Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 18

38 Ik vervolgde mijn vijanden en haalde hen in;
ik keerde niet terug, totdat ik hen vernietigd had.
39 Ik verpletterde hen, zodat zij niet meer konden opstaan;
zij vielen onder mijn voeten.
40 Want U omgordde mij met kracht voor de strijd;
U deed hen die tegen mij opstonden, onder mij neerbukken.
41 Mijn vijanden, die deed U voor mij op de vlucht slaan;
wie mij haatten, die bracht ik om. (Psalm 18:38-41)

In de vorige overdenking hebben we de link gelegd tussen de geestelijke wapenrusting en de overwinning die David hier in deze psalm beschrijft. De wapenrusting is niet onze kracht, het is Gods wapenrusting die Hij aan ons heeft gegeven. Het is God die ons vleugels geeft, het is God die ons de kracht geeft om op te staan tegen de vijand.

Het is vooral een geestelijke wapenrusting en met deze geestelijke wapenrusting kunnen wij de vijand overwinnen. En dat laatste is niet een gangbare overtuiging onder christenen. Wij zijn er van overtuigd dat we verliezers zijn en dat het zo zal blijven totdat Jezus terugkomt. Deze overtuiging geeft ons het gevoel dat we onszelf beschermen tegen trots of dat we het kruis van Jezus onnodig maken.

De bewoording van David laat weinig aan de verbeelding over. God doet de vijanden op de vlucht slaan en David gaat door totdat hij de totale overwinning heeft. Het klinkt misschien bloederig en we zullen het alleen maar kunnen begrijpen als we het vanuit Gods perspectief leren zien. Maar als we dit voor ons doortrekken naar ons geestelijk leven moeten we hier wel degelijk moet uitputten.

Want God omgordt ons met kracht om de strijd aan te gaan tegen de leugenaar. Vechten moeten we, we moeten er tegenaan gaan. We zijn geen doetjes, we zijn overwinnaars in Jezus. Niet omdat wij zo sterk zijn, maar omdat God een wapenrusting heeft gegeven om te verdedigen en aan te vallen. En in Zijn kracht heeft de leugenaar geen enkele kans.

Vernietig het werk van de duivel in jouw leven, laat niet met je sollen. Je hebt alle kracht ontvangen om er tegenin te gaan en er achter aan te gaan. Jouw leven mag een leven zijn van overwinning, want Jezus is jou voorgegaan en wij mogen Hem volgen.

Psalm 18

34 Hij maakt mijn voeten als die van hinden
en doet mij op mijn hoogten staan.
35 Hij oefent mijn handen voor de strijd
en leert mijn armen een bronzen boog spannen.
36 Ook hebt U mij het schild van Uw heil gegeven,
Uw rechterhand heeft mij ondersteund,
Uw zachtmoedigheid heeft mij groot gemaakt.
37 U hebt mijn voetstappen onder mij ruimte gegeven,
mijn enkels hebben niet gewankeld. (Psalm 18:34-37)

Een paar verzen die we zo in een vechtfilm zouden kunnen tegenkomen. De training hoog in de bergen en het resultaat van een man die niet te verslaan is. Hij heeft alles onder controle, elke beweging in slow-motion en altijd raak. Is dat de zegen van God in het leven van David? Een vechtersbaas die zijn kracht krijgt van God?

Natuurlijk, in de context van de psalm begrijpen we dat David diep in de put zat, weinig hoop om te overleven. Hij zag in dat in eigen kracht hij het niet kon doen. En daarom schrijft hij alles toe aan zijn Heer die hem de kracht heeft gegeven om aan de dood te ontsnappen. En toch moeten we deze verzen een stap verder nemen en daarbij moeten we denken aan de woorden van Paulus in Efeze 6.

Want daar heeft Paulus het over de geestelijke wapenrusting en die hebben we nodig in onze geestelijke strijd. En als we nu deze verzen erbij nemen en beginnen te geloven dat het niet onze strijd is, maar die van God, dan zullen we die geestelijke wapenrusting vanuit een heel ander perspectief gaan zien.

