Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 50

1 Een psalm van Asaf.
De God der goden, de HEERE, spreekt,
en roept de aarde,
vanwaar de zon opkomt
tot waar hij ondergaat.
2 Uit Sion, de volmaakte schoonheid,
verschijnt God blinkend.
3 Onze God komt en zal niet zwijgen;
voor Zijn aangezicht verteert een vuur,
rondom Hem stormt het geweldig. (Psalm 50:1-3)

Zijn er dan meerdere goden? De hindu religie heeft er miljoenen. Hebben de joden dan de belangrijkste God van alle andere goden? De joden hadden in ieder geval niet tot doel om alle andere mensen hun God aan te smeren, ze hadden geen drang tot evangeliseren. Hun God was gewoon de God die boven alles uitsteeg.

Natuurlijk als we dit in de context van de hele bijbel zien dan betekent het niet dat er ook werkelijk meerder goden zijn. Er is maar 1 God, de God van hemel en aarde, die alles geschapen heeft. Maar dat neemt niet weg dat de andere volken ook echt een andere god aanbeden. Ze leefden ook in afhankelijkheid van iets dat ze eigenlijk zelf geschapen hadden.

Ze hadden wat nodig, een houvast dat buiten henzelf lag. En dat zien we in India ook, mensen die op zoek zijn naar een god die hen kan helpen in de nijpende situatie waarin velen zich bevinden. En als er dan een betere god is dan staan ze daar voor open. En dat is de God der goden, de God die echt luistert, de God die niet wispelturig is en misschien wel of misschien niet lijkt te luisteren.

De God der goden, is de echte God, de God die leeft en regeert, de God die hoort en antwoord, de God die Zichzelf openbaart en niemand nodig heeft om Hem te openbaren. De God der goden is de enige echte God, de God die boven alles is, de God der goden.

Want allemaal hebben we houvast, of het nu geld is of status, of het nu onze trots is of familie, maar er is geen andere houvast dan onze God. Hij is werkelijk God, Hij is de enige die echt luistert.

Psalm 49

19 Al prijst hij zich in zijn leven gelukkig,
al looft men u, omdat u zichzelf te goed doet,
20 toch zal hij komen tot het geslacht van zijn vaderen;
voor altijd zullen zij het licht niet zien.
21 De mens, die wel in aanzien is, maar geen inzicht heeft,
wordt gelijk aan de dieren, die vergaan. (Psalm 49:19-21)

Geloof is meer dan wat regels, geloof is een zeker weten ook al zien we het niet. Als wij echt geloof hebben dan zouden deze verzen een bevestiging zijn van onze levenshouding. Onze Focus zal dan echt gericht zijn op het koninkrijk van God. We kijken dan echt niet naar wat de wereld te bieden heeft want het is leeg.

Geloof je dit? Want als we beginnen te geloven in het koninkrijk van God dan gaan we echt zoeken. Dan besteden we niet meer tijd aan de dingen van deze wereld dan dat we tijd besteden aan het koninkrijk van God.

De hele Psalm spreekt van een wereld die leegte nastreeft. Ze verdoen hun tijd met het najagen van aards bezit of status. Ze kunnen niets bewaren, ze bouwen niets op op omdat het leven even leeg is zonder de Hemelse vader. Het enige wat ze kunnen doen is proberen een naam te krijgen of voor het nageslacht iets na te laten.

Maar er is een eeuwig leven maar ze geen rekening mee houden. En helaas veel christenen houden daar ook geen rekening mee ze zijn bezig met dezelfde dingen waarmee de wereld bezig is. Ze geloven niet echt in het koninkrijk van God. Ze denken dat het koninkrijk van God vanzelf komt, maar ze moeten nu een keuze maken om het koninkrijk binnen te gaan want alleen dan zullen ze de eeuwigheid binnengaan.

Zolang ons hart vast blijft houden aan de dingen van deze wereld zullen we het nooit zien. Daarom zei Jezus ook dat het voor een rijke moeilijker is om het koninkrijk binnen te gaan dan voor een kameel door het oog van de naald. Deze wereld en zijn verlangen is wat ons afhoud van een leven in het koninkrijk van God, vandaag nog.

De psalm is een waarschuwing dat wij niet langer met deze wereld bezig blijven. Het levert niets op maar het verlies is zoveel groter.

Psalm 49

19 Al prijst hij zich in zijn leven gelukkig,
al looft men u, omdat u zichzelf te goed doet,
20 toch zal hij komen tot het geslacht van zijn vaderen;
voor altijd zullen zij het licht niet zien.
21 De mens, die wel in aanzien is, maar geen inzicht heeft,
wordt gelijk aan de dieren, die vergaan. (Psalm 49:19-21)

Het wordt gezien als een sprookje, het moment dat we praten over hemel of hel. Blijkbaar zijn er wat mensen geweest die een mooi verhaal hebben verzonnen en daar geloven wij nu in. En dat is niet meer van deze tijd, want wij leven in het mooiste land van de wereld, wij hebben geen behoefte aan sprookjes.

