Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 47

6 God vaart op onder gejuich,
de HEERE vaart op onder bazuingeschal.
7 Zing psalmen voor God, zing psalmen,
zing psalmen voor onze Koning, zing psalmen,
8 want God is Koning over heel de aarde;
zing psalmen met een onderwijzing. (Psalm 47:6-8)

Helaas begrijpen veel christenen dit niet. Voor de een is dit een saaie aangelegenheid, voor de ander is het een vrome houding die we vooral op zondag moeten hebben. Maar als we nu eens helemaal uit onze bubbel stappen, of we nu gereformeerd zijn of charismatisch en op een andere manier naar deze verzen gaan kijken.

Want de reformatorische christen die haalt hier vooral uit dat we psalmen moeten zingen en de charismatische christen haalt hier vooral uit dat ze maar mogen doen wat ze willen. Hier gaat het niet voor niets over bazuingeschal. Maar wat als het daar nu helemaal niet om gaat, wat als wij onze rare tradities even laten liggen en kijken naar het hart van deze verzen.

Want het gaat hier niet om de methode die we toepassen, het gaat om het verlangen en het doel. God is namelijk Koning over de hele aarde, Hij regeert, Hij leidt, Hij zorgt voor het Koninkrijk. En daar mogen wij dankbaar voor zijn, daar mogen blijk van geven. Hij is degene die niet opgeeft, die doorgaat in Zijn verlangen om voor ons te zorgen.

Hij vaart op ons gejuich, Hij gaat vooruit als wij onze blijdschap tonen. En dat is niet meer dan normaal en daar mogen wij psalmen over zingen, liederen die Hem de eer geven die Hem toekomt. Liederen die andere mensen laten weten hoe blij wij zijn met onze God. Want er is niemand zoals Hij.

Psalm 47

4 Hij onderwerpt volken aan ons,
Hij brengt natiën onder onze voeten.
5 Hij kiest voor ons ons erfelijk bezit uit:
de glorie van Jakob, die Hij heeft liefgehad. Sela (Psalm 47:4-5)

Hoe oneerlijk dit ook klinkt, het is een spelletje dat de mens zelf heeft verzonnen. We zijn slachtoffers van DNA of onze voorouders, we maken allemaal zelf keuzes. Iedereen kan vandaag de keuze maken om God toe te laten in het leven of te vechten tegen allerlei vormen van moraliteit. We hebben een keuze, iedereen heeft een keuze, we zijn geen slachtoffers van onze Schepper.

En toch doen ook wij christenen daar aan mee. We verzinnen de smoes dat God eerst wat in ons leven moet doen voordat we Hem de aandacht gaan geven die Hij hoort te krijgen. Wij hebben een keuze, hoe zondig we ook zijn, hoe diep we ook zinken, wij hebben de keuze om ons tot God te richten.

En waar de wereld bezig is met jaloezie en status rennen wij daar hard achteraan, want dat mag blijkbaar wel. Die keuze mogen wij wel zelf maken. Als we nu eens alles aan God zouden overlaten, als we niet meer gaan vechten voor de dingen van deze wereld en blijven zoeken naar het koninkrijk van God, dan zal al het andere ons toe worden geworpen.

Want dan is het God die dat doet. Dan mogen we afhankelijk zijn van wat Hij doet, Hij onderwerpt de volken, Hij verdedigt onze belangen, Hij kiest voor ons het erfelijk bezit uit. De keuze is aan jou, wil je dit allemaal zelf doen of laat je het aan God over.

Psalm 47

1 Een psalm, voor de koorleider, van de zonen van Korach.
2 Alle volken, klap in de handen;
juich voor God met luide vreugdezang.
3 Want de HEERE, de Allerhoogste, is ontzagwekkend,
een groot Koning over de hele aarde. (Psalm 47:1-3)

Stel je voor iemand begint te klappen tijdens het zingen van psalm 47 tijdens de kerkdienst. Mensen zullen boos worden, tijdens de koffie thuis zal er heftig over gesproken worden. Waarom zien we dit als iets dat niet mag? Waarom veroordelen we de charismatische gemeenten voor het bezingen en bejubelen van Gods eer? Zijn we echt zo bang voor onze emoties?

