Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 44

23 Maar om U worden wij de hele dag gedood;
wij worden beschouwd als slachtschapen.
24 Word wakker! Waarom zou U slapen, Heere?
Ontwaak! Verstoot ons niet voor altijd.
25 Waarom zou U Uw aangezicht verbergen,
onze ellende en onze onderdrukking vergeten?
26 Want onze ziel ligt neergebukt in het stof;
onze buik kleeft aan de aarde.
27 Sta op, ons te hulp,
verlos ons omwille van Uw goedertierenheid. (Psalm 44:23-27)

Een beeldspraak die misschien niet zo past in onze maatschappij. Wij hebben een maatschappij waarin we netjes met elkaar omgaan, de wetten beschermen ons voor elkaar en de sociale voorzieningen moeten een vangnet zijn voor de mensen die achtergesteld raken. We kunnen ons niet inbeelden dat we in een situatie raken waarin de schrijver zich bevind.

Maar hier in India is het een heel ander verhaal. Daar zien we mensen die in de goot liggen, mensen die geen hoop hebben. Zij hebben deze boodschap nodig, een God naar wie ze deze gebeden kunnen bidden. Want de schrijver is oprecht in zijn gebeden, hij snapt het even niet. En wij mogen dan alles snappen in het leven en andere mensen vertellen hoe wij denken dat het zit, maar dat is niet het antwoord.

Wij komen met westerse antwoorden waarin we alles zelf proberen te regelen. En daar hebben hier niets aan, zij hebben nog steeds een echt wonder nodig, een wonder waarin God Zijn heerlijkheid laat zien. Zij moeten op God gericht zijn, zij mogen naar Hem verlangen, want er is niemand anders die naar hen omkijkt. Het geld van het westen lost hun problemen niet op, de westerse manier van denken lost hun problemen niet op.

Zij hebben nog echt het geloof, de worsteling voor Gods werk en hulp in hun leven. En misschien moeten wij daarom leren van de kerk in India en andere derde wereld landen. Zij hebben God echt nog nodig, zij mogen echt deze woorden van de psalmist gebruiken. Voor hen is het geloof niet een theologie die ze andere mensen proberen op te leggen, voor hen is geloof het dagelijks leven. En daar moeten wij van leren, wij die alles voor elkaar hebben, wij die zonder het geloof in Jezus wel verder kunnen.

Want wees maar niet gerust, ons leven ligt veel dichter bij de vijf dwaze maagden. En het doet ons helemaal niets. Wij moeten leren van de christenen die het moeilijk, kom niet voor hen op, maar leer van hen wat echt geloof is.

Psalm 44

21 Als wij de Naam van onze God hadden vergeten
en onze handen hadden uitgebreid naar een vreemde god,
22 zou God dat niet onderzoeken?
Want Hij weet wat er in het hart verborgen ligt. (Psalm 44:21-22)

Dit kan een beangstigende gedachte zijn, maar het kan ook een hele mooie gedachte zijn. Dat God het verborgene van ons hart weet, heeft een verschillende betekenis voor verschillende mensen. En mensen die het niet leuk vinden zijn vaak degene die zullen zeggen dat God helemaal niet bestaat.

Maar ook in de kerk zijn er mensen die het een angstig idee vinden. De rechtvaardige God die precies ziet wat ik denk en doe, er is geen ontsnappen aan. Andere mensen die doen er heel romantisch over en zien het als de liefde van God die ons alles vergeeft.

Maar het verschil dat het een angstig idee kan zijn of juist een fantastisch idee zit hem niet in onze zonden. Mensen die veel zondigen zouden dan meer angst moeten hebben dan mensen die al redelijk op weg zijn. Maar dat is een verkeerde conclusie.

Het verschil zit hem in het kennen van God. Als jouw beeld van God onduidelijk is of juist dat God heel angstig is dan is de gedachte dat God alles weet van jou, angstig. Want wat zal God doen, hoe zal Hij jou aanpakken, de problemen die je hebt zijn dan straffen van God.

Maar als je God leert kennen als een Vader in de hemel die met open armen jou wil ontvangen, dan is dit geen beangstigende gedachte. Je hoeft niets voor Hem verborgen te houden. Hij weet het al, je bent een open boek en toch wil Hij verder met jou. Wat een heerlijke gedachte.

