Ikzoek.Godshart.nl

Psalm 56

9 Ú hebt mijn omzwervingen geteld;
doe mijn tranen in Uw kruik.
Staan zij niet in Uw register?
10 Dan zullen mijn vijanden terugdeinzen,
op de dag dat ik roep.
Dit weet ik: dat God met mij is. (Psalm 56:9-10)

Hoe diep gaat de liefde van God? David weet het, hij heeft het ervaren en vertrouwt er op. God zit nu machteloos toe te kijken hoe wij het leven er van afbrengen, Hij ziet ons elke beweging, Hij kent onze gedachten woord voor woord. Alles wat wij meemaken, alles wat wij voelen, Hij weet het en voelt het.

Zie hoe diep deze verzen gaan, David die compleet vertrouwt op de Heer van Zijn leven, de God die ziet en hoort. Vergeet de afstandelijke god waar we zoveel over horen. De verhaaltjes van de bijbel, de theologie van de kansel. We hebben een God die onze tranen in een kruik doen.

Is God echt met jou, weet je het zeker? Is het een theologie die je beaamt of is het vertrouwen waarin je leeft. Want God leeft dichtbij hen die Hem liefhebben, God geeft om hen die met Hem wandelen, God is trouw en laat je nooit gaan.

Dit is geen theologie die ons de hemel in krijgt, dit is een leven dicht bij de Vader. Hij ziet, Hij hoort, Hij voelt waar wij doorheen gaan. Geef niet op, je bent niet alleen. God is voor je en met je. Als jij roept zal Hij horen.

Psalm 56

4 Op de dag dat ik vrees,
vertrouw ík op U.
5 In God prijs ik Zijn woord,
op God vertrouw ik, ik vrees niet;
wat zou een schepsel mij kunnen doen?v (Psalm 56:4-5)

Deze woorden moeten we niet vanuit arrogantie spreken. Zonder geloof zijn deze woorden helemaal niets waard, ze zijn zelfs gevaarlijk. Maar de andere kant is net zo gevaarlijk, de angst dat we het geloof niet hebben en deze woorden daarom niet durven te spreken.

Als we zeggen dat God nu geen wonderen meer doet zoals Hij deed in de tijd van de apostelen zitten we ook in die gevarenzone. Dan dagen we onszelf niet eens meer uit om echt te geloven. Dan is het slechts een mening over religie, maar dat brengt ons echt niet voor de troon van God. God verlangt naar geloof, zonder geloof is onze religie leeg.

Maar als we vanuit onze opgeklopte ego beginnen te spreken zoals David hier spreekt dan is het ook geen vertrouwen in God. Dan is het vertrouwen in onze arrogantie. Maar voordat we daar zijn moeten we wel heel ver afgedreven zijn van Gods liefde en goedheid.

Nee, wij mogen gewoon vertrouwen, net als David. Op het moment dat het niet goed gaat mogen we weten dat God ons nooit zal laten vallen. In Hem mogen we wandelen, op Hem mogen we vertrouwen. Echt geloof is zo simpel, een kind kan het.

Psalm 56

1 Een gouden kleinood van David, voor de koorleider, op ‘Duif op verre eiken’ toen de Filistijnen hem gegrepen hadden te Gath.
2 Wees mij genadig, o God, want de sterveling wil mij opslokken;
de hele dag onderdrukt mij de bestrijder.
3 Mijn belagers willen mij de hele dag opslokken,
want ik heb veel bestrijders, o Allerhoogste! (Psalm 56:1-3)

Zou David zoveel vijanden hebben gehad als hij niet tot koning was gezalfd. Kijk wat er met Jezus is gebeurd, mensen zagen hem als een gevaar in plaats van de zoon van God die verlossing bracht. Dit is wat er gebeurd op het moment dat we dicht bij God komen en Zijn heerlijkheid zich in ons gaat openbaren.

David heeft veel bestrijders, veel vijanden, mensen die niet kunnen accepteren wat God in David ziet. Dat begon al bij koning Saul, hoe meer hij zag dat God met hem was, hoe jaloerser hij werd. Denk aan Josef, de zegen die op zijn leven was zorgde dat hij slaaf werd, gevangen.

Het moment dat wij Jezus oprecht willen volgen is er niet op eens vrede in ons leven, dan begint juist de wanorde. Want het kwaad wil het licht van God niet accepteren en als ze Jezus niet hebben geaccepteerd, hoe zouden ze dan ons die Jezus oprecht willen volgen, accepteren?

