Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 58

4 De goddelozen zijn van God vervreemd vanaf de baarmoeder;
de leugenaars dwalen vanaf de moederschoot.
5 Zij hebben vurig vergif, het lijkt op vurig slangengif;
zij zijn als een dove adder, die zijn oren dichtstopt,
6 die niet wil luisteren naar de stem van de bezweerder,
van hem die kundig bezweringen doet. (Psalm 58:4-6)

Als reformatorische christenen hangen wij heel erg aan het slechte van de mensen. Dat is helemaal niet zo erg, maar we kunnen daarin wel doorschieten. Als charismatische christenen zijn we dit idee liever kwijt dat rijk. Het bloed van het lam is meer dan genoeg, dus we hoeven het er niet meer over te hebben.

En zoals we vaker in het leven tot de conclusie komen, zit de waarheid ergens in het midden. Want we moeten niet vergeten dat de bijbel er heel duidelijk over is. Er is niets, werkelijk niets goeds in ons. En als we dat stukje gaan vergeten dan bestaat het gevaar van een socialistisch christendom. Een christendom dat voort komt uit het zo gezegd het goede dat in ons zelf zou leven, het ying-yang christendom.

Het zondige natuur mag geen enkele ruimte krijgen in ons geestelijk leven. En daar hebben we een punt als reformatorische christenen. Uitkijken voor de valsheid in ons. Maar daar kunnen we ook te ver in gaan. Want er is wel degelijk een weg waarin we bevrijdt worden, bevrijdt van die zondige natuur. De doop is daar het ultieme beeld van.

Daar sterft namelijk onze oude natuur en mogen we opstaan in het nieuwe leven. Geboren worden uit God. Het ligt in het midden, we mogen het niet afdoen als iets dat niet bestaan heeft in ons leven. Maar we mogen het ook niet zoveel eer geven dat het onoverwinnelijk is. Het gevecht moet er zijn en de overwinning is in de kracht van de Heilige Geest.

Psalm 58

1 Een gouden kleinood van David, voor de koorleider, op ‘Richt niet te gronde’.
2 Spreekt u werkelijk recht, raad van rechters?
Oordeelt u billijk, mensenkinderen?
3 Veeleer bedrijft u onrecht in uw hart;
uw handen wegen geweld af op de aarde. (Psalm 58:1-3)

We hebben waarschijnlijk wel gehoord van de roze bril. Een bril waardoor we alles heel rooskleurig inzien. De vraag is in hoeverre we niet allemaal zo’n bril op hebben, een bril die niet laat zien hoe het werkelijk in elkaar zit. Gekleurd door het onrecht in ons hart.

Onze reformatorische kerken hebben dat feilloos door. We zijn niet te vertrouwen, er is niets goeds in ons. Soms gaan de meer charismatische kerken er teveel vanuit dat er wat goeds in ons is waardoor we God toch wel kunnen dienen. Dat is er simpelweg niet, er is niets goeds in ons, daar is de bijbel heel duidelijk over.

Wij kunnen geen goed oordeel geven, wij kunnen niet rechtspreken. Daarom is het zo gevaarlijk om net te doen alsof we de Heilige Geest hebben. Het kan gewoon niet uit ons komen. Het moet ECHT uit God komen en daar moeten we naar toe gaan. Neerleggen wat er in ons is, niet vermengen onze eigen emotionele goedheid en de kracht van de Heilige Geest.

Dit is geen deprimerende boodschap, dit is de boodschap die God aan het kruis heeft laten zijn. Hij wil ons verlossen, bevrijden van de zonden. Maar dan moeten we met Jezus ook sterven aan onszelf. Er is niets in ons dat het goed doet, maar als de Heilige Geest in ons leven komt gaat dat totaal veranderen. Een nieuw leven.

Psalm 57

10 Ik zal U loven onder de volken, Heere;
ik zal voor U psalmen zingen onder de natiën.
11 Want Uw goedertierenheid is groot tot aan de hemel,
Uw trouw tot de wolken.
12 Verhef U boven de hemel, o God;
Uw eer zij over de hele aarde. (Psalm 57:10-12)

Als je deze verzen leest dan lezen we niet de woorden van een religieuze man die zich geroepen voelt om psalmen te zingen. Dat is ook niet wat God in ons zoekt. Elk geestelijk lied dat we zonder enige bewustzijn zingen is net zo erg als het zingen van een smartlap. Het is leeg en heeft niets te maken met het verhogen van God.