Want die strijd is niet in onze kracht, maar in de genade kracht van God. Het is God die ons de voeten van een hinde geeft, het is God die ons het schild van Zijn heil geeft. We kunnen zo makkelijk overwinnen als we geloven dat het niet onze strijd is, maar die van God. En dat is wat we hier uit deze verzen moeten halen. God is onze overwinning en daarom is Jezus gekomen.

Hij geeft ons kracht, Hij laat ons vliegen als een arend. Hij geeft ons overwinning over het kwaad. Het is niet ons veelvuldig bidden, het is zelfs niet ONS geloof. Het is God die ons in Zijn kracht staande doet blijven in de geestelijke strijd. En als we dat nu eens gaan geloven dan zal ons geestelijk leven er heel anders uit zien. Want dan is het God die ons voorgaat in deze heerlijke overwinning. Dan is het niets in ons, maar alles in Hem waardoor we mogen blijven staan. En dan horen deze verzen niet in een vechtfilm thuis, deze verzen zijn dan de bron voor het geloof in onze overwinning.

Psalm 18

33 Het is God Die mij met kracht omgordt;
Hij heeft mijn weg volkomen gemaakt. (Psalm 18:33)

Vers voor vers, bommen van geloof. Het zijn zulke krachtige woorden die David gebruikt, zo jammer dat we deze woorden niet terug zien in onze geloofsbelijdenis. Want het zijn juist deze woorden die er toe doen. Zelfs de demonen geloven dat er een god is en ze sidderen al bij de gedachte. Dat geloof is niet het verschil dat ons leven anders maakt, het verschil zit hem in dit vers. Een vertrouwen dat niet zichtbaar wordt op papier maar in ons leven.

Het is God die mij met kracht omgordt en niet het laatste pepmiddel dat in de winkel ligt. Het is God die mijn weg volkomen maakt, niet onze ouders en ook niet wijzelf. Het is dit geloof dat werkelijk het succes is in het leven, niets de laatste meditatie methode. Het succes zit hem niet in onszelf, het is in God waar wij naar moeten verlangen.

Het is namelijk Gods verlangen om voor ons te zorgen, het is Zijn verlangen om ons met Zijn kracht te omgorden. Niet omdat Hij er toe wil doen, maar omdat Hij er toe doet. En dat moeten we als christenen leren begrijpen. God is niet met een show bezig waarin Hij Zijn beste kant probeert te laten zien. Gods hart brandt van verlangen om Zijn heerlijkheid te openbaren, omdat wanneer Zijn heerlijkheid is geopenbaard wij op ons best zijn.

Het is misschien een raar concept voor ons, wij zien een machtige God die we moeten dienen. Een God die we tevreden moeten houden. Maar dat is niet waarom Hij ons geschapen heeft. Hij heeft ons geschapen zodat we samen kunnen zijn. Samen met Hem mogen we wandelen, wij als Zijn kinderen en Hij als onze schepper. Zo heeft Hij het gemaakt, zo wil Hij met ons wandelen.

Wij krijgen kinderen, omdat we een gezin willen stichten, niet omdat we op zoek naar goed hulp in het huishouden of omdat we respect willen ontvangen. Zo zit God niet te wachten op ons respect en dienstbaarheid. Hij verlangt naar christenen die in afhankelijkheid van Hem willen wandelen. Christenen die net als David geloven dat onze Vader ons omgordt met Zijn kracht. In die heerlijkheid wil ik wandelen.

Psalm 18

32 Want wie is God, behalve de HEERE?
Wie is een rots dan alleen onze God? (Psalm 18:32)

Lees dit vers een aantal keer en vraag jezelf af wat dit betekent voor jou. Als de eerste gedacht die bij jou naar boven komt is dat wij als christenen de enige echte God hebben dan klinkt goed maar moeten wij bij onszelf de volgende vraag stellen. Is dat wat David in zijn hoofd had toen hij deze woorden opschreef? Was David hier aan het mediteren over alle andere goden en besefte hij dat de God van Israel de enige echte is?

