Onvolwaardelijke liefde

Psalm 62

10 Zeker, eenvoudigen zijn een zucht,
aanzienlijken een leugen;
in de weegschaal gewogen,
zijn zij tezamen lichter dan een zucht.
(Psalm 62:10)

In welk psychologie boek zul je dit tegenkomen? Doen wij niet precies het tegenovergestelde, mensen vertellen hoe mooi ze zijn, hoe fantastisch ze zijn, zodat ze eigen waarde krijgen? Op de een of andere manier hebben we als mensen het idee nodig dat we heel wat zijn om voldoening te krijgen.

En als daar je voldoening in ligt dan kun je nu al je christelijke koffer inpakken. Want de bijbel heeft een heel ander verhaal, het verhaal dat we maar een zucht zijn, dat het niet om ons draait. Jouw leven is niets waard in de geschiedenis van deze aarde, als je naam wil maken dan moet die geschreven zijn in Zijn boek.

Dit is geen religieuze lingo en zeker in de charismatische bewegingen proberen we onszelf wijs te maken dat we heel veel waard zijn. Maar de bijbel verteld het tegenovergestelde en dat moet niet uitmaken. Want het idee dat we iets voor moeten stellen is een werelds verlangen. Laat het rusten, daar ligt niet onze voldoening.

Onze voldoening ligt voor de troon van God, in Zijn aanwezigheid, in Zijn liefde. Wetende dat we een zucht zijn en Hij van ons houdt. Hij geeft om deze zucht die verwelkt. Daar ligt de voldoening van het leven, Zijn liefde die nooit kijkt naar status, maar onvoorwaardelijk ons lief heeft.

This entry was posted in 19 Psalmen. Bookmark the permalink.