Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 15

4 In zijn ogen is de verworpene veracht,
maar wie de HEERE vrezen, eert hij.
Heeft hij gezworen tot zijn schade,
zijn eed verandert hij evenwel niet.
5 Zijn geld leent hij niet uit tegen rente,
een geschenk ten nadele van de onschuldige aanvaardt hij niet.
Wie deze dingen doet,
zal niet wankelen, voor eeuwig. (Psalm 15:4-5)

Voor iemand die echt bij God wil wonen is recht, recht en krom, krom. Zelfs als het in zijn eigen nadeel is dan zal hij toch aan de rechtvaardigheid vast blijven houden. Want dat is wat David ons vertelt in vers 4, zelfs als hij gezworen heeft tot zijn eigen schade zal hij niet terugkomen op zijn woorden. Dit gaat verder dan de straat op gaan als we het ergens niet mee eens zijn, dit is je eigen leven zo invullen dat rechtvaardigheid altijd zegeviert.

We maken elke dag keuzes, van klein tot groot. Maar voor die mensen die bij God willen wonen is elke keuze een belangrijke. De meeste van onze keuzes zijn gebaseerd op wat goed is voor ons of voor de mensen om ons heen. Maar als ons verlangen naar God is dan willen we kiezen voor God. Wat vindt God belangrijk?

De wwjd-bandjes zijn dan helemaal niet zo gek. We denken dan na over wat Jezus zou doen in onze omstandigheden. Dit moet een realiteit worden voor ons leven, alleen dan zullen we niet wankelen. Daarom moeten we onszelf oefenen in het sterker maken van ons geloof, we moeten oefenen in het verlangen naar rechtvaardigheid.

Hoe maak jij je keuzes? Is God voor jou de leidraad in het leven? Verlang jij naar waar God naar verlangt? We hebben geen andere optie als we Jezus echt willen volgen. Het is geen last die zwaar is, het is een verlangen die heerlijk is. We zoeken naar Hem, we verlangen naar Zijn liefde, Zijn goedheid.

We maken geen keuzes omdat het ons beter uitkomt, we maken keuzes omdat het God is die het beste met ons voor heeft. En dat is de weg naar succes, de weg tot overwinning. Het is geen zelfopoffering, het is een verlangen naar het goede in God. What would Jesus do?

Psalm 15

2 Hij die oprecht wandelt en gerechtigheid beoefent,
die met zijn hart de waarheid spreekt.
3 Die met zijn tong niet lastert,
zijn vrienden geen kwaad doet
en geen smaad jegens zijn naaste op de lippen neemt. (Psalm 15:2-3)

De vraag in vers 1 is wie er bij God mag wonen, Niet even op visite maar zijn hele leven in Gods aanwezigheid mag zijn? Dat is een intense vraag voor diegene die daar werkelijk in geïnteresseerd is. Het gaat veel dieper dan een enkeltje hemel, het gaat dieper dan de vraag bij welke denominatie we willen horen. Het gaat om God zelf en niets er tussen, geen dominee, geen kerk, geen familie, alleen jij en God.

Het bijzondere aan het antwoord is dat het vooral over onze woorden gaat. David heeft het niet over stelen of overspel plegen, hij heeft het over diegene die de waarheid hoog in het vaandel heeft. Nu betekent dat niet dat al het andere er niet toe doet, maar David wil de aandacht op ons hart gericht hebben. Het gaat om mensen die verlangen naar de waarheid, die verlangen naar rechtvaardigheid.

Want dat is wat belangrijk is voor God. En David heeft dat ervaren in zijn eigen leven, het was Samuel die bij de zalving van David als koning moest leren om niet naar het uiterlijk te kijken want God kijkt naar het hart. En het is onze mond die laat zien wat er in ons hart leeft. Het zijn die mensen die met een verlangen naar de waarheid spreken, het zijn die mensen die bij God mogen wonen.

