13 Maar wij verwachten, overeenkomstig Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid woont. (2 Petrus 3:13)
Het gaat in dit vers om het woord verwachten. Het moet ons hart laten branden, het moet ons leven beheersen, het moet de rode lijn in ons leven zijn. Wij verlangen naar die belofte die God gegeven heeft en dat is geloof, dat is vertrouwen op de Schepper van hemel en aarde die Zijn Zoon gegeven heeft.
Hier is Hebreeen 11 vol van, mensen die hopen op de beloften van God, ook al zien ze niet de vervulling ervan. Geloven is verlangen naar wat God gaat doen, geloven is hopen op een tijd waarin Gods beloften volledig vervuld zijn. Het gaat niet om wat wij geloven het gaat om op Wie wij vertrouwen.
En dat is wat onszelf moeten afvragen. Want wij moeten bezig zijn met deze rode lijn in de bijbel die niet gestopt is bij het kruis maar doorgaat tot de wederkomst. Want dan zal er een nieuw hemel zijn en een nieuwe aarde, een plaats waar alleen maar gerechtigheid woont. En als oprecht christen is dit ons diepste verlangen om in die eeuwigheid van rechtvaardigheid te wandelen.
We zijn zoveel verloren door de tijd heen. De kerk heeft zoveel verkeerde afslagen genomen, maar nu is het de tijd dat we weer tot de kern komen. De kern van het evangelie, de kern die verlangt naar de rechtvaardigheid die in God is. Vul jezelf met dit verlangen, het komt niet aanwaaien. Zoals iemand met een hobby overal alleen nog maar postzegels ziet of treinmodellen zo moeten wij vol zijn van dit verlangen.
Het is dan geen hobby, maar het is van levensbelang, want alleen dan zijn we als de vijf wijze maagden die hun lamp vol hadden. Vul je leven met dit verlangen, vul je hart met de rechtvaardigheid die in God is. Want dan zie je werkelijk wat de toekomst brenge moge.