10 Niettemin hebt U ons verstoten en te schande gemaakt,
omdat U met onze legers niet oprukt. (Psalm 44:10)
Er zijn aardig wat voorbeelden van het volk Israel waarin God niet mee ging in de strijd tegen de vijand. Een mooi voorbeeld daarvan is het moment dat de zonen van Eli de Ark meenamen, ze dachten God daarmee mee te nemen, maar het werd hun dood. God laat zich niet gebruiken, zelfs niet als je Zijn ark meeneemt.
God is en blijft God, niet om ons er makkelijk van af te maken als mensen met moeilijke vragen komen, maar omdat Hij gewoon God is. Hij mag zelf keuzes maken, Hij mag zelf bepalen wat Hij doet, mogen wij blij zijn dat Hij heilig is. Want dan weten we dat de keuzes die Hij maakt goed zijn, ze zijn er op gericht om het beste in ons leven voort te brengen.
Als het dus even niet lukt of zelfs erger, als even alles tegen lijkt te werken dan moeten we ons realiseren dat God nog steeds het beste met jou voor heeft. En dat beste is echt niet een dooddoener, dat is echt het beste waar wij ons kunnen bevinden. Dat wij bidden voor het eten maakt het eten niet heilig, dat wij bidden voor een vergadering maakt geen verschil.
Het gaat er om dat wij ons bevinden op de weg die God gaat. En als wij even een andere weg gaan betekent dat niet dat God automatisch met ons meegaat. Hij heeft een eigen wil en wil het beste voor ons. En daarom zien we zo vaak het falen bij het volk Israel zoals ook in dit vers beschreven. Dat betekent niet dat God heeft opgegeven, het betekent gewoon dat God een keuze heeft gemaakt omdat Hij denkt dat het beter voor ons is.
En dat gaat pas werken als wij daarop gaan vertrouwen. Er is echt een hele mooie weg die wij mogen bewandelen, vertrouw er maar op.