26 Maar Petrus richtte hem op en zei: Sta op, ik ben zelf ook maar een mens. 27 En terwijl hij met hem sprak, ging hij naar binnen en trof er velen aan die samengekomen waren. 28 En hij zei tegen hen: U weet dat het een Joodse man niet toegestaan is om met iemand van een ander volk om te gaan of bij hem binnen te gaan; maar God heeft mij laten zien dat ik geen mens onheilig of onrein mag noemen. 29 Daarom ben ik ook zonder tegenspreken gekomen, toen ik ontboden werd. Dus vraag ik om welke reden u mij hebt ontboden. (Handelingen 10:26-29)
Petrus wil maar even aangeven dat het wel bijzonder is wat hij nu doet. Maar waarschijnlijk heeft hij nog steeds niet door hoe bijzonder dit is voor de wereldgeschiedenis. Want Petrus denkt dat hij een grote stap zet door als Joodse man bij iemand naar binnen te gaan die niet-jood is. Maar het is God die hier een radicale stap zet, God die de deuren open zet voor de heidenen om deel uit te maken van de grote verlossing.
En we kunnen het Petrus niet kwalijk nemen, want hoe vaak kijken wij niet met oogkleppen op naar het leven van onze gemeente of ons eigen geloofsleven. Wij handelen vaak net als Petrus en doen alsof dat wat wij zien in het leven alles is. Maar daardoor zien we niet welke weg God eigenlijk op gaat.
De vraag van Petrus aan Cornelius is dan ook een beetje een oogkleppenvraag. Heeft hij nu werkelijk niet door dat hij gekomen is om het goede nieuws te prediken? Is het niet God die dit alles geregisseerd heeft en niet Cornelius?
Laten wij niet zo sloom zijn, laten wij onze harten open zetten voor wat God wil doen. Petrus was gebrandmerkt door de joodse cultuur en we zien dat het moeilijk is voor Petrus om daar uit te stappen. Onze kerkelijke cultuur, onze Nederlandse cultuur ze brandmerken ons leven, maar er is zoveel dat juist in de weg staat. We moeten het los durven laten.
En het is moeilijk en dat zien we ook in het leven van Petrus. Met Paulus maakt hij de afspraak dat hij zich maar blijft richten op de joden en later maakt hij ook de fout om toch weer te discrimineren. Paulus is werkelijk degene die uit zijn comfortzone durft te stappen. Hij richt zich helemaal op de roeping van God om het evangelie naar de heidenen te brengen. Laten we net als Paulus open staan voor het nieuwe dat God wil doen in onze gemeente, in onze omgeving.