Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 17

4 Wat de daden van de mens betreft,
ík ben overeenkomstig het woord van Uw lippen op mijn hoede geweest
voor de paden van de gewelddadige.
5 Ik hield mijn schreden in Uw sporen,
zodat mijn voetstappen niet zouden wankelen. (Psalm 17:4-5)

Wanneer we voor God staan kunnen we nooit andere mensen de schuld geven. We zullen nooit kunnen zeggen dat iemand anders de reden is dat we gestraft zullen worden. We hebben allemaal onze eigen keuze, we hebben allemaal onze eigen verantwoording af te leggen. En natuurlijk maken we keuzes afhankelijk van wat er met ons gebeurd, maar uiteindelijk moeten die gebeurtenissen en die mensen niet leidend zijn.

En dat is vers 4 van deze psalm, de woorden van God zijn leidend geweest voor David. Ook al zijn er mensen om hem heen die gewelddadig zijn geweest, de woorden van de lippen van God hebben zijn leven bepaald. David hield zijn schreden in de sporen van de Vader zodat hij wist dat hij niet zal wankelen.

Dat is toch echt een ander leven dan wat bijvoorbeeld de reclame wereld met ons doet. Want elk bedrijf weet dat op het moment dat ze reclame de wereld ingooien dat de verkoop omhoog gaat. Sterker nog als die grote bedrijven als unilever of coca cola zullen stoppen met hun reclame uitgaven dan zal de omzet omlaag gaan. We worden van alle kanten beïnvloed.

Maar David staat sterk, want hij heeft God als zijn leider in het leven. Hij volgt de voetstappen van zijn Heer. En dat moet ook ons leven worden. Wij moeten ook verlangen naar de wijsheid van de Vader in ons leven. Want we kunnen wel altijd naar de bijbel wijzen als de bron voor wijsheid, maar het is juist het Woord dat van Gods lippen komt dat ons wijsheid zal geven in onze specifieke omstandigheden.

Want soms zitten we echt met onze handen in onze haren en weten we werkelijk niet wat we moeten doen. Soms staan we op het punt om te vallen en dan moeten we werkelijk verlangen naar de wijsheid die uit God is. Verlang er naar om in God te leven, uit Zijn wijsheid te wandelen. Verlang naar Zijn weg in jouw leven en dan zullen we voor Gods troon staan en hebben we niets te verbergen.

Psalm 17

2 Laat van Uw aangezicht mijn recht uitgaan,
laat Uw ogen zien wat billijk is.
3 U hebt mijn hart beproefd,
het ‘s nachts doorzocht,
U hebt mij getoetst,
U vindt niets.
Wat ik ook moge denken,
het komt mij niet uit de mond. (Psalm 17:2-3)

Nogmaals dit is geen arrogantie van David, hij probeert zichzelf niet rechtvaardiger voor te stellen dan hij werkelijk is. Met God lukt dat gewoon niet, Hij kent ons hart en weet onze motivatie. Dit is een diep verlangen van David, het is zijn verlangen dat hij rechtvaardig voor God wandelt en dat is geen verkeerd verlangen. Het is geen arrogantie het is het verlangen dat hij een leven heeft in Gods aanwezigheid.

Er moet een moment komen in ons leven dat het verlangen naar rechtvaardigheid niet meer wordt gezien als schijnheiligheid. We hebben ons zo afgezet tegen elke vorm van vroom gedrag dat dit verlangen van David geen plek meer heeft in onze kerken. We zien het wel als we in de hemel komen. Maar het is juist dit verlangen en gebed dat God wil beantwoorden in ons leven.

En daarom is het ook niet raar als we proberen om rechtvaardig te leven. Bewust stappen zetten waar we Gods goedkeuring voor krijgen. En zo moeten we deze verzen lezen, het zijn geen woorden die er spontaan uitkomen het zijn woorden waar een diep verlangen aan vooraf ging. Een verlangen om rechtvaardig leven, een verlangen om God te dienen. Dagelijks gebed, dagelijks de wet lezen.

