Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 62

10 Zeker, eenvoudigen zijn een zucht,
aanzienlijken een leugen;
in de weegschaal gewogen,
zijn zij tezamen lichter dan een zucht. (Psalm 62:10)

In welk psychologie boek zul je dit tegenkomen? Doen wij niet precies het tegenovergestelde, mensen vertellen hoe mooi ze zijn, hoe fantastisch ze zijn, zodat ze eigen waarde krijgen? Op de een of andere manier hebben we als mensen het idee nodig dat we heel wat zijn om voldoening te krijgen.

En als daar je voldoening in ligt dan kun je nu al je christelijke koffer inpakken. Want de bijbel heeft een heel ander verhaal, het verhaal dat we maar een zucht zijn, dat het niet om ons draait. Jouw leven is niets waard in de geschiedenis van deze aarde, als je naam wil maken dan moet die geschreven zijn in Zijn boek.

Dit is geen religieuze lingo en zeker in de charismatische bewegingen proberen we onszelf wijs te maken dat we heel veel waard zijn. Maar de bijbel verteld het tegenovergestelde en dat moet niet uitmaken. Want het idee dat we iets voor moeten stellen is een werelds verlangen. Laat het rusten, daar ligt niet onze voldoening.

Onze voldoening ligt voor de troon van God, in Zijn aanwezigheid, in Zijn liefde. Wetende dat we een zucht zijn en Hij van ons houdt. Hij geeft om deze zucht die verwelkt. Daar ligt de voldoening van het leven, Zijn liefde die nooit kijkt naar status, maar onvoorwaardelijk ons lief heeft.

Psalm 62

8 In God is mijn heil en mijn eer;
mijn sterke rots, mijn toevlucht is in God.
9 Vertrouw op Hem te allen tijde, volk;
stort uw hart uit voor Zijn aangezicht.
God is voor ons een toevlucht. Sela (Psalm 62:8-9)

Is het niet heerlijk om af en toe alles er uit te gooien? Een goede vriend of vriendin, je partner, een luisterend oor waardoor we alles er uit kunnen gooien en alles in perspectief komt te staan. Want dat is vaak het probleem als we het opkroppen, dan is elk perspectief kwijt en wordt het probleem alleen maar groter.

En nu is het voor ons als christenen zaak dat wij ook leren om ons hart uit te storten voor Zijn aangezicht. Want zolang het uitstorten van ons hart bij mensen om ons heen meer voldoening geeft dan het doet voor God klopt er iets niet. Want zoals bij mensen we echt het idee willen hebben dat men luistert zo moeten wij ook weten dat God luistert.

En daar hebben we geloof voor nodig, niet geloof dat ons voor de gek houdt, maar geloof dat werkelijk voor de troon van God komt. Geloof dat oprecht naar God toegaat en zijn hart uitstort. Dat gebeurt dus niet een enkele keer in een kerkdienst of tijdens een aanbiddingsmoment, dat gebeurt thuis, alleen.

Vertrouwen moet groeien in ons christenen, het is tijd dat we daaraan gaan werken. Vergeet even alle theologie en dogma’s waarin we ons zo vastbijten, het enige waar God door wordt geraakt is geloof, echt vertrouwen dat Hij zal doen wat Hij heeft belooft. Stort je hart uit voor Zijn aangezicht en je zal weten dat er iemand luistert.

Psalm 62

6 Zeker, mijn ziel, zwijg voor God,
want van Hem is mijn verwachting.
7 Zeker, Hij is mijn rots en mijn heil,
mijn veilige vesting; ik zal niet wankelen. (Psalm 62:6-7)

Hoe groter ons geloof, hoe meer wij zwijgen. Het is precies het tegenovergestelde van hoe het in de wereld gaat. In de wereld hebben de mensen met de grootste mond de krachtigste uitstraling. Bescheiden mensen, verlegen mensen zullen niet worden uitgenodigd voor een goed debat. Ze kunnen het niet winnen, men zal niet naar hen willen luisteren.

In het koninkrijk van God is het een compleet ander verhaal. Juist zij die een groot en krachtig geloof hebben zullen zwijgen. Zij verwachten het werkelijk van God. Dan is God de rots een veilige vesting. Dan kan het stormen dan kan er een stortvloed aan leugens komen, ze blijven vasthouden aan het geloof.