Maar laten we het eens omdraaien, wat als het nu wel waar is? Dit is niet om angst aan te praten, maar om een basis te hebben voor een leven dat rekening houdt met meer in dit leven dan alleen wat we hier hebben.

Want we kunnen onszelf er van overtuigen dat alles wel goed is, dat veranderd helemaal niets aan de toekomst die voor ons ligt. Wat als de hemel en de hel nu echt is, dan vraagt dat van ons dat we er serieus over na denken. Sterker nog we mogen het Hem gewoon vragen.

Het leven hier is niet het einde, het leven hier is een druppel in een zwembad. We mogen nog zoveel genieten er is nog zoveel te doen. En dat is geen sprookje, het is het leven dat God voor ons heeft. Het eeuwige leven.

Weer een biertje, weer wat plezier, maar het echte leven hebben we pas echt als het eeuwige leven vandaag in ons begint. De kracht van God, Zijn liefde in ons. Het is geen sprookje en het begint vandaag.

Psalm 49

17 Wees niet bevreesd, wanneer een man rijk wordt,
wanneer de eer van zijn huis groot wordt,
18 want bij zijn sterven zal hij niets van dat alles meenemen,
zijn eer zal hem in het graf niet nadalen. (Psalm 49:17-18)

Deze psalm wil ons gewoon eigenwijs laten zijn en tegen de stroom in op God gericht te blijven. Vergeet deze wereld, vergeet waar de wereld zo druk mee bezig is. Het doel van deze wereld is niet hetzelfde doel dat wij hebben. Wij mogen in een andere wereld, in een ander koninkrijk leven.

De psalm lijkt het gewoon van de daken te schreeuwen, het boeit niet wat deze wereld doet. Maar de vraag is wanneer wordt deze psalm niet langer een lied dat we tijdens de kerkdienst zingen, maar een levenshouding waar we van overtuigd zijn dat God echt het hoogste doel is.

De wereld mag kritisch op ons zijn, ze mogen van ons vinden dat we ons leven verliezen, maar wij weten beter. En dat is niet arrogant, dat is de liefde die God ons heeft laten zien. En iedereen die die liefde wil vinden, zal het vinden. Het is echt.

Wees niet bevreesd, want dat is de hele drijfveer van deze wereld. De angst om te missen, de angst om geen onderdeel te zijn van iets groters in deze wereld. Wees niet bevreesd, je mag onderdeel zijn van het koninkrijk van God. Laat dat je doel zijn.

Psalm 49

16 Maar God zal mijn ziel verlossen uit de greep van het graf,
want Hij zal mij opnemen. Sela (Psalm 49:16)

Deze psalm is geschreven voordat Jezus aan het kruis hing. Het leven na de dood is geen Nieuw Testamentisch verhaal, het is altijd God verlangen geweest om met ons door te gaan. En dat is wat er altijd in het Oude Testament uit komt, het verlangen van God voor een lang eeuwig leven.

Het begint al bij het moment dat God een oordeel velt over de eerste zonde, God voorziet een overwinning voor het nageslacht van Adam en vooral Eva. Een overwinning waarbij de mens met zijn hiel de kop van de slang zal vermorzelen. Een overwinning die meer is dan het betaald zetten voor wat de duivel ons heeft aangedaan, het is een overwinning die God in ons wil bewerkstelligen om zo het eeuwige leven te mogen ontvangen.

Als Jezus praat over Abraham dan gaat dat over een man die bij God is, niet over een dode man die eens weer tot leven zal komen. Het was Jezus die daar vandaan kwam en het was dan ook een mooi weerzien op het moment dat Mozes en Elia Hem ontmoeten tijdens de verheerlijking.

Het leven is zoveel meer dan het aardse wat we hier hebben. Maar het lijkt wel of alles er op gericht is om ons blind en doof te maken voor het geestelijke leven. Het lijkt wel of er een steeds groter muur staat tussen het koninkrijk van God en ons leven hier op aarde.

Waar zijn de mensen die weer durven te denken als David, Mozes, Elia en al die andere normale mensen die met God durfde te wandelen? Wanneer zeggen we: genoeg is genoeg, mijn leven draait om God en Zijn heerlijkheid. Het is het leven dat we als christen kunnen, nu tot in eeuwigheid.

Psalm 49

15 Als schapen zet men hen in het graf,
de dood zal hen weiden.
De oprechten zullen in de morgen over hen heersen,
het graf zal hun gestalte doen wegteren, ver van hun woning. (Psalm 49:15)

Waarom moeten we dit leren begrijpen, wat voor geestelijke waarde zit er in deze verzen? Is dit een manier om ons goed te voelen tegenover de rest van de wereld? Is dit een manier om onszelf er van te blijven overtuigend dat we toch echt de juiste religie hebben?