David schrijft een loflied over de hulp die God hem heeft gegeven, hij bezingt de kracht en macht van God waarmee hij uit de diepte van de dood is getrokken. Dan zal hij echt niet hebben gedacht aan alle andere goden die andere mensen dienden. Voor hem is er maar 1 God en dat is de God waarop hij mag vertrouwen.

Deze zin kan maar 1 ding betekenen, David heeft geen andere rots dan God alleen. De nadruk ligt hem niet op welke god we aanbidden, de nadruk ligt hem in de kracht die David in God heeft gevonden. Voor hem is er niets anders, er is geen verzekering, er is geen persoon op aarde, er is geen vorm van meditatie of yoga, er is niets waarin hij zijn hoop heeft dan in God alleen.

En dat is wat we uit dit vers moeten halen, juist wij die in het rijke westen leven, juist wij die alles voor elkaar hebben. Wij zijn degene die moeten leren van dit vers. De hele discussie over welke god nu de echte god is, is een verzinsel van de duivel. Het lijdt alleen maar af van de werkelijk betekenis van geloof. Is er voor jou werkelijk geen god, behalve jouw God? Is er niets anders in jouw leven waarop jij meer vertrouwt?

Want dat is de vraag die wij onszelf moeten stellen naar aanleiding van dit vers. Waar is jouw hoop in dit leven, wie is jouw rots waarop je elke keer weer terug kan vallen? Is er geen god behalve onze God? Vergeet alle andere goden, leer te vertrouwen zoals David dat in dit vers beschrijft, je hebt geen andere rots dan God alleen.

Psalm 18

29 Want Ú doet mijn lamp schijnen, HEERE;
mijn God doet mijn duisternis opklaren.
30 Want met U ren ik door een legerbende,
met mijn God spring ik over een muur.
31 Gods weg is volmaakt,
het woord van de HEERE is gelouterd,
Hij is een schild voor allen die tot Hem de toevlucht nemen. (Psalm 18:29-31)

Wat een heerlijke woorden van David, zijn leven draait maar om 1 ding en dat is het wandelen met God. Het moet ons beschamen en bemoedigen tegelijk. Het moet ons aan het denken zetten over hoe wij wandelen in dit leven. Want er is toch echt wel een weg die hoger is dan het normale leven hier op aarde.

Het zo jammer om te zien hoe we als kerk geld en energie verspillen aan dingen die er eigenlijk helemaal niet toe doen. Al die vergaderingen waar we maar 5 minuten bidden en uren discussiëren getuigen echt niet van afhankelijkheid. Het getuigt van onze eigen wijsheid, onze eigen invulling van onze religie.

Lees de woorden van David, met mijn God spring ik over een muur. Met onze Vader in de hemel kunnen we alles. Paulus schreef het ook in het boek Phillipenzen, ‘ik vermag alle dingen in Hem die mij kracht geeft.’ Het complete vertrouwen in de God van hemel en aarde, de God die heel dicht bij komt.

En het enige wat we nodig hebben is geloof, vertrouwen in onze Vader in de hemel. Vertrouwen dat in alle omstandigheden Hij ons de kracht zal geven om te doen wat we moeten doen. Mijn God doet de duisternis in mijn leven verdwijnen, mijn God is de bron van mijn kracht en mijn leven. Niets hier op aarde komt ook maar in de buurt van de heerlijkheid van God in mijn leven.

Gods weg voor jou is volmaakt, vertrouw er op. En dat vertrouwen moet je laten zien in je leven, je moet je hand werkelijk naar Hem uitsteken. In alle omstandigheden moet je op Hem gericht blijven. Want alleen dan zul je deze woorden kunnen herhalen, alleen dan zal God werkelijk het licht in jouw duisternis kunnen laten schijnen. Wat een heerlijke psalm, een psalm die we mogen zingen in vertrouwen dat we alle dingen kunnen doen in Zijn kracht.