En daarom zegt David ook dat hij niet alles er zomaar uit wil gooien. Hij weet dat er zoveel gedachten door ons heen flitsen, hij weet dat er elke keer weer ideeën in onze gedachten groeien. Maar die gedachten zijn niet altijd vruchtbaar en daarom hoeven ze ook niet elke keer zomaar uit onze mond te laten komen.

Hier is een man die bewust bezig is met zijn leven, hij wil dat het goed is voor God. En dat is ook wat Jezus van ons verlangt, eerst het koninkrijk van God zoeken en Zijn rechtvaardigheid. En dan zullen we dit gebed ook kunnen bidden, dan is deze psalm echt een lied dat uit ons hart komt. Want zo’n leven kunnen we alleen met God doen en dat is wat David laat zien in deze psalm.

Psalm 17

1 Een gebed van David.
HEERE, luister naar mijn rechtvaardige zaak,
sla acht op mijn roepen,
neem mijn gebed ter ore,
met onbedrieglijke lippen gesproken. (Psalm 17:1)

Bij mensen lukt het soms om met een gladde praat iets gedaan te krijgen. Ze weten namelijk niet onze motivatie. Soms weet men wel onze motivatie maar door de druk die we uitoefenen lukt het soms toch om mensen zover te krijgen dingen te doen die men eigenlijk niet wil doen.

Bij God werkt dat nooit, Hij weet precies wat er in ons hart omgaat en zal Zich nooit en te nimmer laten manipuleren. We kunnen God niet iets laten doen dat we met een valse motivatie van Hem vragen. En dat is ook niet wat David hier probeert te doen in deze psalm. Hij probeert God er echt niet van te overtuigen dat hij niets verkeerds doet.

En daarom is de aanhef van deze psalm helemaal geen slechte aanhef. Hij probeert zichzelf niet rechtvaardiger op te stellen tegenover God dan dat hij werkelijk is. Hij weet dat God alles weet. En wanneer hij God dan vertelt dat zijn gebed oprecht is zonder enige dubbele motief dan denkt hij er echt niet aan om God een rad voor de ogen te draaien. Hij heeft geen andere keuze, hij richt zich tot de Heere omdat God alleen zijn hoop is.

En dat moet ook onze motivatie zijn, we komen niet voor God omdat we iets gedaan willen krijgen, we komen voor God omdat Hij onze enige hoop is. Stop met al die gebeden die zo doordacht zijn dat ze eigenlijk voor de mensen om ons heen zijn. Stop met de gebeden waarin we God alleen maar ideeën geven om over na te denken. God weet alles al, God weet al wat we nodig hebben, het enige wat Hij wil weten is of wij het werkelijk van Hem verlangen.

En dat is waar David mee bezig is, hij laat weet dat God zijn enige hoop is, dat Hij niet komt met leuke ideeën. Ik heb U alleen nodig, U alleen bent mijn verlangen, er is niets anders dan dat alleen. Help mij God, help mij.

Psalm 16

11 U maakt mij het pad ten leven bekend;
overvloed van blijdschap is bij Uw aangezicht,
lieflijkheden zijn in Uw rechterhand, voor altijd. (Psalm 16:11)

Als we als kind met onze ouders een uitje maken weten we niet wat we kunnen verwachten. Onze ouders hebben beloofd dat we ergens naar toe zouden gaan, misschien hebben ze zelfs een beschrijving gegeven over hoe het er uit zal zien, maar we zullen het pas echt weten als we er zijn. Maar helemaal in het ongewis zijn we niet omdat we iets voor geschilderd hebben gekregen.

Dit is hoe profetie werkt in ons leven. Het is duidelijk dat God profetisch wil spreken in ons leven, ook vandaag en ook in dat van jouw leven. Denk aan de belofte in Joel 2 waarin duidelijk wordt beschreven dat wij in een tijd leven waar dromen en visioenen, dat zijn methoden waarmee God in ons leven wil spreken. Denk aan de gave van profetie, de gave die we volgens Paulus het meest moeten ambiëren.

