19 Al prijst hij zich in zijn leven gelukkig,
al looft men u, omdat u zichzelf te goed doet,
20 toch zal hij komen tot het geslacht van zijn vaderen;
voor altijd zullen zij het licht niet zien.
21 De mens, die wel in aanzien is, maar geen inzicht heeft,
wordt gelijk aan de dieren, die vergaan. (Psalm 49:19-21)
Het wordt gezien als een sprookje, het moment dat we praten over hemel of hel. Blijkbaar zijn er wat mensen geweest die een mooi verhaal hebben verzonnen en daar geloven wij nu in. En dat is niet meer van deze tijd, want wij leven in het mooiste land van de wereld, wij hebben geen behoefte aan sprookjes.
Maar laten we het eens omdraaien, wat als het nu wel waar is? Dit is niet om angst aan te praten, maar om een basis te hebben voor een leven dat rekening houdt met meer in dit leven dan alleen wat we hier hebben.
Want we kunnen onszelf er van overtuigen dat alles wel goed is, dat veranderd helemaal niets aan de toekomst die voor ons ligt. Wat als de hemel en de hel nu echt is, dan vraagt dat van ons dat we er serieus over na denken. Sterker nog we mogen het Hem gewoon vragen.
Het leven hier is niet het einde, het leven hier is een druppel in een zwembad. We mogen nog zoveel genieten er is nog zoveel te doen. En dat is geen sprookje, het is het leven dat God voor ons heeft. Het eeuwige leven.
Weer een biertje, weer wat plezier, maar het echte leven hebben we pas echt als het eeuwige leven vandaag in ons begint. De kracht van God, Zijn liefde in ons. Het is geen sprookje en het begint vandaag.