Want dat is wel vaak de reden die we krijgen te horen, het doet ons teveel denken aan wat de wereld doet tijdens een popconcert. Maar waarom is onze angst voor het negatieve groter dan onze ontzag voor Gods heerlijkheid en grootheid? Want dat is wel de conclusie die wij kunnen trekken, onze angst om uit de ban te springen is groter dan dat we bereid zijn om dit alles naast ons neer te leggen en God met klappen en luid vreugdegezang toe te zingen.

Want dat moet onze focus zijn. Denk aan David die daar in zijn pyjama voor de ark uit aan het dansen is. Wie krijgt er straf? Het is zijn vrouw die hem in haar hart verachtte. Niet David die daar zo onheilig loopt te dansen. Wij zijn teveel met onszelf bezig, altijd maar weer de focus op hoe slecht we zijn en wat we allemaal niet mogen doen.

Als we nu eens werkelijk op God gericht zouden zijn dan vergeten we wat er om ons heen gebeurd. Dan maakt het niet uit wat andere mensen denken. En dan kan het inderdaad gebeuren dat we gaan klappen van vreugde met een luid vreugdegezang. Dan is de blijdschap over God en Zijn goedheid groter dan de angst die we hebben voor andere mensen.

Psalm 46

11 Geef het op en weet dat Ik God ben;
Ik zal geroemd worden onder de heidenvolken,
Ik zal geroemd worden op de aarde.
12 De HEERE van de legermachten is met ons;
de God van Jakob is voor ons een veilige vesting. Sela (Psalm 46:11-12)

We moeten begrijpen dat Israel zich (in de goede tijden) er van bewust was dat zij het volk van God waren. Abraham was gekozen om een volk te worden dat een licht mocht zijn in deze wereld. Door hem en zijn nakomelingen zou de hele wereld gezegend worden. Hierdoor was de positie van het volk Israel heel anders dan de positie van de rest van de wereld.

We kunnen dat oneerlijk vinden, maar God heeft die keuze gemaakt. En dat is nu gelijk vers 11, want wat wij er van vinden doet er niet altijd toe. God gaat een weg waarin wij betrokken mogen zijn, maar de weg staat wel vast. Het is als het op vakantie gaan met de familie, de bestemming staat vast maar er is nog een hoop keuze tijdens de reis.

De bestemming voor het volk Israel staat vast en ook de bestemming van de toekomst van deze aarde staat vast. En daar moeten wij ons naar schikken, ook wij christenen. Soms vechten we als christenen zelfs harder dan de wereld tegen de weg die God wil gaan. Misschien herken je dat niet, maar wanneer is de laatste keer dat jij hebt gebeden voor de komst van Jezus? Wanneer gedraag jij je echt als de vijf wijze maagden?

Is God met jou, is Hij echt jouw vesting, is Hij echt de bron van kracht in jouw leven? Want dat is wat we uit deze verzen moeten halen. Er is geen andere weg, er is geen lauwe christelijke weg die ook op hetzelfde punt uitkomt. Het is nu, vandaag de keuze die wij hebben, is Hij echt jouw vaste burcht? Anders stop met het zingen van ‘Een vaste burcht is onze God.’ Want we kunnen het wel zingen maar het betekent niets als het niet werkelijkheid wordt in ons leven.

Psalm 46

9 Kom, zie de daden van de HEERE,
Die verwoestingen op de aarde aanricht;
10 Die de oorlogen doet ophouden tot aan het einde der aarde,
de boog breekt en de speer in stukken slaat,
de wagens met vuur verbrandt. (Psalm 46:9-10)

Veel christenen leven alsof God helemaal niet betrokken is. De wereld draait door en God zit in Zijn luie stoel te wachten tot het voorbij is. De werkelijkheid is echter verre van deze manier van denken. God is veel dichter betrokken dan de meeste mensen denken. Wij willen namelijk de betrokkenheid van God beperken om zo het probleem van alle onrechtvaardigheid in de wereld aan God te kunnen linken.