Soms kijken we zo op naar mensen die zo snel een antwoord hebben. Die spreken met hun hart op de tong. Maar in Gods koninkrijk is dat helemaal geen goede eigenschap. Het zijn de mensen die hun hart bewaren, die hun hart reinigen, dat zijn de mensen die het koninkrijk van God mogen ingaan. En daar moeten wij aan werken, want als wij daar aan werken dan mogen we weten dat we in Zijn aanwezigheid mogen wandelen.

Dit is niet onze zaligheid verdienen, dit is verlangen naar de waarheid. Dit is niet werken voor een plek in de hemel, dit is hopen op God, dit is geloven in het werk van Jezus. Het evangelie begint alleen te werken in ons leven als we verlangen. Zonder het verlangen naar de waarheid komen we geen stap dichter bij God.

Psalm 15

1 Een psalm van David.
HEERE, wie zal verblijven in Uw tent?
Wie zal wonen op Uw heilige berg?
2 Hij die oprecht wandelt en gerechtigheid beoefent,
die met zijn hart de waarheid spreekt. (Psalm 15:1-2)

Als christen moet dit ons hart raken, het moet echt een belangrijke vraag worden in ons leven. Ten eerste is het deze vraag die een verlangen laat zien. Hoe kan ik wonen op Gods heilige berg? Dat we de intensiteit van deze vraag mogen begrijpen in ons hart. We willen met God zijn, we willen dicht bij Hem zijn. Dit gaat dieper dan een ticket naar de hemel krijgen, het is een verlangen naar een relatie met God.

Wie mag er bij God komen, wie mag er op Zijn heilige berg wonen? Al die vragen over of er wel een god is, of we wel of niet op zondag naar een concert mogen gaan, ze verbleken bij deze ene vraag. Het geloof krijgt hierdoor zoveel diepgang dat al die oppervlakkige theologische discussies er niet meer toe doen. We willen bij God zijn, we willen met Hem wonen.

Dit is niet zomaar even op visite gaan op zondagmorgen, dit is niet het blokje christendom aankruisen bij onze religie, dit is actief op zoek gaan naar de plek waarin we met Hem kunnen wandelen. Dat we zoeken naar de plek in ons leven waar er niets meer tussen God en ons instaat. Is dat jouw verlangen?

Want David weet dat de mens die met een oprecht hart verlangt er mag komen, mensen die niet verlangen naar leugens, maar naar de waarheid. Mensen die hun hoop hebben op de God van hemel en aarde. Mensen die verlangen naar Zijn normen en waarden. Dat wij dit hart mogen hebben, dat wij dit verlangen hebben. Al het andere van ons afwerpen, even niet zoeken naar erkenning in deze wereld, maar zoeken naar alles in God.

Wat een heerlijke vraag stelt David hier, een vraag die er werkelijk toe doet. Een vraag die ons leven zal stempelen en bepalen. Wie mag er bij God komen, wie mag er bij Hem wonen? Mag jij?

Psalm 15

1 Een psalm van David.
HEERE, wie zal verblijven in Uw tent?
Wie zal wonen op Uw heilige berg?
2 Hij die oprecht wandelt en gerechtigheid beoefent,
die met zijn hart de waarheid spreekt. (Psalm 15:1-2)

Een hele simpele vraag die David aan de Heere stelt. Wie mag er bij Hem komen? Het is namelijk allemaal niet zo vanzelfsprekend als we tegenwoordig doen. Om eerlijk te zijn is onze christelijke houding een vorm van gedoogbeleid geworden. We leven er op los en we denken dat door het werk van Jezus God het allemaal niet ziet. De vraag die David hier dus stelt is heel makkelijk te beantwoorden in onze ogen, een ieder die in Jezus gelooft.

En ook al zijn er veel Bijbelteksten die dit onderbouwen, als we de context van die Bijbelteksten er bij halen zullen we een heel ander verhaal zien. Denk aan het beroemde vers Johannes 3:16 waarin een ieder die gelooft het eeuwige leven zal ontvangen. Maar we hoeven maar een paar verzen door te lezen en we zien dat het toch echt om een geloof gaat waarin we onze zonden belijden, waarin we in het licht van Jezus gaan wandelen.

