42 En hij zei tegen Jezus: Heere, denk aan mij, als U in Uw Koninkrijk gekomen bent. 43 En Jezus zei tegen hem: Voorwaar, zeg Ik u, heden zult u met Mij in het paradijs zijn. (Lukas 23:42-43)
Jezus was geboren net als wij, Hij groeide op net als wij, Hij moest gehoorzaamheid leren net als wij. En als Zoon des mensen hing Hij daar aan het kruis. En dat is ook wat de misdadiger zag.
Ons beeld van Jezus is al zover gevormd dat wij een verheerlijkt persoon zien die al zwevend door het leven ging. Het kruis was een makkie, geloof kwam Hem aanvliegen de magische kracht van God hielp Hem door het leven. En natuurlijk zeggen wij dit niet hardop maar dit is wel hoe wij onszelf vergelijken met Jezus. Want wij zien het niet mogelijk voor onszelf om te wandelen zoals Jezus.
Maar wat deze misdadiger wist over Jezus was dat Hij geboren was net als hijzelf. Hier hangt een mens van vlees en bloed die net zoveel pijn ervaart aan de spijkers door Zijn handen als deze misdadiger zelf. En toch heeft Hij door dat deze man een man van God is, een man met autoriteit.
De Vader heeft Jezus deze autoriteit gegeven en dat moeten wij zien in het licht van het mens-zijn van Jezus. Als mens heeft Jezus autoriteit ontvangen, als mens hangt Hij daar aan het kruis en als mens geeft Jezus deze misdadiger toegang tot het paradijs. En deze misdadiger begreep dat op dat moment als geen ander. Want zij waren beiden in precies dezelfde positie en toch zag hij in Jezus iemand met autoriteit.
Deze twee extremen komen hier samen, een autoriteit over alles in het leven en toch daar hangen als een misdadiger. Jezus is de eerstgeborene (mens) uit de dood en wij mogen Hem daarin volgen. Wij mogen met Hem gezeten zijn aan de rechterhand van God. Het klinkt als godslastering maar het staat zo in de bijbel. Jezus is ons voorgegaan als mens zodat wij Hem ook als mens kunnen volgen. En dat geloof had deze misdadiger aan het kruis en hij volgde Hem naar het paradijs.