17 En Ananias ging heen en ging het huis binnen; en na hem de handen opgelegd te hebben, zei hij: Saul, broeder, de Heere heeft mij gestuurd, namelijk Jezus, Die u verschenen is op de weg waarlangs u gekomen bent, opdat u weer ziende zou worden en met de Heilige Geest vervuld zou worden. 18 En meteen vielen hem als het ware schellen van de ogen, en onmiddellijk werd hij weer ziende, en hij stond op en werd gedoopt. 19 En toen hij voedsel genomen had, sterkte hij aan. En Saulus verbleef enige dagen bij de discipelen in Damascus. (Handelingen 9:17-19)
Ananias gehoorzaamt God en gaat naar Saulus toe. Ananias introduceert zichzelf als iemand die door Jezus is gestuurd. Eigenlijk best raar dat Jezus Zichzelf net persoonlijk aan Saulus heeft geopenbaard en daarna iemand anders stuurt met een boodschap. Maar het is duidelijk dat Jezus wil dat Saulus wordt geaccepteerd door het lichaam van Christus. Want met zijn geschiedenis is het niet zo makkelijk om te worden geaccepteerd.
Jezus heeft geen behoefte aan eenlingen met een messias complex, we zijn een lichaam van Christus hier op aarde. Jezus zelf had dat complex niet eens, Hij deed de wil van de Vader en verlangt van ons hetzelfde. Het gebed van Jezus in Johannes 17 spreekt niet voor niets een verlangen uit naar eenheid, eenheid tussen de volgelingen van Jezus. Het werk van God mogen we samen doen in eenheid.
En daarom wordt Saulus hier geïntroduceerd aan het lichaam van Christus. Ananias is een handreiking en een uitnodiging voor Saulus om ook onderdeel te worden van dit lichaam. En 1 van de eerste ontgroeningen is natuurlijk de Heilige Geest. Ananias mag bidden zodat de ogen weer open zijn en Saulus vervult raakt met de Geest van God.
De ogen van Saulus gaan open, niet alleen voor de natuurlijke wereld maar juist voor de Geestelijke werkelijkheid waaraan het lichaam van Christus zijn kracht ontleend. Zonder de Heilige Geest is het lichaam van Christus zoals een natuurlijk lichaam zonder spieren. En dat moeten we ons realiseren als gemeente, we zijn een lichaam doordrongen van de kracht van God. Een gemeente zonder die kracht zal niets kunnen doen voor het Koninkrijk van God.
Dit gaat niet over een bepaalde denominatie, zowel de charismatische gemeenten als de traditionele gemeenten kunnen er zover naast zitten. Ze leggen de nadruk op een bepaalde leer, maar een werkelijke wandel van die leer is niet aanwezig. Spieren die niet gebruikt worden verliezen hun kracht. We moeten bewust verlangen naar deze Heilige Geest waarmee ook Saulus werd ontgroend en er praktisch in gaan wandelen.