Geloof kan alleen leven, als God echt is. Maar er zijn zoveel christenen die God levend proberen te maken met heel veel praten. Dat veranderd niets aan ons leven. Al dat gepraat in vergaderingen, ellenlange gebeden die vaak voor de bühne zijn, preken die alleen maar onze theologie bevestigen. Dat maakt ons geloof niet sterker, niet echt.

Het is een echt verwachten waarin geloof wordt geopenbaard. Zwijgen voor God, stil staan voor Zijn tronen en als Esther verwachten dat Hij zal antwoorden. En als dat de kern is van ons geloof, is het dan niet dat wij daaraan moeten werken. Train jezelf in het zwijgen voor God.

Psalm 62

4 Hoelang bedenkt u nog kwaad tegen een man?
U zult allen gedood worden;
u zult zijn als een hellende wand,
een instortende muur.
5 Zeker, zij beraadslagen om hem van zijn hoogte af te stoten.
Zij scheppen behagen in leugen;
met hun mond zegenen zij,
maar in hun binnenste vervloeken zij. Sela (Psalm 62:4-5)

Veel van dit soort verzen uit de psalmen van David gaan niet over heidenen, mensen die een andere god aanhangen dan David. Het gaat over mensen die bij het volk Israel zelf horen. Mensen die ook dezelfde religie aanhangen, mensen die dus pretenderen dat ze God vrezen.

Want daarin is vers 5 duidelijk, het zijn mensen die met hun mond zegenen, maar vanuit hun binnenste vervloeken. En waar draait het in het christendom nu werkelijk om, het binnenste. Jezus is daar zo duidelijk over geweest. Het gaat er niet om hoe mensen je van buitenaf zien, het gaat er om wat er in je hart leeft. Waar ligt jouw verlangen, waar zijn jouw ogen op gericht?

Want we kunnen nog zo religieus lijken, maar als onze week leeg is van persoonlijk gebed met de Vader, dan zijn al die andere momenten slechts rituelen. Het bidden voor de maaltijd, het bezoek aan de kerkdienst, ze betekenen niets. Zolang al die activiteiten zwaar zijn of als een plicht voelen hebben we nog niet ontdekt dat God ons hart wil.

Hij is niet op zoek naar onze werken, het brengt ons nergens. Hij is op zoek naar een hart dat verlangt, een hart dat oprecht en bewust bezig is met het zoeken naar het koninkrijk van God.

Psalm 62

1 Een psalm van David, voor de koorleider, over Jeduthun.
2 Zeker, mijn ziel is stil voor God;
van Hem is mijn heil.
3 Zeker, Hij is mijn rots en mijn heil,
mijn veilige vesting; ik zal niet al te zeer wankelen. (Psalm 62:1-3)

Stil zijn voor God, wat betekent dat eigenlijk? We weten ongeveer wel dat we kunnen bidden tot God, dat we kunnen zingen voor God, maar wat gebeurd er als we stil zijn voor God? Waarschijnlijk is het het moeilijkste wat we als christen kunnen doen voor God.

We zijn zo goed in goede werken. We hebben allemaal onze taak in de gemeente, we proberen onze best om de wet te houden. We bidden, we zingen, maar voor dit alles kunnen we door blijven gaan met ons vluchtig leven. We doen het er bij, naast al het andere waar we zo druk mee zijn.

Stil zijn voor God is een heel ander verhaal. Het is wachten, verwachten, het is uitzien naar Gods hand in jouw leven. Daar waar bidden heel makkelijk schietgebeden worden en we wel zien of er wat van terecht komt, is stil zijn voor God een geloof dat werkelijk verwacht dat God zal antwoorden. Want van God is onze heil, in Hem is onze kracht, wees stil voor God.

Stil zijn vraagt echt geloof, geloof dat verwacht. Stil zijn vraagt dat wij af en toe geen actie ondernemen, niet onze eigen hersens laten ratelen, maar wachten op antwoord. Het is moeilijk, maar dan zal ons geloof echt groeien.