Psalm 44

16 De hele dag zie ik mijn schande voor mij
en schaamte bedekt mijn gezicht,
17 vanwege de stem van wie mij hoont en lastert,
vanwege de vijand en de wraakzuchtige.
18 Dit alles is ons overkomen, toch hebben wij U niet vergeten
of Uw verbond verloochend.
19 Ons hart is niet teruggeweken
en onze schreden zijn niet van Uw pad geweken,
20 ook al hebt U ons in een oord van jakhalzen verpletterd,
en ons met een schaduw van de dood overdekt. (Psalm 44:16-20)

Bij het lezen van deze verzen kunnen we gericht zijn op de moeilijkheden. En dat is best deprimerend, want het zijn geen vrolijke woorden die de schrijver hier opschrijft. Al die rampspoed het gaat in je botten zitten, het maakt je weemoedig. Maar is dit het wat we er uit moeten halen?

Eigenlijk zouden we uit deze verzen maar 1 boodschap moeten halen, richt je ogen op Hem. Het maakt niet uit wat er voor je ligt, het maakt niet uit wat je meemaakt, richt je op Hem. Is je leven 1 groot feest, richt je op Hem, daar is waar het echte leven is. Jezus zei niet voor niets dat Hij het leven is en als Hij dat zegt dan bedoeld Hij dat ook echt.

Leer van deze verzen om in alles op Jezus gericht te zijn, het maakt jouw leven een leven vol vruchten, een leven dat helemaal in Hem is. Het is tijd dat onze kerkdiensten op Hem gericht zijn in plaats van de liturgie, het is tijd dat de kerkraadsvergadering niet Jezus in het achterhoofd houdt, maar van Hem werkelijk de wijsheid verlangt. Durven wachten op Zijn leiding.

Het maakt niet uit wat er voor ons ligt, in Hem is het leven, in Hem is de waarheid. En als we die keuze gaan maken dan hebben we een heel ander leven.

Psalm 44

11 U doet ons terugdeinzen voor de tegenstander,
en wie ons haten, plunderen ons uit ten bate van zichzelf.
12 U geeft ons over als schapen om op te eten,
U verstrooit ons onder de heidenvolken.
13 U verkoopt Uw volk voor weinig geld,
U verhoogt hun prijs niet.
14 U maakt ons tot smaad voor onze buren,
tot spot en schimp voor wie ons omringen.
15 U maakt ons tot een spreekwoord onder de heidenvolken
en doet de natiën het hoofd over ons schudden. (Psalm 44:11-15)

Elk van deze verzen begint met de letter ‘U’, ze zijn allemaal op God gericht. De schrijver van de psalm geeft niet andere mensen de schuld, geeft zelfs het lot niet de schuld, maar geeft God de schuld. En hoe raar het misschien ook klinkt, wij zouden daar allemaal moeten komen.

Als we kijken naar de geschiedenis van Israel dan zien we dat de redding komt op het moment dat ze God de schuld gaan geven. En als ze God de schuld gaan geven, is God blij, want dan weet Hij dat het volk Israel begrijpt dat hun situatie voortkomt uit de relatie die zij hebben met God. Ze zijn zich weer bewust van het verbond dat zij hebben met God en begrijpen dat de consequenties werkelijkheid zijn geworden.

Het verbond met Abraham, Izak en Jakob was in de ballingschap net zo echt als toen ze het beloofde land binnen liepen. Misschien was het volk het vergeten, maar God houdt Zich aan dat verbond. En als Israel dan op het punt komt waarin het God de schuld geeft, betekent het dat men begrijpt dat dit het gevolg is van het verbond dat dit bijzondere volk heeft met de Schepper van hemel en aarde.

En daarom moeten wij ook komen op de plek dat we God de schuld gaan geven van de dingen gebeuren in ons leven. Want dat betekent dat wij ook inzien dat wij wel degelijk in een verbond leven met onze Vader in de hemel. Ons handelen heeft effect op het handelen van God, ons leven is in Zijn handen. Want dat is wat wij doen als we christen willen zijn.