Het is een terechte vraag van David, want het is niet vanzelfsprekend, ook niet als je in een christelijk gezin bent geboren. Want er bestaat niet zoiets als christelijk geboren zijn. We worden pas christen als we Jezus echt gaan volgen. En als we Jezus volgen hebben we het verlangen naar rechtvaardigheid, als we Jezus volgen hebben we het verlangen naar waarheid.

Het is geen gedoogbeleid, het werk van Jezus is zo bedoeld dat we vrijmoedig naar de Vader kunnen komen. Niet omdat de Vader onze zonden niet ziet, maar omdat Hij Jezus in ons leven ziet. Jezus is de Heer geworden van ons leven en daardoor verandert ons leven. Het is niet langer ik, maar Jezus in mij die mijn leven bepaalt. En daardoor kunnen we vrijmoedig voor de troon van God komen.

Het is niet zo vanzelfsprekend, het werk van Jezus in ons leven is wat het vanzelfsprekend maakt. En dat wij dat gewoon als een pleister op ons leven plakken klopt gewoon niet. De Vader verlangt naar mensen met een rein hart in Zijn aanwezigheid. En dat verlangen blijft vandaag de dag nog steeds hetzelfde. Hij verlangt naar mensen die door het werk van Jezus zijn gewassen en gereinigd. Het werk van Jezus is het antwoord, maar dan moeten we het werk van Jezus wel toepassen op ons leven.

Psalm 14

5 Daar worden zij door angst bevangen,
want God is bij het geslacht van de rechtvaardige!
6 Weliswaar beschaamt u het voornemen van de ellendige,
maar de HEERE is zijn toevlucht.
7 Och, dat Israëls verlossing uit Sion kwam!
Wanneer de HEERE de gevangenen van Zijn volk laat terugkeren,
dan zal Jakob zich verheugen, Israël zal verblijd zijn. (Psalm 14:2-4)

Onder de joden is altijd deze gedachte sterk blijven hangen. Er is altijd dat verlangen geweest dat God het tij weer zou keren. In tijden dat het niet goed ging en ze werden verbannen van hun land, was er het gebed van mensen zoals Daniel waardoor men bleef hopen op Gods hand. Ook in de tijd van Jezus waren er mensen zoals Simeon die hoopten op de hand van God, de Messias.

En het was Jezus die ons opriep om altijd dezelfde hoop te houden. Te blijven verlangen naar de hand van God hier op aarde. Het gebed dat Hij ons leerde, brandde al met dat verlangen: ‘laat Uw koninkrijk kome, Uw will geschiedde.’

In vers 6 is er een mooie toevoeging van David. Want ook al hebben wij alle hoop op God, ook al zijn wij vol van verlangen naar Zijn Koninkrijk, dat betekent niet dat alles automatisch in ons leven is gezegend. Want ook David erkent dat wij soms beschaamd zullen uitkomen. Daar waar wij grote plannen hadden met ons leven en we dachten dat God alleen maar voor ons kon zijn, kunnen we ons soms bedrogen voelen.

Maar dat is precies wat David ons hier vertelt, want uiteindelijk gaat het om het grote doel. Uiteindelijk gaat het om het moment dat God alles naar Zijn hand zal zetten. Dat de wereld uitgespeeld is en geen recht van spreken en handelen meer heeft. En dat moet in de eerste plaats ons verlangen zijn, samen met Daniel en Simeon.

Dat er een diep verlangen mag ontstaan in ons hart naar de vervulling van Gods beloften in ons leven en in de wereld. Dat we werkelijk hopen als rechtvaardige mensen dat God zal opstaan voor onze ‘belangen’. Dat God in Zijn rechtvaardigheid alles op de juiste plek zal brengen. Want dat is het enige waar wij ons echt in zullen kunnen verblijden. In Hem is de echte blijdschap van het leven.

