500 penningen liefde

Lukas 7

39 Toen de Farizeeër die Hem uitgenodigd had, dat zag, zei hij bij zichzelf: Deze Man zou, als Hij een profeet was, wel weten, wie en wat voor vrouw het is die Hem aanraakt, want zij is een zondares. 40 Maar Jezus antwoordde en zei tegen hem: Simon, Ik heb u iets te zeggen. Hij zei: Meester, zeg het. 41 Jezus zei: Een zekere schuldeiser had twee schuldenaars; de één was vijfhonderd penningen schuldig en de ander vijftig. 42 Toen zij niets hadden om te betalen, schold hij het hun beiden kwijt. Zeg dan: Wie van hen zal hem meer liefhebben? (Lukas 7:39-42)

Moeten we de gelijkenis van Jezus letterlijk nemen of is het meer het bewustzijn van zonden? Is het werkelijk zo dat er mensen zijn die meer zonden hebben gedaan zich meer vergeven zullen voelen of is het omdat sommige mensen zich nu eenmaal meer bewust zijn van hun zonden en daarom zich ook meer bewust zijn van de vergeving?

De gelijkenis van Jezus lijkt meer naar de eerste uitleg te gaan, mensen die werkelijk meer gezondigd hebben zullen zich er ook meer van bewust zijn dat ze vergeven zijn van zoveel ongerechtigheid. Het verhaal is simpel, diegene die een schuld van 500 penningen had zal meer dankbaar zijn dan diegene die slechts een schuld van 50 had.

Dit gaat een beetje in tegen ons rechtvaardigheidsgevoel. Wij zijn allemaal gelijk, we zijn allemaal vergeven, wij hebben allemaal dezelfde genade ontvangen, zou er dan een gradatie moeten zijn in de hoeveelheid zonden?

Het voorbeeld dat Jezus beschrijft heeft niets met God te maken, het is puur de menselijke kant van het verhaal. Gods genade is voor iedereen gelijk, maar wij mensen hebben inderdaad de neiging om op het moment dat ons een enorme schuld wordt kwijtgescholden meer dankbaarheid te tonen dan wanneer men ons vertelt dat we die paar euro wel mogen laten zitten. Jezus laat de menselijke motivatie zien.

En op het moment dat ons zoveel wordt kwijtgescholden zal onze liefde groter en sterker zijn. We weten dat God zo groot is geweest in Zijn liefde dat Hij zelfs ons die zoveel verschrikkelijke dingen gedaan hebben, vergeven heeft. Maar dit is absoluut geen excuus om minder liefde te hebben voor God, want dit bewustzijn is menselijk en maakbaar. Maakbaar omdat het een keuze, zolang wij kiezen om druk te blijven met de dingen van de wereld zal dit bewustzijn niet komen, maar als wij er voor kiezen om er over na te denken, zal het bewustzijn ook worden gevormd.

Wat Jezus hier vertelt is geen wet of ‘het koninkrijk der hemelen is als…’-uitspraak, dit is de menselijke kant van het verhaal dat Jezus wil blootleggen. Simon moet begrijpen dat deze vrouw van zoveel vergeven is nu ze zich voor Zijn voeten heeft gegooid. Simon moet begrijpen dat het menselijk is wat hier gebeurt. Maar dat is geen excuus voor onze liefde omdat wij denken dat onze zonden niet zo groot zijn.

Dus uiteindelijk is het ook de tweede uitleg die belangrijk is. Want zolang wij in onze trots wandelen zullen wij niet zien hoeveel God voor ons heeft gedaan. Zolang wij denken dat het maar 50 penningen zijn die God ons heeft kwijtgescholden zullen wij ook een liefde hebben van 50 penningen.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.