Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 51

7 Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren,
in zonde heeft mijn moeder mij ontvangen. (Psalm 51:7)

Dit is een vers waar we als reformatorische christenen veel waarde aan hechten. Hoe vaak vertellen we onszelf niet dat we in en in slecht zijn, dat er niets in ons is dat ook maar een keuze kan maken in de richting van het goede in God. In zonde zijn we geboren, niets in ons is ook maar een beetje goed.

Het is mooi dat we die overtuiging hebben, maar dan moeten we er wel op dezelfde manier mee omgaan als David dat doet in deze psalm. Want hij realiseerde zich dit ook, maar niet met als doel dat hij er nooit meer uit zou komen. Hij erkende dat er niets in hem is dat goed is en om goed te zijn hij God nodig heeft.

Wij maken dezelfde fout met het bijbelboek Romeinen. Want hoe graag blijven wij in de eerste paar hoofdstukken plakken waarin onze slechtheid ons om de oren vliegen. Maar hoofdstuk 8 heeft het toch echt over een leven door God gegeven in bevrijding van de zonden.

En zo moeten we deze verzen leren lezen, niet om ons slecht te blijven voelen, maar om in te gaan zien dat we God nodig hebben. In gebed moeten we samen met David voor de troon van God komen en onze complete afhankelijkheid van Hem laten zien. Blijf je niet verstoppen achter deze verzen, ze zijn er niet om je nederig te houden, ze zijn er niet om je in het moeras van je zonde te blijven duwen.

Deze verzen moeten maar 1 ding tot doel hebben en dat is Gods werk in ons leven. Gods bevrijdende werk van onze zonden. Want Hij is machtig, almachtig. Hij kan het in Zijn liefde en goedheid. Wees als een baby dat niets is zonder een moeder. Dan kunnen wij het leven ontvangen dat in God is, een leven dat bevrijdt van zonde.

Psalm 51

6 Tegen U, U alleen, heb ik gezondigd,
ik heb gedaan wat kwaad is in Uw ogen,
zodat U rechtvaardig bent wanneer U rechtspreekt
en rein bent wanneer U oordeelt. (Psalm 51:6)

“Je hebt gelijk”, zijn ook hele moeilijke woorden om uit te spreken. Dit is een van de grootste redenen dat de wereld God niet wil erkennen. Want daarmee moeten ze erkennen dat God gelijk heeft en wij vaak niet.

Het vrezen van God is het begin van alle wijsheid en hier kunnen we zien hoe dat werkt. David die het even niet meer weet, die alleen maar begrijpt dat hij het fout heeft gedaan. Daardoor weet hij dat in God de waarheid en het gerecht is. Hij kan het fout hebben, maar God heeft de waarheid. En die houding is wat ons naar het kruis brengt.

Want we begrijpen het niet hoe graag we het ook willen uitleggen aan collega’s en vrienden Waarom doet God het op deze manier, waarom moet daar nu een kruis zijn waar Zijn Zoon bloed geeft voor onze zonden? Maar het gaat er niet om dat we het helemaal leren doorgronden, dat is niet het geloof dat we nodig hebben. Hoe moeilijk het ook is, het enige dat we hoeven te doen is zeggen dat God gelijk heeft.

Niet om Hem te vriend te houden, maar omdat Hij God is. En dat sloeg in als een boom toen die God Zijn profeet naar David stuurde. David was misschien een beetje naast zijn schoenen gaan lopen, hij was tenslotte de koning, maar God hield hem weer een spiegel voor. Toen wist David weer zijn plek, toen herinnerde hij dat hij zijn God moet blijven vrezen onder alle omstandigheden.

En daarom spreek David hier over de God die rechtvaardig is, die rein is wanneer hij oordeelt. Want Nathan kwam niet in eigen naam, maar in naam van God, de God die boven alles is, de God die rein is. En als wij God vrezen, mogen wij hetzelfde ervaren. Mogen wij het kruis omarmen, al snappen we er helemaal niets van. God is rechtvaardig in wat Hij doet, daar mogen we op vertrouwen.

