8 Hoewel u Hem niet gezien hebt, hebt u Hem toch lief. Hoewel u Hem nu niet ziet, maar gelooft, verheugt u zich met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde, 9 en verkrijgt u het einddoel van uw geloof, namelijk de zaligheid van uw zielen. (1 Petrus 1:8-9)
Nu is dit vers er eentje voor de theologen, want hier zit zoveel informatie in dat we er niet zomaar even doorheen kunnen lezen. Het probleem waar we tegen aan zullen lopen is de betekenis van het woord ‘zaligheid’ en ‘zielen’.
Vers 8 is nog een vers dat ons geloof geeft, het beschrijft heel simpel de situatie waarin we leven en dat we daarin volharden. We zien Jezus niet, maar toch vertrouwen we op Hem. Voor Petrus was dat heel anders, hij had aan de levende lijve ervaren hoe het was om met Jezus te wandelen en Jezus weer in levende lijve te zien na de opstanding uit de dood. En toch wil hij ons laten weten dat wij net zoveel vreugde mogen hebben in het geloof ondanks dat we Jezus niet zien.
Vers 9 is een theologisch vers omdat het kernachtig uit de doeken doet wat het doel is van ons geloof. Waar de wereld ons wil vertellen dat geloof alleen maar een vervulling is van een bepaalde behoefte in ons leven, is het voor Petrus duidelijk dat het een heel ander doel heeft.
Ons vertrouwen heeft namelijk tot doel de zaligheid van onze ziel. Maar of we werkelijk een beeld hebben van wat dat nu inhoud is de vraag. Het klinkt zo mysterieus en futuristisch. Het zal allemaal wel goed komen is de houding van de meeste christenen. En daar komt het ook op neer als we het idee hebben dat geloof alleen betekent dat we er zo over denken.
Maar vertrouwen is meer dan een mening hebben en dat zien we in vers 8. Petrus had werkelijk een vreugde in zijn leven, want hij wist dat de zaligheid van zijn ziel dichtbij was. In vertrouwen op God en Zijn heerlijkheid en macht kon hij aan niets anders denken dan een toekomst vol van Gods leven.