Gods zalving, Gods Heilige Geest in ons leven brengt ons op een plek waar we geborgen zijn in Hem, maar tegelijk vreemdeling op deze aarde. We kunnen het niet samen brengen, het is een keuze die we moeten maken. Maak je geen zorgen, Gods genade zal met je zijn en Hij zal je beschermen. Roep het uit naar Hem, en blijf bij Hem.

Psalm 55

23 Werp uw zorg op de HEERE,
en Híj zal u onderhouden;
Hij zal voor eeuwig niet toelaten
dat de rechtvaardige wankelt.
24 Maar U, o God, U zult de mannen van bloed en bedrog
doen neerdalen in de put van het verderf;
zij zullen nog niet de helft van hun dagen bereiken.
Ik echter vertrouw op U. (Psalm 55:23-24)

Hoe graag we deze scheidslijn ook willen negeren dit is toch echt hoe de werkelijkheid in elkaar zit. Dit is geen sprookje en wij mogen er voor kiezen om aan de juiste kant van die scheidslijn te staan. Dat is onze eerste opdracht in dit leven.

Dat de scheidslijn zo lijkt vervaagd is niet omdat de wereld zoveel beter is geworden. De kerk heeft de genade van God verkeerd geïnterpreteerd. Wij denken dat de genade van God er voor zorgt dat we niet meer bang hoeven te zijn voor de gevolgen van de zonden. Maar de genade van God is zoveel groter, de genade wil er juist voor zorgen dat we verlost worden van de zonden.

Dat ons leven duidelijk aan de goede kant van de scheidslijn komt te staan. Een leven vol vertrouwen op God, een leven waarin God zorgt dat wij niet meer wankelen. Een leven waarin wij onze zorgen op de Heere werpen. Gewoon vertrouwen en lopen op het water.

Het is radicaal, maar het is wel het leven dat Jezus voor ogen had toen Hij stierf aan het kruis. Jezus is niet gestorven van het halve religieus leven waarmee wij tevreden zijn. Jezus verlangt er naar dat Zijn werk ons hele leven veranderd in een leven vol vertrouwen op God.

Psalm 55

20 God zal horen en hen vernederen
– Hij, Die van oudsher troont – Sela
omdat bij hen geen enkele verandering is
en zij God niet vrezen. (Psalm 55:20)

Soms moet je een keuze maken als ouder om het ene kind te straffen voor wat diegene het andere kind heeft aangedaan. Dat is rechtvaardig. God is ook rechtvaardig en moet soms kiezen tussen mensen. Hij is de rechter van hemel en aarde.

In sommige denominaties is Gods liefde en genade zo naar de voorgrond gebracht dat Gods rechtvaardig oordeel door een roze bril wordt bekeken. Ja, God is vol van liefde, Zijn genade is groter dan al onze zonden bij elkaar. En toch is God ook rechtvaardig en als we dat niet begrijpen wordt dit vers heel moeilijk, we slaan het dan liever over.

Want wij moeten onze vijand liefhebben, degene die ons tegenstaan moeten we altijd vergeven. Maar voor God is de situatie heel anders, Hij heeft te maken met alle mensen tegelijk. Hij moet soms ingrijpen zoals een ouder dat ook moet doen bij de eigen kinderen, omdat men van elk kind evenveel houdt.

En dat moeten we hier lezen, een kind van de Vader die uitroept om Zijn rechtvaardig handelen. En daar mogen we ook op vertrouwen. Gods rechtvaardig handelen.

Psalm 55

19 Hij heeft mijn ziel in vrede verlost
van de strijd tegen mij,
want met velen waren zij tegen mij. (Psalm 55:19)

Als we bezig zijn met de reis van het zoeken naar het Koninkrijk van God komen we echt op het punt dat wij dit ook zullen ervaren. Dat geloof moeten we hebben, God hoort als wij Hem zoeken, God antwoord als wij naar Hem verlangen. En als we dat geloof hebben komen we vanzelf op het punt dat we Zijn hand zullen zien.

Veel christenen komen maar niet op dit punt, ze nemen niet de tijd om te zoeken. Het religieuze leven gaat mee als snoepjes in een handtas. Af en toe snoepen we er van maar het zit vaak ergens onder in verstopt. Dan moeten we niet verbaasd zijn dat we God niet horen in ons leven, dat we Zijn hand niet zien.

