Ikzoek.Godshart.nl

1 Timotheus 4

8 Want de oefening van het lichaam is van weinig nut, maar de godsvrucht is nuttig voor alle dingen, omdat zij de belofte van het tegenwoordige en van het toekomende leven heeft. 9 Dit is een betrouwbaar woord en alle aanneming waard. (1 Timotheus 4:8-9)

Hebben we als christenen wel door dat het evangelie voor vandaag is en niet alleen een verzekering voor het toekomende leven? En hoe lezen we vers 9, nemen we dat wel zo serieus?

Als we eerlijk zijn kijken we liever een romantische komedie of een mooi potje voetbal, dan dat we de bijbel er bij pakken op onze vrije avond. Zo gaan we gaan we van dag naar dag, mee met de getijden van ons leven. Totdat we daar alleen in een verzorgingshuis zitten, terwijl de rest van de wereld het te druk heeft. We slijten onze oude dagen, uitkijkend naar het moment dat we er uit mogen stappen.

Hoe serieus nemen we dan vers 9? Is het niet slechts een tussen zin van Paulus om de leegte van de bladzij een beetje op te vullen? Nee, het is een roep aan ons om eens serieus de bijbel te lezen. Het is tijd dat we het Koninkrijk van God gaan zoeken, het Koninkrijk van God waarin we vandaag de dag mogen leven.

Het is tijd dat de kerk weer in het nu gaat leven, de tijd waarin het evangelie zijn werk moet doen. Het evangelie heeft geen effect meer als we er eenmaal zijn, juist nu moet het evangelie effect hebben op ons leven. Daarom moeten we deze woorden niet zomaar langs ons heen laten glijden, maar ze aannemen voor ons leven. En dat aannemen is niet hetzelfde als ja-knikken, aannemen is het accepteren voor onze wandel.

De duivel heeft ons zolang aan het lijntje gehouden, elke keer heeft hij weer iets anders waarop we ons kunnen richten. Want zolang wij het evangelie niet aan het werk laten gaan in ons leven, maakt het hem allemaal niets uit. Maar zo gauw wij het Koninkrijk van God echt zoeken in ons leven, Zijn rechtvaardigheid echt omarmen zal er een overwinning zijn over het kwaad. En dat is de kracht van het evangelie.

1 Timotheus 4

8 Want de oefening van het lichaam is van weinig nut, maar de godsvrucht is nuttig voor alle dingen, omdat zij de belofte van het tegenwoordige en van het toekomende leven heeft. 9 Dit is een betrouwbaar woord en alle aanneming waard. (1 Timotheus 4:8-9)

In onze cultuur hebben we allerlei activiteiten die schijnen te helpen om ons leven beter te maken. Daarbij kun je denken aan yoga of andere meditatie oefeningen, maar ook een cursus beeldhouwen of koekjes bakken zijn bedoeld om ons te helpen meer te genieten van het leven.

Nu is het bijvoorbeeld bij yoga duidelijk dat het niet strookt met het christelijk geloof. We zijn dan bezig met een zelfverheerlijking van ons geestelijke ik. We proberen het antwoord in ons eigen kunnen te vinden. Maar wat is er dan verkeerd met al die andere hobby’s waarmee we ons leven vullen? Op zich natuurlijk niets, maar de vraag is of het nuttig is? Waar besteden wij meer aandacht aan?

Paulus heeft het hier over godsvrucht, kort gezegd is dat de vrucht die God in ons leven heeft. Want als God aan het werk mag gaan in ons leven heeft dat effect op wat wij doen. Uit de vruchten van ons leven wordt dan duidelijk dat God aan het werk is, mensen zien een heilige hand aan het werk. En deze vruchten zijn de beloften voor het huidige leven en het eeuwige leven. Op het moment dat dit werkelijkheid wordt in ons leven dan is onze aandacht gericht op dat wat van God komt.

