1 Een psalm van David.
De HEERE is mijn Herder,
mij ontbreekt niets.
2 Hij doet mij neerliggen in grazige weiden,
Hij leidt mij zachtjes naar stille wateren.
3 Hij verkwikt mijn ziel,
Hij leidt mij in het spoor van de gerechtigheid,
omwille van Zijn Naam. (Psalm 23:1-3)
Het is toch echt een ander leven. We mogen dit wel een mooie psalm vinden die we graag zingen in de kerk, maar als deze psalm de praktijk wordt in ons leven dan zal ons leven er toch echt radicaal anders uit zien. Want de praktijk betekent namelijk dat God heel actief betrokken is bij ons leven.
De betrokkenheid van God gaat verder dan het idee dat er een God is die wat achter de schermen doet. Psalm 23 is heel duidelijk, de Heere is mijn herder. Gisteren, vandaag, nu en morgen. Als ik opsta, als ik ga slapen, als ik werk en als ik achter de tv zit. De herder is betrokken bij elk onderdeel van ons leven. Maar toch leven veel christenen als de verloren schaap die er als maar op uit gaat.
Natuurlijk is God blij als het schaap terugkomt, Jezus is daar heel duidelijk over, maar God is nog meer blij als we Hem werkelijk de herder van ons leven maken. Er is een feest als er een verloren schaap gevonden wordt, maar er is een blijdschap in Gods hart en een glimlach op Zijn gezicht over schapen die de Herder trouw volgen.
Vergeet even hoe we deze psalm hebben leren kennen toen we kinderen waren, vergeet het romantische beeld van een herder die daar in het veld zit met een harp. De Heere is mijn herder in alles wat ik vandaag doe. Hij leidt mij op het pad dat naar rechtvaardigheid leidt, Hij leidt maar naar een geestelijk gezond en sterk leven. En als dat niet de praktijk is van jouw leven dan is Hij echt niet jouw herder.
Aan ons de keuze of we Jezus onze herder maken, want weglopen is erg simpel. Als je Zijn schaap niet wil zijn, dan mag dat. De keuze is aan jou.