God werkt en wil niets liever dan dat Hij betrokken is bij deze wereld. Het is Zijn schepping, wij Zijn zijn kinderen. En zo moeten wij ook daar van bewust zijn in ons leven. God wil betrokken zijn, niet omdat Hij zo graag ruzie maakt maar om juist vrede te brengen, liefde en blijdschap.

Want dat is wat we in deze verzen lezen, het geweld waarmee God komt en tegelijk de bedoelingen die Hij heeft. En misschien lijkt het niet te lukken, maar God houdt niet op. Zijn geduld en Zijn volharding zullen er alles aan doen om Zijn liefdevolle doel te bereiken. En zo moeten we ook het kruis van Jezus zien, niet een eenmalige actie maar een onvermoeide daad van God die nog steeds werkt.

Want dat is de liefde van God. Hij werkt in jouw leven, ook al lijkt het soms dat de aarde onder je voeten wegvalt. Zijn doel is vrede in jouw hart, vrede in jouw leven. En daar mogen we naar luisteren, daar mogen we op gericht zijn. Wees niet zo onverschillig in je geloof, maar zoek naar wat God wil doen in jouw leven. Hij is en blijft er bij betrokken.

Psalm 46

7 De heidenvolken tierden, de koninkrijken wankelden;
Hij liet Zijn stem klinken: de aarde smolt weg.
8 De HEERE van de legermachten is met ons;
de God van Jakob is voor ons een veilige vesting. Sela (Psalm 46:7-8)

Het is een gevecht, tussen de wereld en God. Natuurlijk is het Gods verlangen om iedereen te bereiken, om iedereen te verlossen. Maar we moeten realistisch blijven, de wereld wil niet gered worden. Zo gauw we een gesprek over God aangaan met de mensen op ons werk zullen we al snel merken dat men hun mening al klaar heeft. Ze hebben er geen behoefte aan om over een eventuele God na te denken.

En die werkelijkheid moeten we accepteren en dan mogen we weten dat we toch echt aan de goede kant staan. Niet in een welles nietes spelletje, niet in een discussie over wie gelijk heeft of niet, maar aan de kant van God. Want dat is het probleem, wij hebben niets te verdedigen, wij zijn geen advocaten voor God.

God laat Zijn stem ook vandaag nog klinken, het is God die met ons is en dat ook zal willen laten zien. En daar moeten wij wel wat aan doen, wij moeten dit vertrouwen hebben dat er een God is die met ons is. In Hem zijn we veilig, wij hoeven het gevecht niet aan te gaan met de wereld, zelfs God gaat dat gevecht niet aan. Hij doet wat Hij moet doen en dat zal niemand tegen kunnen houden.

De wereld zal willen tieren en vloeken omdat ze niet krijgen wat ze hebben willen. En ja, wij hebben het antwoord, een leven bij God. God gaat Zijn weg, God is onze kracht, onze burcht. En daar kan niemand wat aan doen. Zijn stem klinkt en het zal gebeuren.

Maak je geen zorgen, het is niet wij tegen de wereld, de wereld heeft een keuze die zij moeten maken. En God zal er alles aan doen om hen in liefde te roepen. Maar in ons leven gaat God gewoon door met Zijn liefde, Hij blijft onze burcht en daar kan de wereld niets aan veranderen. Dank U Vader dat wij in Uw armen mogen wandelen, dat wij niets hebben om ons zorgen over te maken. Dank U.

Psalm 46

4 Laat haar water bruisen, laat het schuimen,
laat de bergen beven door haar onstuimigheid. Sela
5 De beekjes van de rivier verblijden de stad van God,
het heiligdom, de woningen van de Allerhoogste.
6 God is in haar midden, zij zal niet wankelen;
God zal haar helpen bij het aanbreken van de morgen. (Psalm 46:4-6)

Een korte samenvatting van deze verzen is heel simpel: “het leven is mooi want God is de kern van dit leven.” Wanneer Jezus zegt dat Hij het leven is, dan bedoeld Hij ook echt dat Hij het leven is. Wij denken bij leven aan ademen, bewegen vanuit eigen wil, maar als er in de bijbel over het leven gepraat gaat over de intense manier van het ervaren van het bestaan.