Dit is het koninkrijk van God waar Jezus het over had, het koninkrijk waar wij nu al mogen binnen gaan. En daarom schrijft Paulus hier dat het zoveel beter is om met de godsvrucht bezig te zijn, we zijn dan bezig om God aan het werk te laten gaan in ons leven. En dan vallen al die activiteiten, waardoor wij betekenis willen geven aan ons leven, af. De oefeningen van het lichaam zijn dan van weinig nut.

Het gaat hier niet om een cursus praktische theologie, het gaat hier om het zoeken naar de hand van God in ons leven. Want ook alles wat in de kerk geen godsvrucht draagt is van weinig nut. Het is God uitnodigen in gebed, het is God toelaten om Zijn werk te doen in ons leven. En dat lukt niet met de oefeningen die weinig nut hebben.

1 Timotheus 4

6 Als u de broeders deze dingen voorhoudt, zult u een goed dienaar van Jezus Christus zijn, gevoed door de woorden van het geloof en door de goede leer, die u nagevolgd hebt. 7 Maar verwerp de onheilige en onzinnige verzinsels en oefen uzelf in de godsvrucht. (1 Timotheus 4:6-7)

We zien dat het onderwijs van Paulus dat aan de gemeente doorgegeven moet worden komt uit het evangelie. De bron zijn de woorden van het geloof, het goede onderwijs. Paulus heeft het hier over de geestelijke openbaring die God heeft gegeven in Zijn Zoon. Het is Gods hart geopenbaard aan de mensen en die dingen houdt Paulus Timotheus voor.

Elke andere openbaring is onheilig en zijn onzinnige verzinsels. Net als beschreven in het bijbelboek Openbaring, we mogen er niets aan toevoegen en niets aan afdoen. En dat geldt voor elk woord van God. En als we op zo’n manier leren kijken naar het evangelie dat wij hebben ontvangen dan zullen we er veel voorzichtiger mee zijn.

En die voorzichtigheid uit zich niet in het nog beter bestuderen van het Hebreeuws en Grieks, maar het aandachtiger luisteren naar de Heilige Geest. Voorbereidingen voor onderwijs bestaan dan voor meer dan de helft uit een positie zoals Maria die had, aan de voeten van Jezus. Zo gauw wij onze hersens gaan gebruiken is de kans groot op verzinsels, onheilige woorden die heel mooi klinken, maar niet hun bron hebben in de Heilige Geest.

We kunnen hier een hele mooie balans zien in het geestelijk onderwijs. Want het onderwijs dat Paulus heeft gegeven moet in evenwicht gebracht worden door een verlangen naar een godvruchtig leven. Zoeken naar het verlangen voor God voor ons dagelijks leven. Want als we ons daar op gericht houden hoeven we niet bang te zijn dan we afglijden naar onzinnige verzinsels.

Ons doel blijft dan het lief hebben van God, het horen naar Zijn stem. Onderwijs is dan een spreekbuis zijn voor wat God wil vertellen. En alleen dat is de juiste positie van een leraar die andere mensen onderwijst in het geloof.

1 Timotheus 4

3 Zij verbieden te trouwen en gebieden zich te onthouden van voedsel, dat God geschapen heeft voor de gelovigen en voor hen die de waarheid hebben leren kennen, om onder dankzegging aanvaard te worden. 4 Want alles wat God geschapen heeft, is goed en niets is verwerpelijk, wanneer het onder dankzegging aanvaard wordt. 5 Want het wordt geheiligd door het Woord van God en door het gebed. (1 Timotheus 4:3-5)

Het evangelie aannemen is een persoonlijke keuze. God beantwoorden in liefde is ook een persoonlijke keuze. Daarom zijn er mensen die er bewust voor kiezen om niet te trouwen of er bewust voor kiezen om bepaald voedsel niet tot zich te nemen. Hier heeft Paulus geen probleem mee, dat is niet waarom hij deze verzen schrijft. We weten van Paulus dat hij liever had dat iedereen net zo is zoals hij was, celibatair.

