1 Een lied, een psalm, van de zonen van Korach.
2 De HEERE is groot en zeer te prijzen,
in de stad van onze God, op Zijn heilige berg.
3 Mooi van ligging,
een vreugde voor heel de aarde,
is de berg Sion aan de noordzijde,
de stad van de grote Koning! (Psalm 48:1-3)
Wij reformatorische christenen hechten nogal veel waarde aan ons kerkgebouw. Als er in Nederland oude kerkgebouwen worden omgebouwd tot appartementen of kantoren worden we boos of zijn we in ieder geval blij dat het niet onze denominatie is. Maar waar komt dit vandaan? Is dit een bijbels principe, is het God die hier ook zoveel waarde aan hecht?
Natuurlijk lezen we in de bijbel over Jeruzalem, de heilige berg. En wij hebben dat geprojecteerd op onze gebouwen en noemen die gebouwen opeens het huis van God. Maar we vergeten het belangrijkste van het hele verhaal, want het is niet het volk Israel die deze berg heeft omgedoopt tot een heilige berg, het is God die deze keuze heeft gemaakt.
Het was Gods keuze voor een tempel, het was Gods keuze om bij Zijn volk te wonen, het was Gods keuze om Jeruzalem het centrum te maken. En die keuze had te maken met Zijn relatie met Abraham, Mozes, David en nog vele anderen. Maar wie zijn wij dat wij van onze kerkgebouwen het huis van God maken, is dat echt Gods keuze geweest?
Vergeet dat sprookje, nergens in de bijbel zullen we tegen komen dat al die vrolijke kerkgebouwen huizen van God zijn. Zelfs de synagogen waren geen huizen van God. Maar als we echt dicht bij de bijbel willen leven worden wij huizen van God. En dat is wel Gods keuze, wij worden tempels van de Heilige Geest, de plek waar Gods geest wil wonen.
En dat is een veel beter verhaal dan het verhaal van een kerkgebouw dat Gods huis wordt omdat wij dat er van gemaakt hebben. Het evangelie is duidelijk, wij zijn de plek waar God wil komen wonen, ons leven, ons hart. Staat jouw deur open?