Want als we eerlijk zijn dan worden wij geleefd, we gaan dag in dag uit zonder dat er wezenlijk iets gebeurt in ons leven. En de wereld denkt dat ze echt leven als weer de spanning van een achtbaan ervaren of weer lekker een nachtje doordrinken. Maar echt leven op de meest intense manier is toch echt in God. Het leven dat we dan ervaren zal deze psalm kunnen bezingen, zal genieten van alles wat er op ons afkomt.

Want we staan er niet alleen voor, we doen het altijd samen, altijd in de liefde en de kracht van de Heilige Geest. We kunnen dan genieten van de kleine dingen die op ons afkomen en de grote dingen die God doet. We zien het leven van uit een heel ander perspectief en weten dat het leven echt is. Het is geen roes, het gaat niet aan ons voorbij, elk moment van de dag ervaren zoals het werkelijk is.

Want het natuurlijke leven is niets vergelijken bij het bovennatuurlijke leven waarin we nu kunnen leven. Het leven waarin we echt zien wat God aan het doen, waarin we getuigen zijn van de heerlijkheid van Wie Hij is. Laat het maar gebeuren, laat alles om ons heen in beweging zijn, wij hebben het leven dat in God is. Wij zullen niet wankelen.

Als we dit zien zal er ook echt een lofzang in ons hart klinken, een lied die God alle lof en eer geeft.

Psalm 46

1 Een lied op Alamoth, voor de koorleider, van de zonen van Korach.
2 God is ons een toevlucht en kracht;
Hij is in hoge mate een hulp gebleken in benauwdheden.
3 Daarom zullen wij niet bevreesd zijn, al veranderde de aarde van plaats
en werden de bergen verzet naar het hart van de zeeën. (Psalm 46:1-3)

Geloof wordt vaak verkeerd afgespiegeld. In gesprekken met mensen die bijvoorbeeld atheist zijn moeten we eerst tot de kern van geloof komen. De wereld denkt dat geloof namelijk een set van regels en meningen zijn. Geloof is dan een overtuiging van hoe bovennatuurlijke dingen in elkaar zitten en daar kan over gediscussieerd worden. Blijkbaar kunnen we het toch niet zeker weten en ziet men het liever als een mooi sprookje waar mensen hoop uit kunnen putten.

Maar dat is niet wat geloof in de bijbel is. Geloof is altijd te vertalen naar een ‘diep gewortelde vertrouwen’. Jezus zei het tegen de discipelen: ‘kleingelovige’, niet omdat ze niets wisten maar omdat het diepe vertrouwen er niet was. En als we dan deze verzen lezen zien we dat we als christenen een heleboel missen in ons religieuze leven. Want wanneer is het dat wij God echt als onze toevlucht hebben ervaren?

Deze psalmist is diep in zijn vertrouwen op God. Zelfs als de aarde van plaats zou veranderen, zelfs als de bergen verplaatst zouden worden, zou hij niet bevreesd zijn. Het is onze God die alles in handen heeft. Hoe ver gaan wij in ons geloof, is het bij ons een hoop regeltjes en dogma’s, of is het een diep vertrouwen in onze God? Want daar valt niet over te discussiëren dat zullen mensen alleen maar kunnen ervaren als men het doet.

Misschien gaat er een lichtje branden en begin je te zien dat God meer is dan een theorie of een theologie. Want als je daar blijft hangen zul je nooit de echte God kunnen laten zien aan de mensen om je heen. Je zult geen licht zijn in de wereld, geen zoutend zout. Pas als jouw vertrouwen in Hem is, dat Hij je vast burcht wordt en niet slechts een vast burcht is, zullen mensen om je heen zien dat geloof diep gaat.

Heb je het niet? Begin met groeien, want ons geloof kan altijd dieper en dieper groeien. Er is geen eindstation, we mogen meer en meer leren vertrouwen op onze vast burcht.