Geef God de schuld, het zijn niet de buren, het zijn niet je ouders, het is God. Jouw leven is in Zijn handen, het verbond dat je bent aangegaan toen je werd gedoopt of toen je belijdenis deed werkt twee kanten op. Je leven is in Gods handen, keer je tot Hem, leef in Zijn vergeving en Zijn verlossing.

Psalm 44

10 Niettemin hebt U ons verstoten en te schande gemaakt,
omdat U met onze legers niet oprukt. (Psalm 44:10)

Er zijn aardig wat voorbeelden van het volk Israel waarin God niet mee ging in de strijd tegen de vijand. Een mooi voorbeeld daarvan is het moment dat de zonen van Eli de Ark meenamen, ze dachten God daarmee mee te nemen, maar het werd hun dood. God laat zich niet gebruiken, zelfs niet als je Zijn ark meeneemt.

God is en blijft God, niet om ons er makkelijk van af te maken als mensen met moeilijke vragen komen, maar omdat Hij gewoon God is. Hij mag zelf keuzes maken, Hij mag zelf bepalen wat Hij doet, mogen wij blij zijn dat Hij heilig is. Want dan weten we dat de keuzes die Hij maakt goed zijn, ze zijn er op gericht om het beste in ons leven voort te brengen.

Als het dus even niet lukt of zelfs erger, als even alles tegen lijkt te werken dan moeten we ons realiseren dat God nog steeds het beste met jou voor heeft. En dat beste is echt niet een dooddoener, dat is echt het beste waar wij ons kunnen bevinden. Dat wij bidden voor het eten maakt het eten niet heilig, dat wij bidden voor een vergadering maakt geen verschil.

Het gaat er om dat wij ons bevinden op de weg die God gaat. En als wij even een andere weg gaan betekent dat niet dat God automatisch met ons meegaat. Hij heeft een eigen wil en wil het beste voor ons. En daarom zien we zo vaak het falen bij het volk Israel zoals ook in dit vers beschreven. Dat betekent niet dat God heeft opgegeven, het betekent gewoon dat God een keuze heeft gemaakt omdat Hij denkt dat het beter voor ons is.

En dat gaat pas werken als wij daarop gaan vertrouwen. Er is echt een hele mooie weg die wij mogen bewandelen, vertrouw er maar op.

Psalm 44

9 In God roemen wij de hele dag,
Uw Naam zullen wij voor eeuwig loven. Sela (Psalm 44:9)

Voor veel christenen is dit iets heel statisch, ze hebben het idee dat we de rest van de eeuwigheid psalmen zingen om God te prijzen. Hij is namelijk God en wij zijn Zijn schepselen. En schepselen horen nu eenmaal hun God te bezingen en te bejubelen.

Na het lezen van deze woorden kunnen we wel begrijpen dat de wereld dit niet kan begrijpen. En dat is niet omdat ze geen geopende ogen hebben, ze begrijpen dat dit niet klopt. Zou er een God zien die ons geschapen heeft zodat Hij ons hoort zingen en klappen? Hij heeft wel wat beters te doen, sterker nog de bijbel is duidelijk, zo zit God niet in elkaar.

Dit is wat wij mensen van het evangelie hebben gemaakt en om eerlijk te zijn moeten we ons daar heel ver van houden. Het maakt van ons nep vrome mensen, mensen die naar de kerk gaan omdat ze denken dat ze God daar blij mee maken. Zo gauw wij denken dat God dit van ons verlangt vergooien we het geloof waar God echt naar verlangt.

God wil namelijk werken in jouw leven, Hij wil doen wat het beste is voor jou. En als we dat toelaten komt het moment dat we in Hem gaan roemen de hele dag door. Dan is er die blijdschap in ons leven over Wie Hij is en wat Hij doet.

Wij zijn geen zingende zombies die een verplicht nummer moeten zingen, we zijn Zijn kinderen die in Zijn armen leven. En daar willen we Hem voor prijzen. De hemel zingt geen lof omdat het moet, maar omdat het de praktijk is.

