeft leven en Hij neemt het weer weg. Zijn woorden zullen nooit met onverrichte zaken terugkeren, alles wat Hij wil dat er moet gebeuren, zal gebeuren. Vrees de Heere, of je nu christen bent of niet, vrees Hem met heel je leven, Hij is God.

We hoeven niet van het ergste uit te gaan, Hij is onze God en Hij heeft alles in handen. Soms lijkt het wel of we als christenen steeds minder God vrezen. We wanen ons veilig door het bloed van Jezus, maar we vergeten dat Hij altijd onze Vader in de hemel zal blijven. De Vader die we abba of papa mogen noemen, maar ook de Vader die alles overstijgt en ons hele leven in handen heeft. God vrezen moet de basis zijn van ons geloof, vrees Hem in Zijn liefde.

Psalm 33

6 Door het Woord van de HEERE is de hemel gemaakt,
door de Geest van Zijn mond heel hun legermacht.
7 Hij verzamelt het water van de zee als een dam,
Hij sluit de diepe wateren op in schatkamers. (Psalm 33:6-7)

Dit is best een primitieve gedachte, hoe kan dit in de bijbel staan? Want wij weten hoe het echt in elkaar zit, wij hebben tegenwoordig satellieten in de ruimte die de aarde perfect in beeld brengen. Wij weten dat de wereld niet op een groot stuk water drijft, dat de aarde rond is. Wij hebben nu zoveel kennis van de schepping dat er veel dingen in de bijbel niet lijken te kloppen.

En dan willen wij als christenen het toch gaan verdedigen. Want de bijbel is onfeilbaar, alles wat er staat moeten we letterlijk als een ‘Van Dale’ woordenboek zien waar alles in moet kloppen. Maar als we de bijbel zo lezen dan zitten we op de verkeerde weg en zullen we nooit de discussie met de wetenschap kunnen winnen. Want het is gewoon duidelijk dat David niet de kennis had die wij nu hebben.

En dan zijn wij bang dat de bijbel aan autoriteit inboet, maar dat is de grootste onzin. Want dat is wat wij de atheïsten hebben horen zeggen en waar we geen antwoord op lijken te hebben. En als we een antwoord hebben dan proberen we de bijbel te verdedigen totdat we vastlopen en we oogkleppen opzetten en zo hard mogelijk roepen dat de bijbel onfeilbaar is en we niet meer willen luisten naar logische discussie punten.

Laten we de bijbel gewoon lezen voor wat er staat. Het is David die een echte relatie heeft met de Heere. Hij ziet de wonderen gebeuren en is er getuigen van. Hij heeft ervaren dat de God van hemel en aarde alles in handen had en naar zijn gebeden hoort. Hoe de wereld ook een eigen weg in wilde slaan, het was de Heere die alles in handen had. David is er getuigen van dat de rechtvaardigheid in God altijd zal overwinnen.

En die werkelijkheid zal een atheïst nooit kunnen ontkennen, er is geen wetenschap die de geestelijke wereld ooit onderuit zal kunnen halen. En vanuit die relatie schrijft David deze psalm. Het is Zijn woord die de hemel heeft gemaakt, het is de waarheid, zo heeft God de hemel en aarde geschapen. De wetenschap kan het niet ontkennen omdat het de invloed is van de God de Vader die geestelijk is. Hij verzamelt het water van de zee als een dam, Hij sluit het water op in schatkamers. Misschien klopt het wetenschappelijk niet, misschien ook wel en weet de wetenschap het nog niet. Maar David heeft het over God die in Zijn heerlijkheid van invloed is op deze aarde. En er is geen wetenschap die daar iets aan kan doen.

Psalm 33

4 Want het woord van de HEERE is recht
en al Zijn werk betrouwbaar.
5 Hij heeft gerechtigheid en gericht lief,
de aarde is vol van de goedertierenheid van de HEERE. (Psalm 33:4-5)

Jezus zei dat Hij niet gekomen was om vrede te brengen, Hij kwam juist om een duidelijke scheiding aan te geven in deze wereld. Een scheiding tussen de brede poort en de smalle poort, het koninkrijk van de duisternis en het koninkrijk der hemelen. Jezus wilde dat de aarde wist dat er een keuze gemaakt moest worden tussen een leven in rechtvaardigheid in de aanwezigheid van God of een leven daar ver vandaan.