Maar het wordt een ander verhaal als mensen dit als wet gaan opleggen. Als mensen een bepaalde manier van leven gaan eisen als bewijs voor het volgen van Jezus. Er is een weg in het evangelie die ons sterk maakt om heilig te wandelen. Er kan een verlangen ontstaan om uit liefde voor God bepaalde offers te nemen. Maar er is niet langer een wet in het evangelie die er voor zal zorgen dat wij op de juiste weg wandelen.

Zoals in de vorige overdenking beschreven is onze wandel in de Geest, wij wandelen in gehoorzaamheid van de Heilige Geest. Op het moment dat er mensen komen die bepaalde eisen op tafel leggen moet dat niet blind opgevolgd worden, maar zal het altijd de Heilige Geest zijn die ons er in begeleidt.

Met andere woorden, het is altijd God die bepaalt wat goed is of niet. Als God zegt dat we van die boom niet mogen eten, dan mag dat niet. Als God zegt dat we dat dier wel mogen eten, dan mag dat. God maakt heilig en rein, wat Hij spreekt, Zijn woord is de werkelijke autoriteit.

Daarom is het zo belangrijk om geestelijk te luisteren, het Woord van God moet in ons hart geschreven zijn. Als we blind achter mensen aan gaan lopen, als we een bepaalde autoriteit in mensen leggen dan is de kans groot dat we niet luisteren naar de stem van de Heilige Geest die in ons leeft. Maar de Heilige Geest is de echte leermeester in het volgen van Jezus.

Laten we werkelijk uit Zijn hand leven, vol van dankzegging van Hem verlangen. Dan zijn onze ogen op Hem gericht en hoeven we niet bang te zijn dat we in de valkuil vallen die Paulus beschrijft. Hij is ons leidsman en in liefde mogen we alles voor Hem doen.

1 Timotheus 2

1 Maar de Geest zegt uitdrukkelijk dat in latere tijden sommigen afvallig zullen worden van het geloof en zich zullen wenden tot misleidende geesten en leringen van demonen, 2 door huichelarij van leugenaars, die hun eigen geweten als met een brandijzer hebben toegeschroeid. (1 Timotheus 4:1-2)

Als we hoofdstuk 3 hebben gelezen dan zouden we nog weleens ontmoedigt kunnen raken. De lat ligt zo hoog, het lijkt gewoon onmogelijk om aan die eisen te kunnen voldoen. En dat is het ook, het is onmogelijk om in onze eigen kracht aan deze eisen te voldoen. Daarom liet Paulus ook weten dat het in de kracht van de Heilige Geest wel mogelijk is.

En het is ook deze zelfde Geest die Paulus heeft laten weten dat er afvalligen zullen zijn. De Heilige Geest weet als geen ander dat er mensen zijn die niet naar Hem zullen luisteren. Mensen die te koppig zijn om in gehoorzaamheid te antwoorden op het advies van de Heilige Geest. Hoe zeldzaam is het in ons eigen leven dat we het duidelijk hebben welke stem de stem van de Heilige Geest is, laat staan dat we ook werkelijk gehoorzamen.

Mensen zullen zich afwenden van het geloof, ze zullen zich wenden tot andere geesten en leringen van demonen. Mensen die al helemaal niet meer luisteren naar slechts het kleinste geestelijk moraal, die hun geweten hebben afgebrand, zullen proberen om ons er van te overtuigen dat er geen God is.

En misschien klinkt het raar in onze oren, maar deze woorden zijn juist een bemoediging voor ons. Het feit dat mensen niet kunnen voldoen aan de hoge eisen die Paulus stelt is niet om dat het onmogelijk is, maar omdat de strijd hard is. De leugens vliegen ons om de oren, mensen zullen afvallig worden, maar dat is slechts een realiteit en niet een ontmoediging.