Psalm 18

26 Tegenover de goedertierene toont U Zich goedertieren,
tegenover de oprechte man oprecht.
27 Tegenover de reine toont U Zich rein,
maar tegenover de slinkse toont U Zich een Strijder.
28 Want Ú verlost het ellendige volk,
maar de hoogmoedige ogen vernedert U. (Psalm 18:26-28)

Volgens vele mensen zou God, als Hij zou bestaan, een hele slechte God zijn. Volgens hen maakt deze God allemaal verkeerde beslissingen, kijk maar naar al het onrecht in de wereld. De babies die zonder enig verweer dood gaan, mensen die hun huis kwijt raken door natuurgeweld en ga zo maar door. We rekenen het allemaal God aan, als wij God zouden zijn dan zouden we het heel ander aanpakken.

David ziet dat anders, Hij ziet dat God wel degelijk rechtvaardig is in Zijn oordeel. Maar David, natuurlijk is dat zo, Hij heeft jou geholpen, maar hoe zit het dan met al die andere mensen waarbij God niet helpt? Hebben zij dan wat verkeerds gedaan, of waren zij toevallig niet de koning van Israel?

Nu moeten we een stap terug zetten, als we kijken naar het leven van David zien we daar heel duidelijk dat hij ook gestraft wordt. David heeft beide kanten van het verhaal gezien, hij dient niet een God die partijdig, hij weet dat Hij een God dient die rechtvaardig is. God staat niet aan jouw kant, dat is een hele foute gedachte. God kiest niet voor jou omdat jij ergens een moedervlek hebt zitten.

God ziet jouw hart, zoals Hij dat van David zag. God ziet het als wij verlangen naar rechtvaardigheid. En Hij zal dat belonen, Hij zal ons helpen om de zonden te overwinnen. Hij is voor ons, niet op een partijdige manier, Hij voor ons zodat wij het goede zullen doen. En dat is de fout die vele van ons maken, wij denken dat God sowieso voor ons is, maakt niet uit wat we doen.

God is voor ons in de juiste verlangens, Hij zal de verkeerde verlangens niet voeden, Hij zal de verkeerde verlangens in ons niet steunen. Hij is voor ons om rechtvaardig te wandelen. En daarom is God nog steeds dezelfde God die in dit vers wordt beschreven. En daar moeten wij naar handelen, wij moeten verlangen naar de rechtva

Psalm 18

21 De HEERE vergold mij naar mijn gerechtigheid;
Hij gaf mij loon naar de reinheid van mijn handen.
22 Want ik heb mij aan de wegen van de HEERE gehouden,
ik ben van mijn God niet goddeloos afgeweken.
23 Want al Zijn bepalingen hield ik voor ogen,
Zijn verordeningen deed ik niet van mij weg,
24 maar ik was oprecht voor Hem,
ik was op mijn hoede voor mijn ongerechtigheid.
25 Daarom gaf de HEERE mij naar mijn gerechtigheid,
naar de reinheid van mijn handen vóór Zijn ogen. (Psalm 18:21-25)

Dit soort praat zouden we vloeken in de kerk noemen. Hoe kun je nu zo de loftrompet over jezelf opsteken? We zijn toch geen lieverds, we zijn al zondig vanaf onze geboorte. En aan die gedachte houden we ons vast. Vooral met de gedachte aan Gods genade in ons achterhoofd kunnen we dit maar niet loslaten. Wij blijven in en in slecht en hebben daarom het kruis van Jezus nodig.

Natuurlijk klopt dit maar de vraag die we onszelf moeten stellen is waarom we hier zo sterk aan vasthouden? Want niet elke motivatie is de juiste? Veel christenen krijgen door deze overtuiging een veilig gevoel alsof alles in kannen en kruiken is voor de toekomst. Het bloed van Jezus werkt reinigend voor de zonden uit het verleden en de toekomst.

En dat is de verkeerde overtuiging, dat is niet waarom Jezus stierf aan het kruis. Hij is niet gekomen om ons een schoon geweten te geven, Hij is gekomen om ons te bevrijden van de zonden. En wat hebben we daar voor nodig? Een verlangen om bevrijd te zijn van zonden. Wanneer David deze woorden spreekt, komt dat voort uit dit verlangen.