Toch is die gedacht niet nieuw, David heeft die scheiding ook duidelijk in zijn psalmen. Want het zijn elke keer de rechtvaardigen die God hebben als een rots, het is het recht dat zal zegevieren. De mensen die verlangen naar Gods rechtvaardigheid, naar Zijn goedheid, zijn degene die veilig mogen wandelen. En die scheiding is echt en de keuze die wij moeten maken is echt.

Het woord van God is recht, al Zijn werk is betrouwbaar. En dat is niet slechts een theologisch standpunt, het is het kamp waar wij willen wonen, het is de kracht van God waarin wij wil verblijven. De eerste verzen van deze psalm gaan er namelijk over dat het de rechtvaardigen zijn die God lof en eer geven. Want zij leven in het kamp waar God aan het werk is. Zij prijzen Zijn goedheid en Zijn recht omdat ze het hebben ervaren.

Het is een compleet pakket, een Ikea pakket is ook niet compleet als het maar een schroefje mist, zo is het leven met God niet compleet als we maar met 1 been in Zijn rechtvaardigheid willen wandelen. We moeten verlangen naar het complete pakket, het leven in het kamp van het koninkrijk van God. We kunnen niet met 1 been in de wereld leven en met het andere been met God wandelen.

God is rechtvaardig, Hij heeft gerechtigheid lief en nu is het aan ons om met hetzelfde verlangen te leven. Verlangen naar goedheid en rechtvaardigheid in ons leven. En als we met dat verlangen in gebed voor Zijn troon komen zullen wij door die smalle poort naar binnen gaan. En zullen wij kracht ontvangen om met Hem te wandelen. En dan hebben we alle reden om Hem te prijzen.

Psalm 33

1 Zing vrolijk in de HEERE, rechtvaardigen!
Een lofzang past de oprechten.
2 Loof de HEERE met de harp,
zing psalmen voor Hem met de harp en de tiensnarige luit.
3 Zing voor Hem een nieuw lied,
speel welluidend met vrolijke klanken. (Psalm 33:1-3)

Wie roept David op om een mooi lied te zingen voor de Heere? Daar moeten we misschien even van slikken, maar hij richt zich toch echt op de rechtvaardigen, de oprechten van hart. Wat doen wij dan elke zondag, waarom zingen wij dan die lofliederen, die psalmen. Wij hebben liever discussies over de manier waarop er gezongen wordt, maar het enige wat David doet is de rechtvaardigen oproepen om de Heere te bezingen.

We hebben in eerdere overdenkingen naar aanleiding van Davids psalmen al geconcludeerd dat we toch echt rechtvaardig kunnen zijn. Dat was het hele doel van het kruis, niet om ons schijnrechtvaardig te maken, maar dat de rechtvaardige eisen van de wet werkelijk vervuld worden in ons leven. En de enige manier is om het kruis aan het werk te laten gaan in ons leven.

We moeten werkelijk in afhankelijkheid van Hem leven, een afhankelijkheid die verlangt in gebed. Een afhankelijkheid die het uitroept naar God voor Zijn hand in ons leven. Net als David, dat de Heere onze enige hoop in het leven is. En dan worden wij rechtvaardig, dan wandelen wij samen met Hem in dit leven. En dan hebben wij dus ook wat te loven. Want christenen die niets te loven hebben, hebben ook niet verlangt naar Gods werken in hun leven. Zij zingen psalmen zonder de kracht te hebben gezien.

David roept op tot de rechtvaardigen om de Heere te prijzen. Ze mogen alles gebruiken, als God maar wordt verheerlijkt voor wat Hij in ons leven doet. Want dat is het leven van een rechtvaardige, een rijk leven vol van Gods wonderen en werken. Elke rechtvaardige zal deze psalm lezen en het uitzingen tot de Vader in de hemel. Want alleen van Hem komt ons hoop, alleen uit Hem is onze kracht.