Psalm 44

6 Door U stoten wij onze tegenstanders neer,
in Uw Naam vertrappen wij wie tegen ons opstaan.
7 Want ik vertrouw niet op mijn boog,
mijn zwaard zal mij niet verlossen.
8 Maar U verlost ons van onze tegenstanders,
U maakt wie ons haten, beschaamd. (Psalm 44:6-8)

Laten we vooral niet rondgaan en met onze ‘vijanden’ gaan vechten. Dat is niet waar de psalmist het over heeft. Denk aan Jezus die daar staat op de olijfberg met een grote groep soldaten om Hem heen. Het moment dat ze Hem zeggen dat ze Jezus zoeken, gebeurt er iets raars, ze vallen allemaal. Sterker nog Jezus laat Zijn discipelen weten dat als Hij de Vader om een leger engelen had gevraagd, Hij dat had gekregen.

En zo moeten we deze verzen lezen, we hoeven niet te vertrouwen op onze natuurlijke antwoorden op problemen. Want als we op God vertrouwen, zal Hij het doen, wat of wie onze vijand dan ook mag zijn. Als we als christenen het geloof van Jezus hadden zou ons leven er zo anders uitzien. Dan zouden we echt de engelen zien die God ons stuurt.

En het begint allemaal met nederigheid, nederig voor Zijn troon komen, afhankelijk zijn. Want onze trots wil niet vertrouwen, die wil het allemaal zelf doen, maar als we nederig zijn is het niet meer onze zaak waar we voor opkomen maar is het Gods heiligheid waar we naar verlangen. En dan heeft God alle recht om voor ons op te komen.

Het is deze relatie waar we voor moeten vechten, een diep verlangen naar alles in God. Leg je trots opzij, verlang naar Zijn koninkrijk. Dan zal het God zijn die ons echt beschermd. Hij is dan echt onze kracht in het leven.

Psalm 44

4 Want zij hebben het land niet door hun zwaard in bezit genomen
en hún arm heeft hun geen verlossing gegeven,
maar Uw rechterhand, Uw arm
en het licht van Uw aangezicht, omdat U hun goedgezind was.
5 Ú bent mijn Koning, o God;
gebied volkomen verlossing voor Jakob! (Psalm 44:4-5)

God heeft het gedaan, God heeft het bepaald. En dat maakt het lastig voor ons mensen, zeker als we vandaag naar de situatie in Israel kijken. De meerderheid in de wereld vindt eigenlijk dat Israel niet het recht heeft om daar te zijn. Ook al zeggen ze het niet met zoveel woorden, maar de situatie moet eigenlijk andersom zijn, de palestijnen die de macht hebben en alles zelf bepalen en misschien daar wat ruimte voor de joden.

Maar God bepaalt anders, het is Gods hand die Israel weer terug bracht naar het land dat Hij heeft belooft aan Abraham. En elke keer weer heeft Hij die beloften gedaan aan de nakomelingen. Hij beslist en als we daar geen rekening mee houden zal het ons verassen, zullen wij beledigd worden. Want dat is hoe de wereld zich elke keer voelt als God een beslissing maakt.

Want niemand in deze wereld zal tegen God in kunnen gaan, niemand zal wat aan Zijn beloften kunnen veranderen. En misschien past het niet in het plaatje dat wij hebben en het past zeker niet in het plaatje dat de wereld voor ogen heeft, maar er is niets dat wij er aan kunnen doen.

Denk aan het verhaal van Nebukadnezar, hij dacht dat hij alles had, zelfs het volk van God had hij kunnen meenemen. Wie zou er tegen hem kunnen ingaan? Precies, het is God die bepaald, God die doet wat Hij denkt dat het beste is. En daar mogen wij als christenen gewoon op vertrouwen. We hoeven niet alles te kunnen uitleggen, we mogen weten dat wat God doet, goed is.

En dan zullen wij deze psalm ook kunnen zingen. Het is Zijn rechterhand die het gedaan heeft. Hij is dan onze Koning, Hij is dan echt onze Heer. Berusting is dan het juiste antwoord, in Hem berusten, het komt goed, Hij doet het.

