10 En zij wisten dat hij degene was die voor een liefdegave bij de Schone Poort van de tempel gezeten had; en zij werden vervuld met verbazing en ontsteltenis over wat er met hem gebeurd was. 11 En terwijl de kreupele, die genezen was, Petrus en Johannes vasthield, stroomde al het volk bij hen samen in de zuilengang die de zuilengang van Salomo genoemd wordt, en verbaasde zich. 12 Toen Petrus dat zag, antwoordde hij het volk: Israëlitische mannen, waarom verwondert u zich hierover, of waarom kijkt u ons zo doordringend aan, alsof wij door onze eigen kracht of godsvrucht hebben bewerkstelligd dat deze man nu loopt? (Handelingen 3:10-12)
De mensen beginnen zich te realiseren dat deze man al die tijd bij de tempelpoort had gezeten. Ze beginnen zich te verbazen over wat er met hem is gebeurd. Meer en meer mensen verzamelen zich en ze zien dat deze ex-kreupele Petrus en Johannes vastklampt. De link is gelegd, Petrus en Johannes hebben deze man genezen.
En Petrus ziet wat er gebeurt en daarom wil hij even iets recht zetten. Want de mensen beginnen te kijken naar Petrus en Johannes en dat wil Petrus voorkomen. Op de dag dat de Heilige Geest werd uitgestort was het voor iedereen duidelijk dat het God zelf was die in deze mensen aanwezig was en zo moeten de mensen ook dit werk van Petrus zien.
Wat Petrus hier nu gaat zeggen lijkt de twee vorige overdenkingen tegen te spreken. In die overdenkingen werd juist aangegeven dat wij een actieve rol hebben in dit soort situaties. En nu lijkt Petrus dat allemaal van zich af te zetten, alles is Gods werk. Het is daarom ook een hele fijne lijn tussen ons werk en onze verantwoordelijkheid.
Want het zijn wel Petrus en Johannes die dit doen, maar zij zijn vol van de Heilige Geest. Alle eer komt aan God toe, het is Zijn kracht in Petrus en Johannes, het is Zijn liefde die deze man geneest. Maar Petrus en Johannes zijn wel de kruiken waarin dit levende water aanwezig is. En het gevaar is daar, dat wij naar de kruiken gaan kijken in plaats van naar de inhoud en dat wil Petrus voorkomen.
En wij hebben terecht onze angst dat mensen naar de kruiken gaan kijken. Er zijn genoeg christenen die de aandacht op zichzelf hebben gericht. Maar moeten we daarom alles maar weggooien? Want zonder kruik is er niets om te vullen. En dat is juist het hele idee achter Pinksteren.