Een rechtvaardige hoopt op God en daarom zal het de rechtvaardige zijn die redenen heeft om God te prijzen. Hij heeft zijn eigen liederen, zijn eigen lofzang en zijn eigen manier. Want voor een rechtvaardige gaat het niet om de manier maar om het leven

Psalm 32

10 De goddeloze heeft veel smarten,
maar wie op de HEERE vertrouwt,
hem zal de goedertierenheid omringen.
11 Verblijd u in de HEERE en verheug u, rechtvaardigen,
zing vrolijk, alle oprechten van hart! (Psalm 32:10-11)

Wat er hier niet staat is dat elke persoon die zich christen noemt zonder problemen leeft. Het gaat er namelijk niet om welke religie wij aanhangen. God kijkt niet naar onze website om te kijken welke geloofsbelijdenis wij hebben. God kijkt naar ons hart en het enige waar Hij naar op zoek is, is vertrouwen. Hebben wij oprecht vertrouwen op wat Jezus in ons leven wil doen?

En de grammatica van de laatste vraag is heel belangrijk. Natuurlijk hebben we allemaal vertrouwen in wat Hij aan het doen is in ons leven, we hebben daar geen controle over, Hij doet wat Hij doet. Maar de vraag die heel belangrijk is voor ons vertrouwen is of wij vertrouwen hebben in wat Hij gaat doen in ons leven waar we nu ons geloof voor moeten laten zien.

Denk aan het volk Israel, God had hen het land vloeiende van melk en honing beloofd. Maar op dat moment wandelde ze door een woestijn. En toen het moment daar was, lieten ze heel duidelijk zien dat ze er geen vertrouwen in hadden waardoor ze het beloofde land ook niet binnen konden gaan. Daardoor moesten ze 40 jaar rondwandelen in diezelfde woestijn.

En dat is het vertrouwen waar David hier over spreekt. Hij heeft het niet over een geloofsbelijdenis waar we van mening zijn dat het waar is, hij heeft het over een diep vertrouwen in wat God wil doen in ons leven. Werken van God die afhangen van ons vertrouwen. En dan zal ons leven toch echt veranderen, dan zal het heel duidelijk worden dat Gods hand aan het werk is.

Dan is de blijdschap in ons leven niet omdat we zoveel aards plezier hebben maar omdat God ons vertrouwen beantwoord. Het is moeilijk en misschien zelfs eng om hier aan te beginnen, maar het is wel een keuze die we moeten maken. Deze verzen gelden voor een ieder die de keuze maakt om echt op God te vertrouwen, dan zul je ook echt getuigen zijn van Zijn goedertierenheid.

Psalm 32

8 Ik onderwijs u en leer u de weg die u moet gaan;
ik geef raad, mijn oog is op u.
9 Wees niet als een paard,
als een muildier, dat geen verstand heeft.
Zijn bek houdt men in toom met bit en toom;
dan kan hij u niet te na komen. (Psalm 32:8-9)

Veel van de waarom vragen die mensen hebben worden in deze twee verzen beantwoord. Veel mensen beschuldigen God van onrechtvaardig gedrag, zelfs veel christenen doen dat in hun onwetendheid. De onrechtvaardigheid die ze zien hier op aarde is Zijn schuld. En de christenen zeggen wel met een vroom gezicht dat God mag doen wat Hij wil doen want Hij is soeverein, maar leggen daarin impliciet wel alle verantwoordelijkheid bij God.

Wij zijn geen slachtoffers van een God die maar doet wat Hij wil. De zondeval is niet Zijn schuld, jouw zonden komen niet bij Hem vandaan. Het is jouw keuze die je maakt, een keuze waarin je jezelf slaaf maakt van de leugenaar. En die leugenaar vertelt ons dat je geen keuze hebt, dat je er niets aan kunt veranderen. Maar jij bent degene die de controle heeft over jouw leven, jij bent degene die keuzes maakt.

