21 Hierom hebben de Joden mij in de tempel gegrepen en geprobeerd mij om te brengen, 22 maar door de hulp die ik van God gekregen heb, sta ik tot op deze dag als een getuige tegenover klein en groot, en zeg ik niets anders dan wat de Profeten en Mozes gezegd hebben dat er gebeuren zou, 23 namelijk dat de Christus moest lijden en dat Hij, als Eerste uit de opstanding van de doden, een licht zou aankondigen aan dit volk en de heidenen. (Handelingen 26:21-23)
Dit is iets wat Jezus ook tegen zijn discipelen had gezegd, ze hoefden zich geen zorgen te maken met wat er gebeurde in hun leven, God is degene die alles in de hand heeft. En misschien juist in het leven van iemand die de roeping van God aanvaard heeft mogen we weten dat op welke weg we ook wandelen, God het is die de weg leidt.
Deze laatste zin zou eigenlijk niet waar moeten zijn, eigenlijk zou het voor elke christen zo moeten zijn dat we weten dat het God is die de weg leidt. Maar op de een of andere manier lijkt het er op dat mensen die een roeping ervaren degene zijn die zich hier van bewust moeten zijn, maar de rest die een ‘gewoon’ leven hebben schijnen zich hier niet van bewust hoeven te zijn.
Natuurlijk hebben wij het ook wel eens over de hulp van God maar of we dat nu werkelijk menen is wel de vraag. Theologisch weten we dat God ons helpt, het staat namelijk in de bijbel maar of het nu werkelijk zichtbaar wordt in ons vertrouwen op Hem is de vraag.
Laten we ten eerste stoppen met de religieuze vorm van deze manier van spreken. We hebben Gods hulp niet in ons leven omdat het nu eenmaal in de bijbel staat. Er is werkelijk een vertrouwen nodig dat van ons uitgaat. Het is heel makkelijk om God buiten te sluiten uit ons leven, God forceert Zich niet in ons leven. Maar Paulus is zich hier wel heel duidelijk bewust van Gods hulp, hij weet gewoon dat het onmogelijk was geweest om hier te staan zonder de hulp van God.
Kunnen wij dat Paulus nazeggen? Want als we eerlijk zijn dan hebben wij het meeste in ons leven uit eigen kracht gedaan. We hebben God helemaal niet betrokken bij beslissingen in ons leven, we hebben helemaal niet gebeden voor Zijn leiding in ons leven. Want als we dat wel gedaan zouden hebben en er naar hadden geluisterd zou ons leven een stuk meer op dat van Jezus zijn gaan lijken.