Psalm 14

2 De HEERE heeft uit de hemel neergezien
op de mensenkinderen,
om te zien of er iemand verstandig was,
iemand die God zocht.
3 Zij allen zijn afgedwaald, tezamen zijn zij verdorven;
er is niemand die goeddoet,
zelfs niet één.
4 Hebben zij dan geen kennis, allen die onrecht bedrijven,
die mijn volk opeten alsof zij brood aten?
Zij roepen de HEERE niet aan. (Psalm 14:2-4)

Hetzelfde gebeurde bij de toren van Babel, de mensen dachten dat ze een toren konden bouwen die tot de hemel zou reiken. Maar dan komt het moment dat de Heere vanuit de hemel neerdaalde om te kijken waar ze mee bezig waren. Het is tegelijk ironisch en triest, want de mens denkt werkelijk dat we een kans hebben zonder onze Schepper.

De bijbel staat er vol mee, degene die God vreest zal werkelijk wijs zijn. Steeds weer bij het lezen van de psalmen zien we dat de werkelijke zonde van de wereld niet zozeer al de rotzooi is die ze fabriceren, maar dat ze leven zonder God. Het is als een vaas zonder bloemen, de vaas heeft geen nut zonder de bloemen.

De Heere ziet toe uit de hemel hoe wij hier op aarde zonder Hem verder gaan. Hij snapt het niet, David begrijpt het niet, hoe kunnen zij verder gaan zonder God. En dat moeten wij als christenen ook hebben, wij moeten het ook niet begrijpen. Waarom zou de wereld ook maar een seconde zonder hun Schepper verder willen? Dit gaat niet om de wetenschap die God maar niet kan bewijzen, dit gaat niet om mooie debatten waarin alle voor en tegens op een rijtje worden gezet, dit gaat om een leven waarin we met Hem wandelen.

Alles wat de mens moet doen is zich tot God richten. Het is niet ingewikkeld er zijn geen speciale yoga houdingen voor nodig waarmee je met jezelf in contact komt. Gewoon met God praten, gewoon aan Hem vragen hoe het allemaal in elkaar zit. Want daar zit de wijsheid van het leven, daar zit een leven in de kracht van God.

Kijk naar het leven vandaag de dag, kijk wat we bereikt hebben. The sky is the limit. En toch is er altijd een God die op de troon zit in de hemel en naar beneden zal kijken. Want ook die ‘sky’ is door God geschapen. Hoe graag de wereld het ook wil, het is simpel niet mogelijk om het goede te doen zonder de schepper van dit alles.

Psalm 14

1 Een psalm van David, voor de koorleider.
De dwaas zegt in zijn hart:
Er is geen God.
Zij handelen verderfelijk,
bedrijven gruwelijke daden;
er is niemand die goeddoet. (Psalm 14:1)

In de vorige overdenking hebben we dit vers ook besproken. De conclusie was dat de mens God wil elimineren zodat we geen verantwoordelijkheid hoeven af te leggen van onze eigen daden. Er is geen hogere autoriteit in ons leven en dus ook geen morele standaard die bepaald hoe wij ons moeten gedragen. De huidige wetten van ons land komen vanuit ons christelijke oorsprong, want voor ons is er wel een morele bron en Hij is onze God.

De mens is er van overtuigd dat er echt wel iets goeds is in ons leven. Het is eigenlijk grappig om te zien dat er zelfs in een gevangenis mensen zijn die zich beter voelen dan anderen omdat hun daden niet zo erg lijken als die van een ander. We vergelijken onszelf altijd met iemand die er net even wat slechter voorstaat dan wij. We vinden dat we het wel goed genoeg doen.

De uitspraak van David dat er niemand is die goeddoet stoot ons eigenlijk tegen het been. We willen dit niet horen. Laat staan dat er iemand is die ons vertelt dat we gruwelijke daden bedrijven. Maar we moeten hier 1 ding begrijpen, want toen Eva er voor koos om even zonder God verder te gaan is dit hele verhaal begonnen. Het gaat er niet om dat wij zo slecht zijn, het gaat er om dat we zonder God niets goeds kunnen doen.