David is doordrongen van Wie God is, hij kent Hem, hij heeft Hem ervaren in zijn leven. En vanuit dit kennen schrijft hij liederen die zijn Heer prijzen. Hij heeft geen oude liederen nodig die door andere mensen zijn geschreven, hij zingt vanuit zijn hart.

En de kerk van vandaag moet ook weer op die plek komen. Liederen die uit het hart komen, liederen die niet geschreven zijn om weer een album te produceren, maar liederen komen vanuit het verlangen van de gemeente. Nieuwe liederen. Waarom zijn we zo bang? Is het niet erger om liederen zonder ons hart te zingen?

Het moet ons verlangen zijn, het moet ons leven worden. Als wij maar blijven zoeken naar de juiste manier van religie komen we nooit voor de troon van God. We moeten Zijn aangezicht zoeken, we moeten zingen vanuit ons hart. Vergeet even hoe het klinkt, de Vader zoekt naar het hart dat oprecht is. En daar komen deze woorden vandaan.

Psalm 57

8 Mijn hart is bereid, o God,
mijn hart is bereid;
ik zal zingen, ik zal psalmen zingen.
9 Ontwaak, mijn eer,
ontwaak, luit en harp;
ik zal de dageraad doen ontwaken. (Psalm 57:8-9)

Verzen van hoop, verzen van een verlangen dat verder gaat dan alleen God die ons te hulp komt. David wil niet alleen dat God komt helpen, dat God zijn leven veranderd. En dat moeten we niet vergeten, Jezus is gekomen om ons leven te veranderen. Hij wil in ons komen door de kracht van de Heilige Geest en vruchten dragen die hemels zijn.

En daar mag jij op gericht zijn in dit leven. Een God die met Zijn goedheid, Zijn liefde, Zijn kracht in jouw leven wil komen om het aan te raken. Te veranderen, op te schonen, te bevrijden. En dat is geen sprookje, dat is niet iets wat je zelf moet opwerken, het enige dat je nodig hebt is geloof.

Vertel je zelf, wakker te worden uit deze nare droom waarin we leven. Ontwaak, mijn eer, ontwaak, mijn hart om God te bezingen vol van vreugde. Het is geen last, het is een vreugde om net als David voor de troon van God te zijn, Hem lief te hebben omdat Hij ons eerst lief had.

Vertel jezelf om op te staan, prijs de Heer, mijn ziel. Loof Hem want Hij is goed. Wees bereidt, mijn is bereid. Niets staat er meer in de weg om het evangelie helemaal te omarmen. Alles in mij door het vuur van de Heilige Geest te reinigen.

Psalm 57

7 Zij hebben een net gereedgemaakt voor mijn voeten,
mijn ziel werd neergebogen;
zij hebben een kuil voor mij gegraven,
maar zij zijn er zelf middenin gevallen. Sela (Psalm 57:7)

Waar komt het idee van karma vandaan? Het is een leuke gedachte die de wereld koestert en er worden zelfs youtube video’s van gemaakt waar we om kunnen lachen. Het idee is heel simpel, mensen die met kwade bedoelingen het ongeluk over zich afroepen. En als christenen willen we hier natuurlijk helemaal niets mee te maken hebben.

Maar wat als de bron van deze theorie nu niet uit een verkeerde hoek komt. Wat als God de bron is van deze theorie. Want God werkt echt niet alleen met ons mensen die netjes naar de kerk gaan. Hij regeert Hij werkt in het leven van iedereen. Daar hebben mensen het woord karma voor gebruikt, maar in werkelijkheid is het onze hemelse Vader.

Want God regeert, God is rechtvaardig. En dan kijkt Hij echt niet naar onze lidmaatschap van een kerk. Dat is het laatste wat Hem boeit. Hij kijkt naar ons leven, Hij kijkt naar wat wij doen met welke motivatie. Wat wij zaaien is wat wij oogsten en dat is bijbels.

Wees bewust van hoe je leeft, wat je andere mensen aandoet. Juist wij christenen zullen zwaarder beoordeelt worden op ons gedrag. Graaf geen kuil voor een ander, laat je gedachten niet gevuld zijn met haat, bitterheid of boosheid. Want dan ben je al bezig met het graven de kuil. Je vult je leven met plannen om andere mensen tegen te staan. Het komt terug, doe het niet. God is rechtvaardig.

