36 En toen hij dit gezegd had, knielde hij neer en bad met hen allen. 37 En allen begonnen luid te huilen, vielen Paulus om de hals en kusten hem, 38 zeer bedroefd, vooral om het woord dat hij gesproken had, namelijk dat zij zijn gezicht niet meer zouden zien. En zij deden hem uitgeleide naar het schip. (Handelingen 20:36-38)
Het leven is zeker niet zonder emotie, sterker nog veel van wat wij doen heeft te maken met ervaringen. De signalen die wij binnen krijgen hebben allemaal effect op hoe wij ons voelen. En dan gaat het om bijvoorbeeld of wij lekker eten of wij het grappig vinden of wij het ontroerend vinden en ga zo maar door.
Op de een of andere manier hebben wij in onze traditionele kerken geprobeerd om de emotie uit te roeien. We zijn bang dat het geloof wordt gebaseerd om emoties en dat is een terechte angst. Maar toch lukt het niet om de emoties compleet uit te bannen, we denken misschien wel dat onze diensten zo veel mogelijk emotieloos zijn ingevuld maar uiteindelijk is er nog steeds emotie. Denk maar aan het moment dat we iets anders wilden dan psalmen, ook dat is emotie, ook al gaan de handen niet omhoog tijdens een psalm.
Ook geloof is vol van emotie, het enige wat we niet moeten doen met deze emotie is het ons geloof laten leiden. Maar dan maar moeten we ons ook niet door angst laten leiden en proberen alle vormen van emotionele expressie uit te bannen. Want ook angst is een emotie. Geloof is een zeker weten en een sterk vertrouwen, dat is de hoeksteen. En dan is het helemaal niet raar om daar ook emoties bij te ervaren.
We hebben zo hard geprobeerd om elke vorm van liturgie zonder emotie te laten zijn dat we niet langer vrij zijn om God ook met ons hart te dienen. Het is niet raar om onze handen op te steken tijdens een psalm, het is niet raar om onze ogen te sluiten en ons op God te richten. Ja er kunnen emotie loskomen, maar ook die zijn voor God. Waarom zouden we onze emoties alleen maar laten gaan voor de tv, maar niet als we samen komen om God te prijzen.
De mensen zijn hier samen en moeten afscheid nemen. De tijd die ze samen hebben gehad in het geloof en het onderwijs, het heeft hen verbonden als een familie. Hebben wij deze ervaring ook in onze gemeente?