1 Een psalm van David, voor de koorleider.
2 Tot U, HEERE, heb ik de toevlucht genomen,
laat mij niet beschaamd worden, voor eeuwig;
bevrijd mij door Uw gerechtigheid.
3 Neig Uw oor tot mij, red mij met spoed,
wees voor mij een sterke rots,
een burcht om mij te behouden.
4 Want U bent mijn rots en mijn burcht!
Wijs mij dan de weg en leid mij zachtjes, omwille van Uw Naam. (Psalm 31:1-4)
We kunnen het niet genoeg herhalen, God is onze toevlucht en maak daar alsjeblieft geen toneelspel van. We kunnen wel zeggen dat God onze enige hoop is maar onze daden spreken luider dan onze woorden. Het is zo jammer om mensen vroom in de kerk dit soort psalmen te horen zingen terwijl dat ze in hun hart echt niet op God vertrouwen. Het enige waar ze van overtuigd zijn is dat ze naar de hemel gaan, maar voor de rest hangt hun theologie samen van wat dogma’s waar ze het liefst over discussiëren.
Dat de psalmen van David vol staan van dit soort gebeden is niet omdat het zijn theologische overtuiging was, het was voor hem uit het leven gegrepen. Want zijn leven was niet zo makkelijk, nadat hij de zalving van God had ontvangen waren er verschrikkelijk moeilijke momenten. Momenten waarop hij echt alleen maar op God kon vertrouwen. En daarom was God ook echt zijn rots en zijn burcht.
Wat zijn de momenten in jouw leven dat God voor jou een rots en een burcht was? Kom nu niet met zielige verhaaltjes waarin je God in werkelijkheid helemaal niet bij betrokken hebt. Er was misschien wel wat gebed in de kerk of tijdens het bezoek van de dominee, maar was er echt een gevecht in gebed tussen jou en God? Niet een gevecht uit onenigheid met God, maar een gevecht tegen het ongeloof en de leugens die juist op die momenten de boventoon voeren.
Want dat zijn de momenten dat we deze psalm moeten zingen, want met deze psalm gaan we het gevecht aan, met deze psalm vertellen we onszelf dat God echt onze enige hoop is. Deze psalm leert ons bidden en vertrouwen op onze enige hoop in dit leven.
Gebed is niet die tijd die we met onze ogen dicht besteden tijdens de kerkdienst. Gebed is niet dat moment voor de maaltijd. Gebed is deze psalm die we dan oprecht uitroepen zonder dat er andere mensen om ons heen zijn. Een gebed dat uit ons hart komt omdat we God echt nodig hebben.