17 En na verscheidene jaren kwam ik om liefdegaven aan mijn volk te brengen en om te offeren. 18 Terwijl ik dat deed, troffen enige Joden uit Asia mij, nadat ik gereinigd was, in de tempel aan, niet met een menigte en ook niet met opschudding. 19 Die hadden hier voor u moeten verschijnen en mij moeten beschuldigen als zij iets tegen mij zouden hebben. 20 Of laten deze mannen hier zelf zeggen of zij enige ongerechtigheid in mij vonden, toen ik voor de Raad stond, 21 of het moest zijn met betrekking tot dit ene woord dat ik uitriep toen ik in hun midden stond: Over de opstanding van de doden word ik heden door u geoordeeld! (Handelingen 24:17-21)
Paulus beschrijft nu zijn motivatie om terug te komen naar Jeruzalem. Hij blijft een Jood en wil daarom ook trouw zijn aan zijn afkomst. Hij voldeed dus aan de wetten van Mozes en zo was hij in Jeruzalem. Hij had een gelofte gedaan en was daarom in de tempel om te offeren. Dit klinkt misschien raar voor een christen, wij offeren toch niet meer?
Ten eerste moeten wij weten dat offeren een manier van aanbidding is. Net als het zingen van psalmen en het geven van geld in de collecte, is het offeren voor een jood een manier om God te aanbidden. Het offeren voor de zonden die men gedaan heeft is dan ook niet de enige manier van offeren. Er waren vele andere offerande om hun liefde voor God te kunnen uitten.
Daarom is het helemaal niet raar dat Paulus naar de tempel in Jeruzalem was gegaan om te offeren. Het is niet dat wij het dan allemaal ook moeten doen, maar God heeft wel degelijk het offer van Paulus geaccepteerd. En dat komt door het hart dat achter het offer zat en zo kijkt God altijd naar ons leven.
Er zijn mensen die vanuit een reformatorische gemeente naar een charismatische gemeente verhuizen. Ze denken meer vrijheid te willen, al die regels lijken in hun leven de genade van God in de weg te staan. Maar weten we ook dat als we ons houden aan die regels uit liefde voor God dat het helemaal niet slecht hoeft te zijn, maar zelfs een vorm van aanbidding kan zijn.
Als we opgevoed zijn met de zondagsrust en die uit liefde voor onze ouders nog steeds gehoorzamen is dat ook een vorm van aanbidding tot God. Het hoeft de genade van God helemaal niet in de weg te staan. Wijzelf zijn degene die er zo moeilijk over willen doen, wijzelf denken dat het een last is, maar wat als er liefde achter zit? Het is allemaal niet zo zwart-wit, God kijkt naar ons hart en ziet wat onze motivatie is. En dan is zelfs het offer van Paulus een liefde-uiting tot God.