Want dat is altijd hetzelfde geweest, voor het kruis en na het kruis. Mozes, David, Samuel en alle andere profeten, het draait altijd om het verlangen om naar Gods wil te wandelen. Het nieuwe testament staat er vol van, een leven waarin we rechtvaardig wandelen. En als David God laat weten dat hij er alles aan heeft gedaan, dan weet hij dat God dat ziet, dan weet hij dat God dat beantwoordt.

David hield de bepalingen van God voor ogen, hij deed ze niet weg, hij nam ze serieus. En dat is wat belangrijk is in het leven. Wij hebben de genade van God misbruikt door juist dat te doen wat God niet wil. Dat we op onze lauweren gaan zitten en ons geen zorgen maken over een rechtvaardig leven. We moeten juist door het kruis blijven verlangen om zoals David voor God te kunnen komen. Niet omdat het eigen rechtvaardigheid is, maar omdat het God is die ons verlangen naar heiligheid zal beantwoorden.

Psalm 18

17 Hij stak Zijn hand uit van omhoog, Hij greep mij,
Hij trok mij op uit grote wateren.
18 Hij redde mij van mijn sterke vijand
en van wie mij haatten, omdat zij machtiger waren dan ik.
19 Zij hadden mij bedreigd op de dag van mijn ondergang,
maar de HEERE was mij tot steun.
20 Hij leidde mij uit in de ruimte, Hij redde mij,
want Hij was mij genegen. (Psalm 18:17-20)

Het is heel belangrijk hoe wij in het leven staan. Voor veel mensen gaat het leven gewoon met een sneltreinvaart aan hen voorbij. Ze doen maar wat met hun leven en zien wel waar het schip strand. Voor een christen hoort dat niet zo te zijn, wij moeten heel bewust met het leven bezig zijn. En dan gaat het niet om bewust eten of het milieu, maar bewust zijn van onze levenswandel. Wat doen wij met ons leven?

Het leven van David is heel duidelijk, hij wandelt aan de hand van God. En ook dat kunnen we alleen doen als we het bewust doen. We kunnen niet lichtvaardig over het leven doen en dan verwachten dat we ook wandelen met God. We leven hier in een strijd om onze aandacht, overal wordt er aan getrokken en als we daar niet bewust mee omgaan dan zal al die aandacht naar de verkeerde kant gaan.

En dat kunnen we halen uit deze verzen. De ervaring die David hier heeft is intiem met God. Daar waar andere mensen die meer macht schijnen te hebben hem aanvallen is het God die hem bij de hand pakt. Daar waar het water hem aan de lippen stond is het God die hem daar uit optrok. God leidde hem, God redde hem.

Het is God voor en het is God na, het is altijd God. Voor David is er geen andere weg, geen pad waarmee je even kunt afsnijden, voor hem is het altijd God. En dat kunnen we alleen doen als we er bewust mee bezig zijn. Bewust Zijn hand vastpakken, bewust er voor kiezen om niet even af te wijken van de smalle weg.

Psalm 18

12 Hij maakte duisternis tot Zijn schuilplaats,
om Hem heen was Zijn tent: duistere wateren, donkere wolken.
13 Door de lichtglans, die vóór Hem was, dreven Zijn wolken weg.
Hagel en vurige kolen!
14 De HEERE deed het in de hemel donderen,
de Allerhoogste liet Zijn stem klinken: hagel en vurige kolen.
15 Hij schoot Zijn pijlen af en verspreidde hen,
Hij slingerde de bliksemflitsen en bracht hen in verwarring.
16 De waterstromen werden zichtbaar,
de fundamenten van de wereld werden blootgelegd
door Uw bestraffing, HEERE,
door het blazen van de adem uit Uw neus. (Psalm 18:12-16)

Natuurgeweld is nog steeds aanwezig, hoezeer we als mensen het ook onder controle proberen te krijgen, het kan gewoon niet. Het is best wel ironisch om te zien hoe de wetenschap elke keer weer de alarmklokken slaat over wat er allemaal gebeurd met onze aarde. Uiteindelijk zal het allemaal niets uitmaken en is het slechts een druppel op een gloeiende plaat met alle zorgen die wij er over hebben.

