18 En toen Simon zag dat de Heilige Geest gegeven werd door middel van de handoplegging van de apostelen, bood hij hun geld aan, 19 en zei: Geef ook mij deze macht, opdat eenieder wie ik de handen opleg, de Heilige Geest ontvangt. 20 Maar Petrus zei tegen hem: Laat uw geld met u naar het verderf gaan, omdat u dacht dat Gods gave door geld verkregen wordt! 21 U hebt part noch deel aan deze zaak, want uw hart is niet oprecht voor God. (Handelingen 8:18-21)
Wij zijn bang voor de kracht van God. Bang dat wij de controle verliezen of bang omdat we onszelf niet vertrouwen met de kracht van God. En als we zo over onszelf denken, hoe kunnen we er dan op vertrouwen dat andere mensen er wel goed mee om zullen gaan? Soms lijkt het er op dat we het idee hebben dat de charismatische gemeenten vol zitten met mensen zoals Simon. Mensen die praten over de Heilige Geest alsof de Heilige Geest van hen is en dat ze er mee kunnen doen wat ze willen.
Hier is deze man waarop de Samaritanen voor lange tijd hun vertrouwen hadden. En die positie was belangrijk voor hem en daarom gaat hij naar de discipelen. Want wat de discipelen hier laten zien dat wil hij ook. Simon biedt de discipelen er geld voor aan. En wij begrijpen dat dit niet klopt, de gave van de Heilige Geest is niet met geld te koop, het is een gave van God aan ons Zijn kinderen.
Simon heeft nog niet geleerd dat het geloof in het evangelie een geloof is van het hart. Het is geen uiterlijke vertoon, het zijn geen regeltjes en cultuurbepaalde tradities. Het geloof is een vast vertrouwen op God zelf, het is een dagelijkse relatie met de Vader. En dat kunnen we niet manipuleren met geld of valse beloften, alleen een oprecht hart tot God kan in dit geloof staande blijven.
Niet iedereen is als Simon, misschien hebben we geen enkel vertrouwen in de mensheid, maar dat betekent niet dat we moeten twijfelen aan de kracht van de Heilige Geest. Want het is juist de Heilige Geest die ons leven oprecht maakt. We moeten juist het geloof hebben dat wij net als Petrus en Johannes in de kracht van de Heilige Geest kunnen wandelen.
Het is mogelijk en daar moeten wij op gericht zijn. God is degene die harten proeft, Hij weet wie er oprecht is in zijn/haar verlangen. Wij hoeven niet meer bang te zijn, wij mogen weten dat er een God is die het wil geven en Hijzelf waakt er over. Wat is onze motivatie om de Heilige Geest niet te ontvangen in ons leven, is die motivatie wel oprecht? Zijn wij daarin niet net als Simon?