8 In God is mijn heil en mijn eer;
mijn sterke rots, mijn toevlucht is in God.
9 Vertrouw op Hem te allen tijde, volk;
stort uw hart uit voor Zijn aangezicht.
God is voor ons een toevlucht. Sela (Psalm 62:8-9)
Is het niet heerlijk om af en toe alles er uit te gooien? Een goede vriend of vriendin, je partner, een luisterend oor waardoor we alles er uit kunnen gooien en alles in perspectief komt te staan. Want dat is vaak het probleem als we het opkroppen, dan is elk perspectief kwijt en wordt het probleem alleen maar groter.
En nu is het voor ons als christenen zaak dat wij ook leren om ons hart uit te storten voor Zijn aangezicht. Want zolang het uitstorten van ons hart bij mensen om ons heen meer voldoening geeft dan het doet voor God klopt er iets niet. Want zoals bij mensen we echt het idee willen hebben dat men luistert zo moeten wij ook weten dat God luistert.
En daar hebben we geloof voor nodig, niet geloof dat ons voor de gek houdt, maar geloof dat werkelijk voor de troon van God komt. Geloof dat oprecht naar God toegaat en zijn hart uitstort. Dat gebeurt dus niet een enkele keer in een kerkdienst of tijdens een aanbiddingsmoment, dat gebeurt thuis, alleen.
Vertrouwen moet groeien in ons christenen, het is tijd dat we daaraan gaan werken. Vergeet even alle theologie en dogma’s waarin we ons zo vastbijten, het enige waar God door wordt geraakt is geloof, echt vertrouwen dat Hij zal doen wat Hij heeft belooft. Stort je hart uit voor Zijn aangezicht en je zal weten dat er iemand luistert.