Dat de Heere het pad van het leven bekend maakt is niet weggelegd voor bijzondere  mensen. God doet dat niet om Zichzelf in de schijnwerpers te zetten. Hij doet dat omdat het Zijn verlangen is in het leven van mensen. Hij wil ons aan de hand nemen en ons vertellen wat Hij in ons leven wil doen. Als een Vader die met Zijn kinderen op pad gaat.

We moeten echt stoppen met het idee dat God niet meer spreekt. Alsof God het te druk heeft om met ons persoonlijke leven bezig te zijn. Juist vandaag de dag hebben we profetie meer nodig dan ooit te voren. Het gevecht tussen goed en kwaad wordt steeds heviger en wij moeten daar als kerk een hele duidelijke plaats in nemen. En dat kunnen we alleen als we God weer in ons leven laten spreken door Zijn profetische woorden. Want Hij wil de weg die de kerk moet gaan openbaren.

Want alleen dan zal dit vers werkelijkheid worden in ons leven, in de kerk. Op het moment dat Hij onze weg openbaart en wij er voor kiezen om daar op te wandelen zal er werkelijk een glimlach op Zijn aangezicht zichtbaar worden. Zijn rechterhand wordt dan werkelijk een hand die voorziet. Zijn rechterhand zal dan vol lieflijkheden zijn voor hen die horen naar Zijn plan voor het leven.

Psalm 16

9 Daarom is mijn hart verblijd en mijn eer verheugt zich,
ook zal mijn lichaam veilig wonen.
10 Want U zult mijn ziel in het graf niet verlaten,
U laat niet toe dat Uw Heilige ontbinding ziet.
11 U maakt mij het pad ten leven bekend;
overvloed van blijdschap is bij Uw aangezicht,
lieflijkheden zijn in Uw rechterhand, voor altijd. (Psalm 16:9-11)

Als christen moeten we leren begrijpen dat de hemel helemaal niet zo ver weg is. Soms lijkt het er op alsof er een hele grote en dikke muur tussen de hemel en de aarde in staat waar geen communicatie tussen is. Alleen als we dood gaan komt er een moment dat we door die muur heen kunnen.

Maar denk aan het moment dat Jezus gedoopt werd, het is de Vader die dan van Zich laat horen, het is dezelfde Vader van wie Jezus ons leert bidden, Onze Vader in de hemel. Denk aan de engelen die het goede nieuws aan de herders brachten, denk aan het moment dat Petrus op het dak is en een visioen krijgt. De hemel is heel dicht bij, de heerlijkheid van God, de glorie van Zijn aanwezigheid is niet ver weg.

Denk aan de trap die Jakob zag waarop engelen op en neer gaan. De Vader wil aanwezig zijn in ons leven, Hij wil levendige communicatie met ons. En dat zien we in het leven van Jezus, constant was er een directe lijn tussen de Vader en de Zoon. En zelfs op het moment dat daar een levenloos lichaam in het graf ligt is het de Vader die aanwezig is, want dat lichaam mag niet ontbinden. Want Zijn Zoon zal weer opstaan in dat lichaam, een verheerlijkt lichaam die het verschil tussen hemel en aarde nog kleiner maakt.

En het was ook David die vol was van de Heilige Geest, die vol van de kracht van God een profetische psalm schreef. Want ook de hemel was toen dichtbij, want dit zijn geen woorden van een man die liedjes componeert, dit zijn woorden van God, woorden van profetie. De hemel is niet ver weg, God wil dichtbij zijn en tot ons spreken en ook door ons spreken.

De hemel is dichtbij en het is de hemel die de geschiedenis bepaald. Het heeft het bepaald door al die profeten, het heeft het bepaald op het moment dat Jezus daar aan het kruis stierf en het heeft het bepaald toen Jezus opstond. En de hemel bepaalt het nog steeds en nog steeds is de hemel op zoek naar mensen zoals David die de woorden van de hemel een mond willen geven.