Vers 9 laat heel duidelijk zien dat God van ons geen slaven wil maken. Het beeld dat de psalmist gebruikt is die van een paard die zonder verstand doet wat de teugels hem opdragen. Het bit in zijn bek maakt hem monddood. En dat wil God niet, Hij wil dat wij verstand hebben, dat wij keuzes kunnen maken. Maar de vijand dringt er meer en meer op aan om een leven te hebben zonder dat we er over nadenken.

Alles wordt ons opgedragen, het lijkt wel of we geen tijd hebben om er even stil bij te staan hoe we het Koninkrijk van God kunnen toepassen in ons leven. We hebben geen tijd en niet de vrede in ons hart om de leringen van de Vader te overdenken. God geeft raad, Hij wil ons onderwijzen en wij mogen er voor kiezen om naar Hem te luisteren. We zijn niet Zijn slaven, we zijn Zijn kinderen die willen luisteren omdat Hij alle wijsheid heeft.

Psalm 32

6 Daarom zal iedere heilige tot U bidden
ten tijde dat U Zich laat vinden.
Voorzeker, een overstroming van machtige wateren
zal hem niet bereiken.
7 U bent mijn schuilplaats, U beschermt mij voor benauwdheid,
U omringt mij met vrolijke gezangen van bevrijding. Sela (Psalm 32:6-7)

De grote vraag die we hier moeten of kunnen stellen, kan een christen iets naars overkomen? En dat is een hele moeilijke vraag, vooral als we kijken naar wat er in de bijbel beschreven staat over Gods bescherming. De bijbel laat over het algemeen weten dat wij ons geen zorgen hoeven te maken omdat God ons beschermt. Daar tegenover staat de weerbarstige werkelijkheid die ook veel christenen overkomt.

Het makkelijkste antwoord is dat we iedereen in zijn waarde laten, niemand doet dan iets verkeerd, God niet en wij niet. God is dan helemaal niet verplicht om ons te beschermen tegen wat dan ook, de bijbel verzen zijn dan niet toe te passen op ons persoonlijke leven. Wij zijn dan gevrijwaard van elke verantwoordelijkheid van calamiteiten die ons overkomen in dit leven. We hebben geen geloof nodig omdat het helemaal van Gods soevereiniteit afhangt en niet van de beloften die in de bijbel lijken te staan.

David heeft het er vaak over, bijvoorbeeld in psalm 91 waarin hij heel duidelijk laat weten dat hij er van overtuigd is dat hem niet overkomt. Als zijn er duizenden om hem heen die vallen, ja zelfs tienduizenden, hem zal niets overkomen. Maar aan de andere kant als we zijn leven bekijken dan is dat echt geen makkelijk leven geweest. Hoe zit dat nu precies?

Ten eerste moeten we leren begrijpen dat het God is die juist in die calamiteiten uitkomst biedt. Zonder die calamiteiten hebben we Gods bevrijding niet nodig. Gods belofte is niet dat wij geen calamiteiten zullen tegen komen, Zijn belofte is dat Hij het oplost. En daar komt het tweede vereiste, want dat is wat David ook elke keer weer aanwijst in zijn psalmen als de bron van verlossing. Mensen die op God vertrouwen.

Dus wij hebben wel degelijk een verantwoordelijkheid. Jezus zei het al, wij moeten zoeken naar het koninkrijk van God, wij moeten leven zo invullen dat God nummer 1 is en dan zal Hij voor al het andere zorgen. Die verantwoordelijkheid blijft staan en moeten wij ook serieus nemen. En daar zit toch echt de sleutel voor een leven in de bescherming van Gods armen.

Psalm 32

6 Daarom zal iedere heilige tot U bidden
ten tijde dat U Zich laat vinden.
Voorzeker, een overstroming van machtige wateren
zal hem niet bereiken. (Psalm 32:6)

Wie zijn die heilige, zijn het alleen de bijbelse figuren als Abraham, David, Mozes en Elia? Vergeet het maar, Jakobus schreef het al heel duidelijk, Elia is net zo iemand als jij en ik, een persoon van vlees en bloed. De heilige zijn mensen die zichzelf apart durven te zetten van de wereld en alleen God willen dienen. En dat is menselijk mogelijk, wat de theologie vandaag de dag ook hierover wil zeggen, de bijbel is duidelijk, wij kunnen heilig zijn.