Wat wij hier van moeten leren gaat puur en alleen over onze eigen focus. De psalmist heeft natuurlijk gelijk over de toekomst van deze wereld, maar die waarheid moet ons leren om niet langer jaloers te zijn op de wereld. Het is echt leegte waar de wereld mee bezig.

Hoe groot de plannen ook zijn, hoe mooi het verlangen ook is, het echte verlangen gaat over het oprechte leven, een leven in de rechtvaardigheid van God. En Jezus had het daar ook over toen Hij ons opriep om eerst het koninkrijk van God te dienen en Zijn rechtvaardigheid.

Wees nu niet meer jaloers, niet omdat wij beter zijn dan de wereld, maar omdat wat de wereld zoekt leeg. Je zult er niets in vinden, je zult het echt leven er niet krijgen. De rechtvaardigheid van God, het is niet het gehoorzamen van wetjes, het is het leven dat groter is en mooier dan het leven in deze wereld. Het koninkrijk der hemelen is echt, zoek het vandaag nog.

Psalm 49

13 Toch blijft de mens, in al zijn aanzien, niet bestaan;
hij wordt gelijk aan de dieren, die vergaan.
14 Deze weg die zij gaan, is hun dwaasheid;
toch scheppen hun nakomelingen behagen in hun woorden. Sela (Psalm 49:13-14)

Hoe vaak wij ons ook verbazen, of het nu een klein kind is dat leert lopen of de mens die op medisch niveau weer wat heeft uitgevonden, het is allemaal kinderspel. Het is namelijk de mens die elke keer weer een stukje ontdekt van de wereld die door God geschapen is.

En dat is wat de wereld is vergeten en wat veel christenen ook zijn vergeten. We zijn als kinderen hier op aarde die mogen genieten van wat God geschapen heeft, we mogen ontdekken hoe mooi het allemaal in elkaar zit. En elke ontdekking is weer een mini stap in het ontdekken van Gods grootheid.

En als we ons dat realiseren dan valt er een grote trots van onze schouders, er is niets hier op aarde dat God niet kent of weet. We zouden ons zo kunnen voorstellen dat God net als wij ons verheugen in de ontdekkingen die we als kinderen doen.

Voor de wereld zijn al die ontdekkingen redenen om te denken dat ze toch echt wel boven aan de voedselketen staan. De trots van wat wij allemaal bereiken en ontdekken. Want hoe slim zijn we wel niet dat wij zoveel kunnen?

We hebben God nodig, we kunnen niet zonder de schepper. Zoals een kind de ouders nodig heeft zo hebben wij God als onze Vader ook nodig. Wij mogen/moeten in afhankelijkheid leven van Hem die de bron is van het leven. Als we dat zouden doen, zouden we veel meer zien dan de wetenschap denkt te zien. Want het gaat zoveel dieper.

Psalm 49

10 Hij zou dan voor altijd verder leven,
en het verderf niet zien.
11 Want hij ziet dat wijzen sterven,
dat een dwaas en een onverstandige samen omkomen
en hun vermogen aan anderen nalaten.
12 Hun diepste gedachte is dat hun huizen voor eeuwig zullen bestaan,
hun woningen van generatie op generatie;
zij noemen de landen naar hun naam. (Psalm 49:10-12)

Als we het zouden kunnen doen, zouden we het doen, een leven dat niet stopt hier op aarde. We bouwen wat op en daar zouden we graag van blijven genieten. Het hoogst mogelijke wat we nu kunnen bereiken in dit leven is waarschijnlijk een naam die in de geschiedenisboeken blijft staan of tenminste een mooie erfenis voor het nageslacht.

En natuurlijk is dat laatste helemaal niet zo erg en wordt het in de bijbel zelfs geprezen, maar het is niet voldoende. En toch is er dat verlangen in de meeste mensen. Toch hebben we de hoop op een leven dat iets achterlaat. Is dat niet het verlangen naar de eeuwigheid, een verlangen dat dit ‘leven’ niet stopt?

De wereld zal zeggen dat religie slechts een antwoord wil geven op problemen die er eigenlijk helemaal niet zijn. Maar dat is het probleem van de wereld of juist niet. Wij mogen weten dat wat we hier op aarde doen het begin is van het eeuwige leven. Het eeuwige leven begint niet nadat we lichamelijk gestorven zijn, het eeuwige leven is er vandaag en daar mogen we vandaag van genieten.

