21 Men heeft hun over u verteld dat u alle Joden die onder de heidenen wonen, leert afvallig te worden van Mozes, doordat u zegt dat zij de kinderen niet moeten besnijden en ook niet moeten wandelen overeenkomstig de gebruiken van de wet. 22 Wat staat ons nu te doen? Het is beslist noodzakelijk dat heel de menigte samenkomt, want zij zullen horen dat u gekomen bent. 23 Doe daarom wat wij u zeggen. Wij hebben vier mannen die een gelofte gedaan hebben. 24 Neem die bij u, reinig u samen met hen en betaal voor hen de kosten van de offers, zodat zij zich het hoofd kunnen laten scheren en allen kunnen weten dat er niets waar is van wat hun over u verteld is, maar dat u zo wandelt dat u ook zelf de wet in acht neemt. 25 Maar wat de heidenen betreft die geloven, hebben wij geschreven en goedgevonden dat zij niets dergelijks in acht hoeven te nemen, behalve dat zij zich moeten wachten voor afgodenoffers, voor bloed, voor het verstikte en voor ontucht. (Handelingen 21:21-25)
Paulus had ook al een gelofte gedaan, dat was ook 1 van de redenen waarom hij naar Jeruzalem wilde komen. En nu zijn er 4 andere mannen die ook een gelofte hadden gedaan. De gemeente in Jeruzalem wilde dit gebruiken om de andere joden te laten zien dat Paulus niet rondgaat om mensen van het jodendom af te brengen. Paulus is nog steeds een jood die de God van Abraham dient.
En dat is belangrijk, het christendom was niet bedoelt als een nieuwe religie. Jezus had niet het verlangen om een eigen religie te beginnen dat alleen maar om Hem zou draaien. Jezus kwam als de Zoon van de God van Abraham om te vervullen de beloften die God had gedaan door de profeten.
Een belangrijk bewijs hiervoor is dat wij beide testamenten gebruiken. De openbaringen in het oude testament zijn net zo belangrijk als de openbaringen in het nieuwe testament. Beide openbaringen gaan over de Schepper van hemel en aarde die keuzes maakt met ons mensen.
Daarom doet Paulus hier helemaal niets verkeerds en als een niet-jood besluit om zich te laten besnijden uit liefde voor God doet hij ook helemaal niets raars. Wij zijn degenen die overal muren bouwen, muren tussen denominaties, maar we moeten begrijpen dat God die muren niet ziet. Hij kijkt naar ons hart en ons leven, Hij verlangt er naar om te kijken naar wat wij doen in onze relatie met Hem.