27 En de overste ging naar hem toe en zei tegen hem: Zeg mij, bent u een Romein? En hij zei: Ja. 28 En de overste antwoordde: Ik heb dit burgerrecht voor een groot bedrag verkregen. En Paulus zei: Maar ik ben zelfs zo geboren. 29 Meteen lieten zij die hem zouden verhoren hem verder ongemoeid. En ook de overste werd bevreesd, toen hij merkte dat hij een Romein was en dat hij hem had vastgebonden. 30 En omdat hij met zekerheid wilde weten waarvan hij door de Joden beschuldigd werd, maakte hij de volgende dag zijn boeien los en gaf hij bevel dat de overpriesters en heel hun Raad bijeen zouden komen; en hij bracht Paulus naar beneden en leidde hem voor hen. (Handelingen 22:27-30)
Dit lijkt onrechtvaardig, waarom krijgt een Romein zo’n voorkeursbehandeling? Maar door de tijd heen is er eigenlijk niets veranderd, het zal altijd zo blijven gaan zolang Jezus nog niet is teruggekomen. In welk land je ook komt er zijn altijd groepen die boven de rest uitstijgen. En hoe hard we er ook tegen vechten er komt altijd weer een andere groep boven drijven.
Paulus gebruikt dit om te voorkomen dat hij een pijnlijke behandeling krijgt. We hebben in de vorige overdenking kunnen lezen dat dit helemaal geen moment van zwakte was. We hoeven niet pijn te lijden als het niet nodig is, maar we moeten het lijden ook niet ontwijken op het moment dat we het werk van God aan het doen zijn.
Voor sommige christenen lijkt het een taak geworden om tegen sociale ongelijkheid te vechten. We houden petities om bepaalde sociale problemen aan de kaak te stellen. We hebben haast het socialistische idee dat alle mensen gelijke kansen moeten krijgen. We willen er boven staan en zien dat als een mooie getuigenis naar de wereld om ons heen. Het probleem is dat dit nu ook voor de liberale mensen een eigenschap is geworden. Er is geen verschil meer tussen christelijke humanitaire hulp en de liberale hulp.
Wij staan als christenen namelijk niet boven andere mensen en dat hebben we al die tijd wel gedaan. Het christelijke Amerika wijst met het opgeheven vingertje naar de landen waar mensenrechten worden geschonden. Maar zo werkt het evangelie niet.
Wij zijn niet bevrijd zodat wij andere mensen kunnen vertellen wat wel of niet goed is. Wij zijn net zoveel slachtoffer van dit systeem en dat moeten we accepteren. Net als Paulus moeten we ons realiseren dat we er onderdeel van zijn. En daarin moeten we het evangelie prediken omdat de mensen dat nodig hebben, of ze nu slaaf zijn of geen toekomst lijken te hebben, de verlossing van het kruis is wat ze echt nodig hebben.