Psalm 16

7 Ik loof de HEERE, Die mij raad heeft gegeven;
zelfs ‘s nachts onderwijzen mij mijn nieren.
8 Ik stel mij de HEERE voortdurend voor ogen;
omdat Hij aan mijn rechterhand is, wankel ik niet. (Psalm 16:7-8)

We kunnen het wel zo makkelijk zingen tijdens een kerkdienst maar de betekenis van deze verzen zijn toch echt verstrekkend. We kunnen wel zeggen dat de Heere onze rechterhand is maar dat zegt niet alleen wat over God maar het vraagt ook wat van ons. Want God wordt niet automatisch een rechterhand voor elke gelovige.

Wat een spannend leven kunnen we hebben. Denk aan het leven van een Abraham of een David, het is elke keer een leven dat niet te voorspellen is. Elke keer als God mensen aan de hand neemt en gaat er een spannend avontuur beginnen. Want dan moeten we volledig op God vertrouwen, volledig afhankelijk zijn van wat Hij met ons leven gaat doen. En dat vraagt van ons dat we altijd naar Hem luisteren.

En David heeft dat gedaan, hij heeft geluisterd en daarom looft hij de Heere. Want wat we hier zien is het resultaat van iemand die volledig vertrouwt op de wijsheid van de Heere. God is voor David de echte raadgever, niet de angst voor wat mensen denken, niet onze ouders en zeker niet onze vrienden. En dan wordt God pas werkelijk onze rechterhand.

Zeker in het begin is het eng, we weten niet waar we aan toe zijn. In een maatschappij als die van ons waar alles voor ons geregeld kan worden is er eigenlijk weinig reden om naar de wijsheid van God te luisteren. Ten eerste moeten we er op vertrouwen dat God werkelijk tot ons wil spreken en in alle herrie die op ons afkomt is dat niet altijd moeilijk. En dan moeten we nog de kracht en het geloof hebben dat we er werkelijk op kunnen vertrouwen.

Want dat laatste is niet makkelijk. Zeker niet als alles voor ons op een gespreid bedje ligt. Alles is geregeld, ons leven is voor ons uitgestippeld, geen verassingen. Is God dan werkelijk onze rechterhand? Want dan begint het avontuur pas echt, dan begint het geloof werkelijk te groeien.

Psalm 16

5 De HEERE is mijn enig deel en mijn beker.
U onderhoudt wat het lot mij toewees.
6 De meetsnoeren zijn voor mij in lieflijke plaatsen gevallen,
ja, een prachtig erfelijk bezit heb ik gekregen. (Psalm 16:5-6)

Als christen mogen we geen honger hebben voor werelds bezit. We kunnen geen twee heren dienen, we kunnen God niet dienen als we het geld ook willen dienen. En daarom hebben we elke link tussen welvaart en God doorbroken, alsof God niets te maken heeft met onze welvaart. We zien welvaart als iets waar we hard aan kunnen werken en iets waar we soms ook geluk in moeten hebben.

Het geloof hebben wij alleen nog maar voor onze normen en waarden en voor het hiernamaals. Maar Jezus riep ons op om te zoeken naar het koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid. Hij wil dat we daar nu mee bezig zijn, welvaart is niet het doel van ons leven, ook niet een bijzaak. En dat komt voor velen voor ons hard aan, want dat is wel waar zoveel energie aan besteden.

Misschien denken we dan aan wat Jezus aan deze opdracht toevoegde. Want als we het koninkrijk van God zoeken zal al het andere ons gegeven worden. Maar Jezus zei dit niet om ons te belonen voor het zoeken naar het koninkrijk van God, Jezus zei dit omdat we mogen weten dat we het koninkrijk van God mogen zoeken zonder ons zorgen te maken. God zorgt voor de rest als wij maar bezig blijven met het zoeken naar Gods koninkrijk.