Psalm 57

5 Mijn ziel verkeert te midden van leeuwen,
ik lig tussen mensen die verzengen als vuur,
mensenkinderen van wie de tanden speren en pijlen zijn,
en hun tong een scherp zwaard.
6 Verhef U boven de hemel, o God;
Uw eer zij over de hele aarde. (Psalm 57:5-6)

Jezus leerde ons hetzelfde te bidden, laat Uw koninkrijk komen, Uw wil geschiedde. Maar nu is er een context bij, de context van David die te midden van leeuwen zit. Hij heeft het benauwd wordt door mensen in de hoek gedrukt. En in de positie zingt hij vers 6.

Veel van onze gebeden zijn op onszelf gericht, of op iemand anders. We bidden dan dat we genezen worden, dat we gezegend worden, dat onze kerk weer mag groeien en ga zo maar door. Maar het gebed dat Jezus ons leerde en dat David hier uitspreekt heeft een andere basishouding.

Bij Jezus en bij David gaat het dan in de eerste plaats niet om wie wij zijn en wat er voor ons moet gebeuren, maar dat God de plek heeft die Hij hoort te hebben. David weet dat als God de eer heeft over heel de aarde, als Hij verheven is boven de hemel het vanzelf goed komt.

Daarom moet ons eerste gebed zijn dat Zijn koninkrijk komt, dat Zijn wil geschiedde. Dan komt het vanzelf goed. En als we dat leren begrijpen zullen we veel eerder gaan bidden met de Heilige Geest: kom Heere Jezus kom haastig. Want dat is uiteindelijk het echte gebed dat wij horen te bidden. Dat het koninkrijk van God over heel de aarde door Jezus wordt gebracht.

Psalm 57

3 Ik roep tot God, de Allerhoogste,
tot God, Die Zijn werk aan mij voltooien zal. (Psalm 57:3)

De context van dit vers is dat David weet dat hij is geroepen om koning te zijn. Samuel kwam naar hem toe en zalfde hem tot koning, maar daarna was er nog een lang weg te gaan voordat hij werkelijk koning werd. En in die tijd weet David dat God een weg gegaan is met zijn leven en dat hij er op mag vertrouwen.

Nu kunnen we heel makkelijk deze verzen gaan overnemen en dat op ons leven toepassen. Het geeft een goed gevoel dat God een plan heeft met mijn leven. Het geeft een veilig gevoel, maar in hoeverre is het niet een wereldse manier van veiligheid? Een valse vorm van geborgenheid.

We moeten als christenen weten wat Gods plan is met ons leven, alleen dan kunnen we deze woorden bidden. God wil over ons leven profeteren, dat wil Hij doen om met ons op pad te gaan en dat doel te bereiken. God wil een doel stellen waar wij Hem aan kunnen houden.

God heeft een plan met jouw leven, echt waar, ook met dat van jouw. Nu is het aan ons om dat plan te gaan ontdekken. Zeker na het kruis van Jezus is de weg compleet open voor ons om in het plan dat Hij heeft te stappen. En dan mogen we weten dat Hij het zal voltooien. Vertrouw er op.

Psalm 57

1 Een gouden kleinood van David, voor de koorleider, op ‘Richt niet te gronde’; toen hij voor Saul vluchtte in de grot.
2 Wees mij genadig, o God, wees mij genadig,
want mijn ziel heeft tot U de toevlucht genomen;
ik neem mijn toevlucht onder de schaduw van Uw vleugels,
totdat de rampen voorbij zijn gegaan.
3 Ik roep tot God, de Allerhoogste,
tot God, Die Zijn werk aan mij voltooien zal.
4 Hij zal hulp zenden uit de hemel en mij verlossen,
Hij zal te schande maken wie mij wil opslokken. Sela
God zal Zijn goedertierenheid en Zijn trouw zenden. (Psalm 57:1-4)

Helaas begrijpen veel christenen deze verzen niet. Ze zijn er nooit dichtbij geweest, ze weten niet hoe het is om God te zien werken in hun leven. Dat kan aan verschillende dingen liggen, maar samengevat is het gemis aan vertrouwen dat God ook werkelijk naar ons wil horen.

En daar heeft David heel duidelijk geen probleem mee. Hij is vol van de schaduw onder Gods vleugels, hij is er van overtuigd dat God Zijn werk zal voltooien in zijn leven. Dat is geloof, dat is het vertrouwen dat wij ook moeten hebben in onze Vader. Maar vertrouwen begint bij ons.