Het is nu eenmaal een harde strijd, maar er zijn er ook vele die zullen overwinnen. Vele mensen zullen staande kunnen blijven en wel kunnen voldoen aan het verlangen van God. En dat is de reden waarom Paulus deze verzen uitspreekt. Kijk niet naar de afvalligen omdat het evangelie lijkt te falen, weet dat de Geest dit heeft ‘ingecalculeerd’. Dit is een feit, maar de overwinning is ook een feit en daar moeten wij ons wel aan vast klampen.

1 Timotheus 2

15 Maar voor het geval dat ik langer wegblijf, weet u nu hoe men zich moet gedragen in het huis van God, dat is de gemeente van de levende God, zuil en fundament van de waarheid. 16 En buiten alle twijfel, groot is het geheimenis van de godsvrucht: God is geopenbaard in het vlees, is gerechtvaardigd in de Geest, is verschenen aan de engelen, is gepredikt onder de heidenen, is geloofd in de wereld, is opgenomen in heerlijkheid. (1 Timotheus 3:15-16)

Nadat Paulus al die eisen op tafel heeft gelegd, voor de vrouw en voor de man, komt hij nu met de bron van al die eisen. Want het is niet dat de mensen met een sterke eigen wil hiervoor in aanmerking komen, er is een geheimenis voor de godsvrucht. Paulus zegt zelfs dat het zonder enige twijfel is, met andere woorden als we ook maar denken dat het ergens anders vandaan komt dan…..

Want God zelf is geopenbaard in het vlees, is gerechtvaardigd door de Geest. Jezus is naar de aarde gekomen en heeft in de kracht van de Heilige Geest als mens het vlees overwonnen. Hij was mens, Hij weet wat het is om zwakheden te hebben, Hij heeft de verleidingen overwonnen. En daarom is Hij opgevaren naar de hemel als rechtvaardig mens, voorgesteld aan de engelen. Hij is ons voorgegaan.

En Hij is de bron van het evangelie dat nu aan iedereen wordt gepredikt. Hij is degene waarop we moeten vertrouwen om te leven zoals Hij heeft gedaan. Hij is degene die ons is voorgegaan toen Hij werd opgenomen in heerlijkheid. En wij mogen geloven dat wij Hem daarin mogen volgen.

Nu is het aan ons, geloven wij werkelijk dat Jezus de bron is van al die eisen waar Paulus het over had? Geloven we dat het werkelijk mogelijk is om Jezus ook daarin te volgen, in een leven waarin we werkelijk wandelen als overwinnaars over het kwaad. Een leven waarin de aandacht niet op onze zonden is gericht, maar juist op de overwinning die Jezus in ons heeft behaald.

Want zonder enige twijfel is de bron voor een leven in heiligheid niet in onszelf, maar de bron is in Jezus, in het geloof in Zijn werken. Het gaat niet om mensen die zo goed zijn uit zichzelf, maar om mensen die vol geloof het evangelie hebben aangenomen en er naar mogen wandelen.

1 Timotheus 2

12 De diakenen moeten mannen van één vrouw zijn, die goed leiding geven aan hun kinderen en aan hun eigen huis. 13 Want zij die hun dienst goed verricht hebben, maken dat zij hoog staan aangeschreven en veel vrijmoedigheid verkrijgen in het geloof in Christus Jezus. 14 Deze dingen schrijf ik u, in de hoop spoedig naar u toe te komen. 15 Maar voor het geval dat ik langer wegblijf, weet u nu hoe men zich moet gedragen in het huis van God, dat is de gemeente van de levende God, zuil en fundament van de waarheid.  (1 Timotheus 3:12-15)

Het is voor Paulus een prioriteit dat de leiding van een gemeente goed en geestelijk is opgezet. Paulus kan er niet mee wachten totdat hij terug komt om het zelf te regelen, Timotheus moet het doen.