David was iemand die constant in contact stond met God. En als dat contact er even niet was, dan begon hij te klagen. Zeuren totdat hij zijn zin had. En dat is wat wij ook moeten leren, alleen dan zullen we Gods hand echt zien. Het sprookje dat wij er van gemaakt hebben is een leugen, het is niet de weg die Jezus voor ons voor ogen had.

God wil vandaag bij ons leven betrokken zijn, niet pas als wij komen te overlijden, dat is te laat. Hij wil nu onze gebeden horen, Hij wil nu antwoorden op onze verlangens. Of het nu uit nood is of uit liefde, het maakt niet uit, Hij wil ons antwoorden. Begin met vragen, praat met Hem. Dat is het leven dat Jezus voor ogen had toen Hij aan het kruis hing.

Psalm 55

17 Ik echter, ik zal tot God roepen
en de HEERE zal mij verlossen.
18 ‘s Avonds, en ‘s morgens, en ‘s middags
zal ik klagen en kermen,
en Hij zal mijn stem horen. (Psalm 55:17-18)

Wat een zeur zouden we zeggen. De hele dag loopt hij te klagen, doe er dan wat aan, sta op uit je luie stoel. En dat is helemaal geen onlogische gedachte, kijk naar Petrus die gewoon uit de boot stapt en op het water kan lopen. Geloof is namelijk niet statisch, het is dynamisch, het leeft.

En daarom is elke situatie anders, geloof is niet te definiëren naar de hoeveelheid gezeur. Wat we hier wel zien is dat David de keuze heeft gemaakt om zich tot God te richten. En hij zet zich daarmee af tegen de mensen die hem aanvallen. Dat zijn mensen die geen rekening houden met God, dat zijn misschien wel mensen die dag en nacht lopen te zeuren over heel iets anders.

Wij moeten een keuze maken, hoe vul jij je leven in. Het lijkt zo nutteloos wat David hier doet, dag in dag uit zeuren en klagen. Maar het is juist een teken dat hij niets anders wil dan dat God hem antwoord. Hij mag dan overkomen als een zeurend kind, maar hij geeft niet op, hij weet dat God uiteindelijk zal luisteren.

Hoe besteden wij ons leven, zijn wij druk bezig met onszelf? Misschien wordt het tijd dat wij even in zo’n situatie komen dat er alleen nog maar geklaagd en gekermd wordt. Niet naar de buren, niet naar andere mensen, maar naar God. Want God zal horen, als wij ons tot Hem richten. En het maakt niet uit hoe.

Psalm 55

13 Immers, het is geen vijand die mij hoont,
anders zou ik het verdragen hebben;
het is niet mijn hater die zich tegen mij verheft,
anders zou ik mij voor hem verborgen hebben.
14 Maar u bent het, o sterveling, als mijn gelijke,
mijn leidsman en mijn bekende.
15 Wij die zeer aangenaam en vertrouwelijk met elkaar omgingen,
wij wandelden in gezelschap van velen naar Gods huis!
16 Laat de dood hen als een schuldeiser overvallen,
laat hen levend in het graf neerdalen;
want kwaad heerst in hun woning, in hun binnenste. (Psalm 55:13-16)

We kunnen bij het lezen van deze verzen gelijk denken aan Judas. Jezus zei over Judas dat het beter was geweest als hij niet geboren zou zijn. Waar is dan die medemens liefde? Zo kunnen we toch niet over andere mensen praten?

Ook als we kijken naar onze manier van bestraffen lijkt God wel een beetje in het kwade daglicht gezet te worden. Wij gebruiken de doodstraf niet meer, mensen moeten kans krijgen om te reïntegreren, taakstraf hier en taakstraf daar. Is God nu de boeman of zijn wij te zwak geworden?

Een kern woord dat we hier moeten gebruiken is consequenties. We hebben een eigen wil, maar die lijkt niet meer van belang. We mogen er zomaar uitflappen wat we willen, af en toe uit de band springen is ook niet meer erg. En dat zien we terug in alles in de samenleving.

We zijn ons steeds minder bewust van de consequenties van ons gedrag. We hebben een eigen wil, we hebben een keuze waar we heel bewust mee moeten omgaan. We kunnen niet doen alsof het allemaal wel met een sisser gaat aflopen, de keuzes die wij maken zijn elke keer als steken in een borduurwerk.

Wees je bewust van het leven, dat het serieus is. Dat betekent niet dat we geen plezier mogen hebben, maar het betekent dat wat we doen consequenties heeft.