Psalm 61

8 Eeuwig zal hij tronen voor Gods aangezicht.
Beschik goedertierenheid en trouw, dat die hem beschermen.
9 Dan zal ik voor Uw Naam voor eeuwig psalmen zingen
om mijn geloften na te komen, dag aan dag. (Psalm 61:8-9)

Er zijn extreme vormen, mensen die iets willen bereiken en daar alles voor over hebben. Al is het op het randje van de legaliteit of gewoon illegaal, het doel moet bereikt worden ten koste van alles. Als dat de manier is waarop we bidden, kunnen we het wel vergeten. Dat is niet wandelen in de zegeningen van God.

De manier waarop David bidt is net even anders, hij verlangt naar Gods werken in Zijn goedertierenheid en trouw. David kent God, hij weet het verlangen van zijn Heer. En daarin wil hij ook wandelen.

Het gaat niet om dit korte leventje waarin we zoveel mogelijk carrière willen maken. Succes, een hoop geld en ga zo maar door, het zijn allemaal valkuilen en niet het hart van christen. Een christen is als David verlangend naar de zegeningen die komen uit Gods goedertierenheid en trouw.

Wij hebben een eeuwig doel, een doel waar wij schatten vergaren in de hemel. Een leven waarin we bouwen aan ons geestelijk leven. Een leven dat leeft vanuit Zijn liefde en goedheid. Wat is het doel in jouw leven? Waar ben jij mee bezig?

Psalm 61

6 Want U, o God, hebt mijn geloften gehoord;
U hebt mij de erfenis gegeven van wie Uw Naam vrezen.
7 U zult dagen toevoegen aan de dagen van de koning,
zijn jaren duren voort als van generatie op generatie. (Psalm 61:6-7)

Het is een samenwerking, het is het echte wandelen met God. Niet het religieuze gepraat over dogma’s en over hoe God nu zou moeten reageren. Wie zijn wij mensen dat we God in dogma’s moeten samenvatten, terwijl we helemaal geen relatie met Hem hebben. We leren God niet kennen door domweg de bijbel te lezen. De enige manier om Hem echt te leren kennen is naar Hem toe te gaan.

En dat is waarom Jezus is gestorven, het kruis verbreekt elke barrière voor ons zodat wij vrijmoedig voor Zijn troon mogen komen. Nu mogen we de Vader leren kennen zoals Jezus Hem kent. Nu mogen we met de Vader wandelen zoals Jezus dat heeft gedaan.

En dan staan deze verzen in een heel ander perspectief. De meer traditionele kerken kunnen niets met deze verzen. We mogen namelijk God niet misbruiken voor eigen gewin. De charismatische kerken hebben die zwakte nogal eens dat we de dogma gebruiken voor eigen gewin. We geven offerande omdat we dan gezegend worden, althans dat hopen we.

Maar als we dit vanuit een relatie lezen dan staat er niet dat we God misbruiken op welke manier dan ook. Vanuit een relatie is het de liefde die bepaald wat wij doen en niet de zegen. Vanuit een relatie is het niet belangrijk wat God doet, maar dat Hij het doet. En in die relatie mogen wij leven, net als David. In die relatie mogen wij geloften doen en zal God Zijn hand laten zien in ons leven.

Psalm 61

6 Want U, o God, hebt mijn geloften gehoord;
U hebt mij de erfenis gegeven van wie Uw Naam vrezen.
7 U zult dagen toevoegen aan de dagen van de koning,
zijn jaren duren voort als van generatie op generatie. (Psalm 61:6-7)

Op de een of andere manier is onze rol in het geestelijk leven compleet uitgespeeld. We hebben onszelf wijs gemaakt dat we mogen wachten tot het hiernamaals voordat we Gods heerlijkheid ook maar een stukje mogen zien. Welke christen is vandaag de dag nog echt getuige van Gods almacht in zijn/haar leven?

Als reformatorische christenen hebben we onszelf passief gemaakt. We doen toch niets goeds, dan kunnen we maar beter helemaal niets doen. Als charismatische christenen werken we zoveel met emoties dat er heel wat gebeurd dat goed geacteerd is door ons. Waar is de echte almacht van?

Misschien komt het omdat we God eigenlijk niet meer zo serieus. David heeft geloften gedaan, hij heeft God wat beloofd en wil zich daar aan houden. En daarin gelooft hij dat God daarin zal antwoorden. En dat moeten wij leren geloven. Want het is niet omdat David zo goed is, maar omdat hij bereidt is om een serieuze relatie met God aan te gaan.