Als christen horen we in een hele andere dimensie te leven, een dimensie waar God echt een centrale rol speelt. Hij hangt er niet een beetje bij maar Hij is echt onze Vader. Hij zal hulp zenden, Hij zal helpen, Hij zal Zijn trouw zenden. En dat is de weg die wij moeten gaan in het leven.

Het is een keuze om echt te gaan vertrouwen op God. Vergeet het spelletje dat we spelen, de religie die we verdedigen alsof het een eeuwige discussie blijft. Dat is een lege religie, vertrouwen is waar het pas echt begint te leven. Vertrouwen op een God die hoort en verhoort. Het vertrouwen dat David hier laat zien. Durf jij het aan?

Psalm 56

13 O God, op mij rusten geloften, aan U gedaan;
ik zal ze aan U met dankzegging nakomen.
14 Want U hebt mijn ziel gered van de dood
– hebt U niet mijn voeten voor struikelen behoed? –
zodat ik voor Gods aangezicht zal wandelen
in het licht van de levenden. (Psalm 56:13-14)

Het is geen eenrichtingsverkeer, het moet voorbij zijn met onze lauwheid in onze relatie met God. Vergeet alle smoesjes die ons vertellen dat we niets goeds kunnen doen. Nergens in de bijbel staat dat we hopeloos zijn en pas een goed geestelijk leven kunnen hebben als we dood zijn. Nu is het de tijd om te laten zien waar we echt naar verlangen en dat staat wel in de bijbel.

Het initiatief lag bij God, maar ligt nu bij jou. Hij heeft Zijn hand uitgestoken, Hij heeft Zijn Zoon als offer gegeven zodat wij het nieuwe leven mogen binnen gaan. Jezus solliciteerde niet voor schoonmaker, Hij kwam niet om alleen even onze zonden af te wassen zodat wij er geen problemen meer mee hebben. Hij kwam om ons weer in relatie te brengen met de Vader. Hij is de eerstgeborene en wij zijn Zijn broers en zussen.

De relatie die David had is slechts een voorbeeld, onze relatie mag zoveel dieper gaan dan dat van David. Ook wij mogen geloften doen aan de Vader, ook wij mogen ons houden aan geloften die wij Hem hebben gedaan. Ook wij mogen voor Gods aangezicht wandelen in het eeuwige licht dat al meer dan 2000 jaar schijnt.

Als we deze verzen lezen moet het ons jaloers maken, moet het ons naar de Vader toe drijven. Dit is ons verlangen, die is wat wij ook in ons leven willen zien. Geen leeg leven waarin het evangelie als een keuken wondermiddeltje werkt, maar een evangelie dat ons hele leven op de kop zet, waar voor de troon van God wandelen.

Psalm 56

11 In God prijs ik het woord,
in de HEERE prijs ik het woord.
12 Ik vertrouw op God, ik vrees niet;
wat zou de mens mij kunnen doen? (Psalm 56:11-12)

Wat is jouw woord waard? Als jij iets zegt, nemen mensen dat dan serieus? Het was maar een grapje, ik bedoelde het niet zo, zijn vaak gehoorde excuses voor verkeerde woorden. Woorden die iemand pijn deden, beloften die we niet zijn nagekomen. Voor God zijn woorden helemaal niet zo leeg, elk woord dat Hij spreekt zal nooit leeg terugkeren.

En daarom heeft David alle reden om de woorden van God te prijzen. De woorden van God zijn geen politieke beloften die altijd weer gebroken worden. God spreekt en het zal gebeuren, God belooft en we kunnen er ja en amen zeggen want die woorden zullen vrucht dragen.

En daar komt het vertrouwen van David vandaan. Vers 12 is een vers dat komt uit het vertrouwen op God. Niets vrezen, nergens bang voor zijn, weten dat geen mensen tussen jou en God in kan staan. Dat kan alleen als we voor de 100% op de beloften van God vertrouwen.

Prijs Hem om Zijn woord, verheerlijk Hem om Zijn beloften want dan kun je weten dat God goed is. Hij is goed, Hij is trouwen daar mogen wij op vertrouwen. Psalmen zingen komt voort uit het vertrouwen op God. Vertrouwen dat Hij Zijn beloften houdt.