En dat heeft God niet verzonnen zodat wij naar Hem op kunnen kijken omdat Hij zo goed is. De hele schepping heeft Hij gemaakt zodat Hij de bron kan zijn. Hij heeft het zo ingericht dat wij met Hem wandelen. Het is die intimiteit dat de basis moet zijn voor ons leven, maar de wereld denkt zonder te kunnen. God is liefde, God is blijdschap, God is het leven en zonder die bron hebben we geen van alles.

David wil geen schuldgevoel aanpraten, zijn doel is dat we God serieus nemen. Zonder God zijn we lege vaten, zonder God hebben we simpelweg geen inhoud. En dat is wat we in ons leven moeten erkennen, zonder God hebben we geen kracht om ook maar iets goeds te doen. En laten we dat nu eens geloven zodat ons leven werkelijk een licht in de wereld mag zijn. Het licht dat alleen brand als God onze bron is.

Psalm 14

1 Een psalm van David, voor de koorleider.
De dwaas zegt in zijn hart:
Er is geen God.
Zij handelen verderfelijk,
bedrijven gruwelijke daden;
er is niemand die goeddoet. (Psalm 14:1)

De bijbel is er heel duidelijk over, de enige reden waarom mensen God willen ontkennen is om hun eigen verderfelijke wandel. Jezus heeft het ook gezegd, de mensen hebben de duisternis meer lief gehad en willen daarom niet in het licht komen. En dit licht is niet slechts het openbaar maken van onze zonden, dit licht is Jezus en dat licht openbaart de zonden voor God. Het is het licht waardoor we verantwoording moeten afleggen van wat we hebben gedaan.

Als we het analyseren dan hebben we zonder God geen enkele morele autoriteit. We komen van een cel dat zich heeft ontwikkeld, we zijn gewoon een simpel ongeluk. En in die natuur wetten zullen we nooit de tijger verantwoordelijk houden voor de dood van een gazelle. Waarom zouden wij dan wel verantwoordelijk worden gehouden als we iemand vermoorden? Waarom is het moreel onjuist om de belasting te ontduiken?

Mensen die hier van harte in geloven kunnen het woord moraal niet in de mond nemen, omdat er geen maatstaf is. In een wereld zonder God is moraal slechts een verzinsel, wetten zijn gemaakt door mensen en die hoeven wij niet te gehoorzamen. De enige reden waarom we het gehoorzamen is omdat er straf op staat en daar hebben we geen zin in. Dus uiteindelijk leven we zonder God in een gewelddadige maatschappij.

In de wereld is het ook heel duidelijk zichtbaar, wij leven in een land met een lange en sterke christelijke geschiedenis. Wij hebben onze maatschappij opgezet naar aanleiding van Gods moraal. Het touwtje uit de brievenbus heeft toch echt te maken met het moraal dat God ons gegeven heeft. En wij denken dat de hele wereld zo in elkaar zit, maar het zit zo niet in elkaar. Landen die geen sterke christelijke geschiedenis hebben, hebben een heel ander moraal. Daar is het normaal om te liegen en te bedriegen, het is normaal om te vechten voor je eigen rechten ten koste van anderen.

Het huidige wereldsysteem is failliet, het wil alles wat met God te maken heeft ongedaan maken. Maar daardoor gooien ze elke vorm van moraal overboord. Ze willen hun verantwoordelijkheid niet afleggen, ze willen doen wat ze zelf denken dat goed is. Laten wij altijd verantwoording afleggen aan God, laten wij doen wat Hij van ons verlangt. Laat de wereld niet jouw wereld worden, maar laat het Koninkrijk van God en Zijn rechtvaardigheid de bron voor jouw leven zijn.

Psalm 13

6 Ik echter vertrouw op Uw goedertierenheid,
mijn hart zal zich verheugen in Uw heil,
ik zal voor de HEERE zingen,
omdat Hij goed voor mij geweest is. (Psalm 13:6)

Een heel simpel vers, maar als we dit echt zouden zingen vanuit ons hart zit er een enorme kracht achter. Een kracht van geloof waarin we ons leven alleen maar zien vanuit het perspectief van Gods hand. Want als wij zouden kunnen zien wat God ziet dan zouden we zo vol van geloof zijn, zo vol van vertrouwen op Zijn liefde voor ons leven. Dan weten we dat Hij geen enkele ander doel heeft dan een goed resultaat.

