21 Hij slaat zijn handen aan wie vrede met hem had,
hij ontheiligt zijn verbond.
22 Zijn mond is gladder dan boter,
maar zijn hart wil strijd;
zijn woorden zijn zachter dan olie,
maar het zijn getrokken zwaarden. (Psalm 55:21-22)
In de bijbel is er het sterke contrast tussen het leven dat God voor ogen heeft en het leven dat veel mensen hebben. Wij leven in een maatschappij die gevormd is door christelijke moralen. Het probleem van deze post-christelijke maatschappij is dat alles vanzelf een goed moraal heeft. We zijn nog niet ver genoeg afgezakt om in te kunnen zien dat God de bron is van het moraal.
De verzen die hier beschreven worden zullen we dus niet zo snel plakken op de mensen om ons heen. Het argument dat niet-christenen soms geven is dat die liefde, blijdschap, geduld niet iets exclusiefs is voor een christen. Maar het zal niet lang meer duren voordat het moraal verder afzakt en wij moeten daar niet in mee gaan.
Want het hart van iemand die niet God vreest zal uiteindelijk verlangen naar het tegenovergestelde van vrede. Want het moraal is uiteindelijk niet een aangeleerde set van regels, moraal moet uit een rein en oprecht hart komen. En zolang wij niet verschillen met de wereld, zal de wereld het niet zien.
Het moraal uit God is ook niet de wet die wij moeten volgen, het moraal uit God is in de kracht van de Heilige Geest. En als wij daar niet naar leven zal het nooit duidelijk zijn dat God werkelijk in ons leeft. Laat God werken aan jouw hart, jouw binnenste. Laat God toe en je veranderen. Je hebt het nodig, de post-christelijke moraal is niet het antwoord.