En dat is wat veel christenen vergeten, ze gaan door het leven alsof het een straf is die we moeten uitzitten. We zijn streng voor onszelf en vertellen de wereld het evangelie dat na dit leven pas lijkt te gelden. En dat is het kromme evangelie, het evangelie is voor vandaag, dat wij vandaag dit eeuwige verlangen vervullen.

Want we hebben allemaal het verlangen naar een eeuwige vrede en blijdschap, ook die denken aan zelfmoord. En deze eeuwige vrede en rust is er voor vandaag, vandaag mogen we dit ontvangen en er in leven. Dit is het evangelie voor een wereld die ook naar het eeuwige verlangt.

Psalm 49

7 Zij vertrouwen op hun vermogen
en beroemen zich op hun grote rijkdom.
8 Niemand van hen kan zijn broeder metterdaad verlossen,
hij kan God zijn losgeld niet geven.
9 De losprijs voor hun leven is immers te kostbaar
en zal voor eeuwig ontoereikend zijn. (Psalm 49:7-9)

Vers 7 begint met het woord ‘zij’, dit gaat over de mensen die niet op God vertrouwen. Zij vertrouwen namelijk op de dingen in deze wereld. En dat kan voor iedereen wat anders zijn, dat hoeft echt niet alleen geld te zijn. Het kan ook je werk zijn, of je status, zelfs familie kan een houvast zijn die boven het vertrouwen op God gaat.

En het draait allemaal om de context van het ‘leven’. Wat betekent het leven voor ons, zijn we een hoopje tissue dat na een tijdje weer ophoudt te bestaan? Is het leven meer dan wat we hier zijn op aarde, hebben we werkelijk een ziel? Is er echt een leven dat het eten en drinken hier op aarde overstijgt? Want als wij dat diepere bewustzijn niet hebben dan hebben wij ook geen houvast.

Geen enkele persoon kan het aardse leven overstijgen, er is niemand die de dood kan overwinnen. En daarom heeft het geen zin om op je aardse rijkdommen te vertrouwen. Maar de vraag die wij ons moeten stellen, horen wij bij de ‘zij’. Zijn wij als christenen werkelijk zo anders dan de rest van de wereld?

Het leven is meer waard dan een mooie auto, een groot huis, een leuk gezin. Het leven vindt zijn echt waarde in wat er buiten deze aarde klaar ligt. En dat is geen fabeltje, dat is geen valse hoop, dat is een realiteit die Jezus de discipelen al voor ogen hield. De Vader die een plek bereidt voor hen die met Hem willen zijn. De uitnodiging is er, waarom zouden wij dan nog een andere houvast hebben?

Wij moeten echt anders zijn, het is niet jouw theologie die het verschil maakt, het is je houvast. Waar vertrouw jij op?

Psalm 49

4 Mijn mond zal enkel wijsheid spreken,
en de overdenking van mijn hart zal vol inzicht zijn.
5 Ik zal mijn oor neigen tot een spreuk,
ik zal mijn verborgenheden onthullen bij harpspel.
6 Waarom zou ik bevreesd zijn in dagen van onheil,
wanneer de onrechtvaardigen mij op de hielen zitten en mij omringen? (Psalm 49:4-6)

Als we erg praktisch ingericht zijn dan kloppen deze verzen gewoon niet. Praatjes vullen geen gaatjes. En toch is het de schrijver van deze psalm die met een oprecht hart durft te zeggen dat hij niets te vrezen heeft in het leven door de wijsheid die Hij heeft ontvangen van God. Blijkbaar is de wijsheid van God die hem een leven van overvloed en vrede geeft.

En dat komt maar door 1 ding, de wijsheid van God heeft een heel ander perspectief dan de slimheid van de mensen. De wijsheid van God komt uit het hemelse perspectief, een complete wereld beeld waarin de hemel meer invloed heeft dan wat er hier op aarde gebeurd. Het perspectief wordt ons door de strot geduwd, maar als we als christenen nu eens echt leren kijken vanuit hemelse ogen zullen we zien dat er een wijsheid is die alles hier op aarde overstijgt.

Dit is geen sprookje, dan kun je de bijbel net zo goed naast je neerleggen. Er is een hemel die een wijsheid bevat die God ons wil geven. En door die openbaring door die kennis is het leven hier op aarde een peulenschil. En daarom vraagt de psalmist zich terecht af waarom hij bevreesd zou zijn in dagen van onheil.

Als wij nu eens leren dat het zoeken naar het koninkrijk van God geen fantasie is, maar een oprecht verlangen naar het hemelse in ons leven. God wil het koninkrijk openbaren in ons leven, Hij wil dat we zien dat het leven hier op aarde niet op zichzelf staat. Het is die relatie met het geestelijke leven die alles bepalend is en daardoor ons leven niet langer werelds angst hoeft te bevatten. Het is Gods liefde, Zijn openbaring die leidend moet zijn in ons leven.