25 En nu, zie, ik weet dat u allen, bij wie ik rondgegaan ben en het Koninkrijk van God gepredikt heb, mijn gezicht niet meer zult zien. 26 Daarom betuig ik u op de huidige dag dat ik rein ben van het bloed van u allen, 27 want ik heb niet nagelaten u heel het raadsbesluit van God te verkondigen. 28 Zie dan toe op uzelf en op heel de kudde, te midden waarvan de Heilige Geest u tot opzieners aangesteld heeft om de gemeente van God te weiden, die Hij verkregen heeft door Zijn eigen bloed. (Handelingen 20:25-28)
Ik heb gedaan wat ik kon, mijn stukje verantwoordelijkheid in jullie leven is volbracht, de rest is jullie eigen verantwoordelijkheid. Dat is zo’n beetje wat Paulus in deze verzen wil zeggen, zijn werk is hier klaar. Maar dat betekent niet dat zij zelf ook klaar zijn, er is nog een hoop werk te doen, vooral voor deze leiders die de Heilige Geest heeft aangesteld.
De sterke bewoording die Paulus hier gebruikt heeft te maken met de manier waarop hij zijn taak serieus neemt. En we zouden het kunnen doortrekken naar de kerk van vandaag, hebben wij als kerk bloed aan onze handen? Met andere woorden schieten wij niet tekort in de roeping die God voor ons heeft? Want dat is wel de kijk die Paulus hier heeft op de levens van al die mensen die hij het evangelie heeft verkondigd.
We kunnen onze mond niet houden als we de wereld om ons heen rechtstreeks de afgrond in zien wandelen. Maar nu is er 1 probleem, want er wordt wel vaker een beroep gedaan op ons schuldgevoel. Sommige christenen kopen dit simpel af door donaties te geven aan organisaties die aan evangelisatie doen. Sommige tv-predikers gaan wel heel erg ver door op te roepen geld te doneren en mensen daarvoor een ‘geestelijke’ beloning te geven.
Maar zo werkt het niet, evangelisatie is geen machine of systeem, evangelisatie is een verantwoordelijkheid, het Woord van God is een passie die we moeten delen. En zo moeten we deze woorden van Paulus lezen. Hij voelt zich geroepen door God, Hij weet dat God hem een verantwoordelijkheid heeft gegeven. En daaruit vloeit het diepe verlangen om mensen het Woord van God te geven.
En dat is de juiste volgorde, wij moeten dezelfde passie voor God hebben en de roeping die Hij heeft voor ons leven. Want die heeft Hij, Hij heeft de kerk geroepen om een licht te zijn in deze wereld. En als we dat zien, dan komt de verantwoordelijkheid die we hebben voor de mensen om ons heen. Dan gaan onze ogen open voor al die levens die het Woord van God nodig hebben.