Psalm 51

6 Tegen U, U alleen, heb ik gezondigd,
ik heb gedaan wat kwaad is in Uw ogen,
zodat U rechtvaardig bent wanneer U rechtspreekt
en rein bent wanneer U oordeelt. (Psalm 51:6)

Het is een verschrikkelijk gif in de maatschappij, de leugen dat we niets verkeerds doen als we andere mensen niet lastig vallen. Alle zonden die we doen, ten diepste is het tegen God. En dat willen we niet geloven, dat willen we niet accepteren want dan moeten we Iemand boven ons dulden, dan wordt ons moraal namelijk afhankelijk van Hem die daar aan het kruis hing.

Vandaag is de dag dat we er aan denken dat Jezus daar hing aan het kruis. Hij gaf Zijn leven voor ons, ons verlies van moraal, ons verlies van elk verlangen om een rechtvaardig leven. We hebben gezondigd tegenover God en dat moet ons op het netvlies staan. Dat is de weg naar het kruis, dat is de weg naar het verlossende leven.

Denk aan een ouder die tegen hun zoon of dochter durft te zeggen dat ze zich teleurgesteld voelen. De zoon of dochter hebben keuzes gemaakt die zeker negatief zullen uitpakken, denk aan het beginnen van roken, geen ouder wil dat voor hun kind. Het roken is dan niet alleen slecht voor jezelf, maar het is ook pijnlijk voor je ouders.

Probeer het te begrijpen, het is tegen Hem dat het uiteindelijk niet klopt. Daarom hebben we het kruis zo nodig. De wereld wil het niet begrijpen, zelf rechtvaardiging is waar de mond van vol is. We hebben Hem nodig, we hebben het kruis nodig. Hoe meer we ons realiseren dat we Hem nodig hebben, hoe meer we het kruis zullen omarmen in ons leven.

Je hebt tegen Hem gezondigd, tegen Hem alleen. Je hebt Hem nodig, Hij die aan het kruis hing, Hij die verlossing geeft van al onze zonden.

Psalm 51

5 Want ík ken mijn overtredingen,
mijn zonde staat mij voortdurend voor ogen. (Psalm 51:5)

Misschien als charismatische christen kunnen we dit niet zo begrijpen. Het is een oud testamentisch vers en nu hebben we toch Jezus, is dan vaak de redenering. Wij hoeven ons niet meer schuldig te voelen, het bloed van het kruis vergeet onze zonden. De vraag is of we daar niet een beetje te ver in zijn doorgeschoten?

Moeten we niet eerst op het punt komen dat we onze zonden onder ogen durven te komen? David moest eerst zijn overtredingen kennen, hij moest begrijpen wat hij moest doen. En dit heeft niets te maken met het ons slecht voelen. Want daar kunnen we als reformatorische christenen soms de plank goed mis slaan.

Want wachten totdat we ons zo slecht voelen, werkt gewoon niet. We moeten onze zonden onder ogen durven te komen, we moeten durven erkennen dat het niet goed is en dat het moet veranderen. En daar komen we niet zolang we er aan vast blijven houden, met welk excuus dan ook. Zelfs het bloed van Jezus kan een excuus zijn.

Durf te kijken naar je zonden, durf te verlangen naar de verlossing van die zonden. Misschien is dat laatste nog wel het moeilijkst, verlangen naar de verlossing van iets waar je mee vertrouwd bent. Want dat is de zonden waar we het over hebben, de zonden die elke keer maar weer terug komen.

Er is geen excuus voor onze zonden, ze mogen voortdurend voor onze ogen staan, met maar 1 verlangen. Het kruis mag ons bevrijden van die zonden. Ken jij je overtredingen, durf jij het gevecht aan met die zonden die maar blijven zitten?

Psalm 51

4 Was mij schoon van mijn ongerechtigheid,
reinig mij van mijn zonde. (Psalm 51:4)

Wil je leren bidden? Bidt dit vers, niet 1 keer, maar maak het het gebed van je leven. Want het is dit verlangen dat aan de basis van ons geloof moet liggen. Het diepe verlangen om gewassen te worden, om gereinigd te worden van dat deel van ons leven dat de rest vertroebelt. En David kwam op dat punt door de profeet Nathan die door God was gestuurd.

Nathan liet David zien wat een grote fout hij had gemaakt. Blijkbaar was David die gevoeligheid al kwijt geraakt, hij had de profeet nodig. Maar op het moment dat het David duidelijk wordt dat hij gezondigd heeft tegenover zijn God begint hij te bidden. Het voelt als een olievlek op zijn leven, God moet dat verwijderen.

