11 Deze Jezus is de steen die door u, de bouwers, veracht werd, maar Die de hoeksteen geworden is. 12 En de zaligheid is in geen ander, want er is onder de hemel geen andere Naam onder de mensen gegeven waardoor wij zalig moeten worden. 13 Toen zij nu de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes zagen en merkten dat zij ongeleerde en eenvoudige mensen waren, verwonderden zij zich en herkenden zij hen als mensen die met Jezus samen geweest waren. (Handelingen 4:11-13)
Vrijmoedigheid is het juiste woord. Petrus voelt geen enkele terughoudendheid. En uit deze tekst kunnen we begrijpen dat de religieuze leiders werkelijk Jezus waren vergeten. Ze waren er van overtuigd dat het kruis voldoende was om het kamp van Jezus de mond te snoeren.
Maar het is alsof ze Jezus weer horen praten. Dit klinkt niet als een stel vissers, dit klinkt als iemand die lang met Jezus heeft opgetrokken. Ook verwondering is het juiste woord, want er gebeurt echt een wonder. Deze mannen zijn vol van de Heilige Geest en spreken daarom de wijsheid van God zelf.
Misschien dachten ze dat ze na Jezus elk probleem wel aankonden. Maar ze hadden er geen rekening mee gehouden dat er mensen zouden opstaan die precies hetzelfde konden doen als Jezus. En dat komt door de Heilige Geest. Jezus wandelde in de Heilige Geest en nu is het de beurt aan de discipelen van Jezus.
De vraag is zijn wij ook Zijn discipelen? Zijn wij werkelijk volgelingen van Jezus die ook vervuld zijn met de Heilige Geest? Hebben wij ook de vrijmoedigheid om te spreken over het werk van God? Dit is het doel van God met de Heilige Geest. Zijn Geest moet ons vervullen zodat wij christenen zijn waarover de mensen om ons heen zich kunnen verwonderen.
Een kerk vol van de Heilige Geest is een kerk die werkelijk het licht van Jezus kan schijnen, net zo sterk als hoe de discipelen van Jezus hier het licht schijnen.