In vers 15 omschrijft Paulus de gemeente als het huis van God. Wij zijn de plek waar God Zijn woning nu heeft. Wij zijn de zuilen en het fundament van de waarheid. Wij zijn geen instituut maar een levende tempel waarin we de waarheid beschermen en omarmen.

We willen nog weleens het kerkgebouw als de tempel van God zien, maar in het nieuwe testament is het niet langer een gebouw maar zijn wij de tempel van God. En wij zijn nu de dragers van de waarheid van het evangelie.

En als we dit door hebben dan begrijpen we dat we geen leiders moeten hebben die dat lichtvaardig nemen. Dit is heilige grond waar heel voorzichtig mee om moet worden gesprongen. Het moment dat een leider er met de verkeerde motivatie inspringt zal die waarheid onzichtbaar worden.

Geloven wij dit, of hebben we liever discussies over van alles en nog wat? Zijn wij er van overtuigd dat de waarheid in ons woont, dat wij onderdeel zijn van iets zoveel groters? Want op het moment dat wij deze zekerheid hebben, mogen we weten dat we een schat hebben van onschatbare waarde.

1 Timotheus 2

8 De diakenen moeten evenzo eerbaar zijn, niet met twee monden spreken, niet verzot zijn op veel wijn, niet uit zijn op oneerlijke winst, 9 en het geheimenis van het geloof vasthouden in een zuiver geweten. 10 Ook zij moeten eerst beproefd worden; daarna mogen zij dienen, als zij onberispelijk zijn. 11 De vrouwen moeten evenzo eerbaar zijn, geen kwaadspreeksters, beheerst, trouw in alles. (1 Timotheus 3:8-11)

Deze boodschap van Paulus staat in een brief die gericht is aan Timotheus. Timotheus was er door Paulus op uitgestuurd naar gemeenten waar Paulus ook was geweest. Timotheus moest begrijpen dat dit een serieuze zaak is waarover men niet lichtvaardig kan doen. Een gemeente moet geleid worden door mensen die het evangelie zelf ook serieus nemen.

Want alleen mensen die zelf het evangelie serieus nemen kunnen een goed voorbeeld zijn voor de andere gemeenteleden. Zelfs het werk van een diaken moeten we niet onderschatten. Het lijkt misschien een zakelijke verantwoordelijkheid, maar alles in de gemeente moet worden gedaan met een hart dat God wil dienen.

En zo moet een gemeente worden opgebouwd, leiders die vol verlangen God dienen. Welke taak ze ook hebben. Zijn we dit niet kwijtgeraakt in onze gemeenten, hebben we niet een organisatie gecreëerd die zo zakelijk is opgezet dat we niet eens kijken naar het persoonlijke leven? Waarschijnlijk is het bij een dominee of pastoraal werker wel van belang, maar voor de rest mogen we blij zijn dat er mensen zich vrijwillig inzetten.

Dit heeft te maken met hoe wij het evangelie in ons leven hebben geaccepteerd. Het is een papieren evangelie geworden waar wij onze handtekening onder moeten zetten. Het is geen evangelie meer dat ons leven veranderd en van ons mensen maakt die voldoen aan de eisen die Paulus hier stelt.

Dit is een gemeente opbouwen, mensen die vol zijn van verlangen naar het leven in de kracht van de Heilige Geest, leiding geven aan een gemeente die groeit. Waarschijnlijk vallen vele leiders af in de gemeente, misschien moeten we een stap terug nemen en weer zoeken naar de basis van de gemeente. Even geen leiders even zoeken naar de juiste weg waarover Paulus het hier heeft. Zoeken in gebed, verlangen naar de echte leider, het hoofd, Jezus.