Het probleem met ons mensen is dat wij dit niet meer willen zien. De meer strengere denominaties hebben hun mond vol over hoe slecht ze zijn maar vaak is dit een cover up om maar niet geconfronteerd te hoeven worden. De meer charismatische gemeenten hebben zich er tegen verzet en doen alles af als genade, maar ook om niet geconfronteerd te worden.

Maar zolang we niet in de spiegel durven te kijken van Gods liefde, zullen we nooit dit gebed leren bidden. Want dit gebed komt uit een hart dat verlangt naar de verlossing van de zonden. Men wil niets anders dan bevrijdt worden van die olievlek die maar op ons leven blijft rusten. We moeten er aan werken en het enige wat we kunnen doen, is bidden.

Was mij schoon, dat God mij schoon mag wassen. Dat Hij mij verlost, dat Hij mij rein maakt. Dat zijn de gebeden die wij mogen bidden. Vergeet het excuus, bidt oprecht, verlang oprecht naar Zijn wassende water, het bloed van Jezus. Het is echt.

Psalm 51

3 Wees mij genadig, o God, overeenkomstig Uw goedertierenheid,
delg mijn overtreding uit overeenkomstig Uw grote barmhartigheid. (Psalm 51:3)

We weten allemaal dat zonden slecht zijn, de grote vraag is wat wij zien als zonden en hoe we er mee omgaan. Het is natuurlijk makkelijk om heel weinig als zonden aan te merken, vooral de dingen die je zelf doet. Want dat is een beetje het probleem met ons mensen, we zijn niet zo kritisch naar onszelf. We kijken het liefst naar anderen en vergelijken onszelf met de slechtere onder ons, dan voelen wij ons niet zo slecht.

Maar zo zullen we nooit op de juiste weg komen. Ons gevoel moet niet de maatstaf zijn, het moet beginnen bij een verlangen naar een rechtvaardig leven. Wat dat precies inhoud hoeven we ons niet druk over te maken. Als we dat verlangen hebben dan begint deze psalm voor ons te leven. Want David beschrijft in deze psalm zijn verlangen naar de verlossing van de zonden.

Als wij naar een bepaalde standaard gaan kijken, bijvoorbeeld het leven van Jezus dan raken we ontmoedigd. We kunnen er niet aan voldoen en daar hoeven wij onszelf geen zorgen over te maken, nogmaals het begint met het verlangen naar een rechtvaardig leven. En daar staat deze psalm vol van, hier in deze verzen is het David die bidt tot God om de overtredingen uit hem te delgen.

En ook dat laatste is belangrijk om te begrijpen. Zonden zijn niet zomaar fouten die we maken, zonden zijn gewoonten die zich aan ons blijven vastplakken. Hebreeen 12 beschrijft het als zonden die zich zo makkelijk aan ons vastklampen. Het is als modder dat blijft zitten en dat van ons leven moet worden afgewassen. Zonden zijn niet wat foute dingen die we doen, zonden zijn verlangens naar verkeerde dingen.

En daarom is het zo belangrijk om ons leven te vullen met een verlangen naar rechtvaardigheid. God zal ons wassen van de zonden, Hij zal de verlangens wegnemen. Verlang naar Hem, verlang naar Zijn Koninkrijk, verlang naar de Heilige Geest die in jou een groot werk kan doen.

Psalm 51

3 Wees mij genadig, o God, overeenkomstig Uw goedertierenheid,
delg mijn overtreding uit overeenkomstig Uw grote barmhartigheid. (Psalm 51:3)

Mensen hebben het tegenwoordig over carbon footprints. Het gaat dan ongeveer om de hoeveelheid negatieve invloed die wij hebben op het klimaat. De uitspraak klinkt alsof het een blijvende voetafdruk is die we achterlaten. Iets dat niet meer ongedaan gemaakt kan worden. En dat gevoel moeten we even vasthouden als we praten over zonden.

Want we doen zo makkelijk over zonden, alsof het een foutje is waarbij we wel even weg kunnen kijken. Het bloed van Jezus gebruiken we alsof het water is, onbeperkt beschikbaar. We mogen doen wat we willen. Maar zoals David hier zijn zonde beschrijft is het een overtreding dat nu aan hem vastplakt. En dat is wat wij ons ook moeten realiseren.