En kom nu niet met dat sprookje waar wij heilig worden omdat God scheel kijkt en ons eigenlijk niet ziet staan maar alleen Jezus. Ook dat is niet het evangelie, de heilige is diegene die zich tot God richt en van Hem afhankelijk wil leven. Daarom zal ook iedere heilige tot God bidden. Want gebed is afhankelijkheid van God, zelfs als we hulp ergens anders zouden kunnen krijgen. En dat laatste is de sleutel, is onze hoop echt op God alleen?

Heilige mensen zijn de mensen die Hem zoeken, die weten dat wat er ook gebeurd God voor hen zorgt. Heilige mensen zetten hun leven apart, een leven in de aanwezigheid van God.

Veel christenen krijgen een nare smaak in hun mond bij het woord ‘heilig’, ze denken dan aan moeilijke wetten waaraan men zich moet houden. Er is dan weinig ruimte voor eigen creativiteit, men kan zich niet ontplooien. Maar heilig is juist het mooiste wat we kunnen ervaren in dit leven. De heilige liefde van God, de heilige genade en ons heilig zoeken.

Heilige mensen hebben een leven met God, ze zijn van Hem afhankelijk voor alles. En dat leven is waar wij naar mogen verlangen. En dan worden wij ook heilig, niet omdat we zo hard tegen onze zonden vechten maar omdat we samen met de Heilige Geest wandelen. Gods heiligheid begint in ons leven effect the hebben.

Psalm 32

3 Toen ik zweeg, teerden mijn beenderen weg,
onder mijn jammerklachten, de hele dag.
4 Want dag en nacht drukte Uw hand zwaar op mij,
mijn levensvocht veranderde in een zomerse droogte. Sela
5 Mijn zonde maakte ik U bekend,
mijn ongerechtigheid bedekte ik niet.
Ik zei: Ik zal mijn overtredingen belijden voor de HEERE.
En Ú vergaf mijn ongerechtigheid, mijn zonde. Sela (Psalm 32:3-4)

Wat gebeurd er als we christen worden? Dan gaan we Jezus volgen, dat betekent dat we de standaard die wij aanhouden voor het moraal van het leven niet langer uit onszelf komt, maar bij Jezus vandaan. Hij is dan onze Heer, Hij is dan de bron voor het leven, zowel in kracht als in leiding. Dan gaat ons leven veranderen, dan is de Heilige Geest die ons dingen laat zien waar we fout zitten.

En als we dan zo’n leven hebben dan krijgen we een antenne die de wereld niet heeft. Een morele antenne die begint te trillen als we van de juiste koers afraken. David beschrijft het als Gods hand die zwaar op hem drukt. Zijn levensvocht veranderd in een zomerse droogte, er is geen leven in zonden. En dat moet normaal worden voor ons christenen.

Elke keer als we van het pad afraken begint er binnen in ons iets te klagen, we kunnen het niet aan, het klopt niet. Zo willen we niet wandelen, zo wil God niet dat we wandelen. Want als we eenmaal Gods aanwezigheid hebben leren kennen, als we weten hoe het is om Jezus echt te volgen dan willen we niet meer afwijken van die weg. Dan is dat de enige weg waar wij op willen wandelen.

En daarom is het zo belangrijk dat wij elke keer weer terugkomen, elke keer ons zonen belijden. Maar waarom bedekken we het dan? Waarom doen we alsof het niet bestaat? Waarom hebben we die antenne uitgezet of nooit aangedaan? Velen van ons voelen de hand van God niet eens meer op hun leven drukken. De zomerse droogte is normaal geworden en we vullen die droogte met wereldse genot.

We moeten op een punt komen dat we niet meer zonder Hem kunnen, dat we wegkwijnen als we in zonden wandelen. Want we willen niets liever dan met God wandelen, in Zijn kracht en liefde.