En dat is de context van deze verzen, David maakte zich in de eerste plaats druk om het leven in de Heilige Geest. Psalm 51 die hij schreef na zijn fout met Bathsheba is vol van verlangen naar Gods aanwezigheid. En dan mogen we weten dat al het andere ons gegeven wordt. Niet als een beloning, maar omdat Hij onze Vader is en wij zijn Zijn kinderen.

Welvaart is niet ons doel, ook niet in het volgen van Jezus. Welvaart kan wel een zegening zijn, maar ook dat hoeft het niet altijd te zijn. In de eerste plaats is ons leven een verlangen naar Gods aanwezigheid en in dat verlangen wil God voor ons zorgen. Hij wil voorzien, Hij wil materiële zegeningen geven, niet als beloning maar omdat Hij onze God wil zijn. En als dat ons leven is kunnen we met David deze psalm zingen, wat God ons gegeven heeft daar mogen wij ons in verheugen.

Psalm 16

5 De HEERE is mijn enig deel en mijn beker.
U onderhoudt wat het lot mij toewees. (Psalm 16:5)

Hoe sta jij in het leven? Klaag jij wel eens dat het allemaal niet zo goed gaat, dat alles tegen lijkt te zitten? Of vind je dat je het goed voor elkaar hebt, je hebt er hard voor gewerkt en je hebt het leven zoals je dat nu hebt wel verdient? Het zijn allebei hele onzinnige vragen, natuurlijk zijn er keuzes in ons leven die wij maken, maar uiteindelijk is ons leven wel in Gods hand.

Natuurlijk komen nu de vragen waarom de 1 in een krottenwijk geboren is en een ander in een villa? Is dat dan allemaal de schuld van God? Ook deze vraag is onzinnig, want het maakt niet uit waar we geboren worden, het gaat altijd om ons karakter. En de vraag is dan of het dan wel zo’n zegening is als we geboren worden in een villa. Jezus was geboren in een stal, maar zijn leven was er een van complete zegening, complete afhankelijk van de Vader.

Waar we ook zijn, hoe we ook leven, we moeten op een punt komen waarop we net als David er op vertrouwen dat ons leven in Gods handen is. Ja ook als we geboren worden in een achterstandswijk, want die betitelingen komt niet van God die hebben wij zelf uitgevonden. God is degene die ons leven in handen heeft en daar moeten we op vertrouwen, onder alle omstandigheden.

Want alleen God is ons deel, Hij is degene die ons het leven geeft en Hij is degene die ons de kracht geeft. Laat ons leven zo vol zijn van dit verlangen. Gods zegen alleen, Zijn voorziening alleen, Zijn bescherming alleen. Leef uit Gods hand, leef uit Zijn liefde, dan zullen vele vragen niet meer nodig zijn.

Het gaat er niet om dat alles perfect is zoals de wereld ons perfect voorschrijft. Het gaat er om dat wij uit Zijn hand leren leven, dat we in alles weten dat het bij God vandaan komt. Dan zullen we werkelijk staan in dit leven.

Psalm 16

4 Groot wordt het leed van hen die andere goden geschenken geven;
ik echter giet geen plengoffers van bloed voor ze uit
en neem de namen ervan niet op mijn lippen. (Psalm 16:4)

Een opmerking die hier in India niet echt voor lief genomen zal worden. Hoe kunnen wij met deze zekerheid dit soort uitspraken doen. Niemand heeft God toch gezien, niemand kan het toch zeker weten, alle wegen lijden naar een en dezelfde God? Het is arrogant om te zeggen dat we de enige juiste religie hebben.

Dat laatste klopt, we hebben niet de enige juiste religie, er zijn zoveel dingen in onze religie die niet kloppen, zoveel verschillende meningen. Kijk maar naar de hoeveelheid denominaties in onze religie. Maar er is wel maar 1 god en dat is de vraag die wij onszelf moeten stellen, verlangen wij er naar om de God van hemel en aarde te dienen of verlangen wij er naar om de God van onze religie te dienen?

