Trots

Lukas 3

18 Hij gaf ook nog veel andere aansporingen en verkondigde het volk het Evangelie. 19 Maar toen Herodes, de viervorst, door hem terechtgewezen werd omwille van Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus, en om alle slechte dingen die Herodes deed, 20 heeft hij ook dit nog bij dat alles gevoegd dat hij Johannes in de gevangenis opsloot. (Lukas 3:18-20)

Wat we hier zien gebeuren is de normale reactie van de mens hier op aarde. Het is bij Jezus gebeurd en het gebeurd hier met Johannes. Op het moment dat ons hart wordt geopenbaard en aan het licht komt dat wat we doen helemaal niet goed is, hebben we twee keuzes. Of we nemen de confrontatie serieus of we gaan het uit de weg. En dat laatste is wat Herodes met Johannes doet.

Het is nooit leuk om te horen dat je iets niet goed doet. We worden boos of we verdedigen ons. Het is onze trots, de trots die we geërfd hebben van de leugen die is geboren op het moment dat Eva de vrucht at. Vanaf dat moment denkt de mens dat het niets fout kan doen, of de mens denkt dat ie kan doen wat hij/zij wil doen, niets en niemand kan bepalen wat wij moeten doen.

En dit is wat Herodes drijft. Hij gaat al op de verkeerde weg en doordat hij geconfronteerd wordt moet hij een keuze maken. Wij christenen in Nederland houden ons het liefst afzijdig. Men noemt dat acceptatie, men wil de buren niet confronteren. Maar Johannes gelooft daar niet in en vol van de Heilige Geest laat hij Herodes weten dat wat hij doet verkeerd is. In werkelijkheid is dat liefde.

Trots is ons gevaar, de trots die zegt dat we zelf wel uitzoeken hoe we het leven gaan leven. En alles wat ons daarin wil tegenwerken moet uit de weg worden geruimd.

Twee dingen moeten we hier leren, de trots moet verdwijnen uit ons leven. Daar moeten we van gered worden door het bloed van Jezus. Altijd moeten we bereidt zijn om geconfronteerd te worden en ons leven te veranderen.

Maar ook moeten we leren dat werkelijke liefde een licht in de wereld is. Werkelijke liefde wil mensen laten zien wat er niet goed gaat. Niet dat we zeurders moeten worden, maar dat we de waarheid in liefde willen spreken zonder dat we bang zijn dat we gevangen worden genomen.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.