Hij is voor ons, Hij wil ons kracht geven, Hij wil ons beschermen, Hij wil dat we succes hebben en ga zo maar door. Dat is Zijn verlangen voor ons leven. Wat precies succes is zal ook Hij bepalen, maar wij moeten er op vertrouwen dat het perfect is.

David vertrouwt echter op de goedertierenheid van de Heere, zijn hart verheugt zich in het heil van de Vader. We kunnen daar niet zomaar even over heen lezen, we moeten tot in het diepste van ons hart begrijpen wat die woorden betekenen. We moeten begrijpen dat God perfect is in Zijn liefde voor ons, dat alles wat Hij doet dat het goed is, goedertieren. En dat is de kracht van dit vers, het diepe geloof en vertrouwen op een God die alleen maar het goede met ons voor heeft.

En als dat diepe geloof in ons leeft komt er vanzelf een lofzang in ons naar boven. Een lofzang waarin we werkelijk weten dat God goed is geweest voor ons. Een lofzang die geen twijfel laat over de motivatie van God, de Heere is dan werkelijk een goede herder voor ons, werkelijk vol liefde en vol van kracht.

Dat we dit leven mogen hebben, een leven dat diep geworteld is in dit vertrouwen, een leven dat overstroomt van aanbidding omdat we weten dat Hij ons lief heeft. Laat dit vertrouwen in jou leven, laat dit vertrouwen in jou groeien. Dit is het mooiste leven dat we kunnen hebben.

Psalm 13

4 Zie mij aan, verhoor mij, HEERE, mijn God!
Verlicht mijn ogen, anders ontslaap ik in de dood,
5 anders zegt mijn vijand: Ik heb hem overwonnen,
en verheugen mijn tegenstanders zich, wanneer ik wankel. (Psalm 13:4-5)

Jezus zat daar bij de put en er kwam een Samaritaanse vrouw om water te halen. De woorden die Jezus sprak tot deze vrouw zijn de woorden die David maar al te goed begreep. Een vrouw die veracht werd in haar dorp, een vrouw die maar niet de vrede in haar leven kon vinden, Jezus vertelde haar dat Hij het levende water had, het water dat zal opspringen als een fontein in haar leven.

Als ze maar wist wie Hij was, als ze maar een hint had van de kracht die God heeft in Jezus, dan zou ze er om vragen. De woorden van David lijken zo wanhopig, maar voor iemand die er de tijd voor neemt om er een lied over te schrijven zijn dit woorden van geloof. Want hij is wanhopig, maar wel wanhopig voor het antwoord van God. Hij verkent geen andere opties, hij weet dat alleen het levende water van Gods troon hem werkelijk de vrede zal geven.

We kunnen het wel ergens anders proberen, we kunnen in de wereld blijven zoeken, maar uiteindelijk zal men zeggen dat we hebben verloren. Want we zullen nooit de echte vrede in de wereld vinden. Daarom moeten we wanhopig in gebed zijn, niet wanhopig in het zoeken naar een ander antwoord voor ons probleem.

Dit zijn de gebeden waar wij vol van moeten zijn, het leven is een storm, het leven is soms wanhopig. Maar God is daar, Jezus is degene die ons het levende water wil geven, een water waardoor we nooit meer dorst hebben. Een kracht waardoor de wereld alleen maar kan erkennen dat God heeft overwonnen in ons leven.

De Heere is onze rots, maar we hebben geen rots nodig als er geen storm is. De Heere is onze burcht, we hebben geen burcht nodig als ons leven niet wordt aangevallen. Juist dit zijn de momenten dat we de woorden van David nodig hebben, juist dan zal de wereld kunnen zien dat onze God echt is. Want alleen in Hem hebben we het levende water, bidt daarom dit gebed of het nu in wanhoop is of niet.