Psalm 46

1 Een lied op Alamoth, voor de koorleider, van de zonen van Korach.
2 God is ons een toevlucht en kracht;
Hij is in hoge mate een hulp gebleken in benauwdheden. (Psalm 46:1-2)

Welke plaats neemt God in jouw leven? Het is een relevante vraag die we niet naast ons neer moeten leggen. Misschien hebben we allerlei andere religieuze problemen waar we ons hoofd over breken, maar die zijn allemaal ondergeschikt aan deze vraag. Want we kunnen wel onze mond vol hebben van allerlei theologische hoogstandjes, maar in werkelijkheid gaat het om welke plek God heeft in ons leven.

En dan hebben we het niet over onze religieuze plichten, dat is vrij makkelijk in Nederland. We gaan naar de kerkdienst, we bidden voor het eten en doen de andere normale dingen die van ons verwacht worden. Maar daaraan kunnen we niet zien wat Gods plek is in ons leven. Want dat gaat om de motivatie van ons hart, met welke motivatie gaat je bijvoorbeeld naar de kerkdienst?

In dit vers heeft de psalmist het over God als zijn toevlucht en kracht. Nu is het woord toevlucht geen klein woord. Denk aan een ramp, een vulkaan die uitbarst, een brand in een huis, mensen zoeken een veilige toevlucht. Ze kijken om zich heen ze rennen zo hard als ze kunnen, om in veiligheid te komen. Dat is een toevlucht zoeken.

En nu moeten we dit vergelijken ons leven, is God dan ook onze toevlucht? Is Hij de eerste waar we naar toerennen als we een probleem hebben? Want dan is Hij pas echt een toevlucht, dan is Hij de enige hoop waar wij in leven.

Al onze discussies, al die religieuze rituelen waar wij ons bezig mee houden betekenen helemaal niets als Hij niet werkelijk onze enige toevlucht is. Naar Hem moeten we gaan met alles in ons leven, dan hebben wij echt geloof, dan is er echt het verlangen om Hem te dienen.

Psalm 45

16 Zij worden geleid in grote blijdschap en vreugde,
zij gaan het paleis van de Koning binnen.
17 Uw zonen zullen de plaats van Uw vaderen innemen;
U zult hen tot vorsten aanstellen over heel de aarde.
18 Ik zal Uw Naam in herinnering roepen bij alle generaties;
daarom zullen de volken U loven, voor eeuwig en altijd. (Psalm 45:16-18)

We kunnen ons voorstellen dat deze verzen heel saai klinken, we kunnen dan gewoon niet begrijpen wat voor betekenis deze verzen hebben. Als wij de koning van Nederland mogen bezoeken is het leuk omdat er een bepaalde sfeer omheen hangt die het bijzonder maakt, maar het is nu niet echt dat wij een koningshuis hebben waar een bijzondere ‘heerlijkheid’ van afstraalt. Er zijn zelfs aardig wat mensen die het wel zonder koningshuis kunnen doen.

Wat is hier nu zo bijzonder, is het niet meer een soort theater dat zich in deze verzen afspeelt? Daarvoor moeten we toch echt anders gaan kijken, we moeten echt leren zien dat Jezus niet alleen gekomen is om onze zonden te vergeven. Hij is gekomen om de eeuwige Koning te zijn in de lijn van koning David. Hij is gekomen om de enige echte Koning te zijn die voor eeuwig regeert.

Het theater dat in deze verzen naar voren komt heeft alles te maken met ons leven waarin we gericht zijn op deze toekomst. Een toekomst waarin Jezus in rechtvaardigheid en heiligheid, Zijn leiderschap in alle heerlijkheid openbaart. Het gebed dat Jezus ons leerde begon niet voor niets met dit verlangen, dat de Vader in Zijn heerlijkheid geopenbaard werd. Dat Zijn koninkrijk komt.

En zo mogen we deze verzen lezen, dan springt er de profetische verlangen van de hemelse gewesten hieruit voort. Dan is het God waarin wij ons verlangen hebben en niet de wereld. Wij zoeken naar Zijn koninkrijk, we verlangen naar Zijn leiding, we verlangen er naar om er onderdeel van te zijn. Lees deze verzen nog een keer en laat dat verlangen groeien. Hier willen we onderdeel van zijn, dit willen we het verlangen van ons leven maken.