1 Timotheus 2

5 Want als iemand niet weet hoe hij leiding moet geven aan zijn eigen huis, hoe zal hij voor de gemeente van God zorg dragen? 6 Hij mag geen pasbekeerde zijn, opdat hij niet verwaand wordt en daardoor onder het oordeel van de duivel valt. 7 Hij moet ook een goed getuigenis hebben van buitenstaanders, opdat hij niet in opspraak komt en in een strik van de duivel terechtkomt. (1 Timotheus 3:5-7)

De eisen die Paulus stelt aan een leider van een gemeente zijn extreem. Het zou wettelijk in Nederland niet eens toegestaan zijn om dit soort eisen op tafel te leggen. Iemand moet gewoon zijn werk goed doen en we mogen hem vooral niet beoordelen op zijn persoonlijke situatie.

Maar voor Paulus is dit een hele serieuze zaak. Een gemeente leiden is niet zomaar een bijbaantje of een taak die laat zien dat wij toch echt wel serieuze christenen zijn. Een gemeente is het lichaam van Christus, het is een heilige eenheid tussen mensen die Jezus volgen. En over die heiligheid kunnen we niet lichtvaardig doen.

Paulus wil er zeker van zijn dat de gemeente wordt geleid met dezelfde visie als die hij heeft. Een visie waarbij de liefde voor Jezus voorop staat. Een leider waarbij de aandacht nooit op hem gericht zal zijn. Want dat is vers 7. Want op het moment dat er een controverse om een leider ontstaat is de aandacht niet langer gericht op de boodschap van het evangelie, maar op de persoon die de gemeente moet leiden.

En daarom deze eisen, een gemeente is geen bedrijf, zelfs geen christelijke organisatie die belastingvrije giften mag ontvangen. Een gemeente is het lichaam van Christus hier op aarde en zo moet er ook mee omgegaan worden. Het moet nooit om een bepaalde individu gaan, maar om het doel dat het lichaam van Christus heeft hier op aarde.

En daarom al deze eisen, eisen die er voor zorgen dat de leider zo onzichtbaar mogelijk is. Een leider waarover niemand hoeft te praten, want hij leidt de mensen naar een leven in liefde voor Jezus. Het mag dan wettelijk niet zijn toegestaan, maar in het Koninkrijk van God is er geen andere weg. Alleen zo zal de gemeente worden geleid zoals het moet.

1 Timotheus 2

4 Hij moet goed leiding geven aan zijn eigen huis, zijn kinderen onderdanig houden, in alle waardigheid. 5 Want als iemand niet weet hoe hij leiding moet geven aan zijn eigen huis, hoe zal hij voor de gemeente van God zorg dragen? (1 Timotheus 3:4-5)

Er zijn veel werkers in het Koninkrijk van God die vergeten dat ze een gezin hebben. Ze zijn zo druk met al het werk dat ze voor God aan het doen zijn, dat ze vergeten dat de grootste verantwoordelijkheid die God ons heeft gegeven ons eigen gezin is. Het werk dat we voor God doen is geen excuus om ons gezin te vergeten.

Hebben wij een visie voor ons gezin, is er een verlangen in ons hart voor hoe wij onze thuissituatie willen hebben. Want als die visie er is dan willen we dat ook uitvoeren, dan heeft ons gezin werkelijk prioriteit. Maar als we altijd maar op pad zijn, ver van ons gezin en we alles overlaten aan de vrouw, dan is het gezin alleen maar iets dat er bij hoort.

Het gezin is de eerste plek waar wij een verlangen voor mogen hebben, een verlangen waarin we hopen op een plek waarin onze vrouw en kinderen zich werkelijk thuis mogen voelen. Een plek waar God wordt gediend en geloofd. En als we zo de leiding nemen dan weet Paulus dat we zo ook de leiding in de gemeente zullen nemen.

Want dat is leiding geven, een visie hebben voor een groei in de aanwezigheid van God. En als we dat thuis niet kunnen laten zien, hoe kunnen we dat dan in de gemeente laten zien. We zijn geen leider in de gemeente omdat het ons wat oplevert, we leiden in de gemeente omdat we een verlangen hebben voor de gemeente, dat ze mogen groeien in de aanwezigheid van God.