Er is een God waarmee wij in dit leven kunnen wandelen en dat is geen bedenksel van ons eigen fantasie. Dat is een werkelijkheid waar wij mee bezig moeten zijn in dit leven. Het was ook Jezus die dit evangelie verkondigde, Hij was niet op zoek naar mensen die dezelfde mening als Hem wilde hebben, Hij was op zoeken naar mensen die Hem wilde volgen. Mensen die het Koninkrijk van God gaan zoeken.

En dan wordt het een heel ander verhaal, dan is het niet een religie met rituelen waar wij mee bezig zijn, dan is het een oprecht hart dat God zoekt. En dan moeten wij weten dat we God oprecht dienen, dan dienen we de God van hemel en aarde. De andere goden waar David het hier over heeft zijn niet de goden die anders zijn dan onze religie, die andere goden zijn de goden die niets te maken hebben met de Schepper van hemel en aarde.

Het is niet een gevecht tussen onze religie en alle andere, het is een gevecht in ons eigen leven dat wij oprecht zoeken naar de God die onze Schepper is. En er zijn vele mensen in de kerk die daar niet aan voldoen. Het verschil zit hem in de God die wij dienen, dienen wij werkelijk de God die Jezus naar de aarde zond, of dienen wij de God die een Jezus naar de aarde zond zodat wij een goed gevoel krijgen en Hem voor ons karretje kunnen spannen?

Psalm 16

1 Een gouden kleinood van David.
Bewaar mij, o God,
want ik heb tot U de toevlucht genomen.
2 Mijn ziel, u hebt tegen de HEERE gezegd: U bent de Heere;
mijn goedheid is niet voor U,
3 maar voor de heiligen die op de aarde zijn,
en de machtigen, in wie ik al mijn vreugde vind. (Psalm 16:1-3)

Hier komen hele moeilijke verzen, vooral voor de vertalingen die zo dicht mogelijk bij de originele tekst willen blijven. Want dan kom je er haast niet uit over wat de tekst nu werkelijk wil zeggen. Want het lijkt een beetje alsof de tekst iets anders zegt dan wat een normale gelovige zou zeggen. Alsof David meer vreugde vindt in de machtigen der aarde dan in God.

De herziene staten vertaling heeft geprobeerd om zo goed mogelijk te vertalen wat er in het Hebreeuws staat. De wijzigingen die in andere vertalingen worden gemaakt zijn op twee plekken, in vers 2 dat er geen goedheid is zonder God en in vers 3 dat de heiligen de machtigen zijn in wie David alle vreugde heeft. Deze wijzigingen geven in de context van alle andere psalmen een veel logischer beeld van het hart achter de psalm.

Een psalm is een lied dat moet klinken en daarom is het niet raar als we gaan leren kijken naar het hart van degene die de psalm heeft geschreven. En dat is essentieel bij het lezen van de bijbel. Niet dat wij ons verlangen en ons hart in de bijbel leggen, maar dat we leren wat het hart van God is achter al die verzen. En soms is dat heel duidelijk, soms is het wat moeilijker, maar het moet geen discussie worden om theologisch niveau, het moet een verlangen zijn naar de geestelijke waarheid.

De bijbel is een geestelijk boek, een boek dat geschreven is met een geestelijk verlangen. God openbaart Zichzelf keer op keer zodat wij Hem beter kunnen leren kennen. En daar moeten we naar verlangen. En dan zijn deze verzen helemaal niet zo moeilijk. Zeker in onze tijd waarin we alles op het internet kunnen vinden.

Maak van dit vers geen struikelblok, maar maak het een vers waarin je moet nadenken over wat David echt wil zeggen. Want voor David is er geen adner goeds dan in God alleen, hij schept alleen vreugde in de heiligen der aarde, zij zijn werkelijk de machtigen die wat te vertellen hebben. Laat dat ons geloof zijn, laten we zoeken naar die waarheid, de waarheid die in God is.