En in een serieuze relatie nemen wij ook verantwoordelijkheid. Wij zoeken naar het koninkrijk van God, wij verlangen naar Zijn schoonheid en heerlijkheid. Wij nemen de beslissing om ons leven te vullen met een geestelijk leven waarin voor de troon van God komen. In gebed, in verlangen en in werken. Dit is niet om onze zaligheid te verdienen, maar om te wandelen met de God van hemel en aarde. Omdat we echt Zijn heerlijkheid willen zien.

Psalm 61

1 Een psalm van David, voor de koorleider, met een snaarinstrument.
2 O God, luister naar mijn roepen,
sla acht op mijn gebed.
3 Van het einde van het land roep ik tot U,
nu mijn hart bezwijkt;
leid mij op een rots
die voor mij te hoog zou zijn.
4 Want U bent een toevlucht voor mij geweest,
een sterke toren tegen de vijand.
5 Ik zal in alle eeuwigheid in Uw tent verblijven,
mijn toevlucht zoeken in de schuilplaats onder Uw vleugels. Sela (Psalm 61:1-5)

Het is altijd zo’n mooi beeld, onder de vleugels van God te zijn, in Zijn tent te verblijven. Er zijn veel liederen over geschreven, het geeft mensen het gevoel van veiligheid en bescherming. Het probleem met deze verzen is dat het vaak blijft hangen in het gebied van ons gevoel. Het warme gevoel van Gods liefde, dat willen we blijven ervaren.

Maar dat is niet waarom David deze verzen heeft geschreven. Het gaat hem niet om het warme gevoel dat we krijgen als horen over de liefde van God en Zijn bescherming. Want hoeveel van ons zwijmelen weg bij het zingen van de kracht van Zijn liefde, waarin we als een arend mogen zweven?

Wanneer gaat dit echt gebeuren in jouw leven, wanneer is die tent en zijn die vleugels een realiteit in jouw leven? Niet het gevoel van geborgenheid, maar de werkelijkheid van het bewandelen van bergen die voor jou te hoog zijn?

De psalmen zijn niet geschreven voor het mooie gevoel, de psalmen moeten ons geloof geven dat er zoveel meer kan gebeuren in ons leven dan wat normaal is. Het verlangen naar die werkelijkheid van het leven in Zijn tent, veilig onder Zijn vleugels. Het kan echt.

Psalm 61

1 Een psalm van David, voor de koorleider, met een snaarinstrument.
2 O God, luister naar mijn roepen,
sla acht op mijn gebed.
3 Van het einde van het land roep ik tot U,
nu mijn hart bezwijkt;
leid mij op een rots
die voor mij te hoog zou zijn.
4 Want U bent een toevlucht voor mij geweest,
een sterke toren tegen de vijand.
5 Ik zal in alle eeuwigheid in Uw tent verblijven,
mijn toevlucht zoeken in de schuilplaats onder Uw vleugels. Sela (Psalm 61:1-5)

We kunnen het misschien niet geloven, maar David duidelijk wel. In God kunnen we dingen doen die we uit onszelf niet zouden kunnen. En daar hebben we echt geloof voor nodig, dan hebben we niets meer aan al onze theologie en dogma’s. Het enige wat dan nog nodig is, is geloof. Vertrouwen op de God van hemel en aarde die meer kan doen dan wij ons kunnen voorstellen.

Op het moment dat ons hart bezwijkt, dat is het moment dat God iets doet wat voor ons onmogelijk is. Een berg die te hoog is, wat een heerlijke boodschap. Jezus heeft het over bergen verzetten en nog zoveel meer wonderen die in ons leven mogen gebeuren, wanneer gaan wij het geloven?

Roep het uit naar God, ga alleen in je kamer zitten en praat met Hem. Ga wandelen in het bos, zoek Hem, zoek het koninkrijk van God, zoek het echte christendom. Want er is zoveel meer dan wat we nu hebben, er zoveel meer dat God wil doen in jouw leven. Meer dan je je kunt inbeelden.

Echt geloof begint bij het onmogelijke, waar onze verbeelding stopt, daar begint het wonder van God. Het is echt, het is geen sprookje. Het leven dat Jezus had en aan ons geeft is het leven waarvoor jij geboren bent. Een leven op de hoogste bergen.