10 En toen wij daar vele dagen bleven, kwam er een zekere profeet uit Judea, van wie de naam Agabus was. 11 En hij kwam naar ons toe, pakte de gordel van Paulus, en nadat hij zijn eigen handen en voeten daarmee gebonden had, zei hij: Dit zegt de Heilige Geest: De man van wie deze gordel is, zullen de Joden op deze manier in Jeruzalem binden en in de handen van de heidenen overleveren. 12 Toen wij dit hoorden, smeekten zowel wij als de mensen van die plaats dat hij niet naar Jeruzalem zou gaan. 13 Maar Paulus antwoordde: Wat doet u nu dat u huilt en mijn hart week maakt? Want ik ben bereid, niet alleen gebonden te worden, maar ook te sterven in Jeruzalem voor de Naam van de Heere Jezus. 14 En toen hij zich niet liet overtuigen, deden wij er het zwijgen toe, en zeiden: Laat de wil van de Heere geschieden. (Handelingen 21:10-14)
En weer is er iemand die Paulus er profetisch op wijst dat zijn reis naar Jeruzalem ‘rampzalig’ zal zijn. De precieze reden achter al deze geestelijke woorden die Paulus krijgt weten we niet. Is het God die Paulus wil waarschuwen om maar niet naar Jeruzalem te gaan of wil Hij Paulus testen?
Wat wel duidelijk is is dat het een boodschap is voor Paulus persoonlijk. Paulus is degene die naar aanleiding van deze woorden moet handelen. En dat is een aspect van het christelijk geloof dat ons moet bemoedigen. Want God heeft de gave van profetie niet alleen gegeven voor een boodschap die voor vele mensen tegelijk is, maar ook voor het persoonlijke leven.
Daarom is het helemaal niet raar als er verschillende profeten in een gemeente zijn. En die profeten hoeven niet met veel kabaal een dienst te onderbreken, ze kunnen gewoon even langskomen en de woorden die God heeft gegeven persoonlijk overbrengen. En dan vraagt het van ons dat we nederig durven te zijn en durven te luisteren naar de woorden die God wil spreken in ons leven.
We hoeven niet bang te zijn dat er rare dingen gaan gebeuren, de bijbel vertelt ons dat we het serieus moeten nemen en dat we het moeten testen. De bijbel vertelt ons niet dat we argwanend moeten zijn. We moeten juist vol vreugde zijn woorden ontvangen voor ons leven. En als we verlangen naar die woorden zal Hij in ons leven spreken.
Paulus zet door, het maakt hem niet uit dat hij problemen zal krijgen in Jeruzalem. Dat betekent niet dat hij de woorden niet serieus nam, maar et gaf hem geen angst. Het is juist een bemoediging voor hem, God is met hem. En dat is wat een profetie moet doen, het moet ons bemoedigen, naar God toe brengen.