1 Een gouden kleinood van David, voor de koorleider, op ‘Richt niet te gronde’; toen hij voor Saul vluchtte in de grot.
2 Wees mij genadig, o God, wees mij genadig,
want mijn ziel heeft tot U de toevlucht genomen;
ik neem mijn toevlucht onder de schaduw van Uw vleugels,
totdat de rampen voorbij zijn gegaan.
3 Ik roep tot God, de Allerhoogste,
tot God, Die Zijn werk aan mij voltooien zal.
4 Hij zal hulp zenden uit de hemel en mij verlossen,
Hij zal te schande maken wie mij wil opslokken. Sela
God zal Zijn goedertierenheid en Zijn trouw zenden. (Psalm 57:1-4)
Helaas begrijpen veel christenen deze verzen niet. Ze zijn er nooit dichtbij geweest, ze weten niet hoe het is om God te zien werken in hun leven. Dat kan aan verschillende dingen liggen, maar samengevat is het gemis aan vertrouwen dat God ook werkelijk naar ons wil horen.
En daar heeft David heel duidelijk geen probleem mee. Hij is vol van de schaduw onder Gods vleugels, hij is er van overtuigd dat God Zijn werk zal voltooien in zijn leven. Dat is geloof, dat is het vertrouwen dat wij ook moeten hebben in onze Vader. Maar vertrouwen begint bij ons.
Als christen horen we in een hele andere dimensie te leven, een dimensie waar God echt een centrale rol speelt. Hij hangt er niet een beetje bij maar Hij is echt onze Vader. Hij zal hulp zenden, Hij zal helpen, Hij zal Zijn trouw zenden. En dat is de weg die wij moeten gaan in het leven.
Het is een keuze om echt te gaan vertrouwen op God. Vergeet het spelletje dat we spelen, de religie die we verdedigen alsof het een eeuwige discussie blijft. Dat is een lege religie, vertrouwen is waar het pas echt begint te leven. Vertrouwen op een God die hoort en verhoort. Het vertrouwen dat David hier laat zien. Durf jij het aan?