We moeten namelijk weten dat God de ozonlaag met een handomdraai weer maakt zoals het moet zijn, de temperatuur van de aarde weer zo een graadje lager zet. Kijk naar Jezus hoe Hij de wind gebood om te stoppen, lees deze psalm over hoe David ziet hoe God te hulp komt. God staat boven de natuur, Hij is degene die het geschapen heeft, Hij heeft de orde gemaakt zoals het moet zijn.

En David ziet dat God die orde gebruikt om de situatie naar Zijn hand te zetten. En wat de meeste mensen zien als toevallige gebeurtenissen in de geschiedenis zijn in werkelijkheid werken van God. Een simpele onweersbui of een aardbeving, God gebruikt het allemaal om de geschiedenis, Zijn geschiedenis te maken.

En natuurlijk hebben we dan weer mensen die daar kritiek op hebben, voorbeelden van natuurgeweld die ‘onschuldige’ mensen slachtoffers maakt. We zullen het nooit helemaal kunnen uitleggen en God is al helemaal niemand een uitleg verschuldigd. Maar het is duidelijk, God heeft de macht en wij mogen er op vertrouwen dat in alle omstandigheden Hij die macht gebruikt omdat Hij ons liefheeft en voor ons is.

Natuurlijk zal het sommige mensen tegen zitten, maar als we God leren kennen en weten wat Hij wil doen in ons leven dan mogen we er op vertrouwen dat het voor ons is en niet tegen ons. En dat is de sleutel in dit hele verhaal, het vertrouwen op Gods goedheid en Gods liefde, weten dat we bij Hem mogen schuilen. En dan zal al dat natuurgeweld rechtvaardigheid teweegbrengen.

Psalm 18

9 Rook steeg op uit Zijn neus
en vuur uit Zijn mond verteerde.
Kolen werden daardoor aangestoken.
10 Hij boog de hemel en daalde neer,
een donkere wolk was onder Zijn voeten.
11 Hij reed op een cherub en vloog,
ja, Hij zweefde snel op de vleugels van de wind. (Psalm 18:9-11)

God wordt omschreven als een bovenaards wezen, het lijkt zelfs een beetje op een draak zoals we die in de films zien. Vuur uit zijn mond, rook uit de neus en vleugels om mee te vliegen. Hoog boven alles vervuld hij de mensen met angst, een kracht die niet te stoppen is door mensen.

Als een van ons vandaag zo’n lied zou schrijven zouden we ons van hem afkeren. Hoe kunnen we op zo’n manier over God praten? Hoe kan David op zo’n manier God omschrijven, is het slechts beeldspraak of is het de werkelijkheid? Verheerlijken deze verzen God of maken ze van God een leuk verhaaltje?

Nu zijn er wel meerdere beelden in de bijbel die niet helemaal te begrijpen zijn vanuit menselijk perspectief. Denk aan de visioenen die de profeten kregen, maar elk beeld is vol van betekenis. En ook dit beeld dat David schetst is vol van betekenis. God is niet zomaar een verhaaltje, God wordt hier afgebeeld als de almachtige kracht die niet te stoppen is. Hij hoort als wij roepen, Hij is bereid om van Zijn troon te komen om in ons leven te helpen.

En het is duidelijk dat David het zo heeft ervaren. God is niet te druk om alles even neer te leggen en Zich helemaal op het probleem van David te richten. God is op een heftige manier bij zijn leven betrokken. En dat moeten wij ook weten, het laat God niet onberoerd als ons iets overkomt. Natuurlijk is Hij rechtvaardig in die boosheid, Hij is heilig in Zijn beroering, maar ons leven heeft wel degelijk invloed op wat Hij doet.

Het is misschien een beeldspraak die eerder in een film voorkomt, maar het is wel een beeldspraak die laat zien dat God niet lui is en alles over Zijn kant laat gaan. God laat niet gaan wat Zijn hand begon, en zal afmaken waar Hij aan begonnen is. En daarin is Hij zoals David Hem hier beschrijft. Een God die vol van actie is, een God die klaar staat en niet met Zich laat sollen. Een God die hoort en antwoord.