Psalm 44

3 Ú hebt de heidenvolken met Uw hand verdreven,
maar hén geplant.
U hebt de volken kwaad aangedaan,
maar hén zich laten uitbreiden. (Psalm 44:3)

Is dat wel eerlijk? Waarom zou het volk Israel nu ten koste van andere volken mogen leven? Is dat niet een beetje een oneerlijke God? Als we kinderen hebben dan vinden we het ook niet leuk om de ene voor te trekken en de ander daar ten koste van te laten bloeden. Het klopt gewoon niet, zijn die andere volken dan geen kinderen van God?

Zo voelt het inderdaad en dat kunnen we natuurlijk ook doortrekken naar de hemel en de hel. Want waarom zouden wij die zeggen christenen te zijn wel naar de hemel mogen en zij die niks met onze religie te maken willen hebben omdat het alleen maar dood en verderf brengt naar de hel moeten? Het klopt gewoon niet, dit klinkt niet als een rechtvaardige God.

Natuurlijk is God soeverein en mag Hij doen wat Hij wil doen en daar moeten wij ons naar schikken. Of we dat nu leuk vinden of niet, maar toch klopt het niet wat hierboven beschreven staat. Zo zit God niet in elkaar en daarom moeten we altijd naar de context kijken van wat God doet. Want in al die verhalen waar mensen moesten verdwijnen was het hun zonden die het uitschreeuwde naar de heiligheid van God.

Heel plastisch gezegd, als iets niet werkt dan gooien we het weg. En zo was het bij Sodom en Gomorrah, hun zonden schreeuwden het uit naar God. En de zondvloed, men wilde niet meer luisteren. De volken in het land Kanaan, God wachtte totdat hun zonden volgroeid waren alleen dan zou Hij Israel terugbrengen. Het duurde 400 jaar.

God is een heilige God en een genadig God. En Hij wil dat we inzien dat fout gedrag Hem pijn doet. Daarom was daar het kruis. Wij christenen hebben van het kruis een goedkoop offer gemaakt maar gaan met alle gemak door met onze eigen zonden. Het klopt niet, de genade van God hoeft niet verdient te worden, maar moet wel beantwoord worden. Dit vers staat niet op zichzelf, maar het is God die de keuze maakt om het goede te belonen en het kwaad te straffen. Ook vandaag nog.

Psalm 44

1 Voor de koorleider, een onderwijzing, van de zonen van Korach.
2 O God, met onze oren hebben wij het gehoord,
onze vaderen hebben het ons verteld:
U hebt een werk gedaan in hun dagen,
in de dagen vanouds. (Psalm 44:1-2)

Het is natuurlijk heel mooi om de bijbelverhalen te lezen. De wonderlijke verhalen waarin we Gods goedheid zien in het volk Israel, maar ook Zijn handelen met individuele mensen. Mensen die een compleet vertrouwen hadden in de liefde van God en dat geloof werd beantwoord. Maar het probleem met die verhalen is dat ze zo ver van ons bed staan, we hebben er niets meer mee dan dat ze onze religie vorm hebben gegeven.

Maar wat gebeurde er in Israel als er een tijd was dat er geen wonderen gebeurde? Mensen gingen zich afvragen wat er aan de hand was, ze begonnen te bidden en te verlangen naar de wonderen van voorheen. En dat is nu precies wat de verhalen van de bijbel moeten doen in ons leven.

Maar al die theorieën dat God vandaag geen interesse meer heeft maken de verhalen van de bijbel slechts geschiedenis verhalen. Ze zijn leuk en soms zelfs spannend om te lezen maar het doet niets met ons. Het doet niet met ons wat het voor deze psalmist deed.

Want voor de psalmist is het een reden om met verlangen naar Gods handelen te kijken. Kijk wat Hij heeft gedaan in het verleden, hoe groots God is, zou God veranderd zijn?

God is dezelfde, Hij is nog steeds de God die wil horen naar onze gebeden. Hij wil horen en met ons wandelen. Net als in de tijd van Mozes, in de tijd van David en zelfs in de tijd van Jezus. God wil nog steeds hetzelfde doen. En zo mogen we de bijbel lezen en zo moeten wij ook voorbeelden zijn voor de volgende generatie, want we hebben God die hoort en antwoord.