Het komt allebei aan bod, de genade van God, maar ook de overtreding die uit zijn leven moet worden gehaald door de barmhartigheid van God. Hij moet het verwijderen, Hij moet het afwassen in ons leven. Dit gaat niet over een kleine aanpassing in wie we zijn, die gaat over Gods schoonmaak werk in ons leven.

We kunnen niet spelen met onze zonden, het blijft plakken. We hebben onze bevrijder, de verlosser van zonden. Het is veel erger dan die carbon footprints, maar de oplossing is veel mooier, het bloed van Jezus. Maar dat moeten we echt gaan toepassen in ons leven. De verlossing van zonden.

Psalm 51

1 Een psalm van David, voor de koorleider;
2 toen de profeet Nathan bij hem was gekomen, nadat hij bij Bathseba was gekomen. (Psalm 51:1-2)

Voor mij persoonlijk een van de krachtigste psalm. Een man naar Gods hart die laat zien hoe we op de juiste manier voor de troon van God mogen komen. Jezus die de Zoon van David wordt genoemd, de David die in deze psalm precies laat zien welk hart en welke weg we nodig hebben om de genade van God te ontvangen.

David ging ook fout in zijn leven, hij was koning en daardoor had hij een macht over mensen. En die macht wordt door veel mensen misbruikt voor eigen gewin. En we zien in het leven van David dat hij daar erg sterk in was, hij was een koning voor de mensen. Zijn doel als koning was om het volk te leiden in de aanwezigheid van God.

Waar in onze tijd de mensen die de macht hebben het vaak gebruiken voor eigen gewin was het David die als voorbeeld van de grote Koning een leven had voor de troon van God. En dan is hier het moment dat hij die macht toch gebruikte voor eigen gewin, een vrouw waar hij zich tot aangetrokken voelde en afpakte van een andere man. En die andere man moest dan ook nog even het veld ruimen om zijn fouten te bedekken.

In onze tijd zouden we er niet naar omkijken. We zien het als niet meer dan normaal dat een vrouw haar man verlaat voor een andere man of andersom. Maar voor mensen die dicht bij de troon van God wonen gaat dit pijn doen. Want om in direct contact met God te blijven staan moeten we echt bewust zijn van wat we doen. God is rechtvaardig en in Zijn aanwezigheid is rechtvaardigheid.

Deze psalm laat een worsteling zien waarin we oprecht mogen blijven voor de troon van God.

Psalm 50

20 U zit daar en spreekt kwaad tegen uw broeder,
u werpt een smet op de zoon van uw moeder.
21 Zulke dingen doet u en Ik zwijg;
u denkt dat Ik net zo ben als u.
Ik zal u straffen en uw zonden
voor uw ogen uitstallen. (Psalm 50:20-21)

Een van de grootste fouten die we als mens maken is onze eigen karakter op God projecteren. Dat is een van de redenen waarom veel mensen niet kunnen begrijpen dat er een God bestaat die er zo’n puinhoop van lijkt te maken. Want als wij God waren geweest hadden we het heel anders aangepakt, dan was het in ieder geval niet zo’n puinhoop geworden. Dan gaan er geen onschuldige kinderen dood, dan zijn er geen verwoestende natuurrampen.

Laten we daar nu eens mee stoppen, laten we gewoon weer onderaan de trap beginnen. Stop met het projecteren van je eigen karakter op God en leer te luisteren naar de openbaring van Gods karakter. Je kan er zeker van zijn, je zult helemaal ondersteboven zijn als je God echt leert kennen voor Wie Hij werkelijk is.

We kunnen God niet leren kennen op basis van onze eigen verlangens en onze eigen gevoelens. Zolang we maar in de spiegel blijven kijken en denken dat God zo ook is zullen we het nooit begrijpen. Zolang we niet echt een stukje van de diepte van Gods heerlijkheid hebben gezien moeten we blijven zoeken. Natuurlijk is het makkelijk om onze liefde voor onze kinderen op God te projecteren, maar we kunnen er zeker van zijn, het komt niet eens in de buurt.

Vergeet even wie jij bent, vergeet de liefste persoon in jouw omgeving, het valt helemaal in het niets bij de God die wij dienen. Hij is God, Hij is het leven, Zijn heerlijkheid is niet te beschrijven. We moeten het ervaren in onze zoektocht naar Zijn heerlijkheid. En dat is de enige weg, elke andere weg loopt dood.